#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌دوم #شیخ‌صدوق ابوجعفر محمد بن علی ابن بابویه قمی ملقب به شیخ صدوق از پیشتازان علم حدیث در سال ۳۰۵ ه.ق در شهر مقدس قم متولد شد. ولادت این عالم فقیه با آغاز نیابت حسین بن روح سومین نائب خاص امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) هم زمان بوده است. پدر بزرگوار شیخ صدوق علی بن الحسین بن بابویه قمی، از فقهای بزرگ اسلام و در زمان امام حسن عسکری (ع) و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) می زیسته و مورد احترام آن امامان بوده است. در نامه ای که امام حسن عسکری (ع) به علی بن بابویه نوشته وی را با کلماتی چون: شیخ معتمد و فقیه من خطاب کرده است. پدر شیخ صدوق هم در قم بدنیا آمد و زندگی را آنجا گذارند و در همان شهر نیز وفات کرده است. وی در ایام زندگی پر برکت خویش نزدیک دویست جلد کتاب تألیف کرده است. شیخ صدوق دوران کودکی و آغاز جوانی را در دامان علم و فضیلت و تقوای پدر بزرگوارش علی بن بابویه سپری کرد. صدوق در محضر پدر، علوم و معارف را همراه با تربیت های عملی و اخلاقی فرا گرفت. پدری که در اوج علم و فقاهت و شهرت، زندگی خود و فرزندانش را از راه درآمد مغازه ای کوچک در بازار قم تأمین می کرد و روزگار را در نهایت زهد و قناعت می گذرانید. شیخ صدوق بیش از بیست سال از دوران پر برکت حیات پدر را درک کرد و در سن ۲۲ یا ۲۳ سالگی بود که پدر خود را از دست داد. خانواده اصیل و اهل علم شیخ صدوق از یک سو و نیزهوش، ذکاوت وحافظه فوق العاده قوی و استعداد ذاتی او از سوی دیگر موجب گردید در مدتی کوتاه به قله های بلندی از کمالات انسانی دست یابد و در کمتر از بیست سالگی هزاران حدیث و روایت با راویان آن ها را به حافظه بسپارد. شاید بتوان گفت یکی از عوامل مؤثر در موفقیتهای شیخ صدوق ، استادان بسیار زیادی است که داشته و توانسته از خرمن علوم آن ها ، خوشه های خوش بویی برگیرد . او ابتدا ضمن آنکه از محضر پدر خود علی بن بابویه درس می آموخت ، افزون بر آن در مجالس و محافل درسی بزرگان علم و ادب نیز حاضر می شد و از دروس همگی استفاده می کرد . همانطور که قبلاً ذکر گردید وی اساتید پرشماری داشته ، به گونه ای که بعضی از علما گفته اند : تعداد استادان صدوق از دویست نفر متجاوز بوده است . از جمله بزرگانی که شیخ صدوق از محضر آنها بهره برده می توان به ابوجعفر محمد بن یعقوب کُلینی نویسنده کتاب گرانمایه اصول کافی اشاره کرد. پس از مرحوم کلینی نویسنده کتاب ارزشمند اصول کافی، شیخ صدوق از بزرگترین محدثان عصر خود به شمار می آید که علاوه بر ضبط و نقل حدیث، در علوم دیگر نیز تبحر داشته و تألیفات بسیاری از خود به جای گذاشته است. صدوق سالها از محضر کلینی استفاده نموده و به شنیدن و جمع آوری احادیث ائمه (ع) مشغول بوده است؛ اما بر خلاف شخصیت علمی کلینی که بیشتر از جهت جمع آوری، بررسی و نقل حدیث مشهور است، شیخ صدوق در سه زمینه روایت، مباحث کلام و فقه برجسته و ممتاز بوده است. از میان مهم ترین شاگردان وی می توان از دانشمند بلند آوازه، محمد بن نُعمان معروف به شیخ مفید نام برد که خدمات بسیاری به جهان اسلام ارائه کرده است . آثار به جای مانده از وی حکایت از وسعت معلومات او دارد. شاگردان دیگر وی عبارت اند از: ابن غضائری، ابو عبدالله، حسین بن عبید الله بن ابراهیمله، برادرش حسین بن علی بن بابویه قمی ، شیخ جلیل، ابو الحسن، جعفر بن حسین حسکه قمی، استاد شیخ طوسی، شیخ ابو جعفر، محمد بن احمد بن عباس بن فاخر دوریستی معاصر شیخ طوسی، برادر زاده اش شیخ ثقه الدین حسن بن حسین بن علی بن موسی بن بابویه ، حسن بن محمد قمی (مؤلف تاریخ قم)، علی بن احمد بن عباس نجاشی (پدر نجاشی)، شیخ ابو البرکات، علی بن حسن خوزی، ابو القاسم علی بن محمد بن علی خزاز، ابو زکریا، محمد بن سلیمان حمرانی . برخی از مهمترین آثار شیخ صدوق عبارتند از: «من لا یحضره الفقیه» (دومین کتاب از کتب اربعه)؛«علل الشرایع »(درباره فلسفه احکام و علت تشریع آن‌ها نوشته شده است) ؛ «کمال الدین و تمام النعمه» (درباره اثبات وجود امام زمان و غیبت طولانی آن حضرت از نظر عقلی و نقلی)؛« التوحید»؛«الخصال»؛« الامالی»؛«عیون الاخبار الرضا»؛« صفات شیعه»؛«مصادقه الاخوان»؛«اثبات ولایت علی علیه‌السلام»؛«معرفت»؛«مدینه العلم»؛«مقنع در فقه»؛« معانی الاخبار»؛«مشیخته الفقیه». ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjam

