استاد گرامی آیا اوضاع زمان امام حسن مجتبی علیه السلام مانند اوضاع فعلی کشور ما بود که عده ای می گویند مانند امام حسن علیه السلام باید صلح تحمیلی بپذیریم در مقابل زورگویان؟

استاد میتونید در مورد حوادث اخیر مثل فوت شجریان که داشت منجر به شورشی دیگر میشد و خداروشکر با آمدن شهدا این فتنه خابید با توجه به زمان امام حسن مقایسه کنید؟ که در مقابل اینجور فتنه ها چیکار باید کرد

سلام....با تشکر از توضیحات خوب شما استاد بزرگوار ببخشید استاد من یک نظری دارم خواستم نظر شما رو بدونم ....بنظر من زمان ما شباهتی به زمان امام حسن ع نداره !!اطرافیان امام حسن ع اصلا مقاومت نکردن و تطمیع شدن و امام رو تنها گذاشتن در صورتی که ملت ما الان چندین سال داره مقاومت میکنه و هنوز صحنه رو خالی نکردن!!!! زمان امام حسن ع با معاویه ای طرف بودن که دستش برای هیچکس تقریبا رو نبود و همه اون رو به عنوان آدم بدی که حاکم خوبی هست میشناختن !!!ولی زمان ما دست شیطان اکبر آمریکا بخاطر بدعهدیها و دروغهاش برای همه رو هست!!!! معاویه یک نامه سفید امضا میفرسته برای امام حسن ع که امام شرایطشو بنویسه که امام حسن تونست از این کار به نفع خودشون استفاده کنه ،در صورتی که الان محااال آمریکا همچین کاری رو بکنه و تازه به تعهدات نوشته شده اش هم پایدار نمیمونه!!!! صلح امام حسن ع باعث بقای اسلام و حفظ دین شد در صورتی که الان محال صلح با آمریکا همچین پیامدی برای ما داشته باشه و باعث بقای نظام اسلامی و اسلام بشه... لذا بنظر من تفاوت بسیار است!!

مرحبا بناصرنا بله درسته

استاد نظرتون درمورد آذربایجانی که شریک اسرائیل هست و از طرفی خمپاره و راکت میزنه به خاک ایران و ایرانیا رو تحریک به پاسخ گویی میخواد کنه و ازطرف دیگر مردم قوم ترک زبان و مسلمان رو تحریک به حمایت از آذربایجان میکنه! به نظر شما فتنه ای میخواهند راه بیاندازند؟! بنظر شما اسلامی که جهت حمایت از آذربایجان بکار میبرند قرآن های سر نیزه هستند؟!

⚫️ #استاد_فاتح بزرگوار خدا قوت بسیار عالی، تشکر فراوان بابت روشنگری که فرمودید اجرشما با اقا امام عصرعج. ⚫️ ازصبوری و همراهی و مشارکت همه فعالان و دوستان ولایتمدارگروه صمیمانه سپاسگزاریم. ✨اجرکم عند الله✨ 💫شب شما مهدوی💫

🏴﷽🏴 موضوع سمینار: #ازسیرتاپیازچریک_پیربهزادنبوی #جلسه_سوم 📚باحضور: #جناب_استادسیدفخرالدین_موسوی ⏰ ساعت گفتگو: ۲۲ 🗓 زمان : جمعه ۱۳۹۹/۰۷/۲۵ 🌍 مکان: گروه #ابرگروه_گام_دوم_انقلاب_اسلامی لینک گروه: http://eitaa.com/joinchat/1963524107C2412dc3224 ⚫️ برای #گفتگوی‌آنلاین با میهمان برنامه دراین سمینارمشارکت و ما راهمراهی بفرمائید ⚫️ ⚫️ سمینارها را در کانال #محرمانه_مدیا دنبال بفرمائید. 👇👇👇 @mahramane_media

🏴﷽🏴 ‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌ ‎ ● رحلت پیامبر اعظم الشان اسلام حضرت محمدمصطفی(ص) و شهادت دو فرزند برومندش امام حسن مجتبی علیه السلام و امام رضا علیه السلام را به محضر آقا امام زمان ارواحنا له الفداء ونایب برحقش مقام معظم رهبری امام خامنه ای و همه ی شیعیان و محبین اهل البیت علیهم السلام تسلیت عرض میکنم.● #مدیریت_ابرگروه_گام_دوم_انقلاب

