درضمن این حرف هم دلی بگم من خودم خیلی نمیرسم و گاها وقت نمیکنم اگر عزیزی هست که بتونه و بیاد کمک کنه و توی کانال فعالیت کنه که ان شاءالله کانال باز رونق پیدا کنه و تا مناسبت بعد کار نخوابه(مثل سری های قبلی) و کار با دوام خیلی بهتر و مفیدتر و موثر تره

امام رضا علیه السلام: أفضَلُ العَقلِ مَعرِفَةُ الإنسانِ نَفسَهُ. برترین خرد، خود شناسى انسان است. بحار الأنوار: ج۷۸، ص۳۵۲ در باب اهمیت خودشناسی‌ مهدی یار | @Mahdiyarir

امام علی علیه السلام: مَنْ عَرَفَ نفسَه فقد عَرَفَ ربَّه هر کس خود را بشناسد، پس بی تردید خدای خود را شناخته است. بحار الأنوار: ج 2، ص31 در باب اهمیت خودشناسی‌ مهدی یار | @Mahdiyarir

امام علی علیه السلام: عَجِبتُ لِمَن يَنشُدُ ضالَّتَهُ و قَد أضَلَّ نَفسَهُ فلا يَطلُبُها ! در شگفتم از كسى كه گمشده خود را مى جويد، امّا خويشتن را گم كرده و آن را نمى جويد! غرر الحكم، 6266 در باب اهمیت خودشناسی‌ مهدی یار | @Mahdiyarir

این روزها سرم خیلی شلوغ بود و وقت نشد پیام بگذارم. گروه مهدی یار رحلت شهادت گونه آیت الله رییسی، سید الشهدای خدمت و باقی همراهانشان را تبریک و تسلیت عرض می‌کند. ان شاءالله ادامه دهنده راهشون باشیم...

امام علی علیه السلام: هَلَکَ امْرُؤٌ لَمْ یَعْرِفْ قَدْرَهُ. نابود شد کسی که ارزش خود را ندانست. نهج البلاغه، حکمت 149 در باب اهمیت خودشناسی‌ مهدی یار | @Mahdiyarir

امام جواد علیه السّلام فرمودند: اِعلَم أنَّک لَن تَخلُوَ مِن عَینِ اللهِ، فَانظُر کیفَ تَکونُ. بدان که از دید خداوند پنهان نیستی، پس بنگر چگونه ای. تحف العقول، ص 455 در باب اهمیت خودشناسی‌ مهدی یار | @Mahdiyarir

باسلام و خسته نباشید از این به بعد با اجازه بزرگواران مباحثی در رابطه با خودشناسی در ادامه احادیث قرار داده شده در کانال قرارخواهد گرفت. و باید ذکر کنم که این مباحث از کتاب خودشناسی برای خودسازی از آیت الله محمدتقی مصباح یزدی برگرفته خواهد شد. امیدوارم در مسیر بندگی برای همه ما مفید واقع شوند و یاریمان کنند. یا علی مدد

چرا خودشناسی؟ براى موجودى كه به لطف الله تعالی فطرتاً داراى حب ذات یا علاقه به خود است، كاملا طبيعى است كه به خود بپردازد و به دنبال شناختن كمالات خويش و راه رسيدن به آنها برود. پس درك ضرورت خودشناسى، نيازى به برهان و دليلهاى پيچده عقلى يا تعبدى ندارد. از اين رو، غفلت از اين حقيقت و سرگرم شدن به چيزهايى كه به هيچوجه در كمال و سعادت آدمى مؤثر نيست، امرى است غير طبيعى و انحراف آميز و اين امر است كه بايد علتش را جستجو كرد و راه سلامت و نجات از آن را شناخت. همه تلاشهاى انسانى، اعم از علمى و عملى، براى تأمين خواسته و منافع و مصالح «انسان» انجام میگيرد. پس شناختن خود انسان و آغاز و پایان او و هم چنين كمالاتى كه ممكن است به آنها برسد، مقدم بر همه مسائل است، به صورتی که بدون شناختن حقيقت انسان و ارزش واقعىِ او، ديگر بحثها و تلاشها بيهوده و بى پايه است.

