جدیدا وقتی همه خاموش می‌شن من می‌زنم بیرون؛ تو تاریکی به درخشش ماه و ستاره‌هاش خیره می‌شم‌. -درخششِ نور. +چای، قهوه، ... بعدش صدایِ خش خش جارو‌ی رفتگر‌ها و جیرجیرک‌‌ها و پر پر کردن چراغِ برقُ تو مغزم میکس می‌کنم. تنهایی و سکوت آرامش‌ بخشش تو تاریکی که داره قشنگه. قشنگترش اینه که تو دلِ سیاهیش آرامش داره. در عین حال که نفسش تاریکه، ولی تو دلِ آسمونش اجازه می‌ده کلی ستاره بدرخشه. تو سکوتش، هر صوتی جلوه کنه تا تو داخل مغزت تبدیل به آهنگش کنی. -آرامش‌. تاریکی، اونقدا هم بد نی. #شبزده