السلام علیک یا صاحب الزمان ... ‏ روح و جانمان فدای سوگواریها و روضه‌های غریبانه‌تان یا صاحب الزّمان یا ربّ المظلوم بدمِ المظلوم عجّل فرج المظلوم اللّهُمّ عَجّلْ لِوَلیّکَ الفَرج #سلام_امام_مهربانم▪️ #صبحت_بخیر_آقا

{﷽} ما تشنہ عشقیم شنیدیم ڪہ گفتند رفعِ عطشِ عشق فقط نامِ حسین🏴است اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ

چقدر دلتنگ نگاهتان می شویم هر روز،هرشب، هر لحظه و شما چقدر زیبا به قلب بی قرارمان عشق و آرامش هدیه می کنید❤️ 🌷#روزتون_شهدایی🌷

پنجشنبه است... دلم هوایتان را کرده، بگۅ چہ چاره ڪنم؟!🍂 سر به کدام کوه و بیابان بگذارم؟! اینجا کفافـ دݪتنگےمرا نمےدهد...💔 #سردارشهید_محمودکاوه 🌹یادشهداباصلوات🌹 @mahmodkaveh

#مسابقه_سردار_آفتاب ☀️ #خاطرات هر روز سر ساعت مشخص می رفتیم دیدگاه، هر چه می دیدیم ثبت می کردیم و آن ها را با روزهای قبل مقایسه می کردیم. این طوری دقیق می فهمیدیم که نیروهای دشمن کم شده اند یا زیاد، یا چه تغییراتی تو خط شان داده اند. کار خیلی حساسی بود. اگر کم دقتی می کردیم، ممکن بود تو محاسبات و طراحی فرماندهان برای عملیات مشکلاتی بوجود بیاید. یک روز همین طور که شش دانگ حواسم به کار بود، کسی پرده سنگر را کنار زد و آمد تو. سلام کرد. برگشتم نگاهش کردم، دیدم کاوه است. با خوشحالی جواب سلامش را دادم. کاوه هر چند روز یکبار می آمد می نشست پشت دوربین و راهکارها را نگاه می کرد. دوربین مان بزرگ و قوی بود؛ 20 در 120 بود. با آن می شد حتی سنگرهای کمین و سیم خاردارهای میدان مین دشمن را به خوبی دید. کنارش ایستادم، شروع کرد به دوربین کشیدن روی مواضع دشمن. کمی که گذشت، یک دفعه دیدم دوربین را رو یک نقطه، ثابت نگه داشت. دقت که کردم، دیدم صورتش سرخ شده. چشمش به جنازه شهدایی افتاده بود که بالای ارتفاع 2519 جا مانده بودند. دشمن آن ها را کنار هم ردیف کرده بود تا هم ددمنشی خودش را نشان دهد، هم با احساسات ما بازی کند. می خواست این طوری روحیه مان را ضعیف کند. آنجا اولین جایی بود که نتوانستیم شهدامان را بیاوریم. تا آن وقت سابقه نداشت. چند لحظه گذشت. کاوه چشم که از چشمی های دوربین برداشت، صورتش خیس اشک بود. گفت کِی باشه بریم این شهدا رو بیاریم؟ این ها رو که می بینم، از زندگی بیزار میشم. اصلاً دلم نمی خواست ناراحتی کاوه را ببینم. تا حالا اینطوری ندیده بودمش. من هم مثل او حالم گرفته شد. این حرف ها همین طوری تو ذهنم بود تا شب دوم عملیات کربلای 2 که از قرارگاه حرکت کرد و رفت خط. هنوز یادم هست آخرین تماس بی سیمی که داشت، گفت از بین لاله ها صحبت می کنم. (به نقل از همرزم، مهدی الهی) #شهید_محمود_کاوه 🌷 📚 حماسه کاوه @mahmodkaveh

◾️عليِ اكبرم عمرم تو هستي ▪️چرا اي ياورم از پا نشستي ◾️تو رفتي و خزان كردي دلِ من ▪️ز داغت قامت بابا شكستي

حسین‌جان؛ من‌در قحطی‌عشق سیراب‌ دوست‌ داشتنت‌ شدم ،، نگاهم‌ کن گرچه قیمت ندارم ... بی‌تو امیدی برای شفاعت ندارم . #السلام‌علیک‌یااباعبدالله #شب_جمعه #کربلا...💔

