❌مسئولین محترم، تبعیض ممنوع 🌞روزی دو #زن، نزد امیرمؤمنان #علی علیه السلام آمده و طلب کمک نمودند. امام فرمودند: بر ما واجب است تا در صورتی که سخنان شما درست باشد، به شما کمک کنيم. امیرمؤمنان علی(ع)، مردي را به بازار فرستاد و براي آنان #پوشاک👘👡 و #غذا 🌭🍗خريداري نمود و به هر يک از آنان نيز صد درهم💰 داد. يکي از #زنان، لب به اعتراض گشود و گفت: من #عرب هستم! در حالي که اين زن #عجم است! چرا با ما يکسان رفتار مي کنيد؟ سهم عرب بايد بيشتر باشد! امیرمومنان علي(ع) فرمودند: #قرآن را خوب خوانده ام و در آن تأمل نموده ام. در هيچ يک از آيات قرآن نديده ام که به اندازه بال پشه اي بين عرب و #عجم فرقي باشد. 📚بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۱۴۱ 📚یعقوبي، تاریخ، ج۲، ص۱۸۳ 🍃🌺منتظران حضرت مهدی🌺🍃 👇👇👇👇👇👇👇👇👇 ایتا https://eitaa.com/maheramezaan واتساپ https://chat.whatsapp.com/FJffl3Op2pb4Can2BvdRjX ✾❀🌸🍃🌻🌺🌻🍃🌸❀✾

📌 #تبعیض_ممنوع!!! دو #زن، نزد امیرمؤمنان #علی(ع) آمده و اظهار #فقر و طلب کمک نمودند. امام فرمودند: بر ما واجب است تا در صورت درستي که سخنان شما درست باشد، به شما کمک کنيم. آنگاه امیرالمؤمنین علی(ع)، مردي را به بازار فرستاد تا براي آنان #پوشاک👘👡 و #غذا 🌭🍗خريداري نمايد و به هر يک از آنان نيز صد درهم💰 دادند. يکي از #زنان، لب به اعتراض گشود: من #عرب هستم! در حالي که اين زن #عجم است! چرا با ما يکسان رفتار ميکنيد؟ سهم عرب بايد بيشتر باشد! علي عليه السلام فرمودند: #قرآن را خوب خوانده ام و در آن تأمل نموده ام. در هيچ يک از آيات قرآن نديده ام که به اندازه بال پشه اي بين #عرب و #عجم فرقي باشد. 📚بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۱۴۱ 📚یعقوبي، تاریخ، ج۲، ص۱۸۳ 🌤أللَّپھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ الْـفَـرَج🌤 🍃🌺منتظران حضرت مهدی🌺🍃 👇👇👇👇👇👇👇👇👇 ایتا https://eitaa.com/maheramezaan واتساپ https://chat.whatsapp.com/FJffl3Op2pb4Can2BvdRjX ✾❀🌸🍃🌻🌺🌻🍃🌸❀✾

📌 #انفاق خالصانه روزی امام #حسن_مجتبی(ع) از کنار #کودکانی که سرگرم #بازی⛹♀⛹ بودند، می گذشت. کودکان👬 در حالیکه تکه نانی در دست داشتند، به امام تعارف کردند. امام حسن(ع) #دعوت آنان را پذیرفت. با آنان #غذا خورد و سپس کودکان را به منزل خود برد. همچنین به آنان #غذا 🍗🍛 و #پوشاک 👕👖داد. سپس فرمود: دعوت آنان از دعوت من ارزشمندتر بود؛ زیرا آنان هرچه داشتند به من دادند، ولی من بیش از آنچه به آنان دادم، دارم. 📚ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۹۸