اسمش *مریم* بود، همان تنها زنی که نامش در قرآن آمده‌است! و مثل امروز بود، که درد زایمان به سراغ‌اش آمد! پناه برد به خارج از شهر! با درد، با اضطراب، با تنهایی و با حالی که گفتنی نیست... و با کودکی در آغوش، به نزد مردمان شهرش بازگشت! مردم که او را در اين حال ديدند، سرزنش‌اش کردند که: اى مريم! نه پدرت بد مردى بود و نه مادرت زناكار! تو با خود چه کردی؟! و مريم ، اشاره كرد به كودكش! كه با او سخن بگوئيد! مردم گفتند: ما چگونه با کودکی که در گهواره است، سخن بگوئيم؟ و *عيسى* به سخن درآمد: * سلام بر من روزى كه به دنيا آمدم و روزى كه مى ميرم و روزى كه زنده بر می خیزم* و زنان، از وقتی قصه ی او را شنیدند، دختران‌شان را مریم نام گذاشتند و پسران‌شان را روح الله! و از همان روز جهان، چشم انتظار نشست... چشم انتظار روزی که او، در کنار مصلح آخر الزمان، زنده بر خیزد... میلادحضرت مسیح، مبارک باد! #انتظار #سبک_زندگی_غدیری ها