شاهد یک رفتار ضد فرهنگی، از مشاور فرهنگیِ آقای پزشکیان، در میزگرد فرهنگی بودیم :)

آدم‌های کم‌حوصله و ‎#عصبانی که زود ناراحت می‌شوند، ‎#نمی‌توانند مدیر و رئیس باشند و جمعیتی را اداره کنند، حالا هر نوع مدیریتی می‌خواهد باشد. | شهید مطهری؛ آشنایی با قرآن، ج۱۳، ص ۲۰۵ |

دارم وقت خالی می‌کنم و دونه دونه مستندهای انتخاباتی کاندیداها را می‌بینم؛ رسیدم به مستند آقای ‎#پزشکیان: ایشان در پاسخ به سؤالات جوانانِ حاضر در مستند، کاملاً بداهه و بدون نظام فکریِ برآمده از یک برنامه‌ی مدوّن پاسخ می‌دهند و چه ترسناک است چنین رئیس‌جمهوری! العیاذبالله...

بیچاره #اصلاحات که نَه بِه از تو دارد و نَه جُز تو...

آقای روحانی؛ سر نخواستنت دعواست😁 #قاضی‌زاده

جمعیت امروز استقبال از دکتر #جلیلی در اصفهان را می‌توان تقریباً بی‌نظیر عنوان کرد. دستگاه تخریب و دروغ‌سازی #اصلاحات، از امروز شاید هدفش را تغییر دهد...

تانک زاکانی رو گرفته، پس هم نمی‌ده :) #قاضی_زاده

رو نوشت به نمایندگان حامی #جلیلی و #قالیباف و اطرافیان مشهور آن‌ها...

#یادداشت "جنگِ نکرده، شکستِ خورده" دو روز تا چهاردهمین دوره #انتخابات ریاست‌جمهوری باقی‌مانده و رأی دهندگان هنوز #شناسنامه‌ی خود را هم از کمد خانه در نیاورده‌اند اما جبهه انقلاب به‌خاطر بهم خوردن #اجماع میان دو کاندیدای مهم خود (جلیلی و قالیباف)، خودش را طرف شکست‌خورده این رقابت می‌داند و از الآن دنبال پیدا کردن مقصر برای این شکستِ نخورده است. هنوز جنگی صورت نگرفته که شما برای شکستِ نخورده‌ش مویه می‌کنید. بگذارید انتخابات برگزار شود و آراء اعلام شود، بعد فرصت ریشه‌یابی و نه مقصریابی هست. طبق نظرسنجی‌ها، آمار دکتر #جلیلی و آقای #قالیباف کاملاً نزدیک بهم و حتی در برخی موارد، از آراء #پزشکیان بالاتر است. پس یا ما برنده‌ی این رقابت خواهیم بود یا با یک کاندیدا به دور دوم می‌رویم. در دور دوم بخت و اقبال بیش‌تری با جبهه انقلاب است. چراکه طبق تجربه سال ۸۴، اختلافات میان جبهه انقلاب در یک کاندیدا حل و از بین می‌رود و با جاماندن چهار کاندیدای دیگر در این مرحله، آراء آن‌ها که بخش قابل توجهی از آن‌ها #انقلابی و مخالف #دولت_سوم_روحانی هستند، به سبد کاندیدای جبهه انقلاب خواهد ریخت. پس اشک ریختن را تمام کنید و یاعلی بگویید و بدون تخریب و انگ زدن به این و آن، قوت کاندیدای #اصلحِ خود را بگویید و ضعف کاندیدای #اصلاحات را. یادتان و یادمان نرود که حریف ما قالیباف یا جلیلی نیست که بدِ او را می‌گوییم، حریف ما دولت سوم #روحانی و بانیان وضع موجود اند. در دوم انتخابات نیز، پس از اجماع بر کاندیدای باقی‌مانده از جبهه انقلاب، به تبیین دولت سوم روحانی می‌پردازیم و مردمِ متنفر از دولت بنفش و خاطرات تلخ آن دوران به میدان خواهند آمد، ان‌شاءالله. دعا و #توسل و #تضرع را که کارسازتر از همه‌ی این ابزارآلات امروزی است را فراموش نکنیم و نکنیم و نکنیم. به امید #پیروزی جبهه انقلاب در چهاردهمین دوره انتخابات #ریاست‌جمهوری.

