#مناجات_شبانه دلتون تا به ابد وصف خدایی باشد که همین نزدیکیست شبتون پراز آرامش نگاه پر مهر خداوند چتر زندگیتون به امید فردایی روشن شبتون آرام و فرداتون پراز موفقیت🌙 ⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

🌹 بارالها امروز به برکت صلوات بر محمد و آل مطهرش (ع) به من و همه ی دوستان و عزیزانم، خیر و برکت و روزی فراوان وحلال عطا بفرما، الهی آمین 🌹 الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ 🌹 وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ بسم الله الرحمن الرحیم الهی به امیدتو ⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

سعید ومسعود هم آمده اند. سرم را خم می کنم ، پدر در تیر رس نگاهم قرار می گیرد . با چشمم خواهشم را می گویم . به پنج دقیقه نشده بلند می شود برای خداحافظی . تا دم در همراهمان می آیند . مادرش کادویی می دهد دستم که سنگین است . می گوید : مصطفی جان ! دلش می خواست این را خودش بدهد که خب انشاالله کادو های بعدی . کاش علی این جمله را نشنیده بود . هنوز از پیچ کوچه نگذشته بود که شروع کرد : - باز کن ببینم مصطفی جان چی داده . اصلا مصطفی جان بیجا کرده هنوز محرم نشده هدیه داده . حق نداری باز کنی . یک مصطفی جانی بسازم ازش .بهش خندیدم پررو شده . حالا باز کن ببینم چی داده این جان جانان ، اگر قابل نیست همین جا دور بزنم پدر مصطفی جان را در بیارم . گریه ام گرفته بود از بس که خندیدم . پدر اصلا حاضر نیست دفاع کند . اسباب نشاط خاندان شده ام . می زنم به پررویی . هر چه می گوید باز نمی کنم . خانه هم یک راست میروم توی اتاق و در را قفل می کنم . هر چه علی پشت در شاخ و شانه می کشد محل نمی گذارم . قید شام را هم می زنم . اشتهایم به صفر رسیده است . کاغذ کادویش سیاه قلم است . چسب هایش را آرام باز می کنم . قاب خطاطی است که بیت شعرش را حتما خودش به نستعلیق نوشته : مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم امضای پایین نوشته اش《فدا》است . روسری لیمویی بزرگ وحاشیه ی گلداری هم هست به همراه تسبیح تربت . نتیجه که معلوم است از قدیم ، از کوچکی ، من همیشه حسرت خور زمانی در گذشته بوده ام که در آن جزو غایبان بودم ونتوانستم کاری بکنم . همیشه هم با حسرت با خودم عهد بسته ام که پای یاریشان بمانم وگفته ام : ای کاش که من بودم و یاری تان می کردم . من ، مصطفی ، پدر ، مادر ، علی ، سعید و مسعود بر عهدمان هستیم . دنیای ما همین یک حرف است . ادامه دارد ...

