#فرنگیس
🌸قسمت سی و سوم🌸
روی دیوارها دست کشیدم و با خودم گفتم: «شما را پس میگیریم. نمیگذارم خانۀ ما دست عراقیها باقی بماند.»
پدرم از جلو و من پشت سرش راه افتادم. میخواستم از در حیاط خارج شوم که چشمم به تبر گوشۀ حیاط افتاد. همان تبری بود که به قهرمان کمک کردم تا بسازد. با خودم گفتم خوب است تبر را بردارم تا توی کوه، چیلی بکنم و آتش درست کنیم. به پدرم اشاره کردم بایستد. به طرف تبر دویدم و آن را هم روی دوش انداختم. نمیخواستم پدرم بارِ سنگین بردارد. آرامآرام و خمیده راه افتادیم. از خانه که دور شدیم، برگشتم و پشت سر را نگاه کردم. خبری نبود. صدای چند تا گوسفند از توی خانهها میآمد. نایستادیم. از سرازیری روستا به طرف چشمه به راه افتادیم. باید از میان چشمه میگذشتیم و بعد به طرف کوهها میرفتیم.
نزدیک چشمه بودیم که یکدفعه دو تایی خشکمان زد. پدرم راستیراستی که زبانش بند آمده بود. برگشت و توی چشمهای من خیره شد. انگار میخواست بداند باید چه کار کند. دو تا عراقی، کنار چشمه ایستاده بودند و میخواستند آب بخورند. یکی از آنها، آن طرف چشمه و آن یکی، این طرف چشمه بود. یکیشان، تفنگش را روی شانه انداخته بود. پابرهنه بود. پوتین و قطار فشنگش را به نوک تفنگش گیر داده بود. هر دو تا هیکلی بودند.
حواس هیچ کدامشان به ما نبود. پدرم با دلهره و ناراحتی، فقط به من نگاه میکرد. سرم داغ شده بود. رو به پدرم، اشاره کردم ساکت بماند و حرفی نزند. هزار تا فکر از سرم گذشت. توی یک لحظه، تمام زندگیام جلوی چشمم آمد. اگر دیر میجنبیدیم، به دستشان میافتادیم و کارمان تمام بود.
به خودم گفتم: «فرنگیس، مرد باش. الآن وقتی است که باید خودت را نشان بدهی.»
پدرم انگار روح در بدنش نبود. رنگش شده بود مثل گچ رو دیوار. تصمیمم را گرفتم. کیسۀ غذاها را یواشکی روی زمین گذاشتم و تبر را دو دستی گرفتم. جلو رفتم. دهانم خشک شده بود. تبر را توی دستم فشار دادم و بالا بردم. سرباز عراقی، پشتش به من بود. آن یکی حواسش جای دیگری بود. دو تایی، خوش بودند برای خودشان.
سربازِ پاپتی، توی آب چشمه ایستاده بود. همین که خواست به طرفم برگردد، تبر را بالا بردم و با تمام قوت پایین آوردم. مثل وقتهایی که با تبر چیلی میشکستم، سرش دامبی صدا کرد و با صورت افتاد توی چشمه.
با تعجب و خشم نگاهش کردم. توی یک چشم به هم زدن، آب چشمه قرمز شد. سریع به سرباز دیگر نگاه کردم. وحشت کرده بود. به طرفم آمد. من هم ترسیده بودم. به اطرافم نگاه کردم. تبرم توی فرق سر سرباز عراقی جا مانده بود. پدرم هیچ حرکتی نمیکرد. خشک شده بود؛ مثل یک مجسمه.
چشمم به سنگهای کنار چشمه افتاد. تصمیم خودم را گرفتم. نباید اسیر میشدم. اگر به دستشان میافتادم کارم تمام بود. یک لحظه یاد حرفهای پدرم افتادم: «تو هاو پشتمی.»
