اندوه را همچون دوست و همدم عزیزی در خاطرش می‌پروراند.

عشق در حال شکستن استخوان‌هایم بود.

ای‌شب‌ازرویای‌تورنگین‌شده . . .🌱 #موسیقی

اولین بار که تو را دیدم ‏زخمی داشتی ‏کـه از دیگری بود . ‏من تو را ‏با زخم‌هایت دوست داشتم.

تو را گُزید دل من، مرا گَزید غم تو.

تا وقتی چشمی هست که با تو اشک می‌ریزد، می‌توان رنج زندگی را تحمل کرد.

چه فایده‌ای دارد که آدم بخواهد دائـم رنـج و انـدوهش را بازنگری کند؟‌مثل این می‌شود که یکسره بـا یـک زخـم ور بـروی و نـگـذاری التیام پیدا کند. ‌

می‌خواهمت؛ هـمون قدری که نمی‌ توانم داشته باشمت.

ای کاش در این دهکده‌ی پیر بسوزند هر چه سفر و کوله و راه و چمدان را

خسته و تنها نشست. خودش را از بقیه جدا کرده و دور افتاده بود. هیچ‌کسی دور و برش نبود. سرش را به سمت پایین گرفت و به پاهایش نگاه کرد. همه رفته بودند. ‌

‌‏با افسوس سر تكان می‌دهد و می‌گويد: «مردم ديگه علاقه‌اى به كتاب ندارن. چيز خورشون كردن.» آگهى واگذارى را نشان می‌دهد و می‌گويد "پول فروش مغازه را بگذارم بانک ماهى بیست سی ميليون تومن ميدن ولی مشترى مياد و دلم نمیاد مغازه رو ببندم» کتابفروش، مردانه زیر گریه می‌زند و آرام آرام من نیز برای او مثل شمع آب می‌شوم.