🌹 دعای ندبه روز جمعه» بخوانیم.. @mahman11

میگفت ‌: همیشه عکس یه شهید تو اتاقتون داشته باشید ‌. پرسیدم ‌: چرا؟ گفت ‌: اینا چشماشون معجزه میکنه هر وقت خواستید گناه کنید ‌فقط کافیه چشمتون بهش بخوره ‌... عشق سه حرفه ‌، شهید چهار حرف ‌...! شهدا یک پله از عاشقی هم جلو زدن ‌:)... ♡! 🌷شهیدسعیدکمالی🌱‎‎‌‌‎ #صبحتون_شهدایی_ @mahman11

🎼نماهنگ: سرزمین نینوا 🌷سرزمین نینوا، یادش بخیر 🌿کربلای جبهه‌ها، یادش به خیر 🌷با نوای کاروان، بار بندیم از جهان 🌿این قافله، عزم کربُ بلا دارد 🌷دیدار جانان، سخت و بلا دارد 🌿الحق عجب حالی این جبهه‌ها دارد 🌷منتظریم کی شب حمله فرا می‌رسد 🌿امر ز فرماندهی کل قوا می‌رسد 🌷مرا اسب سفیدی بود روزی 🌿شهادت را امیدی بود، روزی 🌷اگر آه تو، از جنس نیاز است 🌿در باغ شهادت، باز باز است @mahman11

⚪️ ۶ اردیبهشت ۹۶ -- سالروز شهادت شهید مدافع حرم حاج احمد غلامی از آزادشهر استان گلستان گرامی باد. 🌷این شهید با مرام و رفیق دوست تنها شهید مدافع حرمی ایرانی است که فیلم لحظه شهادتش موجود است و خیلی از مردم آن را دیده اند اما از ماجرای شهادت مردانه ایشان و صحبتش وی در این فیلم اطلاعی ندارند! 🔸در پیام بعدی و در قالب یک نمایشنامه صوتی ماجرای شهادت ایشان و دلاوری وی شرح داده می شود. ای کاش رفاقت ما هم مانند رفاقت شهدا بود💕 @mahman11

💕 #دو_برادر // #شهادت_در_فاو . ▪️دوتا برادر بودند در لشکر ویژه ۲۵ کربلا اهل روستای وسطی کلای مازندران. عباس ۲۷ ساله بود و منوچهر ۲۵ ساله ...اول اردیبهشت ۱۳۶۵ عباس در منطقه فاو بشهادت رسید و خبرش را برای مادر آوردند. به منوچهر گفتند برای مراسم برادرت برو مرخصی...قبول نکرد و تو جبهه ماند. روز سوم عباس منوچهر هم در همان فاو شهید شد و طی ۷۲ ساعت خبر شهادت دو فرزند را به همسرانشان و مادر دادند. . #خون_دلها_خورده_ایم #همیشه_دوستت_دارم_ای_شهید @mahman11

کاش آن روزگاران گم نمی‌شد هوای خوب باران گم نمی‌شد صفای جبهه ها می‌ماند ای کاش صدای پای یاران گم نمی‌شد ... قّهرمانان وطن جبهه‌ غرب  @mahman11

🎞 مرحوم حاج کریم خرازی، پدر بزرگوار علمدار لشگر امام حسین (ع), شهید حسین خرازی🌷 از فرزندش می گوید @mahman11

👆🎞 روایت شهید حاج قاسم سلیمانی از شهید حاج یونس زنگی آبادی، فرمانده تیپ امام حسین (ع) لشگر ۴۱ ثارالله ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🌷شهیدی که سر و دستش فدای اسلام شد 🔹چون تولدش با عید قربان مصادف شده و نام پدربزرگش نیز یونس بود نامش را حاج یونس گذاشتند. 🔸از بدر تا کربلای پنج مملو از خاطرات رشادت های سرداری است از دیار کرمان مردی که از دل فقر برخواست و با نشان افتخار شهادت به نقطه پایانی زندگی دنیوی رسید. 🔹تدبیر شجاعت و جسارت بخش جدایی ناپذیر زندگی او بود تا سردار شهید حاج قاسم سلیمانی او را فرمانده تیپ امام حسین علیه سلام قرار دهد. 🔸حاج یونس یکی از استوانه های لشکر اسلام بود که خالصانه برای خدا در هر موقعیتی که قرار گرفت بدون کوچکترین چشم داشت و غروری به تلاش و فعالیت شبانه روزی پرداخت. ▫️ علی نجیب زاده، همرزم شهید روایت نموده: یک شب از خواب بیدار شدم دیدم که یک سگ بسیار بزرگ که شبیه یک گرگ بود کنار حاجی و پشت سرش نشسته بود. بعد از تمام شدن نماز به حاجی شکایت کردم که چرا داخل چادر نماز نمی خواند شاید آن سگ بزرگ یا یک مار و عقرب او را بکشند ایشان گفت از کجا می دانی که آن سگ و مار و عقرب مأمور حفاظت از من نشده باشند مگر ما اینجا آمده ایم که اینطوری کشته شویم ما آمده ایم که شهید شویم. #شهید_حاج_یونس_زنگی_آبادی ▫️🌱▫️🌱▫️🌱▫️🌱▫️ 🎧 داستان صوتی ( حاج یونس ) در سه قسمت👇👇👇

