🌹 سهم امروز نهج البلاغه ، خطبه ۱ بخش ۱ تا ۳
─┅•═༅𖣔•✾❀🌹❀✾•𖣔༅═•┅─
📜 #خطبه1 : ( امام علیه السلام در این سخنرانی از آفرينش آسمان و زمین و آفرینش انسان یاد می کنند . )
1⃣ عجز انسان از شناخت ذات خداوند
🔻 سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن او عاجزند و حساب گران از شمارش نعمت های او ناتوان و تلاش گران از ادای حق او درمانده اند . خدايی که افکار ژرف انديش ، ذات او را درک نمی کنند و دست غوّاصان دريای علوم به او نخواهد رسيد . پروردگاری که برای صفات او حدّ و مرزی وجود ندارد و تعريف کاملی نمی توان يافت و برای خدا وقتی معيّن و سرآمدی مشخّص نمی توان تعيين کرد . مخلوقات را با قدرت خود آفريد و با رحمت خود بادها را به حرکت در آورد و به وسيله کوه ها اضطراب و لرزش زمين را به آرامش تبديل کرد .
2⃣ دين و شناخت خدا
🔻 سرآغازِ دين ، خداشناسی است و کمال شناخت خدا باور داشتن او و کمال باور داشتن خدا ، شهادت به يگانگی اوست و کمال توحيد « شهادت بر يگانگی خدا » اخلاص و کمال اخلاص ، خدا را از صفات مخلوقات جدا کردن است ؛ زيرا هر صفتی نشان می دهد که غير از موصوف و هر موصوفی گواهی می دهد که غير از صفت است ؛ پس کسی که خدا را با صفت مخلوقات تعريف کند او را به چيزی نزديک کرده و با نزديک کردن خدا به چيزی ، دو خدا مطرح شده و با طرح شدن دو خدا ، اجزايی برای او تصوّر نموده و با تصوّر اجزا برای خدا او را نشناخته است . و کسی که خدا را نشناسد به سوی او اشاره می کند و هر کس به سوی خدا اشاره کند ، او را محدود کرده به شمارش آوَرَد . و آن کس که بگويد « خدا در چيست ؟ » ، او را در چيز ديگری پنداشته است و کسی که بپرسد « خدا بر روی چه چيزی قرار دارد ؟ » ، به تحقيق جايی را خالی از او در نظر گرفته است ، در صورتی که خدا همواره بوده و از چيزی به وجود نيامده است . با همه چيز هست ، نه اينکه همنشين آنان باشد و با همه چيز فرق دارد نه اينکه از آنان جدا و بيگانه باشد . انجام دهنده همه کارهاست ، بدون حرکت و ابزار و وسيله . بيناست حتّی در آن هنگام که پديده ای وجود نداشت ، يگانه و تنهاست ، زيرا کسی نبوده تا با او اُنس گيرد و يا از فقدانش وحشت کند .
@mahman11
🌹 سهم امروز نهج البلاغه ، خطبه ۱ بخش ۴ تا ۸
┄═❁✦❀•••🌿🌸🌿•••❀✦❁═┄
📜 #خطبه1 : ( امام علیه السلام در این سخنرانی از آفرینش آسمان و زمین و آفرینش انسان یاد می کنند . )
4⃣ فلسفه بعثت پيامبران ( نبوّت عامّه )
🔻 خدا پيمان وحی را از پيامبران گرفت تا امانت رسالت را به مردم برساند ، آنگاه که در عصر جاهليّت ها بيشتر مردم ، پيمان خدا را ناديده انگاشتند و حقِّ پروردگار را نشناختند و برابر او به خدايان دروغين روی آوردند و شيطان ها مردم را از معرفت خدا بازداشتند و از پرستش او جدا کردند ، خداوند پيامبران خود را مبعوث فرمود و هر چند گاه متناسب با خواسته های انسان ها ، رسولان خود را پی در پی اعزام کرد تا وفاداری به پيمان فطرت را از آنان باز جويند و نعمت های فراموش شده را به ياد آورند و با ابلاغ احکام الهی ، حجّت را بر آن ها تمام نمايند و توانمندی های پنهان شده عقل ها را آشکار سازند و نشانه های قدرت خدا را معرّفی کنند ؛ مانند : سقفِ بلند پايه آسمان ها بر فراز انسان ها ، گاهواره گسترده زمين در زير پای آن ها و وسايل و عوامل حيات و زندگی و راه های مرگ و مردن و مشکلات و رنج های پيرکننده و حوادث پی در پی ، که همواره بر سر راه آدميان است . خداوند هرگز انسان ها را بدون پيامبر ، يا کتابی آسمانی ، يا برهانی قاطع ، يا راهی استوار ، رها نساخته است . پيامبرانی که با اَندک بودن ياران و فراوانی انکارکنندگان ، هرگز در انجام وظيفه خود کوتاهی نکردند . بعضی از پيامبران ، بشارت ظهور پيامبر آينده را دادند و برخی ديگر را پيامبران گذشته معرّفی کردند . بدين گونه ، قرن ها پديد آمد و روزگاران سپری شد ؛ پدران رفتند و فرزندان جای آن ها را گرفتند .
5⃣ فلسفه بعثت پيامبر خاتم ( صلّی الله عليه و آله و سلّم )
🔻 تا اين که خدای سبحان ، برای وفای به وعده خود و کامل گردانيدن دوران نبوّت ، حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) را مبعوث کرد ؛ پيامبری که از همه پيامبران پيمان پذيرش نبوّت او را گرفته بود ، نشانه های او شهرت داشت و تولّدش بر همه مبارک بود . در روزگاری که مردم روی زمين دارای مذاهب پراکنده ، خواسته های گوناگون و روش های متفاوت بودند ؛ عدّه ای خدا را به پديده ها تشبيه کرده و گروهی نام های ارزشمند خدا را انکار و به بُت ها نسبت می دادند و برخی به غير خدا اشاره می کردند . پس خدای سبحان ، مردم را به وسيله محمد (صلی الله علیه و آله) از گمراهی نجات داد و هدايت کرد و از جهالت رهايی بخشيد . سپس ديدار خود را برای پيامبر (صلی الله علیه و آله) برگزيد و آنچه نزد خود داشت برای او پسنديد و او را با کوچ دادن از دنيا گرامی داشت و از گرفتاری ها و مشکلات رهايی بخشيد و کريمانه قبض روح کرد .
@mahman11