🗒‌‌‌‌ #وصیت‌نامه ‌‌شهیدحاج‌قاسم‌ سلیمانی 💖‌‌«‌‌‌ #قسمت_سوم » 🌴💫🌴💫🌴 🔸 سارُق، چارُقم پر است از امید به "تو و فضل و کرَم تو" ⚜همراه خود دو چشم بسته آورده ام، که ثروت آن در کنار همه ناپاکی‌ها یک ذخیره ارزشمند دارد...! و آن گوهر اشک بر حسین فاطمه است...گوهر اشک بر اهل بیت است....گوهر اشک دفاع از مظلوم، یتیم..... دفاع از محصورِ مظلوم در چنگ ظالم.... ✨😭💔🌺 💗خداوندا! در دستان من چیزی نیست؛ • نه برای عرضه چیزی دارندو نه قدرت دفاع دارند....• 🔅 اما در دستانم چیزی را ذخیره کرده ام که به این ذخیره امید دارم....!! •||و آن روان بودن پیوسته به سمت تو است||• 🌷 وقتی آن‌ها را به سمتت بلند کردم، وقتی آن‌ها را برائت بر زمین و زانو گذاردم، وقتی سلاح را برای دفاع از دینت به دست گرفتم؛ این‌ها ثروتِ دست من است که امید دارم قبول کرده باشی. 🤲💐🌟 ❣خداوندا! پاهایم سست است.رمق ندارد.😔 جرأت عبور از پلی که از «جهنّم» عبور می‌کند،ندارد... 💠من در پل عادی هم پاهایم می‌لرزد، وای بر من و صراط تو که از مو نازک‌تر است و از شمشیر بُرنده تر؛ اما یک امیدی به من نوید می‌دهد که ممکن است نلرزم، ممکن است نجات پیدا کنم. 🌺من با این پا‌ها در حَرَمت پا گذارده ام... و دورِ خانه ات چرخیده ام... و در حرم اولیائت در بین الحرمین حسین و عباست آن‌ها را برهنه دواندم...و این پا‌ها را در سنگر‌های طولانی، خمیده جمع کردم...!! 🔹و در دفاع از دینت دویدم، جهیدم، خزیدم، گریستم، خندیدم و خنداندم و گریستم و گریاندم؛ افتادم و بلند شدم. 🥀 🌻امیددارم آن‌جهیدن‌ها و خزیدن‌ها و به حُرمت آن حریم ها، آن‌ها را ببخشی. خـــ❤️ــــداوندا، « سر من، عقل من، لب‌ من، شامّه من، گوش من، قلب من، همه اعضا و جوارحم در همین امید به سر می‌برند... #مکتب_حاج_قاسم #سردار_دلها

#زندگی_نامه_ زندگی نامه شهید محمد معماریان #قسمت_سوم وقتي به خودش آمد، محمد را بغل كرد و از پشت بام پايين آمد، مي‌دانست كه اتفاقي مي‌افتد. چشمش به ساعت بود. يكي ـ دو ساعت نگذشته بود كه محمد آرام آرام پلك زد. سرش را چرخاند. دست و پايش را تكان داد و با نگاهش مادر را جستجو كرد. مادر آرام صدا زد: محمد، محمدجان، بيا بغل مادر. مي‌آيي محمدجان. محمد روي دو زانو تكيه كرد و خم شد و آهسته كمر راست كرد و به آغوش گرم مادر پناه برد. فردا صبح مادر پروندة پزشكي محمد را برداشت، او را بغل كرد و رفت بيمارستان پيش همان دكتر و.... ادامه دارد... #مقاومت_رمز_پیروزی #رفقای_شهدا #یا_حسن_ع ادامه دارد.. @mahman11

#قسمت_سوم 📌 چگونه انفجار اتوبوس در دزفول پیروزی طریق القدس را با همراه داشت؟ 🔷️ پیکرهای پاره پاره، دست های از تن جدا و پاهای قطع شده بر روی صندلی ها و تکه های لباس سربازانی که سوار مینی بوس بودند روی در و دیوار مشاهده می شد. چادر غرقه به خون زنی در میان شهدا، پیرمردی که انفجار توپ آنرا به دو نیم کرده بود، صحنه های دلخراشی که قلب هر عابری را به درد می آورد. اما هیچ گاه مردم با دیدن این صحنه ها سست نشدند، اراده و ایمان مردم کم رنگ نشد. ◇ فردای آن روز مردم دزفول با شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر صدام و فریاد انتقام انتقام، پیکرهای ۴۰ تن از شهدا را تشییع و به سوی شهیدآباد دزفول و بهشت علی و قبرستان های شهرک های جنوب شهر حمل و به خاک سپردند. ◇ جوانان دزفولی و سایر رزمندگان کشور خود را آماده ی انجام عملیاتی سرنوشت ساز در جبهه ها که ۲۰ روز بعد، یعنی ۸ آذر ۱۳۶۰ که بعدها طریق القدس نام گرفت، می کردند. ◇ در این عملیات غرورآفرین جمع زیادی از بسیجیان دزفول در قالب گردان بلال شرکت کردند که منجر به آزادسازی و فتح بستان و رها شدن سوسنگرد از محاصره گردید و باعث خوشحالی مردم و خانواده شهدا شد. ◇ مردم در روز بازگشت رزمندگان فاتح طریق القدس به استقبال رزمندگان آمدند و با شادی کردند و خدا را بر این پیروزی شکرگزاری کردند. برگرفته از: کتاب جغرافیای حماسی شهرستان دزفول #دزفول_شهر_مقاومت #شهید_عبدالرضا_ترابی‌مقدم @mahman11