سرباز عراقی، هولهولکی تفنگش را از رو شانه برداشت. سریع خم شدم و سنگ تیزی برداشتم. سنگ را توی دستم گرفتم و با تمام قدرت پرت کردم. سنگ به سر سرباز خورد. دو قدم عقب رفت و خون از سرش بیرون زد. دستش را به طرف سرش برد و از درد فریاد کشید. بیمعطلی بر سرش فریاد زدم و دویدم. فقط نعره میزدم و جیغ میکشیدم. نعرهام توی دشت و تپههای آوهزین پیچیده بود.
مرد دست به سرش کشید و بعد به دست خونآلودش نگاه کرد. مشتش پر از خون شده بود. ترسیده بود.
پدرم انگار تازه به خودش آمده بود. فریاد زد: «چه کار میکنی؟ ولشان کن، فرنگیس.»
سرباز اول توی آب افتاده بود و سرباز دوم روبهرویم بود. تفنگ هنوز توی دستش بود. تمام صورتش پر از خون بود. پریدم جلو و مچش را گرفتم و پیچاندم و از پشت گرفتم. دستش به اندازۀ دست من بزرگ نبود. طوری دستهایش را گرفته بودم که دست خودم هم درد گرفته بود. یک لحظه از درد ناله کرد و فریاد کشید: «امان... امان.»
مچش را طوری پیچاندم و فشار دادم که روی زمین نشست. احساس کردم دارم استخوان مچش را میشکنم. سرباز بیچاره، از اینکه من آنقدر زور داشتم، تعجب کرده بود. میلرزید. من هم میلرزیدم! ترسیده بودم، اما تلاش میکردم مچش را ول نکنم. باید میایستادم. یاد داییام و مردهای ده که افتادم، نیرو گرفتم.
پدرم، با دهان باز نگاهم میکرد. دستهای سرباز را که از پشت گرفتم، دیگر هیچ حرکتی نکرد. فقط یکبند مینالید و میگفت: «امان، امان.»
میدانستم امان یعنی اینکه تسلیم شده است. رو به پدرم فریاد زدم: «تفنگها و تبر را بردار»
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
#فرنگیس
🌸قسمت سی و چهارم🌸
پدرم مات مانده بود. انگار روح در بدنش نبود. دوباره فریاد زدم: «باوگه... زود باش.»
کمکم به خودش آمد. تندی دو تا تفنگها را برداشت و با تبر آمد بالاسر سرباز عراقی ایستاد. سرباز مثل گنجشکی که اسیر شده باشد، تکان نمیخورد. خون تمام پیراهنش را قرمز کرده بود. زیر دست و پای دو تاییمان، پر شده بود از خون.
پدرم آمد به کمکم. تکهای از کیسهای که غذا توی آن گذاشته بودیم، کند و دست سرباز را با پارچه محکم بستیم. کارمان که تمام شد، تفنگ را از دست پدرم قاپیدم و رو به سرباز گرفتم. اینجا بود که خیالم راحت شد.
لحظهای ماندم تا حالم جا بیاید. بعد به سرباز گفتم: «حرکت کن.»
مرد، گیج و زخمی بود. با وحشت و ترس به جنازۀ همقطارش، که توی چشمه افتاده بود، نگاه میکرد و به لکنت افتاده بود. او را جلو انداختم و محکم گفتم: «حرکت کن. اگر دست از پا خطا کنی، تو را هم میکشم.»
همۀ اینها را به فارسی و کردی میگفتم! مرتب سرش داد میکشیدم. به سختی حرکت کرد و من با تفنگ پشت سرش به راه افتادم. گاهی با نوک تفنگ به پشتش میزدم تا تندتر حرکت کند. پدرم همهاش به من التماس میکرد و میگفت: «فرنگیس، ولش کن! الآن میآیند سراغمان، بیچارهمان میکنند.»
با ناراحتی به پدرم نگاه کردم. چیزی نگفت و پشت سر من به راه افتاد. کیسۀ غذا توی دستش بود. اولِ راه، دور و بر را میپاییدیم و حواسم بود که سربازهای دیگر سر راهمان کمین نکرده باشند.
