🍀"پس هرگاه اراده کردی میتوانی هر دری از درهای نعمت او را بگشایی..." "و هرگز دیر شدنِ اجابتِ خدا تو را ناامید نسازد...."🍀 🍂بالاخره دنیا، دنیای تدریج است، و شرایط لازم دارد. مردم از امام رضا علیه السلام خواستند تا دعا کند باران ببارد. برای درخواست این دعا،شرایط لازم هست.باید ابر مثلا از صدکیلو متری آسمان حرکت کند و بیاید و لازم است این زمان طی شود تا باران ببارد...و طوری باران بارید که گِل ولای شد. و این شرایط،از عیبِ ما زمينی‌هاست! خداوند در مسائل اجابت مشکل ندارد!

☘"پس هرگز دیر شدنِ اجابت خدا تو را ناامید نسازد، که عطیه‌ به قدرِ نیّت است..."☘ 🍂 یعنی به اندازه‌ی خواسته ات به تو می‌دهند.نیّت از "نوا" است،یعنی آنچه که در ذهن است.

🍁مرحوم طباطبایی در تفسیر المیزان در شرح "عطیّه به قدر نیّت است" می‌فرماید؛ منظور اینست که استجابت همواره مطابقِ دعاست."(یعنی چه میخواهی؟) (جلد۳،صفحه۶۷) 🍁پس درخواست کننده برحسَبِ عقدِ قلبی(یعنی پیوند قلبی با خدا اتّصال پیدا می‌کند)،و حقیقتِ ضمیرش از خدا می‌خواهد،و خدا هم به او می‌دهد. نه آنچه که گفتار و لقلقه‌ی زبانش باشد!(لقلقه‌ی زبان اثری ندارد.) 🍂خدا گاهی نمی‌دهد، چون می‌داند چیزی ارزشمندتری را از دست می‌دهی،که همان دین و اعتقادت است! و خدا نمی‌خواهد به تو ضرر برساند! خدا خیر تو را می‌خواهد!... ارزشِ ما به اعتقاد ماست!

☘"و چه بسا اجابت بدین سبب تأخیر میفتد تا اجر درخواست کننده بیشتر و جزای آرزومند کامل‌تر شود...!"☘ 🍂مثل بچه ای که تشنه است،آب گندیده‌ای در بیرون هست،بچه به اصرار همان آب گندیده را درخواست می‌کند! هرچه به او می‌گویی صبر کن،در خانه شربت دارم به تو می‌دهم،آب گوارا دارم و...قبول نمیکند و می‌گوید من الان همین آب را می‌خواهم!... اگر آب میخواهیم،آب مفید بخواهیم،نه اینکه آبی بخواهیم که ما را بیمار کند!

🌹نکته مهمّی که جا دارد روی آن تأمّل کنیم این نکته است که علامه طباطبائی در تفسیر المیزان، جلد۳،صفحه۶۶ راجع به این فراز از نامه‌ی حضرت امیر که فرمود؛ "اجزل لعطاء الامل"،می‌فرماید؛ 🍁"بزرگترین عطا،همان آرزو و انتظارِ اجابت داشتن است..." 🍂امید به اجابت داشتن دعا،مهمّ است. یعنی من امیدم از خدا قطع نشود و مأیوس نباشم! و این خودش رشد است!... خدا میخواهد در استجابت دعای تو تأخیر بیندازد تا بزرگ شوی! هرچه دیرتر به ما بدهند،ارزشش بیشتر است!

🌺نی که آن الله تو لبیک ماست؟ وان نیاز و درد و سوزت پیک ماست؟...🌺 خدا میخواهد دردمند باشیم تا بیشتر به درگاهش سوز و گداز کنیم و این لطف خدا به بنده‌اش هست. 🍂ملای رومی در جای دیگر هم می‌گوید؛ گر خدا خواهد که مان(مارا) یاری کند میلمان را جانب زاری کند... و به همین خاطر کسانی که مشکلاتی در زندگی دارند،خیلی راحت‌تر با ناله و زاری و دعا به درگاه خدا می‌روند... 🍂 تا نگریَد ابر کِی خندد چمن تا نگریَد طفل کِی نوشد لبَن... چقدر این زاری مفید است! خدا تو را به حال خود رها نمی‌کند! ما باید شیرِ معنوی را با دعا و زاری از خدا طلب کنیم.

🌺نی تو را در کار من آورده ام؟! نی که من مشغول ذکرت کرده ام؟!🌺 آیا من تو را نیازمند نکرده ام تا پیش من بیایی؟! توفیقِ ذکر، و توجه بسمت خدا را، خود خدا به ما داده است. همه این توفیق را ندارند! بعضی‌ها حتی دعا بلد نیستند.

🌺ترس و عشق تو کمندِ لطف ماست   زیر هر یا رب تو لبیک‌هاست...🌺 ترس از اینکه دعا اجابت نشود،و عشق میل داشتن به دعا و خواستن از خداست. ترس و عشق تو،کمند لطف ماست... و این سوز و گداز،از رحمت الهی است. ما نباید این سوز و گداز را از دست بدهیم.چون سرمایه‌ی ماست! اما ما لگد میزنیم،میندازیم دور! چرا؟ چون با مناسباتِ ذهنیِ دنیایی خودمان آنرا می‌سنجیم و وزن میکنیم!

🍃اشک در مقابل خدا، اقیانوس‌های آتش را خاموش می‌کند! جنابِ عيسی‌بن مریم علیه‌السلام سر قبر مادرشان می‌رفتند و با او ارتباط برقرار می‌کردند. فرمودند: اي مادر!اگر به دنیا برمیگشتی،دلت میخواست چکار کنی؟ گفت؛ دلم میخواست تابستان‌های گرم روزه بگیرم و شب‌های سرد بیدار باشم و با خدا مناجات داشته باشم.

🌺جان جاهل زین سخن جز دور نیست   زانکه یا رب گفتنش دستور نیست...🌺 کسی که نسبت به دهش و تفضلات خدا جهل دارد، به این دلیل از این رحمت خدا دور است که خدا نخواسته او یارب یارب بگوید و به او این توفیق را نداده... و اینکه من یارب می‌گویم چون خواسته‌ی خداست!