#ادامه_فلسفه_فرج🔅 ۳٫خدا هم خالق است، هم رب. خلقِ عالم و آدم و تدبیر و تربیت جهان و انسان به دست او است. هماره و بی درنگ در کار خلق و تدبیر جهان است و چنان که ذکر شد، حتی علیّت و تأثیرگذارندگی عوامل طبیعی و معدات مادی نیز از سوی خدا است. وجود دم به دم از سوی او افاضه می شود و اگر لحظه ای از فیض رسانیدن باز ایستد،«هستی» یک سره و یک باره«نیست» خواهد شد. در آیات زیر بر این محور تأکید شده است: «آگاه باشید که آفرینش و تدبیر[ جهان] از آنِ او[ و به فرمان او]است پربرکت [و زوال ناپذیر] است؛ خداوندی که پروردگار جهانیان است»(۱۱). «…و او هر روز در شأن و کاری است»(۱۲). «… امور این جهان را، از آسمان به سوی زمین تدبیر می کند…»(۱۳). «فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می گوید: «موجود باش! آن نیز بی درنگ موجود می شود. پس منزه است خداوندی که مالکیت و حاکمیت همه چیز در دست او است و شما را به سوی او بازمی گردانند.»(۱۴) ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج✨✨✨ ۴٫همه ی جهان، عین فقر و نیاز به خداست و خداوند جهان، بی نیازِ محض و غنیِ‌ مطلق است. آیات فراوانی مؤید این محور است، از جمله: «ای مردم! شما[همگی] نیازمند خدایید. تنها خداوند است که بی نیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است.»(۱۵) ۵٫همه ی جهان در دستِ‌ قدرت او است. همه ی موجودات مطیع محض اویند و این اطاعت پذیری، هم در مقام تکوین و هم تشریع، جاری و ساری است؛ چنان که در آیات زیر آمده است: «آیا آنها غیر از آیین خدا می طلبند؟[آیین او همین اسلام است] و تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند، از روی اختیار یا اجبار، در برابرِ [فرمان] او تسلیمند و همه به سوی او بازگردانده می شوند»(۱۶). «ای همراهان زندانی من! آیا خدایان پراکنده بهترند، یا خداوند یکتای پیروز؟ شما به جای او جز نام هایی[ چند] را نمی پرستید که شما و پدرانتان آنها را نام گذاری کرده اید و خدا هیچ دلیلی بر[ حقانیت] آنها نازل نکرده است. حکم تنها از آن خداست. فرمان داده که غیر از او را نپرستید. این است آیین پابرجا، ولی بیشتر مردم نمی دانند.»(۱۷) ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🌸🍂 صول جهان بینی چنان که گفته شد:«خدامداری» جهان و«احسن انگاری» نظامِ موجود، نگرش کلی به ماهیت و ساختار حیات و هستی است و این اجمال در قالب ده اصل، تفصیل و تبیین می شود. اینک آنها را برمی شمریم: ۱٫هدف مندی آفریدگار و هدف داری آفریدگان برخی، هستی را «مکانیکال»(۱۸) و خودگردان انگاشته، اگر هم به «خالق بودن» خدا معتقد بوده اند، با انکار «ربوبیت» آفریدگار را ساعت ساز بازنشسته پنداشته اند، اما مطالعه ی «نظم و قانون مندی فعالِ» جاری بر آفرینش و توجه به «حکمت بالغه» و «فیاض بودن حضرت احدیت»، پندار فوق را نفی و نقض می کند. ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🥀🍃 در آیات ۱۹۰-۱۹۱ سوره ی آل عمران آمده است: «مسلماً در آفرینش آسمان ها و زمین و آمد و رفتِ شب و روز، نشانه های [روشنی برای خردمندان است. همانا خدا را در حال ایستاده و نشسته و آن گاه که بر پهلو خوابیده اند، یاد می کنند و در اسرار آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند[ و می گویند:] بارالها! اینها را بیهوده نیافریده ای، منزهی تو. ما را از عذابِ آتش، نگاه دار» ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🌼🌱 در آیه ی ۷۳ سوره ی انعام می خوانیم: «اوست که آسمان ها و زمین را به حق آفرید… .» همچنین در آیه ی ۲۷ سوره ی ص آمده است: « ما آسمان و زمین و آنچه را میان آنهاست، بیهوده نیافریدی م…» در آیه ی ۵۶ سوره ی الذاریات نیز فرموده است: «من جن و انس را نیافریدم، جز برای این که عبادتم کنند[و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند]». خداوند منان، همه ی موجودات را به سوی اهداف خود و کمال مطلوب شان هدایت می فرماید. آفریده ها به حسب قابلیت و استعداد خود، مشمول مرتبه و نوع یا مراتب