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌سوم #شیخ‌کلینی‌ره ✍️محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی در حدود سال ۲۵۵ق درروستای كُلَین از توابع ری متولد شد.پدرش یعقوب بن اسحاق، از علمای عصر خویش بود و در دوره غیبت صغری زندگی می‌کرد.ابوالحسن علی بن محمد معروف به «علان رازی» دایی کلینی است و محمد بن عقیل کلینی،احمد بن محمد و محمد بن احمد همگی از خاندان کلینی و از علما و بزرگان شیعه به شمار می‌روند. محمد بن یعقوب کلینی در ری که مرکز برخورد آرا و اندیشه‌های فرق اسماعیلی، حنفیه، شافعی و امامیه بود،در کنار تحصیل علم و آشنایی با اندیشه‌های دیگر مذاهب، تصمیم گرفت که به نوشتن احادیث بپردازد.او در محضر ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی‌ حدیث آموخت.وی سپس برای تکمیل علم حدیث راهی قم شد و با محدثانی که از امام عسکری(ع) یا امام هادی(ع) بدون واسطه حدیث شنیده بودند ملاقات کرد و از محضر استادان بزرگی بهره برد.کلینی در سال ۳۲۷ق (دو سال پیش از وفاتش) عازم بغداد شد. بغداد در آن زمان یکی از مراکز بزرگ علمی بود. کلینی در شعبان سال ۳۲۹ق (سال تَناثُر نجوم) مصادف با شروع غیبت کبری امام زمان (عج) در بغداد از دنیا رفت.محمد بن جعفر حسنی معروف به ابو قیراط بر جنازه کلینی نماز خواند و بدن او در باب کوفه بغداد به خاک سپرده شد. مرقد کلینی در محوطه مسجد آصفیه، در ساحل شرقی رود دجله (در مرکز بغداد) جنب مدرسه نظامیه (مستنصریه قدیم) قرار دارد. نام اصلی این مسجد، جامع الصفوی یا مسجد صفوی بوده است که عثمانیان آن را به آصفیه تغییر دادند. مرقد کلینی در سال‌های اخیر بازسازی شده است. در محرم سال ۱۴۳۶ق مراسم پایان بازسازی قبر شیخ کلینی برگزار شد. در این مراسم از ضریح نقره‌ای آن که توسط هنرمندان اصفهانی ساخته شده بود، رونمایی گردید. 📖📖مهم‌ترین اثر کلینی، کتاب کافی است. این کتاب از برجسته‌ترین منابع حدیثی شیعه و مهم‌ترین و معتبرترین منبع از کتب اربعه است. این کتاب در سه بخش اصول، فروع و روضه تألیف شده است. تلاش کلینی بر آن بوده تا احادیث الکافی را بر اساس عدم مخالفت با قرآن و موافقت با اجماع جمع‌آوری کند. کلینی به سبب ارتباط با اصحاب ائمه و دسترسی به اصول اربعمأة روایات این کتاب را با کمترین واسطه نقل کرده است. گروهی از عالمان شیعه معتقد به صحت تمامی روایات آن بوده‌اند و در مقابل گروهی از عالمان شیعه وجود احادیث ضعیف در کافی را قبول دارند. ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjam

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌سوم #شیخ‌کلینی‌ره ✍🏻زندگینامه ثقه الاسلام ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjam

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه چهارم #ملاصدرا ✍️پدر ملاصدرا ـ خواجه ابراهیم قوامی ـ سیاستمداری دانشمند و بسیار مؤمن بود و با وجود داشتن ثروت و عزت و مقام هیچ فرزندی نداشت، ولی سرانجام بر اثر دعا و تضرع بسیار به درگاه الهی، خداوند پسری به او داد که بعدها به نام ملاصدرا معروف گردید. صدرالدین محمد، تنها فرزند وزیر حاکم منطقه وسیع فارس، در بهترین شرایط زندگی می‌کرد. صدرا پسری بسیار باهوش، جدی، باانرژی، درسخوان و کنجکاو بود. در مدت کوتاهی تمام دروس مربوط به ادبیات زبان فارسی و عربی و هنر خط نویسی را فراگرفت. درس‌های دیگر او علم فقه و حقوق اسلامی و منطق و فلسفه بود که در این میان صدرای جوان ـ که هنوز به سن بلوغ نرسیده بود ـ از همه آن دانش‌ها مقداری آموخت ولی طبع او بیشتر به فلسفه و بخصوص عرفان گرایش داشت. ملاصدرا بخشی از این آموزش‌ها را در شیراز دید، ولی بخش عمده آن را در پایتخت آن زمان (قزوین) گذراند. وی در قزوین با دو دانشمند و نابغه بزرگ- شیخ بهاءالدین عاملی و میرداماد ـ آشنا شد و به دروس آنان رفت. با انتقال پایتخت صفویه از قزوین به اصفهان، شیخ بهاءالدین و میرداماد به همراه شاگردان خود به این شهر آمدند و بساط تدریس خود را در آنجا گستراندند. ملاصدرا که در آن زمان 26 یا 27 سال داشت، از تحصیل بی‌نیاز شده بود و خود در فکر یافتن مبانی جدیدی در فلسفه بود و مکتب معروف خود را پایه گذاری می‌کرد. وی که سرمایه‌ای بسیار و منبعی سرشار از دانش و بویژه فلسفه داشت و خود او با نوآوری‌هایش آراء جدیدی را