سرباز اسیر را به سمت کوه بردیم. مردی سبزه و بلندقد و لاغراندام بود. مرتب به عربی چیزهایی میگفت که چیزی ازش سر در نمیآوردم. ولی از لحن حرف زدنش معلوم بود که دارد التماس میکند. وقتی یاد کشتهشدگانمان میافتادم، دلم میخواست با دو تا دستهای خودم خفهاش کنم. اما از قدیم شنیده بودم که نباید با اسیر بدرفتاری کرد.
وقتی به کوه نزدیک شدیم، زنها و مردها و بچهها بلند شدند و ما را نگاه کردند. تعجب کرده بودند. بچهها بنا کردند به جیغ کشیدن و دویدن به سمت ما. مادرم تا ما را با آن حالت دید که یک نظامی را جلو انداختهام و اسلحه دستم است، با عصبانیت و ناراحتی توی سرش زد و بلندبلند گفت: «برادرم بمیرد، آخر چرا این را آوردی؟! این اسیر مایۀ دردسر است. دنبالش
میآیند. ما را بمباران میکنند. همهمان را میکشند. بیچاره شدیم، بدبخت شدیم...»
همه ترسیده بودند و سرزنشم میکردند. خواهر کوچکترم لیلا گفت: «فرنگیس، چه کارش کردی؟ چرا زدی توی سرش؟ چرا این بلا را سرش آوردی؟ ولش کن، بگذار برود.»
وقتی رفتار دیگران را دیدم، ناراحت شدم. عدهای ترسیده بودند و عدۀ دیگری دلشان برای سرباز اسیر میسوخت. با ناراحتی گفتم: «دلتان برای اینها میسوزد؟ رحمتان میآید؟ باید تکهتکهشان کنیم. همینها بودند که مردهای ما را کشتند. همینها ما را آواره کردند.»
زنعمویی داشتم که رو به مردم کرد و گفت: «خدا را شکر. چرا میترسید؟ فرنگیس کار خوبی کرده. از چه میترسید؟ به جای اینکه فرنگیس را روی سر بگیرید، این حرفها را به او میزنید؟ بس کنید. ببندید دهنتان را.»
پدرم، که هنوز ناراحت بود، رو به زنعمویم گفت: «چه میگویی تو؟ ما گناهبار شدهایم. فقط این نیست که! فرنگیس یک نفر را هم کشته. بدبخت شدیم رفت! جنازهاش توی چشمه افتاده.»
هر چه پدر و مادرم گفتند، اهمیت ندادم. از ناراحتی داشتم منفجر میشدم. با عصبانیت گفتم: «به خدا اگر بتوانم، همهشان را میکشم. اینها عزیزان ما را کشتند. اینها ریختهاند توی خانههای ما. همینها ما را بدبخت کردهاند. اگر من اینها را نمیکشتم، میدانید چه بر سر ما میآوردند؟»
همه دور و بر من و سرباز اسیر ایستاده بودند. با فریاد ادامه دادم: «حواستان باشد؛ این اسیر من است. مسئولیتش با خودم است. پس همهتان آرام باشید و نترسید. هر کاری که لازم باشد، انجام میدهم. فهمیدید؟»
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
دهيد مژده ڪه جاטּ جهاטּ رسيد از راه
ڪريم دسٺ و دل بازماטּ رسيد از راه
دوباره موسمِ شادےِ شيعيـاטּ آمد
پدر بزرگ امام زمان رسيد از راه
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
#میلاد
#امام_هادی_علیه_السلام🌸💫
#مبارکبارد🌸💫
مداحی آنلاین - عنایت امام هادی به فرد مسیحی - حجت الاسلام رفیعی.mp3
2.95M
#میلاد
#امام_هادی_علیه_السلام
#مبارک_باد
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
عنایت امام هادی(علیه السلام) به فرد مسیحی
🎤🎤🎤حجت الاسلام رفیعی
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
4_5856937276809939299.mp3
2.18M
#میلاد
#امام_هادی_علیه_السلام
#مبارک_باد
🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺
ذکر دل عاشقا🌱🌱
یا امام هادی شده🌱🌱
🎤 🎤🎤ابوذر بیوکافی
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
برای صدقه دادن توی جیبمان به دنبال کمترین
مبلغ میگردیم
و از خداوند بالاترین درجه ی
نعمتها را میخواهیم.