#رنج_مقدس #نرجس_شکوریان_فرد #قسمت هشتادم آن سر دنیا ، مبینا و حمید خوشحالی می کنند. این سر دنیا سه برادر که از بس دست زدند و مسخره بازی در آوردند، دیوانه ام کرده اند . دنیا چه قدر کوچک است و دل ها چه زود خوشی را با ناخوشی جا به جا می کنند! قرار است امشب بیایند و مسعود چه آتشی که نمی سوزاند . مبینا قول می گیرد که با ارتباط اینترنتی در مجلس حاضر باشد وسعید مسئولش است . دلشوره دارد می کشدم . سه پسر ، مثل سه دختر کمک مادر می کنند ؛ از شستن حیاط گرفته و جارو و شیشه پاک کردن و خرید . دلشوره تبدیل می شود به حالت تهوع وافت فشار . تقصیر بی اشتهایی دو سه روزه ام است . ریحانه پرستارم می شود . علی هم مدام از فرصت حسن استفاده می کند می آید توی اتاق به بهانه ی سر زدن به من با خانمش هم کلام می شود . اصلا هم مراعات نمی کند که خانواده این جا زندگی می کند .وقتی اعتراض می کنم ، می گوید : - تو مریضی آن قدر حرف نزن . مسعود عینک دودی به چشم در خانه راه می رود .به در و دیوار می خورد .می گوید : کلاس کار است . اگر همین اولش جوجه رو دم حجله نکشید دیگر امیدی نیست . زنگ در که به صدا در می آید ، مسعود با همان عینک می رود سمت در . سعید یک پس کله ای می زند و عینک را می گیرد . به اتاقم پناه می برم. صدای خنده ی همه بلند می شود. مادر، روسری وچادر رنگی نویی می دهد و ریحانه می گوید: - امشب رنگت کرم است. شیری خوشگل پاشو بیا. پنجره را باز می کنم وچند نفس عمیق می کشم ،فایده ندارد. هم گرمم است، هم نفس کم دارم. مادر مصطفی بغلم می کند و می بوسدم. مادر بزرگش هم آمده و دو خواهرش. خیلی حواسم به حرف هایشان نیست .البته لبخندی گوشه ی لبم نگه داشته ام. حالا فلسفه ی نقاشی فرانسوی را فهمیدم. مواقع هیچی وپوچی به درد می خورد. وقتی پدر می گوید: -لیلا جان ! می فرمایند هرچی که شما مهریه بگی همان. تازه یادم می آید که مهریه هم هست. حالا چه بگویم. تجارت که نمی خواهم راه بیندازم. دختر هم که خرید وفروش نمی شود. یک قرار دادی برای عزتمندی است و عزت من که پول وملک نیست. همه ساکت اند چرا؟ این را از دستی که به پهلویم می خورد می فهمم. ریحانه است. - همون چهارده سکه. صدایم این قدر یواش است که زن ها هم به زور می شنوند. مادر مصطفی بلند می گوید. مردها صلوات می فرستند. من که سر بلند نمی کنم، پدر مصطفی یک حج عمره ویک کربلا هم تقبل می کند و می گوید: حاج آقا حالا که شما مهر را کم گرفتید ما هم توقع داریم قبول کنید در جهیزیه سهمی داشته باشیم. بقیه اش دیگر به من ربطی ندارد. فقط ریحانه بغل گوشم گزارش لحظه به لحظه می دهد . از شیطنت های مسعود و پچ پچ های علی ومصطفی و این که نمی دانم چه می شود متفق القول می شوند تا نیمه ی شعبان ، یعنی دوازده روز دیگر جشن عقد بگیریم ؛ وپدر بزرگ من که می گوید : - اگر امشب یک صیغه ی محرمیت بخوانند تا توی این دوازده روز برای رفت وآمد و خرید و آزمایش فردا راحت باشند خیلی خوب است . دارم از تب می سوزم . دیگر طاقت نمی آورم . آرام بلند می شوم و به اتاق پناه می برم .علی دنبالم می آید . پنجره ی باز را می بندد و می گوید : - سرما می خوری. حالت خوبه؟ علی دوباره برگشته به قبل از آمدن مصطفی ؛ مهربان و همدل. - لیلی جان ،پدر باید دوباره بره. عجله اش برای کارها هم سر همینه . صیغه فقط محرمتون می کنه تا دوازده روز دیگه که عقد باشه .بالاخره که بابد این چند روز رو برید برای خرید و کارها. محرم باشی بهتره با نامحرم ؟ توی حرف زدن و رفت و آمد راحت تر و آروم تری . باشه ؟ ریحانه با یک لیوان شربت می آید. مثل همیشه بوی گلابش آرامم می کند . ○ بله را که می گویم هنوز ده دقیقه ای نگذشته که قرار می شود عروس وداماد با هم صحبتی داشته باشند. در جا کنار گوش مادر می گویم : - اگه یک بار دیگه این حرف زده بشه من جیغ می زنم. مادر لبش را گاز می گیرد و هیچ نمی گوید. پدر صدایم می زند. بلند می شوم و تا نگاه می کنم مصطفی را کنار پدر می بینم ؛ یعنی حتی فرصت یک جیغ هم نمی دهند. پدر جلو می آید ، علی هم . از خجالت مثل انار له شده ام. حالا پدر راچطور راضی کنم از خیر این ملاقات بگذرد. علی می گوید: - اتاق ما به هم ریخته است . مسعودکه نفهمیدم کی آمده بودجلو ، می گوید: - ا چرا آبرو می بری برادر من .خودش مگه اتاق نداره ؟ بره اونجا. پدر می گوید : - اتاقتون که تمیز بود. علی می گوید : - بود تا این دو نیامده بودن . الآن باید با چشم مسلح جای پا پیدا کنی وراه بری . مسعود می گوید : - ا دوباره بد حرف زد ! وقتی دوتا مهندس معماری هستند توقع چی داری ؟