#قسمت_سوم 🎥 مستند آستین خالی، جدیدترین مستند از شهید حاج حسین خرازی 📌 شاخصه رزمی خرازی استفاده از هر چیزی ، هرکسی و هر کلامی در جای خودش بود 🔹 ۱۶ هزار اسیر عراقی حاصل تدبیر شهید خرازی ◇ تاکید بر فرماندهان که نیروهای در اختیار امانتی نزد شماست ◇ بعد از پیروزی در والفجر۸ در پاسخ له فرماندهی که درخواست مرخصی داشت گفت: اگر یک فرمانده یک روز از جنگ فاصله بگیرد یک ماه عقب ماندگی دارد #شهید_حاج_حسین_خرازی @mahman11

#قسمت_سوم 🎥 مستند آستین خالی، جدیدترین مستند از شهید حاج حسین خرازی 📌 شاخصه رزمی خرازی استفاده از هر چیزی ، هرکسی و هر کلامی در جای خودش بود 🔹 ۱۶ هزار اسیر عراقی حاصل تدبیر شهید خرازی ◇ تاکید بر فرماندهان که نیروهای در اختیار امانتی نزد شماست ◇ بعد از پیروزی در والفجر۸ در پاسخ له فرماندهی که درخواست مرخصی داشت گفت: اگر یک فرمانده یک روز از جنگ فاصله بگیرد یک ماه عقب ماندگی دارد #شهید_حاج_حسین_خرازی @mahman11

"رمان #اسطوره‌ام_باش_مادر 💞 #قسمت_سوم زینب سادات : دلم براشون تنگ شده. دلم غذاهای مامان رو میخواد. دلم حرف زدن با بابا رو میخواد. دلم اون روزا رو میخواهد. ایلیا: منم دلم تنگه. اما فقط تو رو دارم. فقط تو! زینب سادات : حالا باید چکار کنیم؟ وقتی مامان نیست، بابا نیست؟ چطور باید زندگی کنیم؟ ایلیا: نمیدونم. فقط نذار از هم جدامون کنن! زینب سادات از آغوش ایلیا بیرون آمد. اشک صورتش را با پشت دست پاک کرد: چی میگی. ما همیشه با هم میمونیم. هیچ وقت از هم جدا نمیشیم. من خودم باید برات زن بگیرم. لبخند زد اما ایلیا اخم کرد و جوابش را داد: اما من تو رو شوهر نمیدم. هیچ مردی اونقدر خوب نیست که تو رو بهش بدم! بخصوصا محمدصادق! توبیمارستان دلم میخواست بزنمش. زینب سادات دست ایلیا را گرفت: کار خوبی کردی که نزدیش. ایلیا: حالانهار چی بخوریم؟ من گشنمه! زینب سادات روی موهای برادرش را با عشق بوسید: لباستو عوض کن میریم بیرون. اولین غذاخوری که دیدیم میریم داخل! صورت ایلیا درهم رفت: اون که میشه فلافلی سر کوچه! زینب سادات بی صدا خندید: با ماشین میریم وسط شهر، بعد هر غذا خوری که دیدیم میریم داخل. ایلیا مشکوک گفت: میخوای بری ارگ؟ زینب سادات شانه ای بالا انداخت: خب غذاهاش خوبه. جای قشنگی هم هست. ایلیا: بریم رنگین کمان؟ دلم میخوادماشین سواری کنم! زینب سادات با عشق برادرش را نگاه کرد: حتما بعدش هم بری پنتبال؟ ایلیا حق به جانب گفت: هیجانات نوجوون ها باید تخلیه بشه! تخلیه هیجانی به سلامت روان کمک میکنه وگرنه روانی میشم ها! تازه یادت نره که بابا بهترین تیرانداز بود! منم به بابام رفتم! زینب سادات : پس بزن بریم شوماخردوران! بعد هم میریم نجات سرباز رایان! البته احتمالاالان سرویس نهار ندارن و باید از همین سر کوچه فلافل بخریم! پشت و پناه بودن را که بلد باشی، زندگی را برای کسانی که دوستشان داری، شاد میکنی حتی میان حجم عظیم غم هااحسان بار و بندیلش را در خانه گذاشت و نفس عمیقی کشید. میدانست تمیزی این خانه مدیون مادرانه های رها است. رهایی که هرگز او را رها نکرد. رهایی که مادرانه دوستش داشت. رهایی که برای مادری کردن آفریده شد. برای ٱرامش قدم در خانه میگذارد. روی مبل نشست و نفس عمیق کشید. دلش برای خانه تنگ شده بود. اینجا! خانه رها و صدرا، چند سالی بود که خانه او شده و احسان طعم شیرین خانواده داشتن را حس کرده بود. این شش ماه دوری برایش سخت بود. شش ماه خود سازی کرده بود. شش ماه در پی خدای ارمیا بود. شش ماه از درس و بیمارستان و خانه و خانواده زده بود تا خدا را پیدا کند. شش ماه رفت و حالا با دلتنگی امده بود. حالا که به خانه رسید، کسی در خانه نبود. شاید در سفر باشند. شش ماه تلفن همراهش را خاموش کرده و بی خبر از همه جا بود. چشمانش را بست و همانجا به خواب رفت. صدای کوبش در او را از خواب پراند. میدانست که مهدی و محسن هستند. مثل همیشه به سراغش ٱمده بودند برادران کوچکش. همانجا که نشسته بود باقی ماند و گفت: در بازه! بیابد داخل! از دیدنشان خوشحال بود. چهره آن دو نیز خوشحالی را نشان میداد اما چیزی در چشمان مهدی بود که دلش را به شور انداخت. 🌷نویسنده: #سنیه_منصوری ادامه‌ دارد.. ‎‎‌‌@mahman11