🌹 سهم امروز نهج البلاغه خطبه ۱۱۳ و ۱۱۲
┄═❁✦••••🌿🌹🌿••••✦❁═┄
📜 #خطبه113 .
1⃣ پرهيز دادن از دنياپرستی
🔻شما را از دنياپرستی می ترسانم زيرا منزل گاهی است برای کوچ کردن نه منزلی برای هميشه ماندن . دنيا خود را با غرور زينت داده و با زينت و زيبايی می فريبد . خانه ای است که نزد خداوند بی مقدار است ؛ زيرا که حلال آن با حرام و خوبی آن با بدی و زندگی در آن با مرگ و شيرينی آن با تلخی ها در آميخته است . خداوند آن را برای دوستانش انتخاب نکرد و در بخشيدن آن به دشمنانش دريغ نفرمود . خير دنيا اندک و شرّ آن آماده و فراهم آمده اش پراکنده و ملک آن غارت شده و آبادانی آن رو به ويرانی نهاده است . چه ارزشی دارد خانه ای که پايه های آن در حال فرو ريختن و عمر آن چون زاد و توشه پايان می پذيرد ؟ و چه لذّتی دارد زندگانی که چونان مدّت سفر به آخر می رسد ؟
2⃣ روش برخورد با دنيا
🔻 مردم ! آن چه را خدا واجب کرده جزو خواسته های خود بدانيد و در پرداختن حقوق الهی از او ياری طلبيد و پيش از آن که مرگ ، شما را بخواند گوش به دعوت او دهيد . همانا زاهدان در دنيا اگر چه خندان باشند ، قلبشان می گريد و اگر چه شادمان باشند ، اندوه آنان شديد است و اگر چه برای نعمت های فراوان مورد غبطه ديگران قرار گيرند ، امّا با نفس خود در دشمنی بسياری قرار دارند .
3⃣ نكوهش از غفلت زدگان
🔻 ياد مرگ از دل های شما رفته و آرزوهای فريبنده جای آن را گرفته است و دنيا بيش از آخرت شما را تصاحب کرده و متاع زود رس دنيا بيش از متاع جاويدان آخرت در شما نفوذ کرده است و دنيازدگی قيامت را از يادتان برده است . همانا شما برادران دينی يکديگريد ؛ چيزی جز درون پليد و نيّت زشت ، شما را از هم جدا نساخته است . نه يکديگر را ياری می دهيد ، نه خيرخواه يکديگريد و نه چيزی به يکديگر می بخشيد و نه به يکديگر دوستی می کنيد . شما را چه شده است که با به دست آوردن متاعی اندک از دنيا شادمان می گرديد و از متاع بسيار آخرت که از دست می دهيد ، اندوهناک نمی شويد . امّا با از دست دادن چيزی اندک از دنيا مضطرب شده که آثار پريشانی در چهره ها آشکار می گردد و بی تابی می کنيد ، گويا اين دنيا محلّ زندگی جاودان شما و وسايل آن برای هميشه از آن شماست . چيزی شما را از عيب جويی برادر دينی باز نمی دارد ، جز آن که می ترسيد مانند آن عيب را در شما به رُخِتان کشند . در بی اعتنايی به آخرت و دوستی دنيا يک دل شده ايد و هر يک از شما دين را تنها بر سر زبان می آوريد و از اين کار خشنوديد ، همانند کارگری که کارش را به پايان رسانده و خشنودی مولای خود را فراهم کرده است .
@mahman11