#دانستنی_ها_و_معماهای_قرآنی #حیوانات_در_قرآن 📌 حضرت سلیمان از سخن چه حیوانی خندید؟ از سخن مورچه که در آیه ۱۹ سوره نمل به آن اشاره شده است. 📌 در چه سورهای از شتر یاد شده است؟ در آیه ۱۷ سوره غاشیه 📌 حیوانی که یک پیامبر در درون آن زندگی می‌کرد چه نام داشت؟ نهنگ که در آیه ۱۴۲ سوره صافات به آن اشاره شده است. ⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

‏داشتم پلنگ صورتی می‌دیدم بابابزرگم سر رسید گفت خجالت نمیکشی ، مرد گنده پلنگ صورتی نگاه میکنه؟ کنترلو ازم گرفت زد بابا اسنفجی😁 ‌ ‌⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

#آشپزی شنسل مرغ 🥩 ▫️سینه مرغ 1 عدد ▫️آرد سوخاری 1 لیوان ▫️آرد سفید 1 لیوان ▫️تخم مرغ زرده 2 عدد ▫️نمک فلفل زعفرون ب مقدار لازم ▫️فلفل دلمه یک دوم ▫️پیاز 1 عدد بزرگ ▫️سس مایونز 1 ق غ خوری ▫️آبلیمو 1 ق غ خوری 💢ابتدا فیله مرغ اماده یا سینه مرغ ک از قبل ب صورت ورقه های نازک در آوردیمو داخل نمک فلفل زعفرون پیاز رنده شده و فلفل دلمه ای آبلیمو سس میزاریم واجازه میدیم چند ساعت استراحت کنه و ب خورد هم بره ک مزه دار بشه بعد اول داخل آرد گندم بعد زرده تخم مرغ و بعد داخل ارد سوخاری میغلطونیم و داخل روغن سرخشون میکنیم و اگه دوست داشتید سیب زمینی هم سرخ میکنیم در کنارش سرو میکنیم 🍃🌹🍃

«بسم‌الله» 🔅مرگ شیرین❗️ دیشب اقوام آمده بودند به منزل‌ ما، یک جعبه سوهان هم به همراه داشتند! یک سوهان برداشتم تا با چایی بخورم، بعد از چند لحظه درد عمیقی در دهانم حس کردم... ⚠️ناخودآگاه گفتم سوهان لعنتی. خانواده با تعجب گفتن چرا؟! اتفاقا سوهانش کیفیت و طعم خیلی خوبی داره. 💐مادر با لبخندی گفت؛ احتمالا همون دندونت که خراب شده با شیرینی سوهان درد گرفته! ✅#مادر راست می‌گفت؛ پوسیدگی دندان خودم، باعث شد شیرینی و خوشمزگی سوهان، تبدیل به #درد بشه برام!!! ⛔️من نباید می‌گفتم سوهان لعنتی؛ باید می‌گفتم وای بر #دندان خودم... 👈🏻مواجهه ما با #مرگ هم همینطوره؛ مرگ حقّ هست، مرگ کوچ از دنیای فانی به زندگی ابدی هست، مرگ برای #مؤمن همچون بوییدن گل خوشبو است. 🌀امّا این ما هستیم که با #گناه، وجودمون رو پوسیده می‌کنیم؛ و گمان می‌بریم مرگ دردناک است... 🖐🏻نه عزیز من؛ وجود خودت رو باید ترمیم و اصلاح کنی، و گرنه مرگ برای اهلش خیلی شیرینه... مگر ندیدی که #حاج_قاسم در نامه‌اش نوشت: «آه! مرگ خونین من! عزیز من! زیبای من! کجایی؟»

