اشک، عصاره و تبلور همه تلخیها، همه شادمانیها و همه سردرگمی های روحِ آدمی بود؛ اما اشک شور بود.
چرا که شوربختی آدمیان بیش از بختیاری آنها بود.
سالیان دراز بود که سلسله اشکانیان منقرض شده بود، اما سلسله اشکهای آدمیزاد انقراض نمییافت.
-سیمین دانشور