ابراز کرده بود، در شیراز بساط تدریس را گستراند و از اطراف شاگردان بسیاری گرد او جمع شدند. اما رقبای او که مانند بسیاری از فیلسوفان و متکلمان، از فلاسفه پیش از خود تقلید می‌کردند، و از طرفی موقعیت اجتماعی خود را نزد دیران در خطر می‌دیدند، یا به انگیزه دفاع از عقاید خود و یا از روی حسادت بنای بدرفتاری را با وی گذاشتند و آراء نو او را به مسخره گرفتند و به او توهین می‌کردند. این رفتارها و فشارها با روح لطیف ملاصدرا نمی‌ساخت، از این رو از شیراز به صورت قهر بیرون آمد و به شهر قم که در آن هنگام هنوز مرکز مهم علمی و فلسفی نشده بود، رفت. ملاصدرا در شهر قم هم نماند و به روستایی به نام کَهَکْ در نزدیکی شهر قم منزل گزید. شکست روحی ملاصدرا سبب گردید تا مدتی درس و بحث را رها کند و همانگونه که وی در مقدمه کتاب بزرگ خود ـ اسفار ـ گفته است، عمر خود را به عبادت و روزه و ریاضت گذراند. وی در این دوران ـ که از نظر معنوی دوران طلائی زندگانی اوست ـ توانست به مرحله کشف و شهود غیب برسد و حقایق فلسفی را نه در ذهن که با دیده دل ببیند و همین سبب شد که مکتب فلسفی خود را کامل سازد. وی حدود سال 1015ق سکوت را شکست و قلم بدست گرفت و به تألیف چند کتاب از جمله کتاب بزرگ و دائرة‌المعارف فلسفی خود به نام اسفار پرداخت. وی تا حدود سال1040ق به شیراز باز نگشت و در شهر قم ماند و در آن شهر حوزه فلسفی بوجود آورد و شاگردان بسیاری پرورش داد. دو تن از شاگردان معروف او فیاض لاهیجی و فیض‌کاشانی هستند که هر دو داماد ملاصدرا شدند و مکتب او را ترویج کردند. وی در شیراز نیز به تدریس فلسفه و تفسیر و حدیث اشتغال یافت. از کتاب سه اصل چنین برمی‌آید که در آن دوره نیز مانند دوره اول اقامت در شیراز زیر فشار بدگوئی ها و بد خوئی‌های دانشمندان همشهری خود بوده است، ولی این‌بار مقاوم بود و تصمیم گرفت در برابر فشار آنها پایداری و مکتب خود را معرفی کند. یکی از ابعاد زندگی پرماجرای ملاصدرا، سفرهای او به زیارت خانه خدا است. در این سفرها که به صورت کاروان‌های بزرگ حاجیان انجام می‌شد، عده‌ای از گرما و تشنگی و خستگی در راه می‌مردند. ملاصدرا برای آنکه اینگونه ریاضت‌ها را در کنار دیگر ریاضت‌هایش انجام داده باشد 7 بار قدم در این راه گذاشت و سرانجام در سفر هفتم بر سر راه خود به مکّه و زیارت کعبه در شهر بصره (در خاک عراق) بیمار شد و چشم از جهان فروبست. فوت ملاصدرا در بصره واقع شد، ولی بنابر سنت شیعیان او را به شهر نجف ـ که آرامگاه امام علی(ع) در آنجاست ـ بردند و بنابر گفته نوه او ـ علامه علم الهدی ـ در طرف چپ صحن حرم امام علی(ع) دفن کردند. 📚آثار گران‌بهای ملاصدرا: الحکمه العرشیه الحکمه المتعالیه فی الاسفار العظیمه الاربعه المعه المشرقیه فی الفنون المنطقیه المبدا و المعاد المشاعر المظاهر الالهیه فی الاسفار علوم الکاملیه الشواهد الربوبیه فی مناهج السلوکیه التصور و التصدیق الوریده القلبیه فی معارفه الربوبیه اسرار الایات و الانوار البینات دیوان اشعار حدوث العالم اکسیر العارفین فی المعارفه طریق الحق و الیقین کسرالاصنام الاجاهلیه فی ذم المتصوفین مفاتیح الغیب متشابهات القرآن رساله سه اصل 📚واحد پژوهش حوزه علمیه مهدیه تربت جام @mahdiehjam 📚کانال رسمی معاونت پژوهش حوزه علمیه خراسان:@howzehpajohesh

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌چهارم #شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان (۴۱۳-۳۳۶ ق)، مشهور به شیخ مفید، از علمای برجسته شیعه است. او از پیشگامان در تدوین کلام شیعه و اصول فقه امامیه است. از مسائلی که نشان از جایگاه رفیع او در بین عالمان شیعه دارد آن است که او در طول سه سال مفتخر به دریافت سه نامه از امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) شده است. شیخ مفید شاگردان بزرگی تربیت نمود، که سید مرتضى، سید رضى و شیخ طوسى از جمله آنانند. زندگی‌نامه محمد بن محمد بن نُعمان، در روز یازدهم ذی القعده سال ۳۳۶ یا ۳۳۸ ق. در قریه (سویقه ابن بصرى) از توابع (عکبرى) در ده فرسنگى شمال بغداد، نزدیک شهر (دجیل) در یک خانواده اصیل و عمیق در مذهب تشیع به دنیا آمد.از آنجا که پدر او شخصی پارسا و مذهبی بود و به تعلیم و تربیت اشتغال داشت، «ابن المعلم» لقب وی شد. شیخ مفید تحصیل را از سن کودکی آغاز نمود و پیش از دوازده سالگی از برخی محدثان روایت اخذ کرده و از استاد خویش، شیخ صدوق قبل از بیست سالگی حدیث شنیده است.