🇮🇷 کارتون سینمایی فرمانروایان مقدس 🇮🇷 بخش اول : سموئیل 🇮🇷 قسمت اول ⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

#مناجات_شبانه #شب_جمعہ اسٺ سلام همۂ نوڪرها بہ شہِ ڪرب وبلا پادشہِ بے سـرها و بگویید بہ #ارباب ڪه مهمان دارد بہ فداے قدم مادرتو مادرها السلام‌علیڪ یابڹ‌فاطمه‌الزهرا❣ #شب_زیارتے_ارباب_بےڪفن❣ #شبتون_حسینی ⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

🌹 سلام آخر هفته تون بخیر و سلامتی امیدوارم زندگیتون غرق الطاف بیکران خداوندی باشه الهی که دل هاتون سرشار از آرامش و حس خوب خوشبختی باشه 🌹 تقدیم با بهترین آرزوها 🌹 آخر هفته تون زیبا بسم الله الرحمن الرحیم الهی به امید تو ⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

#مهدوے✨💛 عزیزی‌میگُفت: هروقت‌احساس‌کردیداز #امام‌زمان دور‌شدیدودلتون واسه‌آقاتنگ‌نیست.. این‌دعای‌کوچک‌روبخونیدبخصوص توی‌قنوت‌هاتون [لـَیِّـنْ قَـلبی لِـوَلِـیِّ أَمـرِک] یعنی‌خداجون..! دلمو‌واسه #امامم‌ نرم‌کن♥️ ‌ ‌⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

برندگان پویش جلوه های رمضان 🎊🎊 علی حسین عظیمی پور جهت دریافت جایزه به آیدی زیر پیام دهید. @yazainab15 🌷🍀🌷🍀🌷🍀🌷🍀🌷https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

برندگان پویش جلوه های رمضان🎊🎊 محمدطاها قنبری فاطمه زهرا قنبری جهت دریافت جایزه به ایدی زیر پیام دهید @yazainab15 🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