🎧 داستان صوتی ( حاج یونس ) قسمت دوم ( به یاد شهید حاج یونس زنگی آبادی ) علی: ترکش خمپاره خورد به بیل لودر،یه تیکش کمونه کرد خورد به دست حاج یونس،گفت نیروها نفهمن که زخمی شده محسن: آخه واسه چی؟ میثم: خون میره ازش! باید ببریمش بیمارستان علی: من دستشو بستم،میگه اگه نیروها بفهمن خبرمیرسه به قاسم سلیمانی،یه جورایی هم سلیمانی میریزه بهم، هم کار خاکریز ناتموم میمونه @mahman11

💢 سن و سالی نداشتند...اما پخته بودند. نه کلاسی بود و نه تیپ رسمی و نه کت و شلواری ... نه میز و صندلی بود و نه اتاق جلسه ای... نه اسمی بود و نه رسمی و نه غروری ... نه بالا نشینی بود و نه چشمی دنبال لنز دوربینی...♨️ زیر آتیش ؛ وسط درگیری دور هم جمع‌ می‌شدند و با توکل بر خدا ، تصمیمی می‌گرفتند و بلافاصله در کارزار خط مقدم حرف را به عمل تبدیل می‌کردند. و تا آخرین نفس برای ملت و مملکت خودشون می ایستادند...( 📝احمدی اتویی) . 📷 عملیات والفجر هشت _ 📆#زمستان ۱۳۶۴ _رزمندگان واحد اطلاعات و عمليات لشکر ویژه ۲۵ کربلا ( سردار #شهید محمد حسن قاسمی طوسی_سردار #شهید بیژن نیکوکار_سردار #شهید موسی احمدی_سردار #شهید سید علی دوامی و .....) . @mahman11

🔰 حاج قاسم خاطرات جبهه را تعریف می‌کنند و شهید زاهدی اشک می‌ریزند ... @mahman11

داستان«ماه آفتاب سوخته» #قسمت_پنجاه اجساد لشکر کوفه دفن شدند و سرهای مطهر شهدای کربلا از پیکر مبارکشان جدا شد و هر سر به قبیله ای ارزانی شد تا بر نیزه بزنند و در بین کاروان بگردانند. غل و زنجیر سنگین و آهنین برگردن و دست و پای مبارک علی بن حسین که تنها مرد بازمانده در کاروان بود انداختند و او را بر شتری لخت و بی جهاز نشاندند و چون بیمار بود و توان نشستن نداشت، پس پاهای نازنین ایشان را از زیر شکم شتر به هم بستند و دستان ایشان را از دو طرف گردن شتر، در هم قفل کردند و امام چهارم شیعیان با شکم روی شتر افتاده بود. دستان زنان و‌کودکان را با ریسمانی محکم به هم بستند و زنان اهل بیت بدون چادر و حتی مقنعه با وضعی اسفناک در حالیکه اطرافشان را حرامیان نامحرم گرفته بودند، حرکت کردند. راه عبور کاروان از کنار قتلگاه بود، کنار قتلگاه که رسیدند، زنان و کودکان با دیدن پیکر عزیزانشان به سمت قتلگاه هجوم بردند و هر کس به طرفی میرفت و پیکر عزیزی را در آغوش گرفته بود،زینب و رباب و رقیه و سکینه و.. به دنبال مولایشان بودند و انگار بوی سیب بهشتی و عطر حسین آنها را به مقصود رساند، آخر پیکر بدون سر امام ،زیر تلی از نیزه شکسته پنهان بود ، اهل حرم دور پیکر مقدس حسین حلقه زدند، زینب خم شد و بوسه ای از رگ بریده برادر گرفت و دستانش را به آسمان بلند کرد و فرمود: «خداوندا! این قربانی را از ما بپذیر »و کودکان هرکدام قسمتی از پیکر پاره پارهٔ پدر را با اشک چشم می شستند، ناگاه به دستور عمر سعد، حرامیان لشکر کوفه به زنان و کودکانی یورش آوردند که تنها گناهشان گریه بر عزیزان بی سرشان بود. باران مشت و لگد و چوب و تازیانه باریدن گرفت، چنان سنگدلانه بر سر کودکان میزدند که بیم مردن آنها میرفت. زینب بچه ها را در آغوش گرفت و از جا بلند کرد و فرمود: بلند شوید عزیزانم وقت برای عزاداری بر حسین بسیار است و بی شک خدا و ملائک و بندگان خوب خدا تا قیام قیامت عزادار این ذبح عظیم خواهند بود و همراه ما بر سرو سینه خواهند زد. همه بلند شدند اما سکینه دست از پدر نمیکشید، عمر سعد که از عصبانیت خون خودش را می خورد فریاد زد: با غلاف شمشیر آنقدر این دختر را بزنید تا پیکر حسین را رها سازد و زیر لب گفت: این جماعت را باید با تازیانه و شمشیر از امامشان جدا کرد، همانطور که فاطمه زهرا را با تازیانه و غلاف شمشیر دربین کوچه از علی جداکردند ، اینان فرزندان همان مادرند و از او الگو میگیرند. بالاخره با کتک های زیاد سکینه را جدا کردند و سکینه با چشم پر از اشک دید که زینب چون پروانه ای بال سوخته دور شتر برادرش سجاد می گردد، چرا که دست ها و پاهای سجاد بسته بود و نمی توانست خود را به پیکر پدر برساند و آنقدر روی شتر گریه کرده بود که بی هوش شده بود و زینب چون مادرش زهرا نگران وجود ولیّ زمانش بود. کاروان حرکت کرد و سرهای کشته ها در بین کاروان میگشت و شاهد این ظلم عظیم به آل الله بود. ادامه دارد.. 📝به قلم:ط_حسینی @mahman11