ما بهت #دروغ میگفتیم آقا! وقتی دعای #فرج میخوندیم.. وقتی العجل و الساعة میگفتیم.. . اصلا حس نمیکردیم چیزی کم داریم. خوش نبودیما ولی نمی فهمیدیم کم و کسرمون تویی! . یعنی فکر میکردیم باید با همین زندگی کم و بیش بسازیم و عادت کنیم بهش! . از صبح که از #خواب بیدار میشدیم فکرمون همه جا میرفت.. از چی بپوشیم تا چی بخوریم و کجا بریم و چطور بریم و با کی بگردیم و کجاها بگردیم و... . اما هیچ جای این فکرا تو نبودی آقا! غم و غصه همه چیو داشتیم جز تو! . برامون مهم نبود حالا بیای..نیای.. شایدم اصلا نبودنت ترجیح داشت! . میومدی این روال عادتی رو بهم میزدی آخه! حیف بود دغدغه هامون تغییر کنه! . از تغییر میترسیدیم.. تا اینکه این بلای #کرونا افتاد به جونمون یه عده مردن . خیلیام درگیر شدن خیلیام ترسیدن که درگیر بشن . جوری ترسیدیم که تازه فهمیدیم باید از چی بترسیم! . تازه فهمیدیم یه چیز مهمی رو کم داریم!! یه ذخیره ای که خدا واسه روز مبادا کنار گذاشته بود. . تازه فهمیدیم چقدر تو مبادا زندگی میکردیم ولی حالیمون نشد!! و چقدر ترسناکه که حالیمون نباشه!! #سلام_نامه @mahdipouraskari