شیخ مفید از محضر بیش از هفتاد نفر از بزرگان بهره علمی برد. از محضر مظفر بن محمد، ابو یاسر و ابن جنید اسکافی، «کلام و عقاید» آموخت و از درس حسین بن علی بصری و علی بن عیسی رمانی بهره جست. «فقه» را نزد جعفر بن محمد بن قولویه فرا گرفت و از محضر ادیب و مورخ چیره دست محمد بن عمران مرزبانی «علم روایت» آموخت و ابن حمزه طبری، ابن داود قمی، صفوان و شیخ صدوق از دیگر اساتید او بودند. جدیت او در تحصیل موجب شد که پس از چندی در علم کلام، فقه و اصول سرآمد دانشمندان زمانش گردد.شیخ مفید در محله کرخ بغداد که مرکز شیعیان بود می زیست و مسجد معروف براثا در آن محله که تاکنون هم باقی است و زیارتگاه شیعیان است، محل تدریس او بود. اساتید و شاگردان‌ از جمله اساتید شیخ مفید عبارتند از: ابن قولویه قمى شیخ صدوق احمد بن محمد بن حسن بن ولید قمى ابوغالب زرارى ابن جنید اسکافى ابوعلى صولى بصرى ابو عبدالله صفوانى‌ و برخی از شاگردان بزرگ و نامدار شیخ مفید عبارتند از: سید مرتضى علم الهدى سید رضى شیخ طوسى نجاشى ابوالفتح کراجکى ابو یعلى جعفر بن سالار آثار و تألیفات تالیفات شیخ مفید، هم از نظر مقدار و کمیت دارای اهمیّت است و هم از نظر کیفیت. آثار وی، در عین عمق و پرباری و اتقان، مختصر است. از عبارت پردازی و تکرار واژه ها و جملات به دور است. معانی بلند و عمیق را در عبارتی کوتاه بیان کرده است مگر در مواردی که مطلب پیچیدگی خاصّی داشته و احتیاج به توضیح و تفسیر داشته است.بنابر نقل شیخ طوسى، شاگرد برجسته شیخ مفید، وى بالغ بر ۲۰۰ عنوان کتاب تألیف نموده است. نجاشی ۱۷۱ جلد کتاب از تالیفات شیخ را ذکر کرده است که اسامی برخی از آنها به این ترتیب است: در فقه: المقنعه، الفرائض الشرعیه و احکام النساء. در علوم قرآنی: الکلام فی دلائل القرآن، وجوه اعجاز القرآن، النصره فی فضل القرآن، البیان فی تألیف القرآن. او یکی از پرکارترین افراد این رشته بود.در علم کلام و عقاید: اوائل المقالات، نقض فضیله المعتزله، الافصاح، الایضاح، الارکان. کتاب الارشاد: قدیمی ترین متن تاریخی که پس از طبری گزارش های حادثه عاشورا را بی واسطه از کتاب هشام کلبی نقل کرده است، کتاب «الارشاد» شیخ مفید است. شیخ مفید خود در این کتاب تصریح کرده که اخبار مربوط به این واقعه را از روایات کلبی نقل کرده است. از جمله دیگر آثار شیخ عبارتند از: مسار الشیعه تصحيح الاعتقاد کتاب الأمالى المزار الفصول العشرة فی الغیبة تفضیل امیر المؤمنین علیه السلام کتاب الجمل و ... ┅┅❅❁❅┅┅وفات شیخ مفید در سال ۴۱۳ در بغداد، پس از ۷۵ سال تلاش و خدمت ارزنده درگذشت و مورد تجلیل فراوان مردم و قدردانی علما و فضلا قرار گرفت و به تعبیر شاگرد بزرگوارش شیخ طوسی که خود حاضر در صحنه بوده است، روز وفات او از کثرت دوست و دشمن برای ادای نماز و گریستن بر او، همانند و نظیر نداشته است. هشتاد هزار تن از شیعیان او را تشییع کردند و سید مرتضی علم الهدی بر او نمازگزارد و در کاظمین در حرم مطهر امام جواد علیه السلام پائین پای آن حضرت و نزدیک قبر استادش ابن قولویه مدفون گردید. ‌ ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 @mahdiehjampajoohes3

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌چهارم #شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان (۴۱۳-۳۳۶ ق)، مشهور به شیخ مفید، از علمای برجسته شیعه است. او از پیشگامان در تدوین کلام شیعه و اصول فقه امامیه است. از مسائلی که نشان از جایگاه رفیع او در بین عالمان شیعه دارد آن است که او در طول سه سال مفتخر به دریافت سه نامه از امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) شده است. شیخ مفید شاگردان بزرگی تربیت نمود، که سید مرتضى، سید رضى و شیخ طوسى از جمله آنانند. زندگی‌نامه محمد بن محمد بن نُعمان، در روز یازدهم ذی القعده سال ۳۳۶ یا ۳۳۸ ق. در قریه (سویقه ابن بصرى) از توابع (عکبرى) در ده فرسنگى شمال بغداد، نزدیک شهر (دجیل) در یک خانواده اصیل و عمیق در مذهب تشیع به دنیا آمد.از آنجا که پدر او شخصی پارسا و مذهبی بود و به تعلیم و تربیت اشتغال داشت، «ابن المعلم» لقب وی شد. شیخ مفید تحصیل را از سن کودکی آغاز نمود و پیش از دوازده سالگی از برخی محدثان روایت اخذ کرده و از استاد خویش، شیخ صدوق قبل از بیست سالگی حدیث شنیده است.