چه ناچیز می بخشیم
و چه بزرگ تمنا می کنیم
🌼شبتون به خیر🌙
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
❤️بسم الله الرحمن الرحیم
🌹🍃امروز سعی کنیم با دقت بیشتری
🌹🍃به اطراف خود بنگریم زیباییهای را
🌹🍃هر چند در نظر ما کوچکند با دقت
🌹🍃ببینم و احساس لذت و شادی
🌹🍃را در خودمان حس کنیم 😊
🌹🍃سلام، عیدتون مبارک، امروزتون متفاوتتر از همیشه
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋
✨﷽✨
✨ #پندانـــــــهـــ
۱-با کسی بیشتر از جنبه اش شوخی نکن🦋
حرمتها شکسته میشود
۲-به کسی بیشتر از جنبه اش خوبی نکن🦋
تبدیل به وظیفه میشود
۳-به کسی بیشتر از جنبه اش عشق نورز🦋
بی ارزش میشوی
🌹 مه گل پاتوق دختران فرهیخته 🌹
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋
خیزید و ببینید تجلای خدا را
در بیت ولا مشعل انوار هدا را
آن عبد خدا وجهۀ معبودنما را
رخسار علی ابن جواد ابن رضا را
در نیمه ذیحجه نـدا داد منادی
تبریک که آمد به جهان حضرت هادی
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
#میلاد
#امام_هادی_علیه_السلام
#مبارکباد
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
مداحی آنلاین - هدایت معنوی - استاد عالی.mp3
2.2M
#میلاد
#امام_هادی_علیه_السلام
#مبارکباد
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
هدایت معنوی
🎤🎤🎤حجت الاسلام عالی
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
🌸صلوات خاصه امام هادی علیه السلام🌸
🍃اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَصِيِّ الْأَوْصِيَاءِ وَ إِمَامِ الْأَتْقِيَاءِ وَ خَلَفِ أَئِمَّةِ الدِّينِ وَ الْحُجَّةِ عَلَى الْخَلائِقِ أَجْمَعِينَ اللَّهُمَّ كَمَا جَعَلْتَهُ نُورا يَسْتَضِيءُ بِهِ الْمُؤْمِنُونَ فَبَشَّرَ بِالْجَزِيلِ مِنْ ثَوَابِكَ وَ أَنْذَرَ بِالْأَلِيمِ مِنْ عِقَابِكَ وَ حَذَّرَ بَأْسَكَ وَ ذَكَّرَ بِآيَاتِكَ وَ أَحَلَّ حَلالَكَ وَ حَرَّمَ حَرَامَكَ وَ بَيَّنَ شَرَائِعَكَ وَ فَرَائِضَكَ وَ حَضَّ عَلَى عِبَادَتِكَ وَ أَمَرَ بِطَاعَتِكَ وَ نَهَى عَنْ مَعْصِيَتِكَ فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ ذُرِّيَّةِ أَنْبِيَائِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
میلاد
دهمین اختر تابناک امامت و ولایت،
امام هادی(علیهالسلام)
بـر هـمه شیعیان و مسلمان جهان مبارک باد.
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
مداحی آنلاین - روزی زیادی رسیده - محمدرضا طاهری.mp3
3.29M
#میلاد
#امام_هادی_علیه_السلام
#مبارکباد
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
روزی زیادی رسیده
برکت و شادی رسیده
🎤🎤🎤 محمدرضا طاهری
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
✿❀ ﴾﷽﴿ ❀✿
#رمان_لیلا 🌷🍃🍂
#قسمت_چهل_و_پنجم
- حسين ! بس كن تو رو به خدا!