🏴﷽🏴 موضوع سمینار: #هالیوودوپیامبران_الهی #جلسه_اول 📚باحضور: #جناب_حجت_الاسلام_والمسلمین_خورسندی حوزه فعالیت: #مدرس_حوزه #دشمن_شناسی ⏰ ساعت گفتگو: ۲۱ 🗓 زمان: شنبه ۱۳۹۹/۰۷/۲۶ 🌍 مکان: #ابرگروه_گام_دوم_انقلاب_اسلامی لینک گروه: http://eitaa.com/joinchat/1963524107C2412dc3224 ● برای #گفتگوی‌آنلاین با میهمان برنامه دراین سمینارمشارکت و ما راهمراهی بفرمائید ● ● سمینارها را در کانال #محرمانه_مدیا دنبال بفرمائید. 👇👇👇 @mahramane_media

🏴﷽🏴 موضوع سمینار: #فضائل_پیامبر_اعظم_درقرآن_کریم_وتوضیحاتی_اززندگانی_امام_حسن_مجتبی_علیهم_السلام . 📚باحضور: #حجت_الاسلام_والمسلمین_سید_مجید_علیان ⏰ ساعت: ۱۹:۰۰ 🗓 زمان: جمعه ۱۳۹۹/۰۷/۲۵ 🌍 مکان: گروه #ابرگروه_گام_دوم_انقلاب_اسلامی لینک گروه: http://eitaa.com/joinchat/1963524107C2412dc3224 ● برای #گفتگوی‌آنلاین با میهمان برنامه در این سمینار مشارکت و ما را همراهی بفرمائید ● ● سمینارها را در کانال #محرمانه_مدیا دنبال بفرمائید. 👇👇👇 @mahramane_media

┈┈••✾•⚫️•✾••┈┈ ⚫️عرض سلام و ادب و احترام محضر #جناب_استادسیدمجیدعلیان بزرگوار🥀 🥀شهادت پیامبر اعظم الشان اسلام حضرت محمدمصطفی(ص) و شهادت دو فرزند برومندش امام حسن مجتبی علیه السلام و امام رضا علیه السلام تسلیت باد 🥀‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌ ●در خدمت شما استاد گرامی هستیم با مبحث #فضائل_پیامب_اعظم_درقرآن_کریم_وتوضیحاتی_اززندگانی_امام_حسن_مجتبی_علیهم_السلام ● منتظر بیانات ارزشمند شما پیرامون این مبحث هستیم بفرمائید● ┈┈••✾•⚫️•✾••┈┈

سلام استاد بزرگوار در فرمایشات شما فرمودید شهادت پیامبر اکرم در حالیکه در بعضی گروهها میگویند رحلت پیامبر کدام درستره و علت چیست

