﷽ 🌙#بهار_قرآن #نکته_تفسیری_جزء۲۶ ❇️ به هر خبری اعتماد نکنید 🔗يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر شخص فاسقی خبری برای شما بیاورد، درباره آن تحقیق کنید، مبادا به گروهی از روی نادانی آسیب برسانید و از کرده خود پشیمان شوید! ♨️فسق چيست و فاسق كيست؟ «فسق» در لغت به معناى خارج شدن است و در اصطلاح قرآنى، به خارج شدن از راه مستقيم گفته مى‌شود. اين كلمه در برابر عدالت به كار مى‌رود و فاسق به كسى گويند كه مرتكب گناه كبيره‌اى شود و توبه نكند. واژه «فسق»، در قالب‌هاى گوناگون، پنجاه و چهار بار در قرآن آمده و در موضوعات و مصاديق مختلفى به كار رفته است؛ مانند انحراف‌هاى فرعون و قوم او، آزار دهندگان به انبيا و سركشان از دستورات آنان، كسانى كه وظيفه‌ى مهم امر به معروف و نهى از منكر را رها مى‌كنند، گناهان علنى و انحرافات جنسى و شهوت‌رانى‌هاى ناروا، تهمت زدن به زنان پاكدامن و.... 🔹خبر در اسلام‌ اسلام درباره‌ى چگونگى سخن و نقل خبر تأكيدهاى فروانى كرده است از جمله: الف) قرآن از كسانى كه هر خبرى را مى‌شنوند و نسنجيده آن را نشر مى‌دهند، به شدّت انتقاد كرده و مى‌فرمايد: خبر را به اهل استنباط عرضه كنيد و اگر حقّانيّت آن ثابت شد، آنگاه آن را پخش كنيد(نساء/۸۳) ب) قرآن براى كسانى كه با پخش اخبار دروغ، در جامعه دغدغه ايجاد مى‌كنند، كيفرى سخت معيّن فرموده است(احزاب/۶۰) ج) پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله در سال آخر عمر شريف خود در سفر حج فرمودند: كسانى كه خبرهاى دروغى از من نقل مى‌كنند، زيادند و در آينده زيادتر خواهند شد، هر كس آگاهانه به من نسبت دروغ بدهد، جايگاهش دوزخ است و هر چه از من شنيديد، به قرآن و سنّت من عرضه كنيد، پس اگر موافق آن دو بود بپذيريد وگرنه ردّ كنيد. د) امام صادق عليه السلام به كسى كه خبرهاى دروغى را به پدرش امام باقر عليه السلام نسبت مى‌داد، لعنت كردند و فرمودند: هر چه از ما شنيديد، اگر شاهد و گواهى از قرآن يا ساير سخنان ما بر آن پيدا كرديد، بپذيريد وگرنه نپذيريد. ه) امام رضا عليه السلام فرمودند: سند سخنان ما، قرآن و سنّت رسول‌خدا صلى الله عليه و آله است. و) يكى از مهم‌ترين علوم اسلامى، علم رجال است كه براى شناخت خبر صحيح از غير صحيح، افرادى را كه حديث نقل مى‌كنند، مورد ارزيابى و بررسى قرار مى‌دهد. 🔺 برخی از پیام های آیه افراد مؤمن بايد اهل تحقيق و بررسى باشند، نه افرادى زودباور و سطحى‌نگر(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ... فَتَبَيَّنُوا ) اصل در اسلام، اعتماد به مردم است، امّا حساب كسى كه فسق او بر همه روشن شد، از افراد عادّى جداست( إِنْ جاءَكُمْ فاسِقٌ‌ ... فَتَبَيَّنُوا ) جامعه اسلامى، در معرض تهاجم خبرى است و مردم بايد هوشيار باشند(إِنْ جاءَكُمْ‌ ... فَتَبَيَّنُوا) يكى از اهداف خبرگزارى‌هاى فاسق، ايجاد فتنه و بهم زدن امنيّت نظام است.(أَنْ تُصِيبُوا قَوْماً بِجَهالَةٍ) اقدام بر اساس يك گزارش بررسى نشده، مى‌تواند جامعه‌اى را به نابودى بكشاند(أَنْ تُصِيبُوا قَوْماً) اقدام عجولانه و بدون بررسى و تحقيق، نوعى جهالت است. (بِجَهالَةٍ) عمل به دستورات الهى، مانع پشيمانى است. تحقيق كنيم تا مبادا پشيمان شويم(فَتَبَيَّنُوا ... نادِمِينَ‌) ✍️تحقیق از #زیتون پایگاه اطلاع رسانی مصطفی محجوب https://eitaa.com/joinchat/2812215309Ccb379e1946

﷽ 🌙#بهار_قرآن #نکته_تفسیری_جزء۲۷ چه کردی که آمدی به بهشت؟ 🔗وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ قَالُواْ إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فىِ أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ(طور_۲۵/۲۶) و بهشتیان به یكدیگر روى میکنند از یکدیگر این سوال را می پرسند که در دنیا چه حالى داشته و چه عملى او را به سوى بهشت كشانیده است؟ در جواب می گویند: ما در دنیا نسبت به خانواده خود اشفاق داشتیم... در این آیات، بهشتیان به یکی از مهم ترین عوامل ورودشان به بهشت اشاره می کنند عاملی که به رغم اهمیت فوق العاده‌اش در رسیدن به سعادت دنیا و آخرت گاه مورد غفلت جدی قرار می گیرد. 🔹ما در دنیا نسبت به خانواده خود اشفاق داشتیم؛ یعنی هم آنان را دوست ‏داشتیم و به سعادت و نجاتشان از مهلکه ها و ضلالت‏ها عنایت داشتیم و هم از اینكه مبادا گرفتار انحراف و تباهی شوند مى‏ترسیدیم؛ به همین منظور به بهترین وجهى با آنان معاشرت مى‏‌كردیم و از نصیحت و دعوت ایشان به سوى حق چیزی کم نمی گذاشتیم. «اشفاق» به معناى توجه‌ای آمیخته با ترس است؛ چون مشفق نسبت به كسى كه به او اشفاق دارد هم محبت دارد و هم مى‏ترسد كه مبادا دامن‌گیر او شود. این كلمه هر وقت با حرف «مِن» بیاید معناى ترس در آن بیشتر از محبت است و هرگاه که با حرف «فى» همراه شود مانند همین آیه معناى توجه و محبت در آن بیشتر از معنای ترس به ذهن مى‏رسد. پس معناى آیه چنین مى‏شود: ما در دنیا نسبت به خانواده خود اشفاق داشتیم؛ یعنی هم آنان را دوست ‏داشتیم و به سعادت و نجات‌شان از مهلکه‌ها و ضلالت‏ها عنایت داشتیم و هم از اینكه مبادا گرفتار انحراف و تباهی شوند مى‏ترسیدیم؛ به همین منظور به بهترین وجهى با آنان معاشرت مى‏كردیم و از نصیحت و دعوت ایشان به سوى حق چیزی کم نمی گذاشتیم. ✍️تحقیق از #زیتون پایگاه اطلاع رسانی مصطفی محجوب https://eitaa.com/joinchat/2812215309Ccb379e1946