در مرحله بعد از چرایی و توضیح ضرورت خودشناسی، به توضیح بخشی از منظور خودشناسی یا بخشی از وجه و منظور خودشناسی که ما در آینده میخواهیم در مورد آن بحث کنیم، میپردازیم که امیدوارم مورد قبول همگی واقع شود و اندکی ما به تفکر و اصلاح باز دارد به لطف پروردگار.

الف) منظور از «خودشناسى» شناختن انسان است .به این دلیل كه داراى استعدادها و نيروهايى براى تكامل انسانى و خود آدمی است.

ب) منظور از خودسازى و به طور كلى، پرداختن به خويش، شكل دادن و جهت بخشيدن به فعاليتهاى حياتى است نه محدودكردن و متوقف ساختن آن ها. به عبارت ديگر، منظور و هدف از اين بحث، اين است كه بدانيم چگونه كوششهاى علمى و عملىِ خود را تنظيم كنيم و آنها را به چه سويى هدایت کنیم تا در رسيدن به كمال حقيقى، مؤثر باشند.

ج) منظور از خودگرايى و درون نگرى و خودكاوى در اين جا اين است كه انسان با تأمل در وجود خويش و استعدادهاى درونى و كششهاى باطنىِ خود، هدف اصلى و كمال نهايى و نيز مسير سعادت و ترقى حقيقى را بشناسد، نه اين كه پيوندهاى وجودى خود را با ديگران نادیده بگیرد، و امكاناتى را كه براى پيشرفت و تكامل، در پرتو اجتماع و همكارى وجود دارد، انكار كند. بنابراين، منظور از اين گونه تعبيرات نيز جنبه هاى مثبت آنها است و نبايد با تعبيراتى نظير: فردگرايى و درون گرايى و خودبينى و خودپرستى، كه در روان شناسى و اخلاق و غيره به كار میرود و شامل معانىِ منفى است، اشتباه شود.

خودشناسی برای چه هدفی؟ سوالی که ذهن را در ادامه بحث خودشناسی درگیر میکند که البته سوال به جایی نیز میباشد. جواب را میتواند ساده بیان کرد خودشناسی برای رسیدن به کمال. جواب ساده است ام راه رسیدن به آن میتواند دشوار باشد اما خداوند متعال سرمایه هایی در وجود آدمی برای رسیدن به این غایت قرار داده است که با شناخت آن ها طی این مسیر آسان تر میشود. اما قبل از طی این مسیر تعالی باید هدف تعیین شود تا در مسیر دچار تزلزل نشویم پس در ادامه بحث اندکی به تعریف کمال میپردازیم.

کمال در موجودات مختلف معنای متفاوتی دارد که برای مثال کمال یک میوه مانند گلابی یا خربزه شیرین بودن است اما برای یک میوه دیگر کمال در ترش بودن آن است و یا برای انسان دانش میتواند کمال باشد.

راز این مطلب در این است که هر انسان دارای حد و مرزی است که با گذشتن از آن به نوع دیگری تبدیل میشود که از نظر ماهیت با آن متفاوت است. پس انسان در مسیر رسیدن به کمال پی در پی در حال تغییر یا رشد و تعالی ماهیت خود است حتی دستیابی به ماهیت جدید نیز با تعارف گفته شده نیز امکان پذیر است. ولى پيدايش ماهيت جديد، هميشه مستلزم از بين رفتن كمالات قبلى نيست و بسيارى از موجودات کمالات متعددى را در طول يكديگر میپذيرند و كمالات قبلى نیز را حفظ میكنند.

