#شاید‌نویسنده !
.
.
صداهای توی سرم انقدر زیاد است که دارد از چشمانم می زند بیرون، روحم دارد از درون خودش را می کوبد به دیوار، لفظ کلمات اشتباهی از دهانم خارج می شود و زمان صحبت کردن بقیه بدون این که بشنوم چه می گویند مدت ها در فکر فرو می روم این همه به هم ریختگی اطرافم آشفته ام کرده نه می خوابم، نه می خوانم و نه می نویسم حالم بد نیست چای به راه است و دوستانی که درد را بلدند اما حس می کنم گم شده ام... در درون خودم گم شده ام عین کلافی هستم که هزار هزار گره خورده نیازمند کسی هستم که بیاید بنشیند با حوصله گره ها را یکی یکی باز کند و آنچه مطلوب است حاصل شود شده ام عین غروب آفتاب همان قدر بلاتکلیف . . .مانده ام بین روز و شب، بین روشنایی و تاریکی، بین اشک و لبخند . . .
.
.
پ ن: حیرت، سرگردانی، کلافگی، سردرگمی، تحیر، سراسیمگی، تشویش، اضطراب، آشفتگی، به هم پیچیدگی، تردید، دودلی چکیده ای است از شرح احوالم . .
حالم خوب است . . راستی تو خوبی؟!
یک‌شنبہ
1400.11.24
#ماهنۍ
#شاید‌نویسنده !
.
.
امروز هرچه هست دل تنگی توست! خاطرات شیرین توست و عکس هایت که گاهی مرا می خنداند و گاهی بارش چشمانم را شدت می بخشد . .
امروز جای تو خالیست و فریادم در خودم حبس و بغضم گلو گیر که هر چه می بارم تمامی ندارد . .
مهربانم تو کجایی؟! نه نشانی و نه راهی به تو دارم و این آغاز گریه های من است (:
وبعد سطری دیگر از این غم نامه که دل تنگی های گاه و بی گاه من است . .
میدانی دلتنگ تو بودن یعنی چه؟!جای خالیت را دیدن یعنی چه؟!صدایت را نشنیدن یعنی چه؟!خواستن و نبودنت یعنی چه؟!
میدانی آغوشت را خواستن و آدرس از خاک یعنی چه؟! (: میدانی بهار را دوست نداشتن یعنی چه؟(:
میدانی درد پلکانم یعنی چه؟سقوط اشک از فراز گونه هایم یعنی چه؟!
اینها یعنی بودن من و نبود دردناک تو . .
چنان بودنت عادت لحظه هایم بود که نبودت در باورم نمی گنجد ''
کاش به خوابم بیایی . .
کاش به دنیای کوچک من سفر کنی و خالی دل تنگم را پر کنی؛من از انتظار و نیامدنت بی زارم و تلختر که میدانم نمی آیی (:
قد دریا قد آسمان برایت دل تنگم ،از دل تنگی تو همچو امواج دریا دیوانه وار بر صخره های روزگار می تازم !
تو کجایی که دلتنگی تو روزی مرا خواهد برد . .
مرا خواهد کشت . .
اگر نگاهت به این دلتنگی افتاد قطره ای از این اشک برای نگاه نازت ؛تو چشمانت را بارانی نکن!
یڪ‌شنبہ
1400.12.8
#ماهنۍ