#جهاد_سازندگی به درخواست جوانان انقلابی تشکیل شد که شوق خدمت به مناطق محروم، آن‌ها را به دیدار با امام کشانده بود و با درخواستی که آن‌ها مطرح کردند، حضرت امام دستور تشکیل جهادسازندگی را در ۲۷ خردادماه ۱۳۵۸ صادر کردند. شوق این جوانان که اغلب دانشجو و از قشر‌های تحصیل‌کرده بودند، با شعور همراه بود و این شور و شعور باعث شد جهاد سازندگی به سرعت تبدیل به یکی از بازوان پرتوان انقلاب شود. اندکی بعد وقتی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آغاز شد، جهاد سازندگی هم در بُعد عمرانی و سازندگی در مناطق محروم وهم در بُعد کمک به جبهه‌های جنگ فعالیت بسیاری انجام داد. آن روز‌ها یک پای عموم جهادگران درروستا‌های محروم بود وهرزمان که احساس نیازمی‌شد،به جبهه‌های جنگ می‌رفتند و #سنگرساز_بی‌سنگر می‌شدند. روحیه جهادی که بین بچه‌های جهادسازندگی وجود داشت،آن‌ها را ازبعضی صفات مثل عافیت‌طلبی،پشت میزنشینی،تنبلی یاصفاتی ازاین دست جدا کرده بود.این بچه‌ها هرجا احساس نیازمی‌شد وارد عمل می‌شدند.گذشته ازآنکه حضور دردل یک منطقه محروم، سختی‌هایش ازحضور درجبهه‌ها کمتر۳ نبود، بچه‌های جهاد هر زمان فرصتی به دست می‌آوردند درجبهه حضور پیدا می‌کردند. آن زمان نه تنها یک جهادگر که رزمنده‌ها و خیلی ازبچه‌های انقلابی به سودوزیان مادی فکر نمی‌کردند. هدف،خدمت بود و هرکس هم زمینه‌ای را برای خدمت انتخاب می‌کرد. درخود جهادازفنی‌کار گرفته تامهندس راه، پزشک،متخصص،تکنسین،دانشجو و...هر کس هر توانایی داشت به صورت داوطلبانه آمده بود تا درقالب جهادسازندگی خدمتی انجام دهد وباری ازدوش انقلاب ومردم بردارد.