و اگر بخواهیم به طور خلاصه این موضوع را جمع بندی کنیم میتوانیم بگوییم کمال حقیقی هر موجود عبارت است از صفت یا صفاتی که شرایط حال حاضر آن موجود از جمله انسان برای به دست آوردنشان آماده است و امور دیگر(مانند خودشناسی) نیز در راه رسیدن به این کمال حقیقی او را تا حدی که برایش مفید باشند او را یاری میکنند.

در ادامه بحث کمالات به سلسله کمالات میپردازیم. امیدوارم مطالبی که گفته میشود مورد مطالعه دوستان قرار بگیرند و در نتیجه برای دوستان سودمند باشند و به نتیجه مثبت ختم بشوند.

الف) موجودات مادى را به حسب كمالات وجودیشان میتوان درجه بندى كرد و در ميان موجوداتى كه ما با آنها آشنا هستيم، جمادات مانند سنگ و خاک و غیره در پایین ترین درجه و نباتات یا گیاهان و حيوانات به ترتيب در وسط، و انسان در بالاترین درجه قرار دارد. بديهى است در اين درجه بندى، نوع و ارزش كمال منظور است نه حجم و مقدار آن. بنابراين، گفته نشود كه اگر انسان از ديگر حيوانات كامل تر است، چرا نمیتواند به اندازه گاو بخورد و به اندازه آهو بدود و به اندازه شير بدرد؟! چنان كه در برترىِ نباتات بر جمادات گفته نمیشود كه اگر درخت بر سنگ و خاك برترى دارد، چرا يك درخت به اندازه كوه هيماليا سنگينى ندارد و چرا در درون آن، معادن طلا و نفت يافته نمیشود؟!

ب) هر موجود مادى كه داراى درجه عالی ترى از وجود باشد، دارای توانایی های پایین تری نيز هست تا آنها را در راه تكامل خود استخدام كند.

ج) بهره بردارى از نيروها وتوانایی های پایین تر بايد در حدى باشد كه براى رسيدن به كمالات عالى تر مفيد باشد و گرنه موجب ركود و توقف سير تكامل و احياناً موجب تنزل و سقوط میگردد.

د) با توجه به بحث گفته شده، میشود نتيجه گرفت كه كمال حقيقىِ هر موجودى عبارت است از آن چه آخرين توانایی وجودیش قابلیت رسيدن به آن را دارد، مانند اين كه خود اين كمال، داراى مراتب مختلف باشد؛ چنان كه سيب دادن براى درخت سيب، كمال است؛ ولى داراى مراتبى میباشد؛ اما ديگر كمالاتى كه با اين كمال، اختلاف ذاتی و وجودی دارند و طبعاً در درجه پایین تری قرار دارند، در حقيقت، كمال اين موجود به شمار نمى آيند، مگر به عنوان مقدمه و آلت.

و در آخر لازم است براى تعيين ميزان بهره بردارى از نيروهاى وجودی و ذاتی، انواع کمالات را با توجه به درجه اهمیتشان در نظر گرفت و شناخت. به عبارت ديگر، توانایی های ذاتی پایین تر را میتوان حتى به عنوان كمال پیش نیاز یا مورد نیاز كه مقدمه ای برای رسيدن به كمال های بالاتر می باشند، شناخت و از اين جا بار ديگر، بر روی لزوم شناختن كمال حقيقىِ انسان و خودشناسی تأكيد میشود.

امام علی علیه السلام: مَنْ عَرَفَ نفسَه فقد عَرَفَ ربَّه هر کس خود را بشناسد، پس بی تردید خدای خود را شناخته است. بحار الأنوار: ج 2، ص31 در باب اهمیت خودشناسی‌ مهدی یار | @Mahdiyarir

هان! ای مردمان! علی را برتر بدانید، که او برترین انسان از زن و مرد بعد از من است هرکه با او بستیزد و بر ولایتش گردن ننهد نفرین و خشم من بر او باد. (خطبه ی غدیریه) عید سعید غدیر خم بر تمامی مسلمین جهان به ویژه شیعیان مولا علی (ع) مبارک باد. مهدی یار | @Mahdiyarir