eitaa logo
محرمانه مدیا
888 دنبال‌کننده
3هزار عکس
397 ویدیو
440 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
پاسخِ اجمالیِ مغالطه‌ی شماره [۲] این است که: اوّلاً، چرا قرآنِ کریم، افزون بر این آیه‌ای که دلالتِ بر «وکالتِ» رسولِ اکرم نسبت به مردم دارد، در آیاتِ متعدّدِ دیگر، بر «ولایتِ» آن حضرت نسبت به مردم، پافشرده است؟! آن «وکالت» با این «ولایت»، چگونه جمع می‌شوند؟! رسولِ اکرم، نماینده‌ی خواستِ مردم است یا اراده‌ی تشریعیِ الهی؟! ✍ ۷
ثانیاً، اگر در دین، هیچ تحمیل و اجباری در میان نیست، پس وجودِ حدودِ الهی در اسلام، چه معنا و تو جیهی دارد؟! آیا جز این نیست که حدودِ الهی بر مسلمانی جاری می‌شود که از احکامِ اسلام، تخطی کرده است؟! اگر تبعیّت از احکامِ اسلام، دلبخواهانه است و هیچ تحکّم و تحمیلی در آن راه ندارد، پس چگونه بود که رسولِ اکرم، این حدود را بر خاطیان، جاری می‌کرد؟! ✍ ۸
ثالثاً، آیا «خواستِ عمومیِ مردمِ» ما که اعتدالیون به آن استناد می‌کند، «رهاسازیِ مطلقِ فضای مجازی» هست؟! یعنی چنانچه نظامِ اسلامی، با «فسادها» و «تباهی‌ها»ی رایج در این فضا، ستیز کند و «امنیت و اطمینانِ اخلاقی و معنوی» را در آن حاکم گرداند و مظاهرِ «فسق» و «فجور» و «اضلال» را از آن بزداید، مخالفِ «خواستِ عمومیِ مردمِ ایران» عمل کرده است؟! یعنی به‌نظرِ «خواستِ عمومیِ مردمِ ایران»، بر «فساد» و «زشتی» و «امورِ ضدّاخلاقی» منطبق است؟! یا «خواستِ عمومیِ مردمِ ایران» این است از فضای مجازی و به‌واسطه‌ی سازمان‌دهی‌های دشمن، بر ضدّ انقلاب اقدام شود و تحریک و توطئه‌ی براندازانه و آشوب‌گرانه صورت گیرد؟! به‌واقع، آنان از «خواستِ عمومیِ مردمِ ایران» چنین تصوّر و برداشتی دارد؟! ✍ ۹
[۳]. مغالطه‌ی معطوف به «کارآمدیِ مطلقِ منع/ کارآمدیِ نسبیِ منع» مغالطه‌ی دیگر اعتدالیون این است که مدّعی شده ازآنجاکه فلیترینگ و مسدودسازی، کارآمدیِ مطلق و همیشگی ندارد، پس باید از اساس و به‌طورِ‌کلّی، آن‌را کنار نهاد: [الف]. «گویا اوّلین‌بار در ایران این پهلویِ اوّل بوده است که دستورِ اعمالِ فیلترینگ برای رادیو به‌عنوانِ نوظهورترین رسانه‌ی عصرِ خودش را صادر کرده بود.» [ب]. «باید قبول کنیم که اشتباه کردیم فکر کردیم اگر بگوییم استفاده از فلان امکان، ممنوع بوده و فیلتر است، همه به آن گوش می‌کنند. دیدیم که پس از فیلترِ هر امکانی، فیلترشکنِ آن ایجاد شد و هرچه تلاش کردیم به‌طورِ روزانه، فیلترشکن‌های جدید ارایه شد و در نتیجه، زیان و آسیبی که به‌ویژه به جوانان و فرزندانِ ما از ناحیّه‌ی استفاده از فیلترشکن‌ها وارد شد، بیشتر از زمانی است که به‌طورِ عادی، مثلاً از همان نرم‌افزاری که فیلتر کردیم، استفاده می‌کردند.» [ج]. «راهِ پیشگیری از مخاطراتِ ابزارهای ارتباطیِ جدید، فیلترینگ نیست، بلکه باید سوادِ رسانه‌ای و دیجیتالِ جوانان و نوجوانان و البتّه والدین و همه‌ی جامعه را بالا ببریم.» ✍ ۱۰