و انواعی از هدایت های الهی می شوند. هدایت های الهی، از یک نظر دو قسم است: «تکوینی» و «فراتکوینی». هدایت تکویی سه بخش است: طبیعی، غریزی و فطری. خداوند متعال در آیه ی پنجاه سوره ی طه،‌ به هدایت تکوینی آفریده ها، اشاره فرموده است: «گفت:‌ پروردگار ما کسی است که هر چیزی را خلقتی که در خور اوست داده، سپس آن را هدایت فرموده است.» هدایت فراتکوینی نیز دو نوع است:«وحیانی» و«اشراقی». هم چنین همه ی موجودات- حتی جمادات- مشمول«هدایت طبیعی»اند، اما هدایت های غریزی معطوف به انسان و حیوان است؛ چنان که در آیه ی ۶۸ سوره ی نحل آمده است: «و پروردگار تو به زنبورعسل «وحی»[و الهام غریزی] نموده که از کوه ها و درختان و داربست هایی که[مردم]می سازند، خانه هایی برگزین.» ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🌷🔅 هدایت فطری، مخصوص انسان است که در جای جای قرآن، از جمله آیه های هفت و هشت سوره ی شمس و ‌آیه ی ده سوره ی بلد، به آن اشاره شده است. هدایت اشراقی، الهام های خاصِ الهی است و شامل کسانی می شود که با نفس خویش به جهاد پرداخته، اخلاص و تقوا تحصیل کنند؛ چنان که در آیه ی ۹۶ سوره ی اعراف می خوانیم: «و اگر اهل شهرها و آبادی ها، ایمان می آوردند و تقوا پیشه می کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می گشودیم.» در سوره ی انفال آیه ی ۲۹ نیز می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده اید! اگر از [مخالفت فرمان] خدا بپرهیزید، برای شما وسیله ای جهت جدا ساختن حق از باطل قرار می دهد[ روشن بینی خاصی که در پرتو آن، حق را از باطل خواهید شناخت] و گناهانتان را می پوشاند و شما را می آمرزد و خداوند، صاحب فضل و بخشش عظیم است.»(۱۹) ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🎍 ۲٫نظم و قانون مندی چنان که اشاره شد، دو نظام متقاطع، بر حیات و هستی جاری است و این ممکن نیست، جز آن که قَدَر و قانون دقیق و نظم و نسق مشخصی بر جهان حکم فرما باشد. قرآن کریم می فرماید: «خداوندی که حکومت آسمان ها و زمین از آنِ اوست و فرزندی برای خود انتخاب نکرده و برای او شریکی در فرمان روایی نبوده است و همه چیز را آفریده و بدان گونه که در خور آن بوده اندازه گیری کرده است.»(۲۰) در آیات ۳۳-۴۴ سوره ی یاسین، مثال های متعددی از نظم و قانون حاکم بر جهان، ذکر شده است، از جمله به چگونگی زنده کردن زمین، رویش و باردهی گیاهان خوراکی، پیدایش باغ ها و چشمه سارها، زوج بودن روییدنی ها و انسان و نظم شب و روز و گردش قانون مند ماه و خورشید، تأکید شده است. هم چنین در آیات دیگری نیز به طور تلویح و تصریح از حکومت نظم و قانون بر هستی، سخن به میان آمده است. ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🌹🍃 ۳٫وحدت و اندام وارگی بر جهان موجود وحدت ارگانیک- و نه مکانیک- حاکم است. جهان چونان موجود زنده، از همسانی و تناسب شگفت انگیزی برخوردار است. خداوند متعال در سوره ی مؤمنون، همراه نوعی استدلال فلسفی می فرماید: «خدا هرگز فرزندی برای خود انتخاب نکرده و معبود دیگری با او نیست، که اگر چنین می شد، هر یک از خدایان، مخلوقات خود را تدبیر و اداره می کردند و برخی بر بعضی دیگر برتری می جستند[ و جهان هستی به تباهی کشیده می شد] منزه است خدا از آنچه آنان توصیف می کنند.»(۲۱) در این صورت، بر اثر تزاحم اراده و مشیّت دوگانه، نزاع روی می داد. خداوند متعال در سوره ی مُلک چنین متذکر می شود: «همان کسی که هفت آسمان را بر فراز یک دیگر آفرید. در آفرینش خداوند رحمان هیچ تضاد و عیبی نمی بینی. بار دیگر نگاه کن، آیا هیچ شکاف و خللی می بینی؟ بار دیگر[ به عالم هستی] نگاه کن، سرانجام چشمانت[ در جست و جوی خلل و نقصان ناکام مانده] به سوی تو بازمی گردد، در حالی که خسته و ناتوان است.»(۲۲) ادامه دارد..... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🥀🌿 ۴٫آینه سانی و آیه وارگی موجودات همه عالم، فعل و معلول خدا است، همه ی موجودات، آیه و سایه ی خداوندند، در قبال«هستی حقیقیِ» او، همه «هیچ» اند و به هر چه بنگری، خدا را در آن می بینی، زیرا همه چیز با وجود خود به«وجود» خدا دلالت می کنند. سراسرِ قرآن که «کتاب تشریعی»است، از آیه و نشانه بودن هستی سخن می گوید؛ چنان که سراسر هستی، که «کتاب تکوین» الهی است، حکایت از خدا دارد. آیاتی از قرآن به تصریح یا تلویح، به این اصل اشاره دارند.(۲۳) ۵٫دو ساحتی بودن جهان جهان به ساحت«غیب» و «شهود» تقسیم می شود. ساحتِ غیبی هستی، مرتبه ی عالی جهان و رویه ی اصیل آفرینش محسوب می شود. صدها آیه ی قرآنی، بر این حقیقت مهم دلالت می کند.(۲۴) ۶٫شعورمندی پدیده ها قرآن همه ی پدیده ها، حتی جمادات را دارای شعور (نه جاندار) می داند؛ هر چند ما نتوانیم شعورمندی موجودات را درک کنیم. آیاتی از قرآن این اصل را تأیید می کنند.(۲۵) ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🥀🌿 ۷٫کرنش و پرستندگی جهان جهان، یک سره تسلیم ذاتِ الهی و در حال خضوع و کرنش در برابر او است. همه ی موجودات(جماد، نبات، حیوان و ملک) همواره و تا ابد در حال ستایش و پرستش اویند و هیچ پدیده ای جز انسان، قدرت و اختیار نافرمانی ندارد. آیاتی از قرآن، به این حقیقت اشاره می کند.(۲۶) ۸٫نیک بودن سرشت و آفرینش انسان اسلام، انسان را موجودی دو ساحتی: « نیک سرشت» و «خوش آفرینش» و آفریده ای«ارجمند» و ممتاز از سایر پدیده ها، عاقل، مختار، هماره و بی وقفه در سیر و حرکت و «تحت هدایت و نظارتِ»آفریدگار و پروردگار، صلاح اندیش و خیرخواه و کمال پرست و تکامل پذیر انگاشته، آفرینش او را «هدفدار» و حیات او را«خوش فرجام» می داند. هم چنین به سبب «خلود نفس» دنیا و آخرت را چونان دو دوره ی به هم پیوسته ی حیات او، که ادامه ی طبیعی و قهری یک دیگرند، محسوب می دارد. ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🌸🍂 قرآن اصلی ترین و معتبرترین، سندِ دیانت اسلامی است. از جمله موضوعاتی که این کتاب کریم، اهتمام ویژه بدان دارد، «انسان شناسی»است. نظری گذرا به این کتاب ارجمند، ثابت می کند که دست کم حدود یک چهارم آیات آن به انسان شناسی اختصاص یافته و بخش عمده ای از آن، درباره ی تبیین ماهیت، توصیف صفات و تحلیل حالات ناشی از ذات دو پایه ای او، هم چنین ساز و کار و چگونگی تنظیم مناسبت این صفات و حالات و استخدام آنها در جهت تکامل بشر بحث می کند. از منظر قرآن، آدمی در بدو پیدایش خود، نه بی ذات و لااقتضا است و نه به ناچار تک گرایش و یک سویه رو. احکام قطعی که قرآن درباره ی انسان صادر می کند، دلیل ذات مندی و هویت داری اوست. هم چنین آیاتی که از انحراف و مسخ هویت برخی آدمیان بحث می کند، بر این مدعا دلالت دارند.(۲۷) این آیات آشکارا از ذات و ماهیت فطری و مخلوقِ او سخن می گوید و از او به عنوان موجودی که خدا به مثابه ی «خلیفه ی »خود گماشته(۲۸) از «روح خویش» در او دمیده(۲۹)، به «احسن تقویم»اش آفریده(۳۰)، «همه ی اسما» را بدو آموخته(۳۱)، بر همه ی آفریده هایش«برتر»ی بخشیده(۳۲)، حتی «مسجودِ»فرشتگانش قرار داده(۳۳)و شایسته ی پرواز تا مرز«خدایی»اش دانسته(۳۴) نام می برد. ادامه دارد.... مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat

#ادامه_فلسفه_فرج🌼🌿 ۹٫تداوم حیات و هستی و ارتباط میان دنیا و آخرت این جهان، بخشی از حیات است و آخرت، فصلی دیگر. این دو، مراحل جدایی ناپذیر حیات انسان و سایر پدیده هاست. سراسر قرآن آکنده از شواهد این اصل اسلامی است. ۱۰٫فراگشتی انسان و جهان آفریننده ی جهان، جانبدار عدل، حق، خیر و کمال است و اراده اش بر فراگشتی هستی تعلق گرفته است. جهان و انسان رو به تکامل است، عاقبت انسان و فرجام جهان به غلبه ی حق و تحقق عدل منتهی خواهد شد. آیات فراوانی بر این مدعا تأکید کرده، از آینده ی خوش جهان و نهایت سعادت انسان خبر می دهند.(۳۵) در پایان، یادآور می شود اصول ده گانه و شواهد قرآنی- که بدان ها اشاره شد- نیازمند بسط و شرحی در خور است و متفکران اسلامی درباره ی این اصول، بحث های دقیق و نکته های عمیقی ارائه کرده اند. 🌸پایان✨✨✨ مهدویت https://eitaa.com/mahdvyyat