شیخ مفید از محضر بیش از هفتاد نفر از بزرگان بهره علمی برد. از محضر مظفر بن محمد، ابو یاسر و ابن جنید اسکافی، «کلام و عقاید» آموخت و از درس حسین بن علی بصری و علی بن عیسی رمانی بهره جست. «فقه» را نزد جعفر بن محمد بن قولویه فرا گرفت و از محضر ادیب و مورخ چیره دست محمد بن عمران مرزبانی «علم روایت» آموخت و ابن حمزه طبری، ابن داود قمی، صفوان و شیخ صدوق از دیگر اساتید او بودند. جدیت او در تحصیل موجب شد که پس از چندی در علم کلام، فقه و اصول سرآمد دانشمندان زمانش گردد.شیخ مفید در محله کرخ بغداد که مرکز شیعیان بود می زیست و مسجد معروف براثا در آن محله که تاکنون هم باقی است و زیارتگاه شیعیان است، محل تدریس او بود. اساتید و شاگردان‌ از جمله اساتید شیخ مفید عبارتند از: ابن قولویه قمى شیخ صدوق احمد بن محمد بن حسن بن ولید قمى ابوغالب زرارى ابن جنید اسکافى ابوعلى صولى بصرى ابو عبدالله صفوانى‌ و برخی از شاگردان بزرگ و نامدار شیخ مفید عبارتند از: سید مرتضى علم الهدى سید رضى شیخ طوسى نجاشى ابوالفتح کراجکى ابو یعلى جعفر بن سالار آثار و تألیفات تالیفات شیخ مفید، هم از نظر مقدار و کمیت دارای اهمیّت است و هم از نظر کیفیت. آثار وی، در عین عمق و پرباری و اتقان، مختصر است. از عبارت پردازی و تکرار واژه ها و جملات به دور است. معانی بلند و عمیق را در عبارتی کوتاه بیان کرده است مگر در مواردی که مطلب پیچیدگی خاصّی داشته و احتیاج به توضیح و تفسیر داشته است.بنابر نقل شیخ طوسى، شاگرد برجسته شیخ مفید، وى بالغ بر ۲۰۰ عنوان کتاب تألیف نموده است. نجاشی ۱۷۱ جلد کتاب از تالیفات شیخ را ذکر کرده است که اسامی برخی از آنها به این ترتیب است: در فقه: المقنعه، الفرائض الشرعیه و احکام النساء. در علوم قرآنی: الکلام فی دلائل القرآن، وجوه اعجاز القرآن، النصره فی فضل القرآن، البیان فی تألیف القرآن. او یکی از پرکارترین افراد این رشته بود.در علم کلام و عقاید: اوائل المقالات، نقض فضیله المعتزله، الافصاح، الایضاح، الارکان. کتاب الارشاد: قدیمی ترین متن تاریخی که پس از طبری گزارش های حادثه عاشورا را بی واسطه از کتاب هشام کلبی نقل کرده است، کتاب «الارشاد» شیخ مفید است. شیخ مفید خود در این کتاب تصریح کرده که اخبار مربوط به این واقعه را از روایات کلبی نقل کرده است. از جمله دیگر آثار شیخ عبارتند از: مسار الشیعه تصحيح الاعتقاد کتاب الأمالى المزار الفصول العشرة فی الغیبة تفضیل امیر المؤمنین علیه السلام کتاب الجمل و ... ┅┅❅❁❅┅┅وفات شیخ مفید در سال ۴۱۳ در بغداد، پس از ۷۵ سال تلاش و خدمت ارزنده درگذشت و مورد تجلیل فراوان مردم و قدردانی علما و فضلا قرار گرفت و به تعبیر شاگرد بزرگوارش شیخ طوسی که خود حاضر در صحنه بوده است، روز وفات او از کثرت دوست و دشمن برای ادای نماز و گریستن بر او، همانند و نظیر نداشته است. هشتاد هزار تن از شیعیان او را تشییع کردند و سید مرتضی علم الهدی بر او نمازگزارد و در کاظمین در حرم مطهر امام جواد علیه السلام پائین پای آن حضرت و نزدیک قبر استادش ابن قولویه مدفون گردید. ‌ ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 @mahdiehjampajoohes3

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌دوم #شیخ‌صدوق ابوجعفر محمد بن علی ابن بابویه قمی ملقب به شیخ صدوق از پیشتازان علم حدیث در سال ۳۰۵ ه.ق در شهر مقدس قم متولد شد. ولادت این عالم فقیه با آغاز نیابت حسین بن روح سومین نائب خاص امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) هم زمان بوده است. پدر بزرگوار شیخ صدوق علی بن الحسین بن بابویه قمی، از فقهای بزرگ اسلام و در زمان امام حسن عسکری (ع) و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) می زیسته و مورد احترام آن امامان بوده است. در نامه ای که امام حسن عسکری (ع) به علی بن بابویه نوشته وی را با کلماتی چون: شیخ معتمد و فقیه من خطاب کرده است. پدر شیخ صدوق هم در قم بدنیا آمد و زندگی را آنجا گذارند و در همان شهر نیز وفات کرده است. وی در ایام زندگی پر برکت خویش نزدیک دویست جلد کتاب تألیف کرده است. شیخ صدوق دوران کودکی و آغاز جوانی را در دامان علم و فضیلت و تقوای پدر بزرگوارش علی بن بابویه سپری کرد. صدوق در محضر پدر، علوم و معارف را همراه با تربیت های عملی و اخلاقی فرا گرفت. پدری که در اوج علم و فقاهت و شهرت، زندگی خود و فرزندانش را از