نمي خواد براي من منبر بري و درس اخلاق بدي ...
از گل نازكتره !
چشم از پنجره برمي گيرد، اشك هايش را پاك مي كند
ليوان آب را ميان دستان مي فشرد
تنها جرعه اي آب تا بغضش را فرو دهد
ناگاه صداي آشنايي در گوشش مي پيچد با عجله به طرف پنجره رفته
بيرون را نگاه مي كند...
حسين در نظرش مجسم مي شود با لباس سپاهي ، چفيه به گردن
لبخندي به لب دارد و چشم به پنجره دوخته است :
- سلام ... زن داداش . اومدم خداحافظي
چشمان زهره از تعجب گرد مي شود. دهانش باز مي ماند
چشم هايش رامي مالد و دوباره به آن جا نگاه مي كند ولي اين بار حسين را نمي بيند
خاطره اي زنده مي شود، خاطرة آن آخرين وداع ...
- حسين ! اون از جنگ كردستان ... اينم از جنگ عراق !
آخه پسر ! آمد و جنگ ساليان سال طول كشيد تو هم بايد تا ابد تو جبهه ها باشي ؟
حالا ديگه زن و بچه داري ... عيالواري ... ديگه بسه
حسين تنها لبخند مي زد، ديگر ازآن بحث هاي گذشته خبري نبود
شوقي درديدگانش موج مي زد و آرامش بر او حاكم بود
صورتش نوراني تر شده بود.
#ادامہ_دارد...
نویسنده متن 👆 مرضیه شهلایی
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
✿❀ ﴾﷽﴿ ❀✿
#رمان_لیلا 🌷🍃🍂
#قسمت_چهل_و_ششم
آخه حسين ! بابامونو كه ساواكي ها كُشتن ...
نديدي مادر چه بدبختي ها كشيد تا ما رو بزرگ كرد
مادر چه خيري ديد!ما دِين مونو به انقلاب ادا كرديم ...
حسين همچنان سكوت اختيار كرده بود، سكوتي كه هزاران سخن در جوف خود پنهان داشت
گويي سخنان علي را نمي شنود، گويي گوش به آوايي ديگرسپرده ، به آوايي دلنشين تر...
***
روي نيمكت چوبي پشت به محوطة چمن دانشكده نشسته است
دست بر لبه و چوب هاي نيمكت مي كِشد:
«چقدر حسين روي اين نيمكت مي نشست و با دوستاش و هم كلاسي هاش بحث مي كرد...»
حسين را هميشه در آن گوشه از دانشكده مي ديد،
دانشجويان پيرامون حسين جمع مي شدند و او با شور و حالي انقلابي برايشان سخن مي راند
ليلا هروقت از آن جا مي گذشت دوست داشت در جمع مشتاقان باشد
و به صحبت هاي اوگوش فرا دهد، صحبت هاي پُر حرارتي كه ديگران را مجذوب خويش ساخته بود
#ادامہ_دارد...
نویسنده متن👆 مرضیه شهلایی
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋🦋
در آینده یه کارخونه همبرگرسازی میزنم
که برگرهاشو بصورت مثلث و مربع تولید کنم
فقطم به این دلیل که بابام دیگه نگه همبرگرد
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋
#دانستنی_ها_و_معماهای_قرآنی
#ایام_و_اوقات_فصول_و_ماهها_و_زمین_و_آسمان_در_قرآن
📌 سوره هایی که درباره زمان هایی از شبانه روز هست کدامند ؟
فلق ، عصر ، لیل ، فجر و ....
📌 از تابستان در کدام سوره یاد شده است ؟
در سوره قریش (صیف )
📌 از زمستان در کدام سوره یاد شده است ؟
در سوره قریش ( شتاء )
🌹 مه گل پاتوق دختران فرهیخته 🌹
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🦋🦋🦋