سیدعلیان: آیا پیامبر گرامی اسلام (ص) به شهادت رسیدند؟ پاسخ اجمالی دلایل بسیاری از کتب روایی و تاریخی؛ چه از شیعه و چه از اهل سنت وجود دارد که شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر اکرم (ص) را تأیید می نماید، اما به این نکته نیز باید توجه داشت که اگر شهادت را همانند آنچه قرآن کریم بیان فرموده؛ به معنای کشته شدن در راه خدا و رسول تعریف نماییم، بدیهی است که مقام و منزلت شخصی "پیامبر" که کشته شدن در راه اطاعت او شهادت است، به مراتب بالاتر از مقام شهیدان خواهد بود، هرچند که آن مرد الاهی با مرگ طبیعی از دنیا رحلت نموده باشند. پاسخ تفصیلی پرسش شما را می توان از دو منظر بررسی کرد: 1. آیا دلیل قابل اعتمادی از کتب شیعه و اهل سنت، مبنی بر شهادت پیامبر اکرم (ص) می توان یافت، علاوه بر آن، کیفیت شهادت ایشان چگونه بوده است؟ 2. آیا بر فرض این که پیامبر (ص) به شهادت نرسیده باشند، این موضوع از ارج و قرب ایشان نزد پروردگار خواهد کاست؟! به همین ترتیب، به بررسی موارد فوق می پردازیم: 1. در ارتباط با بخش اول، باید گفت که دلایل بسیاری وجود دارد که شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر (ص) را تأیید می نمایند. این دلایل و روایات، از تواتر معنوی برخوردارند؛ یعنی هرچند که الفاظ و توصیفات آنها کاملاً با یکدیگر مشابه نیستند، اما از مجموع آنها، می توان موضوع مورد بحث را ثابت نمود. اکنون به تعدادی از این روایات با استناد به کتب فریقین اشاره می نماییم: الف. کتاب های شیعه: روایت اول: امام صادق (ع) می فرمایند: چون پیامبر اسلام (ص)، ذراع (یا سر دست) گوسفند، را دوست می داشتند، یک زن یهودی با اطلاع از این موضوع ایشان را با این بخش از گوسفند مسموم نمودند.[1] در این روایت، به مسمومیت پیامبر (ص) تصریح شده، اما در آن اشاره ای نشده است که آیا ایشان بر اثر این سم به شهادت رسیده اند یا خیر؟ روایت دوم: امام صادق (ع) فرمودند: "پیامبر اکرم (ص) در جریان جنگ خیبر مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با شهادت از دنیا می رود".[2] در این روایت، علاوه بر تصریح به مسموم شدن رسول خدا (ص) و شهادت ایشان در پی مسمومیت، به اصلی کلی نیز اشاره می شود که مرگ تمام پیامبران و اوصیا با شهادت بوده و هیچ کدام، با مرگ طبیعی از دنیا نمی روند! روایات دیگری نیز وجود دارد که این اصل کلی را تقویت می نماید.[3] بسیاری از دانشمندان شیعه، با استفاده از این اصل کلی، نیازی به جست و جوی مورد به مورد در ارتباط با چگونگی شهادت هر کدام از معصومان (ع) احساس نمی کنند.[4] بر این اساس، هر چند دلیل متقنی بر شهادت پیامبر (ص) نیز ارائه نشود، باز هم می توان معتقد بود که رحلت ایشان طبیعی نبوده است! ب. کتب اهل سنت: تنها شیعیان نیستند که معتقد به شهادت پیامبر (ص) هستند، بلکه روایات فراوانی در صحاح و دیگر کتب اهل سنت وجود دارد که همین موضوع را تأیید می نماید که به عنوان نمونه، به دو مورد آن اشاره می نماییم: روایت اول: در معتبرترین کتاب اهل سنت، نقل شده که پیامبر (ص) در بیماری منجر به رحلتشان، خطاب به همسرشان عائشه فرمودند: "من همواره درد ناشی از غذای مسمومی را که در خیبر تناول نموده ام، در بدنم احساس می کردم و اکنون گویا وقت آن فرا رسیده که آن سم، مرا از پای درآورد".[5] همین موضوع در سنن دارمی نیز بیان شده است. علاوه بر این که در این کتاب، به شهادت برخی از یاران پیامبر (ص)، بر اثر تناول همان غذای مسموم نیز اشاره شده است.[6] روایت دوم: احمد بن حنبل در مسند خود، ماجرایی را بیان می نماید که طی آن، بانویی به نام ام مبشر که فرزندش به دلیل خوردن غذای مسموم در کنار پیامبر (ص)، به شهادت رسیده بود؛ در ایام بیماری ایشان به عیادتشان آمده و اظهار داشتند که من احتمال قوی می دهم که بیماری شما ناشی از همان غذای مسمومی باشد که فرزندم نیز به همین دلیل به شهادت رسید! پیامبر (ص) در پاسخ فرمودند که من نیز دلیلی به غیر از مسمومیت، برای بیماری خویش نمی بینم و گویا نزدیک است که مرا از پای در آورد.[7] مرحوم مجلسی نیز با نقل روایتی؛ تقریبا مشابه با این روایت بیان نموده که به همین دلیل است که مسلمانان اعتقاد دارند، علاوه بر فضیلت نبوت که به پیامبر (ص) هدیه شده، ایشان به فوز شهادت نیز نائل آمده اند.[8] روایت سوم: محمد بن سعد؛ از قدیمی ترین مورخان مسلمان ماجرای مسمومیت پیامبر اکرم (ص) را این گونه نقل می نماید: هنگامی که پیامبر (ص)، خیبر را فتح نموده و اوضاع به حالت عادی برگشت، زنی یهودی به نام زینب که برادر زاده مرحب بود که در جنگ خیبر کشته شد،