راه درآمد مغازه ای کوچک در بازار قم تأمین می کرد و روزگار را در نهایت زهد و قناعت می گذرانید. شیخ صدوق بیش از بیست سال از دوران پر برکت حیات پدر را درک کرد و در سن ۲۲ یا ۲۳ سالگی بود که پدر خود را از دست داد. خانواده اصیل و اهل علم شیخ صدوق از یک سو و نیزهوش، ذکاوت وحافظه فوق العاده قوی و استعداد ذاتی او از سوی دیگر موجب گردید در مدتی کوتاه به قله های بلندی از کمالات انسانی دست یابد و در کمتر از بیست سالگی هزاران حدیث و روایت با راویان آن ها را به حافظه بسپارد. شاید بتوان گفت یکی از عوامل مؤثر در موفقیتهای شیخ صدوق ، استادان بسیار زیادی است که داشته و توانسته از خرمن علوم آن ها ، خوشه های خوش بویی برگیرد . او ابتدا ضمن آنکه از محضر پدر خود علی بن بابویه درس می آموخت ، افزون بر آن در مجالس و محافل درسی بزرگان علم و ادب نیز حاضر می شد و از دروس همگی استفاده می کرد . همانطور که قبلاً ذکر گردید وی اساتید پرشماری داشته ، به گونه ای که بعضی از علما گفته اند : تعداد استادان صدوق از دویست نفر متجاوز بوده است . از جمله بزرگانی که شیخ صدوق از محضر آنها بهره برده می توان به ابوجعفر محمد بن یعقوب کُلینی نویسنده کتاب گرانمایه اصول کافی اشاره کرد. پس از مرحوم کلینی نویسنده کتاب ارزشمند اصول کافی، شیخ صدوق از بزرگترین محدثان عصر خود به شمار می آید که علاوه بر ضبط و نقل حدیث، در علوم دیگر نیز تبحر داشته و تألیفات بسیاری از خود به جای گذاشته است. صدوق سالها از محضر کلینی استفاده نموده و به شنیدن و جمع آوری احادیث ائمه (ع) مشغول بوده است؛ اما بر خلاف شخصیت علمی کلینی که بیشتر از جهت جمع آوری، بررسی و نقل حدیث مشهور است، شیخ صدوق در سه زمینه روایت، مباحث کلام و فقه برجسته و ممتاز بوده است. از میان مهم ترین شاگردان وی می توان از دانشمند بلند آوازه، محمد بن نُعمان معروف به شیخ مفید نام برد که خدمات بسیاری به جهان اسلام ارائه کرده است . آثار به جای مانده از وی حکایت از وسعت معلومات او دارد. شاگردان دیگر وی عبارت اند از: ابن غضائری، ابو عبدالله، حسین بن عبید الله بن ابراهیمله، برادرش حسین بن علی بن بابویه قمی ، شیخ جلیل، ابو الحسن، جعفر بن حسین حسکه قمی، استاد شیخ طوسی، شیخ ابو جعفر، محمد بن احمد بن عباس بن فاخر دوریستی معاصر شیخ طوسی، برادر زاده اش شیخ ثقه الدین حسن بن حسین بن علی بن موسی بن بابویه ، حسن بن محمد قمی (مؤلف تاریخ قم)، علی بن احمد بن عباس نجاشی (پدر نجاشی)، شیخ ابو البرکات، علی بن حسن خوزی، ابو القاسم علی بن محمد بن علی خزاز، ابو زکریا، محمد بن سلیمان حمرانی . برخی از مهمترین آثار شیخ صدوق عبارتند از: «من لا یحضره الفقیه» (دومین کتاب از کتب اربعه)؛«علل الشرایع »(درباره فلسفه احکام و علت تشریع آن‌ها نوشته شده است) ؛ «کمال الدین و تمام النعمه» (درباره اثبات وجود امام زمان و غیبت طولانی آن حضرت از نظر عقلی و نقلی)؛« التوحید»؛«الخصال»؛« الامالی»؛«عیون الاخبار الرضا»؛« صفات شیعه»؛«مصادقه الاخوان»؛«اثبات ولایت علی علیه‌السلام»؛«معرفت»؛«مدینه العلم»؛«مقنع در فقه»؛« معانی الاخبار»؛«مشیخته الفقیه». ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjam

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌سوم #شیخ‌کلینی‌ره ✍️محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی در حدود سال ۲۵۵ق درروستای كُلَین از توابع ری متولد شد.پدرش یعقوب بن اسحاق، از علمای عصر خویش بود و در دوره غیبت صغری زندگی می‌کرد.ابوالحسن علی بن محمد معروف به «علان رازی» دایی کلینی است و محمد بن عقیل کلینی،احمد بن محمد و محمد بن احمد همگی از خاندان کلینی و از علما و بزرگان شیعه به شمار می‌روند. محمد بن یعقوب کلینی در ری که مرکز برخورد آرا و اندیشه‌های فرق اسماعیلی، حنفیه، شافعی و امامیه بود،در کنار تحصیل علم و آشنایی با اندیشه‌های دیگر مذاهب، تصمیم گرفت که به نوشتن احادیث بپردازد.او در محضر ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی‌ حدیث آموخت.وی سپس برای تکمیل علم حدیث راهی قم شد و با محدثانی که از امام عسکری(ع) یا امام هادی(ع) بدون واسطه حدیث شنیده بودند ملاقات کرد و از محضر استادان بزرگی بهره برد.کلینی در سال ۳۲۷ق (دو سال پیش از وفاتش) عازم بغداد شد. بغداد در آن زمان یکی از مراکز بزرگ علمی بود. کلینی در شعبان سال ۳۲۹ق (سال تَناثُر نجوم) مصادف با شروع غیبت کبری امام زمان (عج) در بغداد از دنیا رفت.