پاسخِ اجمالیِ مغالطه‌ی شماره [۳] این است که: - اوّلاً، آیا از نظرِ دینی، «منع» و «تحدیدِ» دسترسی، توجیهی ندارد و پذیرفته نیست؟! به‌عبارتِ‌دیگر، آیا دین، همه‌ی جوانب و اضلاعِ مسأله را به «شناخت و فهمِ انسان» منحصر می‌کند و در راستای «صلاح و پالایشِ اخلاقیِ اجتماع»، هیچ موضعی ندارد؟! یعنی در «اجتماع»، چه حقیقی و چه مجازی، هرچه گذشت، مهم نیست و این خودِ «انسان» است که باید خویش را مدیریّت کند؟! پس سرّ اهتمامِ مثال‌زدنیِ اسلام به «اصلاحِ اجتماعِ انسانی» و «استقرارِ دین در عرصه‌ی اجتماع» چیست؟! چرا انتظار این است که به‌واسطه‌ی حاکمیّتِ اجتماعیِ دین، فساد هم «اقلّی» و «اندک» شود و هم «زیرزمینی» و «پنهان»؟! و این امر، جز به این معنی است که با وجودِ سیاست‌های ارتباطی و رسانه‌ای مبتنی بر «مصونیّت» و «درونی‌سازیِ ارزش‌ها»، باید سیاست‌های مبتنی بر «منع» و «تحدید» هم به‌کار گرفته شوند؟! اسلام از هیچ‌یک از این دو سیاست، به‌نفعِ آن دیگری، درنمی‌گذرد. واقعیّتِ جهانِ انسانی این است که از مصونیّت و ارتقای شناخت‌ها و معرفت‌ها، به‌تنهایی کاری ساخته نیست. ✍ ۱۱
- ثانیاً، چرا تصوّر شده که یک راهکار، باید «تأثیرِ مطلق و همیشگی» داشته باشد تا بتوان از آن استفاده کرد؟! اگر تدبیر و درمانی، «تأثیرِ موقتی و نسبی» داشته باشد، باید آن را کنار نهاد؟! مگر همواره وضع بدین‌صورت است که راهکارهای دارای تأثیرِ مطلق و مستمر، در دسترس باشند یا امکانِ استفاده از آنها وجود دارد؟! و اگر چنین نبود، چه باید کرد؟! آیا باید جامعه را تا زمانِ وصول به نسخه‌های اصلی و ماندگار، معلّق و در تماسِ با اقیانوسی از ضلالت و تباهی قرار داد؟! این تدبیر و تجویز، معقول است؟! به‌قطع، فیلترینگ یک راهکارِ دائمی نیست و بازداندگی ِمطلق ندارد، امّا بااین‌حال، در شرایطِ بی‌عملی و انفعالِ محضِ دولتِ اعتدال‌گرا، تا حدّی می‌تواند در برابرِ لطمات و صدماتیِ که پاره‌های از فضای مجازی بر پیکرِ حیاتِ ایمانی و انسانیِ جامعه‌ی ما وارد می‌آورد، «مقاومت» ایجاد کند و «حالتِ بازداندگی» پدید آورد. بی‌گمان این نسخه‌ی نسبی، از وادادگی و گشودنِ منفعلانه‌ی آغوشِ خویش به‌سوی سیلِ ویرانگرِ آسیب‌ها و آفت‌ها، بهتر و منطقی‌تر است. ✍ ۱۲
- ثالثاً، بدیهی است که «ارتقای سوادِ رسانه‌ای مردم»، راهکارِ اصیل است و بر فیلترینگ، ترجیح دارد، چنان‌که دربارۀ تفهیم و گره‌گشاییِ ذهنی و شناختی گفته شده است. امّا سخن در این است که دولتِ اعتدال‌گرا دراین‌باره، چه کرده و کدام «گامِ جدّی و مشخص» را برداشته است؟! آقایانی که این‌چنین گشاده‌دستانه، بر «آزادیِ فضای مجازی» تأکید می‌کند و در مذمّت و ملامتِ هر نوع «راهکارِ منعی و سلبی» اصرار می‌ورزد، نمی‌تواند به این جمله بسنده کند که «باید سوادِ رسانه‌ایِ جامعه را بالا ببریم»، بلکه باید امروز که حدودِ «هفت‌سال» از زمانِ زمام‌داری‌اشان می‌گذرد و در طولِ سال‌های گذشته، بی‌اعتنا به سیاست‌های کلّیِ نظام، مسیرِ ناصوابِ خویش را در پیش گرفته، گزارش دهد که دراین‌باره، چه کرده است؟! او باید از «کرده‌ها» و «اقدامات» و «دستاوردها» سخن بگوید، نه «باید» و «آرزوها» و «خیال‌ها»! «افزودن بر پهنای باند»، کارِ دشواری نیست، بلکه هنر این است که همزمانِ این اقدامِ فیزیکی و سخت‌افزاری، کاری برای «ارتقای سوادِ رسانه‌ای مردم» انجام می‌گرفت.که البتّه این‌کارِ معنایی و محتوایی انجام نگرفته است، و امروز پس از تلف‌شدنِ هفت‌سال زمانِ طلایی، رئیس‌قوّه‌ی مجریّه چونان واعظانِ بی‌اختیار، توصیه می‌کند و شعار می‌دهد. ✍ ۱۳