از دیگران پرسش می نمود که پیامبر (ص) کدام بخش از گوسفند را بیشتر دوست می دارد؟ و پاسخ شنید که سر دست آن را. سپس آن زن، گوسفندی را ذبح کرده و تکه تکه نمود و بعد از مشورت با یهودیان در مورد انواع سم ها، سمی که تمام آنان معتقد بودند، کسی از آن جان سالم به در نمی برد را، انتخاب نموده و اعضای گوسفند و بیشتر از همه جا، سردست ها را مسموم نمود. هنگامی که آفتاب غروب نموده و پیامبر (ص) نماز مغرب را به جماعت اقامه فرموده و در حال برگشت بودند، آن زن یهودی را دیدند که همچنان نشسته است! پیامبر (ص) دلیل آن را پرسیدند و او جواب داد که هدیه ای برایتان آوردم! پیامبر (ص) با قبول هدیه، به همراه یارانش بر سر سفره نشسته و مشغول تناول غذا شدند ... بعد از مدتی، پیامبر (ص) فرمودند که دست نگه دارید! گویا این گوسفند مسموم است! مؤلف کتاب، سپس نتیجه می گیرد که شهادت پیامبر (ص) به همین دلیل بوده است.[9] بدین ترتیب، از مجموع روایات نقل شده در کتب شیعه و اهل سنت، می توان نظریه شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر (ص) را تقویت نمود که در قریب به اتفاق این روایات، زمان مسمومیت ایشان، هم زمان با جنگ خیبر و توسط زنی یهودی بیان شده است. البته برخی نقل های ضعیف دیگری نیز وجود دارد که کیفیت شهادت پیامبر (ص) و عامل شهادت ایشان را به گونه ای دیگر توصیف می نماید که اثری از این دسته روایات در کتب معتبر وجود نداشته و به همین دلیل، نمی توان بدان ها استناد نمود. 2. اما با این وجود، باید بدانیم که موضوع شهادت پیامبر (ص)، از اصول دین و یا بدیهیات آن نبوده که ایمان و اعتقاد بدان، واجب و لازم بوده و انکار آن، موجب خروج از دین شود و به همین دلیل نیز، تعداد اندکی از مسلمانان، در شهادت پیامبر (ص) تردید نموده و رحلت ایشان را ناشی از عاملی طبیعی؛ مانند بیماری ذات الجنب (سینه پهلو) و یا تب شدید دانسته اند،[10] با این که خود پیامبر تأکید نموده بود که من به برخی از این بیماری ها هرگز مبتلا نخواهم شد![11] اما در هر صورت؛ چه این مرد بزرگ الاهی به شهادت رسیده باشند، و چه با مرگ طبیعی از دنیا رفته باشند، باید بدانیم که مقام ایشان، بسیار بالاتر و برتر از شهدای دیگر است؛ زیرا خداوند در قرآن کریم، اولاً: جایگاه پیامبران را بالاتر از شهداء بیان کرده است[12]؛ ثانیاً: شهیدان به دلیل این که در راه خدا و با پیروی از رسول او، جان خود را از دست داده اند. نزد خداوند قرب و منزلت کسب می کنند؛ بدیهی است که اگر خداوند، شهدا را به دلیل پیروی از پیامبران، شایسته رحمت و ثواب بی نهایت بداند، باید خود پیامبران از مقامی بسیار والاتر و برتر برخوردار باشند. بنابراین پیامبر ما (آن مرادی که تمام زندگی خود را وقف تلاش در راه خدا نموده تا حدی که مریدان او چنین منزلتی در درگاه الاهی پیدا کردند)، نه تنها از آن منزلت بی نصیب نیست بلکه از مقامی بسیار والاتر و برتر برخوردار است. [1] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 6، ص 315، ح 3، دار الکتب الاسلامیة، تهران، 1365 ش.  [2] محمد بن حسن بن فروخ صفار، بصائر الدرجات، ج 1، ص 503، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، 1404 ق. [3] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 27، ص 216، ح 18 و ج 44، ص 271، روایت 4، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1404 ق.    [4] همان، ج 27، ص 209، ح 7.   [5] صحیح بخاری، ج 5، ص 137، دار الفکر، بیروت، 1401 ق. [6] سنن دارمی، ج 1، ص 33، مطبعة الاعتدال، دمشق. [7] مسند احمد بن حنبل، ج 6، ص 18، دار صادر، بیروت. [8] بحار الانوار، ج 21، ص 7. [9] محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج 2، ص 202 – 201، دار صادر، بیروت. [10] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج 10، ص 266، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، 1404 ق.  [11] همان، ج 13، ص 31؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 8، ص 193، ح 229.     [12] وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً ( نساء، 69)؛ ر. ک: ترجمه المیزان، ج ‏4، ص 652؛ تفسیر نمونه، ج ‏3، ص 460.

● کمال تشکر از شما استاد بزرگوار بابت وقتی که گذاشتید و مطالب ارزشمندی که ارائه فرمودید اجرکم عندالله ●