#رنج_مقدس #نرجس_شکوریان_فرد #قسمت هشتاد و یکم ریحانه می گويد : انگشتر نشانت کو؟ انگشتر نشانم کو ؟ اول کمی فکر می کنم تا بفهمم انگشتر چیست و نشان یعنی چه ؟ به ساعتی تغییر هویت داده ام. دستانم را بالا می آورم ونشان ریحانه می دهم. شوخی ها و حرف و حدیث ها و تحلیل هاکه تمام می شود ؛ علی می رود ریحانه را برساند؛اما سعید و مسعود می مانند . گوشی ام را بر می دارم که ببینم از غروب تا این موقع در چه حالی است.سه تا پیام. بی هیچ پیش فکری بازش می کنم. مصطفی است. سه پیام ظرف همین یک ساعتی که رفته اند . نگاه ساعت می کنم یک نیمه شب شده است. سعید غر می زند . - خاموش کن، نورش اذیت میکنه . نور صفحه را کم می کنم تا پیام ها را بخوانم : قلبم ضربانش بالا می رود. - ممنون که پذیرفتی همراه ادامه ی زندگیم باشی. تازه می فهمم که قلب محل رفت و آمد خون است. -کشیده ی جذبه چشمانت، مرا به خلوت بیداران . اگر توانستید از دست سه برادر رهایی پیدا کنید، حال و حولی داشتید، بدانید منتظر پیامتان هستم. می مانم چه کنم. سرم را بلند می کنم. هردوبیدارند. مسعود دارد خبرهای گروه را می خواند، سعید هم دارد تایپ میکند. آن وقت به نور گوشی من گیر می دهند. می نویسم: - «تشکر بابت محبت ها. امیدوارم به آینده.» خشک تر از این جوابی نداشتم که بدهم. وقتی می فرستم پشیمان می شوم. بلند می شوم و می روم سمت آشپزخانه . این جا خلوت تر است. پیام می آید: - زنده اید؟ گفتم شاید باید بیایم نجاتتان بدهم.» آره جان خودش! عامل همه دردسرهایم است. همه اهل خانه را هم طرفدار خودش کرده، آن وقت مرا فيلم می کند. پیام می آید: «خوابیدند؟ على رسید؟ زود از آشپزخانه می روم بیرون که رو در روی علی می شوم. گوشی ام را پشت سرم می گیرم. - ا چرا بیداری؟ صبح زود باید بلند بشی. - با این دوتا مزاحم گوشی روشن چه طور بخوابم؟ می آید و با قلدری خودش هردوتا را می برد. می ماند مصطفی که پیام می دهد: - «بخواب خانمم. فردا اذیت می شی. خواهشا مراقب خودت نیستی، مراقب بانوی من باش.» شب شیرین که تمام شود، لحظه های خیالاتی است که برای خنثا کردن این شیرینی ها تمام زمان مرا پر می کند. گاهی فکر می کنم باید همه چیز را با نگاهی نواندیشانه بررسی کنم؛ اما می ترسم. همیشه تغییر کردن و متفاوت شدن برایم ترس داشته است. یکی از اساتید می گفت: عمرکوتاه و آرزوی درازت را مستقل و عاقلانه مدیریت کن، نه این که دیگران تو را مدیریت کنند. اگر می خواهی متفاوت از دیگران باشی، درست فکر کن و فکرهای کوتاه دیگران را برای خودت تابلونکن. تا خود خود صبح خوابم نمی برد. هرچه که بلد بودم خواندم، اما فایده نداشت. حالا با این حال زار و نزار باید آزمایش هم بروم. لباس می پوشم. تازه خوابم گرفته است. ده دقیقه دیگر باید بروم. این فشار خواب، دیشب که تشنه اش بودم کجا بود؟ دوست دارم بخوابم ساعت ها؛ اما دنیا افتاده روی دور تنش. منتظر من هم نمی ماند. نمی دانم قبلا هم به همین سرعت می گذشت یانه .خوب که زیر ورو می کنم می بینم گذر زمان ثابت است وآن هم طبق سنت خودش دور تند تند تند، ولی این که من در آن حس های متفاوت دارم ، دقیقا به خاطر همین حال و هوای خودم است که یک ساعتش کش می آید به اندازه ی ده ساعت ؛ وگاهی مثل حالا چنان تند میگذرد که حد ندارد. عصر که از خواب بیدار میشوم حس خرس پاندا بودن را دارم. صداهای بیرون متوجهم می کند که مهمان داریم. مانده ام که بردم یا دو باره بخوابم . نگاهم به ساعت می افتد که در این بی حوصلگی من دوباره کند شده است. علی که می آید خوشحال می شوم که الان تعیین تکلیف می شود. -چند دقیقه صبر کن تا همسایه برود بیا بیرون برات کباب درست کنم.لبش را جمع می کند و سری تکان می دهد به شیطنت: - من دوماد شدم هیچ کی تحویلم نگرفت چرا؟ چون غش نکردم. حالا بین پدرجون برات چه کار کرده. شیر پسته، کباب، جگر... متکایم را که بلند میکنم، فرار می کند و در را می بندد. همراهم را بر می دارم چند تا پیام دارم. یکی ش هم مصطفی نیست. در همان لحظه پیام می آید . مصطفی است. باز می کنم: - سلام خانمم، بهتريد ان شاء الله ؟ تماس بگیرم؟ و شکلکی که ترجمه اش التماس است. دارم فکر می کنم چه جوابی بدهم که همراهم خاموش و روشن می شود.هنوزاسمی برایش انتخاب نکرده ام. تماس را وصل میکنم: - سلام بانو!چون سکوت نشانه ی رضايته من تماس گرفتم. از نگرانی حالتون اصلامتوجه نشدم چی پیام دادم. از دست علی باید سر به بیابان بگذارم. حالا دوزاری ام می افتد که چرا الان پیام داده است. - باید پارازیت بندازم روی موج بی بی سی خونه مون !