محمد بن جعفر حسنی معروف به ابو قیراط بر جنازه کلینی نماز خواند و بدن او در باب کوفه بغداد به خاک سپرده شد. مرقد کلینی در محوطه مسجد آصفیه، در ساحل شرقی رود دجله (در مرکز بغداد) جنب مدرسه نظامیه (مستنصریه قدیم) قرار دارد. نام اصلی این مسجد، جامع الصفوی یا مسجد صفوی بوده است که عثمانیان آن را به آصفیه تغییر دادند. مرقد کلینی در سال‌های اخیر بازسازی شده است. در محرم سال ۱۴۳۶ق مراسم پایان بازسازی قبر شیخ کلینی برگزار شد. در این مراسم از ضریح نقره‌ای آن که توسط هنرمندان اصفهانی ساخته شده بود، رونمایی گردید. 📖📖مهم‌ترین اثر کلینی، کتاب کافی است. این کتاب از برجسته‌ترین منابع حدیثی شیعه و مهم‌ترین و معتبرترین منبع از کتب اربعه است. این کتاب در سه بخش اصول، فروع و روضه تألیف شده است. تلاش کلینی بر آن بوده تا احادیث الکافی را بر اساس عدم مخالفت با قرآن و موافقت با اجماع جمع‌آوری کند. کلینی به سبب ارتباط با اصحاب ائمه و دسترسی به اصول اربعمأة روایات این کتاب را با کمترین واسطه نقل کرده است. گروهی از عالمان شیعه معتقد به صحت تمامی روایات آن بوده‌اند و در مقابل گروهی از عالمان شیعه وجود احادیث ضعیف در کافی را قبول دارند. ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjam

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌سوم #شیخ‌کلینی‌ره ✍🏻زندگینامه ثقه الاسلام ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjam

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌سوم #شیخ‌کلینی‌ره ✍️محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی در حدود سال ۲۵۵ق درروستای كُلَین از توابع ری متولد شد.پدرش یعقوب بن اسحاق، از علمای عصر خویش بود و در دوره غیبت صغری زندگی می‌کرد.ابوالحسن علی بن محمد معروف به «علان رازی» دایی کلینی است و محمد بن عقیل کلینی،احمد بن محمد و محمد بن احمد همگی از خاندان کلینی و از علما و بزرگان شیعه به شمار می‌روند. محمد بن یعقوب کلینی در ری که مرکز برخورد آرا و اندیشه‌های فرق اسماعیلی، حنفیه، شافعی و امامیه بود،در کنار تحصیل علم و آشنایی با اندیشه‌های دیگر مذاهب، تصمیم گرفت که به نوشتن احادیث بپردازد.او در محضر ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی‌ حدیث آموخت.وی سپس برای تکمیل علم حدیث راهی قم شد و با محدثانی که از امام عسکری(ع) یا امام هادی(ع) بدون واسطه حدیث شنیده بودند ملاقات کرد و از محضر استادان بزرگی بهره برد.کلینی در سال ۳۲۷ق (دو سال پیش از وفاتش) عازم بغداد شد. بغداد در آن زمان یکی از مراکز بزرگ علمی بود. کلینی در شعبان سال ۳۲۹ق (سال تَناثُر نجوم) مصادف با شروع غیبت کبری امام زمان (عج) در بغداد از دنیا رفت.محمد بن جعفر حسنی معروف به ابو قیراط بر جنازه کلینی نماز خواند و بدن او در باب کوفه بغداد به خاک سپرده شد. مرقد کلینی در محوطه مسجد آصفیه، در ساحل شرقی رود دجله (در مرکز بغداد) جنب مدرسه نظامیه (مستنصریه قدیم) قرار دارد. نام اصلی این مسجد، جامع الصفوی یا مسجد صفوی بوده است که عثمانیان آن را به آصفیه تغییر دادند. مرقد کلینی در سال‌های اخیر بازسازی شده است. در محرم سال ۱۴۳۶ق مراسم پایان بازسازی قبر شیخ کلینی برگزار شد. در این مراسم از ضریح نقره‌ای آن که توسط هنرمندان اصفهانی ساخته شده بود، رونمایی گردید. 📖📖مهم‌ترین اثر کلینی، کتاب کافی است. این کتاب از برجسته‌ترین منابع حدیثی شیعه و مهم‌ترین و معتبرترین منبع از کتب اربعه است. این کتاب در سه بخش اصول، فروع و روضه تألیف شده است. تلاش کلینی بر آن بوده تا احادیث الکافی را بر اساس عدم مخالفت با قرآن و موافقت با اجماع جمع‌آوری کند. کلینی به سبب ارتباط با اصحاب ائمه و دسترسی به اصول اربعمأة روایات این کتاب را با کمترین واسطه نقل کرده است. گروهی از عالمان شیعه معتقد به صحت تمامی روایات آن بوده‌اند و در مقابل گروهی از عالمان شیعه وجود احادیث ضعیف در کافی را قبول دارند. ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjampajoohes3

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌سوم #شیخ‌کلینی‌ره ✍🏻زندگینامه ثقه الاسلام ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjampajoohes3