چرا در رابطه با اجماع و جلیلی و قالیباف حرفی نمی‌زنم؟ من حرفم را در این یادداشت گفتم. بیش‌تر از آن را اختلافِ بیش‌تر جبهه انقلاب و ایجاد شکاف می‌دانم که از نظر من، #بانگ_شیطان در گوشم است...

دوباره عدد ۴۴ را انتخاب کردیم!

❕در رابطه با طرح بسیار مؤثر بیست‌کال❕

https://ble.ir/bistcall_jalily_bot ربات تماس تلفنی طرح بیست‌کال

فلوچارت مکالمه در طرح بیست‌کال

کسی که الآن نظرات اعضای ستادش رو گردن نمی‌گیره؛ قطعاً اقدامات وزرای دولتِ آینده‌ش رو هم گردن نمی‌گیره... #پزشکیان

معادل ۱۰۰ واحد انقلاب اسلامی 🇮🇷

از بامداد عاشوراء تا اذان مغرب، ساعات سخت و لحظات دلهره‌آوری‌ست! به قول اهل روضه، "با حال مناسب" تنفس کنید...

‌‌ إنالله و إنا إلیه راجعون! آجـرک الله یاصاحب‌الزّمان «أعظَمَ اللهُ اُجورَنا و اجُورَكم بمُصابِنا بِالحُسَینِ وَ جَعَلَنا و إیّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَع وَلیّهِ الامامِ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام»

#روایت شام غریبان شهر ما در استان مازندران بدین گونه است که هیئات مختلف شهر، دسته راه می‌اندازند به سمت مسجد جامع شهر. بخشی از اهالی شهر هم برای میزبانی در مسجد جامع می‌مانند. دسته‌جات عزاداری با حزن و غم و آهسته، یکی یکی به مسجد جامع شهر می‌آیند و بخشی دیگر از شهر به استقبال آنان با اشک و آه و نگاه می‌روند. بعد این دسته، دسته‌ی بعدی و دسته‌ی بعدی و دسته‌ی بعدی... چراغ‌های مسجد جامع نیز تا خروج دسته‌جات میهمان خاموش می‌ماند تا حزن و اندوه بر فضا حاکم بماند. پسِ خروج دسته‌ها، مردم میزبان برای اقامه عزای آل‌الله به داخل مسجد جامع می‌روند. روشنایی مسجد را می‌گیرد و سخنران و مداح عزا سر می‌دهند. مردم دسته‌رو نیز به مساجد محلی خود می‌روند تا عزا را ادامه دهند...

لحظاتی از این حُزن و اندوه را گوش جان بسپارید...

رئیس‌جمهور منتخب در گردش عاشورایی به سر می‌برد و پیش‌برد امور و چینش کابینه‌اش را واگذار کرده به وزیری بدسابقه در دولتی بدسابقه. آن وزیر هم در صداوسیما با افتخار می‌گوید اگر شیعه یا وزیر بوده باشید امتیازی ندارید. برعکس اگر تازه‌کار و بانو و از اقلیت‌های دینی باشید امتیازی دارید. شوخی می‌کنید دیگه؟!

شب‌های سختی بر محور مقاومت سپری می‌شود؛ غزه‌یِ سرو، زیر بمباران لحظه‌ای رژیم کودک‌کش، لحظه‌ای خم نشده. یمنِ شجاع، هزینه‌ی ایستادنش کنار فلسطین را با تحریم‌ها، بمباران‌های سنگین و فقر همگانی می‌پردازد. حزب‌اللهِ سیدحسن، در سایه‌ی بی‌دولتی و اقتصادِ تقریباً فروپاشیده‌ی لبنان، نبرد پارتیزانی با نظامیان کودک‌کش را با قوت ادامه می‌دهد و در هفته‌، شهیدانی را تقدیم می‌کند. عراقِ دلیر، یک‌تنه و بدون حمایت دولتش، درحالی‌که با نظامیان آمریکایی هم‌جوار است، آن‌ها را زیر فشارهای گیج‌کننده قرار داده. و ایران؛ ایرانِ سیدنا القائد، پس از بحران از دست دادن رئیس‌جمهور و وزیرخارجه‌ی انقلابی و مقتدر و مغتنمش، انتخاباتی برپا کرد و رئیس‌جمهوری رأی آورد که نمی‌دانیم در پسش چه خواهد بود. اما با همه‌ی این‌ها، همه در محور مقاومت دل‌گرمیم به وعده‌ی محقَق الهی: ﴿يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُركُم وَيُثَبِّت أَقدَامَكُم﴾