خنده اش چنان پرصداست که من را هم به خنده می اندازد. - مهمون داشتید؟ تعجب می کنم یعنی آنتن این را هم مخابره کرده است. سکوت میکنم. - آخه الآن دوتا خانم از منزلتون اومدن بیرون. با گنگی محاسبه ای می کنم و آرام می گویم: - پشت درید؟ - پشت در که نه، اما عقب تر توی ماشینم. براتون معجون گرفتم. زحمت نیست بیایید دم در بگیرید، یا این که به علی بدم؟ راستش قرار دارم. فقط خواهش می کنم بخورید. این دیگر نوبر است. تا یک هفته خوراک مسخره بازی های علی می شوم. همزمان با خداحافظی و سلام برسانیدها و استراحت کنیدها و چشم گفتن من، زنگ خانه هم به صدا در می آید. از پنجره نگاه می کنم به علی که در را باز میکند و با مصطفی بگوو بخند. خیلی دلم می خواهد حرف هایشان را بشنوم. سینی را که به دست علی می دهد، دوتا مشت هم حواله ی بازوی علی می کند وپشت دستی که جلوی ناخنک علی را می گیرد. حتما علی دستش انداخته که دوتا مشت کمش است ، باید به جای من موهایش را هم می کند. حالا با این مصیبت چه کار کنم؟ سعی می کنم حالت دفاعی ام را تبدیل به بی تفاوتی تهاجمی کنم. در اتاقم بدون اجازه باضربه ای باز می شود. روی سینی دسته ی کوچک گل نرگس است و ظرف معجون و پاکت نامه ای که جواب آزمایش است. زودتر از علی می گویم: - یاد بگیر، یاد بگیر این ریحانه ی بنده خدا چه گناهی کرده گیر توی بی احساس افتاده. میروم سمتش و سینی را می گیرم. - این جوری نگام نکن، یه ذره اش رو هم به تو نمی دم. علی می خندد. می خندد و روی در اتاقم ضرب می گیرد و می خواند: - معجون خوب آوردیم، دخترتونو بردیم. معجون خوب ارزونیتون، دخترترشیده مال خودتون. فرار می کند. همه می آیند اتاق من و عجیب این که علی چهارتا قاشق هم آورده . - یعنی چی؟ این را می گویم و پدر میگوید: - من بی گناهم ولی بدم نمی آد بینم دومادم چه سلیقه ای داره؟ سینی معجون وسط اتاق می نشیند و اگر دیر بجنبم تمام می شود. خجالت را کنار می گذارم و من هم مشغول می شوم. یک شاخه ی گل نرگس را هم برای خودم می گذارد و بقیه اش را روی سر مادر گل سر می کند. لذت رنگ های دنیا را می برم. رنگ آبی و سبز و زردش را. ادامه دارد ...

گدا اومده در خونه میگه یه کم برنج بهم بدین! رفتم یه لیوان براش اوردم میگه همین؟؟!! میگم نه اینو برا نمونه دادم ببر دم کن اگه خوب بود بیا یه کیسه ببر! 😂😂 ‌ ‌⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