#سلام_امام_زمانم🌸🌿 ای‌آنکه‌عزيزی‌و‌مرا‌جانی‌و‌جـانان صد‌يوسف‌مصری‌ز‌غمت،‌سر‌به‌بيابان ای‌کاش‌بيــايی‌و‌بگويند‌کـه‌آمد بر‌مصر‌وجود‌من‌قحطی‌زده،باران #اللهم_عجل_لولیک_الفرج💔

#سلام_امام_حسین_ع همه شب تا به سحر خواب حرم میبینم  ز غم دوری بین الحرمین غمگینم  کربلای تو مرا شهره ی شهرم کرده کاش یک بار دیگر کنج حرم بنشینم ..... #السلام_علیک_یااباعبدلله_الحسین

#فضیلت_صلوات 💚 🌸✨پیامبراڪرم ص ؛ هرڪس‌هرروزازروےمحبت..؛ 😌 برمن‌سہ‌صلوات‌فرستد🌱 برخداست‌ڪہ‌گناهان‌اورا همان‌روزیاهمان‌شب🌗بیامرزد. 🌹 .. الهم‌صلی‌علی‌محمد‌وآل‌محمد وعجل‌فرجهم 💕 .. [ #بَرقآمتِ‌دِلرُباۍِ‌مَھدی‌عَ‌صلوات📿]

هـــزارسال هم بگذرد نگاهت غافل گیرم می ڪند...🍃 #رفیق_شهیدم ❤️ #شهید_محمودکاوه

🔸آغاز سقوط فرد و جامعه «امساک از پرداخت» است 🔸فلسفۀ پرداخت چیست؟ چرا خدا چیزی را به ما می‌دهد و بعد آن‌را می‌گیرد؟ 🌼 مهمترین راه پیشگیری از سقوط انسان و نابودی جامعه(ج۴) 🔻 همه‌چیزخواهی انسان، چیز خوبی است و جواب درستش بی‌نهایت‌طلبی و خداست، اما این همه‌چیز‌خواهی می‌تواند انسان را بیچاره کند؛ اگر بخواهی چیزهایی را که داری، نگه داری، امساک کنی و ندهی، نابود می‌شوی. 🔻 هرچیزی را که بخواهی نگه داری، نابود می‌شوی؛ مثلاً اگر پولت را نگه داری و زکات ندهی، انفاق نکنی و صدقه ندهی، یا اگر آبرویت را آنجا که لازم است، خرج نکنی نابود می‌شوی، گاهی لازم است آبرویت را گرو بگذاری تا یک مؤمن را نجات بدهی و... 🔻 امساک از پرداخت، آغاز سقوط فرد و جامعه است. امام‌صادق(ع) فرمود: نابودی یک جامعه با ندادن زکات است (کافی/۳ / ۴۹۷) سقوط یک انسان هم با انواع و اقسامِ امساک از پرداخت است. البته پرداخت برای انسان، راحت نیست. 🔻 اما فلسفۀ پرداخت چیست؟ اصلاً چرا خدا چیزی به ما می‌دهد و بعد آن را می‌گیرد؟ خدا انسان را برای امتحان و انتخاب آفریده و لازمۀ انتخاب هم پرداخت یا گذشتنِ از برخی دوست‌داشتنی‌هاست که این طبیعتاً رنج دارد. 🔻 انتخاب وقتی صورت می‌گیرد که خدا من و شما را در مقابل «دوتا دوست‌داشتنی» قرار می‌دهد؛ هر کدامش را انتخاب کنی، باید آن‌ یکی‌ را کنار بگذاری، از اینجا رنج انسان آغاز می‌شود. 🔻 انسان کِی سقوط می‌کند؟ وقتی بخواهد رنج پرداختن را تحمل نکند. یک بخشی از رنج انسان به‌خاطر انتخاب‌های اوست و یک بخشی هم به‌خاطر تقدیر و بلاهاست. البته انتخابِ درست، رنجش کمتر از انتخاب غلط است. 👤علیرضا پناهیان 🚩هیئت میثاق با شهدا - ۹۹۰۶.۰۲