#تقویم_شیعه 🔴 #بیست_و_یکم #ماه_رجب سالروز وفات #حضرت_رباب سلام الله علیها 🔸بیست و یکم رجب سال ۶۲ هجری قمری مطابق با هجدهم فروردین سال ۶۱ هجری شمسی حضرت رباب سلام الله علیها دق کردند . 🔸حضرت رباب فرزند امرءالقیس بن عدی یکی از همسران جلیل القدر امام حسین علیه السلام بوده اند. این بانو مادر بزرگوار حضرت سکینه و حضرت علی اصغر علیهماالسلام و از بانوان ستمدیده کاروان کربلا هستند. ایشان از بانوان عالمه و اهل فصاحت و بلاغت بوده و همینطور در تاریخ است که بی بی رباب سلام الله علیها از بهترین بانوان و افضل آنان در ادب و عقل بود. پدر ایشان امرءالقیس کلبی از شیعیان امیرالمومنین علیه السلام و از بزرگان اهل شام بود که از فرط علاقه به اهل بیت علیهم السلام سه دختر خود را به عقد امیرالمومنین علیه السلام و امام حسن و امام حسین علیهماالسلام در آورد. امام حسین علیه السلام علاقه زیادی به حضرت رباب و حضرت سکینه علیهماالسلام داشتند که در شعری بیان میدارند: خانه ای که در آن رباب وسکینه باشد را دوست میدارم. "لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا / تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ / اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی / وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ" 🔸بعد از جریان کربلا حضرت رباب سلام الله علیها هر روز در آفتاب مینشستند و بر مصائب سیدالشهداء علیه السلام گریه میکردند. درتمام روزها مجلس عزا برقرار نموده و با بقیه مخدرات نقل مصائب کرده و عزاداری میفرمودند. بعضی از زنان مدینه اعتراض کردند که چرا به سایه نمیروید؟ حضرت رباب سلام الله علیها فرمودند مارا ملامت نکنید، آنچه ما دیده ایم شما ندیدید که بدن مطهر عزیزفاطمه برهنه و عریان زیر آفتاب سوزان رها کردند ... 🔸در کوفه در مجلس ابن زیاد، رباب وقتی نگاهش به سر مقدس امام حسین علیه السلام افتاد، بی‌تاب شد، و آن سر مبارک را گرفت و بوسید و در کنار خود نهاد و نوحه‌سرایی کرد. «وَاحُسَینَا! فَلَا نَسِیتُ حُسَینَاََ، اَقصَدَتْهُ اُسِنَةُ الاَعدَاءِ، غَادَروُهُ بِکَربَلَاء صَرِیعَاََ، لَا سَقَی اللهُ جَانِبَی کَربَلَاءَ...» وا حسینا! هیچ گاه حسین را از یاد نخواهم برد، که نیزه‌های دشمنان، بدن او را چاک چاک کرده است. در کربلا به نیرنگ، او را بر زمین زدند. خداوند، کران تا کران کربلا را سیراب نکند! ▪️أَبَاعَبْدِ اللَّهِ یَقُولُ‏ لَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ أَقَامَتِ امْرَأَتُهُ الْکَلْبِیَّهُ عَلَیْهِ مَأْتَماً وَ بَکَتْ وَ بَکَیْنَ النِّسَاءُ وَ الْخَدَمُ حَتَّى جَفَّتْ‏ دُمُوعُهُن. 🔸 امام جعفر صادق علیه السلام می فرماید: هنگامی که امام حسین علیه السلام کشته شد، همسر او که از قبیله کلبیه بود، (رباب سلام الله علیها) اقامه ماتم می کرد و می گریست و زنان و خدمتکاران می گریستند تا اینکه اشک هایشان خشک شد. 🔸 حضرت رباب سلام الله علیها بنابر نقلی یکسال پس از عاشورا از دنیا رفتند. همچنین آمده است که حضرت بعد از اربعین با اذن امام سجاد علیه السلام تا یکسال درکربلا ماندند و در آنجا مشغول بکاء وعزاداری بودند. پس از یکسال به دستور امام سجاد علیه السلام به مدینه بازگشتند و دائما درحال عزاداری بودند. تا سرانجام درماه رجب بر اثر شدت غم و اندوه دق کرده و بر اثر تازیانه ها و مصائب اسارت به شهادت رسیدند. همچنین در شهادت حضرت رباب سلام الله علیها نوشته اند که در کربلا دق کردند و قبر مطهرشان نیز در کنار قبر مطهر سیدالشهداء علیه السلام است. 📚عدد السنه ص۱۷۹ 📚الوقایع والحوادث مرحوم ملبوبی 📚سبايا آل محمد السيد نبيل الحسنی 📚نساء حول الحسين سعيد رشيد زميزم 📚أعلام النساء المؤمنات شيخ محمد حسون 📚الکافی، ج ۱، ص ۲۹۶، طبع منشورات الفجر 📚تاريخ الإسلام ج۲ المنظمة العالمية