‌ ‌⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1

#رمان_مذهبی_ازجهنم_تابهشت #قسمت_شصت_و_ششم با صداي تق تق در چشمام رو نيمه باز و دوباره بيخيال ميبندم. مامان: پاشو ببينم. خجالتم نميكشه. _ مامان بيخيال توروخدا. مامان :پاشو پاشو. امروز قراره برین محرم بشینا . با این جمله مامان سریع از جا میپرم و به سمت ساعت هجوم میبرم ، ساعت یازده قرار بود دم مسجد باشم، همون مسجد کنار موسسه. همون دیشب قرار شد، امروز من و امیرحسین به هم محرم بشیم چون هردو دوست داشتیم عقدمون روز سالگرد ازدواج مولام علی و مادرم خانوم فاطمه زهرا باشه، وای الان ساعت ده وچهل‌وپنج دقیقه هستش ؛ تا مسجد حدود نیم ساعت راهه . وای خدایا سوتی دیگر در پیشه . سریع حاضرمیشم و با امیرعلی راه می‌افتیم. سمت مسجد ، ساعت یازده وده دقیقه میرسیم. چشمم که به امیرحسین و پرنیان میوفته سرم رو پایین میندازم و از ماشین پیاده میشم. بیا دوباره من باید جلوی این همسر اینده ضایع بشم. _ سلام. امیرحسین با لبخند جوابم رو میده و پرنیان هم با خوشرویی جوابم رو میده. امیرعلی: شرمنده دیر شد. امیرحسین : نه بابا دشمنتون. حاج آقا هم هنوز نیومدن. تازه فرصت میکنم به تیپش نگاه کنم، یه شلوار کتون مشکی با یه بلوز سفید، خوشتیپ و در عین حال اعتقادات کامل. تعریف اعتقاداتش رو از امیرعلی شنیده بودم ، تو همین چند برخورد هم به نجابت و پاکیش میشد ایمان اورد. با صدای زنگ گوشی ببخشیدی میگم و کمی از جمع فاصله میگیرم. با دیدن اسم یاسمین رو صفحه گوشی لبخندی میزنم و دایره سبز رو لمس میکنم . _ سلام عزیزم یاسمین: سلام و ............ ( سانسور) _ عه. چته؟ یاسمین:خاله باید به ما بگه تو داری ازدواج میکنی؟ _ حالا هنوز هیچی نشده. یاسمین:رفتی عقد کنی میگی هیچی نشده ؟ _ عقد چیه فقط قراره محرم بشیم همین. امیرعلی: حانیه جان. اومدن حاج آقا _ یاسی من باید برم بهت زنگ میزنم. یاسمین: باشه. بای _سلام. حاج آقا : سلام دخترم . . . امیرعلی: خب به سلامتی. ان شالله که خوشبخت بشید. سرخ میشم و سرم رو پایین میندازم کی حیا رو یادگرفتم ؟ خودمم نمیدونم. گوشه حیاط مسجد وایمیستیم، امیرعلی مشغول صحبت با حاج آقا و پرنیان هم سرگرم تلفن همراهش. سرم رو پایین می‌اندازم و مشغول بازی با گوشه شالم میشم. با صدایی که در گوشم زمزمه میشه تمام بدنم یخ میزنه امیرحسین: سادات بانو. چقدر این کلمه رو دوست داشتم، سادات. اما چون همیشه حتی از اسم حانیه هم که لقب حضرت فاطمه بود بدم میومد، هیچوقت سادات صدام نمیکرد.حتی تو همین چند ماه اخیر. کمی سرم رو بالا میگیرم و سریع پایین میندازم، با اومدن امیرعلی حرفش رو تموم نمیکنه و من هم کنجکاو برای دونستن ادامه حرفش مجبور به سکوت میشم ؛ خداحافظی میکنیم که پرنیان سریع به سمتم میاد و زن داداش خطاب قرارم میده. در دل ذوق میکنم و در ظاهر فقط لبخند میزنم و بعد ناخوداگاه نگاهم را به طرف امیرحسین میکشم که لبخند به لب داره. _ جانم؟ یه دسته گل نرگس رو به طرفم گرفت. وای که چقدر گلای خوشگلی بودن ، _ این برای چیه عزیزم؟ پرنیان: برای تبریک از طرف خان داداش. امیرحسین تو ماشین نشسته و سرش هم ظاهرا تو گوشیه. گل های نرگس رو ازش میگیرم ؛ _ ازشون تشکر کن. پرنیان : چشم. راستی شمارتونو میدید؟ شمارم رو به پرنیان میگم و یادداشت میکنه و بعد از آغوش گرم خواهرانش خداحافظی میکنیم. این همه عجله تنها برای محرمیت به دلیل سفر حاج آقا و علاقه زیاد امیرحسین به خوندن خطبه محرمیت توسط ایشون بود . #ادامه_دارد #ح_سادات_کاظمی

#تست_هوش👆😍 🎲 عدد صحیح در گزینه خالی چیست؟ برای شرکت در تست هوش پاسخ پیشنهادی خود را تا فردا شب به آیدی زیرارسال فرمایید👇👇 @mariamm313 ‌ ‌⁦(◕ᴗ◕✿)⁩⁦_________🍃🌹 https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1