#یادداشت_تربیتی امروز می‌خواهم برایتان از یک گزاره‌ی تربیتی نام آشنا اما غریب در عرصه‌ی تربیت بگویم. گزاره‌ای که اکثر والدین و مربیان و متولیان امر تربیت اگر نگوییم که از وجود چنین گزاره‌ای اطلاع ندارد، حداقل به اهمیت آن دقت ندارند. آن گزاره‌ی سه کلمه‌ای عبارت است از: 'تربیت در صحنه' تصور کنید شما پدر/مادر هستید. خب طبیعی‌ست که مثل هر پدر و مادری، بایدها و نبایدهای تربیتی را "به‌صورت مستقیم" به فرزندتان آموزش دهید. مثلاً به او می‌گویید که مسخره کردن کار خوبی نیست یا احترام به بزرگ‌تر کار درستی‌ست. اما در تربیت، علاوه بر آموزش مستقیم گزاره‌های تربیتی، یک "آموزش‌های غیر مستقیم تربیتی" نیز داریم که ما به آن تربیت در صحنه می‌گوییم. تربیت در صحنه را اگر بخواهم خیلی ساده برایتان توضیح دهم، یک مثال می‌زنم و در ضمن این مثال اهمیتش را عرض می‌کنم. مثلاً خانواده‌ی شما در یک مهمانیِ خانوادگی است و فرزندتان در میهمانی، فرزند میزبان را مسخره می‌کند یا برعکس به میزبانِ بزرگ‌تر احترام می‌گذارد. خب مثل همه‌ی والدین، شما این‌جا فرزند خود را تشویق یا تنبیه می‌کنید. این‌جا دو حالت وجود دارد: - یا از قبل به فرزند خود بد بودنِ مسخره کردن یا خوب بودنِ احترام گذاشتن را به‌صورت مستقیم یاد داده‌اید و الآن با تنبیه با تشویق آن را یادآوری می‌کنید. - یا از قبل این آموزش مستقیم را ندادید و در همان میدان این بایدها و نبایدهارا به او آموزش می‌دهید. هر دو حالت بالا، دو حالت از تربیت در صحنه هستند. اما آن‌چه که ما در این یادداشت با آن کار داریم، حالت اول است. آن حالتی که شما یک آموزش مستقیم داده‌اید و پِی آن را در میدانِ واقعیِ فرزند، به‌صورت غیرمستقیم ادامه می‌دهید. دقیقاً مانند یک مربی ورزشی که هم قبل از مسابقه، به بازیکن خود آموزش‌های تئوری را می‌دهد و هم در میدان مسابقه او را رها نمی‌کند و آموزش را به‌صورت غیرمستقیم پِی می‌گیرد و آموزش‌های مستقیم را به او یادآور می‌شود. حال شما تصور کنید پدر و مادری که در میدانِ فرزند خود مانند تفریحات بچه‌گانه و پارک و بازی‌های خانگی، میهمانی‌ها و مسافرت‌های خانوادگی، فرزند را با خود همراه نمی‌کنند و برایش وقت نمی‌گذارند، آیا می‌توانند از مزایایی بی‌بدیل تربیت در صحنه بهره ببرند؟ قطعاً خیر! چون خانواده در میدان فرزند حضور ندارد و آموزه‌های تربیتی برای فرزند در میدان واقعی مرور و اصطلاحاً جا نمی‌افتد. یا مربیان و کانون‌های تربیتی که تربیت را در آموزش‌های معارفیِ تئوری منحصر می‌کنند و در عرصه‌های مختلفِ متربی مانند سالن فوتسال و استخر و بازی و اردو و بیرون‌رفتن‌ها، آن‌هارا همراهی نمی‌کنند آیا از تربیت در صحنه نفعی می‌برند یا صحبت‌های تئوریِ تربیتی‌شان مانند قرص‌های مسکن، بعد از مدتی بی‌اثر می‌شود و بدتر از آن، متربی نسبت به آن‌ها سِر و عادی می‌شود؟ در این باره، بعداً بیش‌تر صحبت خواهیم کرد... پایان/ 📥 @MAHDIIZADI_IR

نظرتون رو در باره‌ی این دست یادداشت‌های تربیتی بفرمائید 👇🏻 @mahdiizadi_pv