[۴]. مغالطه‌ی معطوف به «انحصارِ رسانه‌ای/ تکثّرِ رسانه‌ای» اعتدالیون بیان می¬کنند که: «استفاده از موبایل در ایران، نسبت به خیلی کشورهای دیگر، بیشتر است، و یک دلیلِ مهمِ آن، این است که در کشور، رسانه‌ی آزاد نداریم، فقط یک صداوسیمای دولتی داریم و مردم برای دسترسیِ آزادانه‌تر به اطلاعات، به استفاده از موبایل و دسترسی به فضای مجازی از طریقِ آن، هجوم آورده‌اند [...]. اگر گروه‌ها و دسته‌های مختلف در کشور، رادیو و تلویزیون داشتند، بخشی از حرف و سخنِ خود را از آن طریق، بیان می‌کردند، و آن‌وقت، به‌طورِ طبیعی، این تورم در زمینه‌ی استفاده از موبایل و فضای مجازی، به‌وجود نمی‌آمد.» ✍ ۱۴
پاسخِ اجمالیِ مغالطه‌ی شماره [۴] این است که: - اوّلاً، این جمله که «در کشور، رسانه‌ی آزاد نداریم»، چه نسبتی به چهل‌سالگیِ انقلابِ اسلامی دارد؟! یعنی بعد از گذشتِ چهل‌سال از وقوعِ انقلاب، یکی از اساسی‌ترین شعارهای آن که آزادی بود، تحقّق نیافته است و جامعه‌ی ما گرفتار خفقان و انسداد و استبداد است؟! این ادّعای اعتدالیون ، چه هزینه‌ای را بر انقلاب تحمیل می‌کند و چه کسانی را دل‌شاد و خرسند می‌سازد؟! ✍ ۱۵
- ثانیاً، آیا اگر صداوسیما، در اختیارِ حاکمیّت باشد، امّا رسانه‌ها و مجاریِ ارتباطیِ دیگر، در اختیارِ نیروهای غیرحاکمیّتی قرار داشته باشد، باز هم می‌توان از فقدانِ آزادی و انحصارگراییِ رسانه‌ای سخن گفت؟! چرا بخشی از واقعیّت، برجسته و غلیظ شده، بخش‌های دیگری از آن، به‌طورِکلّی نادیده انگاشته شده است؟! این شیوه‌ی مواجهه و گزارش‌گری، منطقی است؟! چرا تمامِ مسأله، به صداوسیما فروکاهیده می‌شود؟! ✍ ۱۶
-ثالثاً، آیا اکنون در صداوسیما، سخنِ بسیاری از جریان‌های اجتماعی مطرح نمی‌شود؟! یعنی این‌طور است که در برنامه‌های مختلفِ صداوسیما، تنها هرآنچه که مطابقِ میل و خواستِ جریانِ اسلامی و انقلابی است، بیان می‌شود، یا این‌که باید گفت وضعِ کنونی، برخلاف این روایت است؟! به‌قطع، باید گفت سلیقه و گرایشِ فرهنگی و معناییِ نیروهای اسلامی و انقلابی در صداوسیما، اقلّی است و عمومِ برنامه‌ها ناظر به خواسته‌ها و جهت‌گیری‌های نیروهای اجتماعیِ دیگر است. ✍ پایان ۱۷
🌟 بِسْمِ‌‌اللّه‌الرَّحْمَٰنِ‌الرَّحِيمِ 🌟 🌺با عرض سلام خدمت اعضای محترم ♻️ موضوع کنفرانس: مرزها را جا به جا می کند؛ عقبه فکری 📆 زمان : یکشنبه ۱۴٠٠/۱/۲۹ ⏰ ساعت : ۱۸:٠٠ 📝 ارائه کننده کنفرانس: 🍃🌺از اعضای محترم دعوت می شود در جلسه مذکور حضور فعال داشته باشند. با تشکر از همراهی همه بزرگواران🌺🍃 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/1963524107C2412dc3224