#سلسله‌جلسات‌اشنایی‌بابزرگان #مفاخربزرگ‌اسلامی #جلسه‌دوم #شیخ‌صدوق ابوجعفر محمد بن علی ابن بابویه قمی ملقب به شیخ صدوق از پیشتازان علم حدیث در سال ۳۰۵ ه.ق در شهر مقدس قم متولد شد. ولادت این عالم فقیه با آغاز نیابت حسین بن روح سومین نائب خاص امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) هم زمان بوده است. پدر بزرگوار شیخ صدوق علی بن الحسین بن بابویه قمی، از فقهای بزرگ اسلام و در زمان امام حسن عسکری (ع) و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) می زیسته و مورد احترام آن امامان بوده است. در نامه ای که امام حسن عسکری (ع) به علی بن بابویه نوشته وی را با کلماتی چون: شیخ معتمد و فقیه من خطاب کرده است. پدر شیخ صدوق هم در قم بدنیا آمد و زندگی را آنجا گذارند و در همان شهر نیز وفات کرده است. وی در ایام زندگی پر برکت خویش نزدیک دویست جلد کتاب تألیف کرده است. شیخ صدوق دوران کودکی و آغاز جوانی را در دامان علم و فضیلت و تقوای پدر بزرگوارش علی بن بابویه سپری کرد. صدوق در محضر پدر، علوم و معارف را همراه با تربیت های عملی و اخلاقی فرا گرفت. پدری که در اوج علم و فقاهت و شهرت، زندگی خود و فرزندانش را از راه درآمد مغازه ای کوچک در بازار قم تأمین می کرد و روزگار را در نهایت زهد و قناعت می گذرانید. شیخ صدوق بیش از بیست سال از دوران پر برکت حیات پدر را درک کرد و در سن ۲۲ یا ۲۳ سالگی بود که پدر خود را از دست داد. خانواده اصیل و اهل علم شیخ صدوق از یک سو و نیزهوش، ذکاوت وحافظه فوق العاده قوی و استعداد ذاتی او از سوی دیگر موجب گردید در مدتی کوتاه به قله های بلندی از کمالات انسانی دست یابد و در کمتر از بیست سالگی هزاران حدیث و روایت با راویان آن ها را به حافظه بسپارد. شاید بتوان گفت یکی از عوامل مؤثر در موفقیتهای شیخ صدوق ، استادان بسیار زیادی است که داشته و توانسته از خرمن علوم آن ها ، خوشه های خوش بویی برگیرد . او ابتدا ضمن آنکه از محضر پدر خود علی بن بابویه درس می آموخت ، افزون بر آن در مجالس و محافل درسی بزرگان علم و ادب نیز حاضر می شد و از دروس همگی استفاده می کرد . همانطور که قبلاً ذکر گردید وی اساتید پرشماری داشته ، به گونه ای که بعضی از علما گفته اند : تعداد استادان صدوق از دویست نفر متجاوز بوده است . از جمله بزرگانی که شیخ صدوق از محضر آنها بهره برده می توان به ابوجعفر محمد بن یعقوب کُلینی نویسنده کتاب گرانمایه اصول کافی اشاره کرد. پس از مرحوم کلینی نویسنده کتاب ارزشمند اصول کافی، شیخ صدوق از بزرگترین محدثان عصر خود به شمار می آید که علاوه بر ضبط و نقل حدیث، در علوم دیگر نیز تبحر داشته و تألیفات بسیاری از خود به جای گذاشته است. صدوق سالها از محضر کلینی استفاده نموده و به شنیدن و جمع آوری احادیث ائمه (ع) مشغول بوده است؛ اما بر خلاف شخصیت علمی کلینی که بیشتر از جهت جمع آوری، بررسی و نقل حدیث مشهور است، شیخ صدوق در سه زمینه روایت، مباحث کلام و فقه برجسته و ممتاز بوده است. از میان مهم ترین شاگردان وی می توان از دانشمند بلند آوازه، محمد بن نُعمان معروف به شیخ مفید نام برد که خدمات بسیاری به جهان اسلام ارائه کرده است . آثار به جای مانده از وی حکایت از وسعت معلومات او دارد. شاگردان دیگر وی عبارت اند از: ابن غضائری، ابو عبدالله، حسین بن عبید الله بن ابراهیمله، برادرش حسین بن علی بن بابویه قمی ، شیخ جلیل، ابو الحسن، جعفر بن حسین حسکه قمی، استاد شیخ طوسی، شیخ ابو جعفر، محمد بن احمد بن عباس بن فاخر دوریستی معاصر شیخ طوسی، برادر زاده اش شیخ ثقه الدین حسن بن حسین بن علی بن موسی بن بابویه ، حسن بن محمد قمی (مؤلف تاریخ قم)، علی بن احمد بن عباس نجاشی (پدر نجاشی)، شیخ ابو البرکات، علی بن حسن خوزی، ابو القاسم علی بن محمد بن علی خزاز، ابو زکریا، محمد بن سلیمان حمرانی . برخی از مهمترین آثار شیخ صدوق عبارتند از: «من لا یحضره الفقیه» (دومین کتاب از کتب اربعه)؛«علل الشرایع »(درباره فلسفه احکام و علت تشریع آن‌ها نوشته شده است) ؛ «کمال الدین و تمام النعمه» (درباره اثبات وجود امام زمان و غیبت طولانی آن حضرت از نظر عقلی و نقلی)؛« التوحید»؛«الخصال»؛« الامالی»؛«عیون الاخبار الرضا»؛« صفات شیعه»؛«مصادقه الاخوان»؛«اثبات ولایت علی علیه‌السلام»؛«معرفت»؛«مدینه العلم»؛«مقنع در فقه»؛« معانی الاخبار»؛«مشیخته الفقیه». ┅┅❅❁❅┅┅ ‌ 🤝باما همراه باشید در کانال👇👇 #مهدیه @mahdiehjam