زیارت اربعین به نیابت از آیت الله محمودی #قسمت_آخر بسمه تعالی پس از زیارت حرم امام علی (ع) با آن شلوغی و تراکم جمعیت ، با حاج آقا عازم مسیر مشایه شدیم و تقریبا ساعت ۱۲ شب به عمود ۸۴۰ موکب احباب الرضا (ع) ورامین رسیدیم که مجوز اولیه آن با درخواست آیت الله محمودی ثبت شده است. حضور ما در موکب احباب الرضا علیه السلام مصادف شد با حضور حجت الاسلام احمدی معاون فرهنگی سازمان عتبات که آمده بودند از همکاری خادمین عراقی با مواکب ایرانی تقدیر کنند که نشست مشترک موکب با معاون ستاد عتبات و ارائه توضیحات نشست بابرکتی بود. حاج آقامحسن نیز از فعالیت‌های این معاونت تقدیر کرد . پس از بازدید موکب احباب الرضا و عرض خدا قوت به دست اندرکاران به مسیر ادامه دادیم و به موکب احفاد مالک اشتر رسیدیم و حاج آقا عرض خداقوتی هم به آن عزیزان داشت و به مسیر ادامه دادیم. اذان صبح به عمود ۹۷۰ رسیدیم نماز صبح را اقامه کردیم و به مسیر ادامه دادیم. در طول مسیر صحنه هایی را میدیدیم که دوست داشتی بنشینی و ساعت ها برایش گریه کنی‌. *اعراب التماست می کردند که از شما پذیرایی کنند. *پدری فرزندش را دوش کرده بود و فرزندی پدرش را. *در طول مسیر تصاویر حاج قاسم و ابومهدی المهندس و پرچم فلسطین موج می زد و برخلاف سال های گذشته که جریان شیعه انگلیسی تبلیغات زیادی داشتند اما امسال از شیعه انگلیسی ها تصاویری نبود! *کم کم درد پا داشت بر من غلبه می کرد و چون همراه حاج آقا بودم نمی توانستم ایشان را از ادامه مسیر بازدارم، به فکر آمدم الآن وقت روضه گوش دادن هست که اهل بیت امام حسین با چه سختی و در اسارت با پای برهنه چه ها در مسیر کربلا تا شام کشیدند. هندزفری را آماده کردم و مسیر را با صدای حاج آقا منصور ارضی (به قول ما عرشی) ادامه دادم. بالاخره نزدیکای ظهر به کربلا رسیدیم، حاج اقا کمی استراحت کرد و باتفاق رفقا رفتند بازدید مواکب بچه های ورامین که من توفیق همراهی نداشتم و مستقیم رفتم حرم امام حسین(ع). البته باید از فعالیتهای موکبهای ورامین در کربلا تقدیر کنیم خصوصا عصرها در آن هوای گرم آب دوغ با ماست ورامین بسیار مشتری داشت . به حرم آقا سید الشهدا رفتم ! وای که چه حالی بود... هر طور بود رفتم زیر قبه، دست به دعا بلند کردم و همانطور که جمعیت جلو و عقب می بردم با دل شکسته با آقا حرف زدم و اول فرج امام زمان (عج) را طبق سفارش آیت الله از امام حسین(ع) خواستم و بعد دعاهایی کردم که شاید بعد ها بگم چی بود! از نوع حالم خادمی دستم را گرفت و مرا کشید کنار ضریح شهدای کربلا. به عربی بهم فهماند مسئول پخش فیش غذای حضرتی حرم امام حسین(ع) است و گفت همین یک فیش غذای حضرتی برایش باقی مانده و آنرا هدیه داد به من. خلاصه که ارباب خیلی قشنگ ازم پذیرایی کرد و دلم را خیلی قرص و محکم کرد. بعد از تشرف به مضیف امام حسین راهی حرم حضرت ابالفضل (ع) شدم، همان حال خوش حرم امام حسین (ع) در حرم برادرش هم بود اما من چون ابالفضلی ام و در شهر بین دوستان و فامیل در این موضوع شهره ام در حرم قمربنی هاشم از جانب خودم هم زیارت خواندم و حرف زدم، به علمدار کربلا عرض کردم من مطمئن هستم شما همیشه کنارمی و دیدید که برخی چه توهین ها کرده و چه تهمت های مالی و کاری زدند، هرچه التماسشان کردم اجازه ندادند تا از خودم دفاعی کنم و فضای تیره و تار را روشن کنم . به آقا گفتم خوش بحال آیت الله رییسی به شهادت رسید و عاقبت بخیر شد. در حرم حضرت ابالفضل (ع) برای سلامتی آیت الله محمودی دعا کردم و از حضرت خواستم سایه ایشان را بالای سر ما اهالی ورامین حفظ نماید و روح شهیدش را میهمان سفره خودش قرار دهد. اللهم عجل لولیک الفرج محمد رضا حیدری #سایه_ات_مستدام_حضرت_آیت_الله #قدر_نعمت_های_شهرمان_را_بدانیم پــایــگاه اطــلاع رســانی دفــتــر آیت الله محــمـودی گلپایگانی https://eitaa.com/mahmudi_ir