#چاپک_سوار_صفین #قسمت_اول هزاران هزار جنگجوی شمشیر به دست در دو طرف میدان نبرد در انتظار بودند. اسب های بی قرار شیهه می کشیدند و سوارکاران سعی داشتند هم آرامش خود را حفظ کنند و هم مرکب شان را . باد در پرچم های بی شمار در میان دو سپاه می پیچید. پرچم های سرخ و سبز،سربازان سپاه به یکدیگر خیره مانده بودند. روزها و ماه بود که روبه روی هم صف می کشیدند،آماده ی جنگ و نبرد می شدند،خورشید طلوع می کرد و غروب می کرد، اما خبری از چکاوک شمشیرها و ناله ی مجروحان و فریاد شادمان پیروز میدان نبرد نبود. همه خسته شده بودند . انتظار و انتظار. گرچه گاهی وقت ها از سپاه شام تیرهای پردار از کمان رها می شد و سینه آسمان را می شکافت و بر سپاه دیگر فرود می آمد، فریاد دردآلود و خونی که بر زمین ریخته می شد و آشوبی برای چند لحظه،اما سپاه اسلاک تکلیف داشت که جمله را پاسخ ندهد. می ایستادند...... ادامه دارد

#نام_کتاب_برادر_من_تویی #فصل_اول #چابک_سوار_صفین 1⃣#قسمت_اول 2⃣#قسمت_دوم 3⃣#قسمت_سوم 4⃣#قسمت_چهارم 5⃣#قسمت_پنجم 6⃣#قسمت_ششم 7⃣#قسمت_هفتم 8⃣#قسمت_هشتم 9⃣#قسمت_نهم 🔟#قسمت_دهم 1⃣1⃣#قسمت_آخر حتما بخونید خیلی زیباست🌷🌷🌷 #نوشته_داود_امیریان