به نام خدای ایرانیان یکتاپرست و میهنشان «ایران عزیز» زبان شیرین فارسی یکی از مهمترین میراث‌های فرهنگی ملت کهن و یکتاپرست ایران است. این میراث فرهنگی یکی از پایه‌های بسیار مهم وحدت و یکپارچگی ملت و کشور ما نیز هست. بنابراین نگهداری و پاسداری از آن، اول از همه کار متخصصان دانشمند ادبیات فارسی و در مرحله بعد وظیفه همه ایرانیان میهن‌دوست بوده و هست. سرازیر شدن واژه‌های بیگانه به زبان فارسی نه تنها فرهنگ اصیل و والای ایران را تهدید می‌کند، بلکه بلاشک انسجام ملی و به تبع آن امنیت ملی ما را در دراز مدت تهدید خواهد کرد! یکی از وظایف مهم فرهنگستان زبان فارسی آنست که «قبل از رایج شدن یک واژه یا عبارت بیگانه در سطح جامعه» نسبت به واژه‌گزینی مناسب در زبان فارسی و اعلام عمومی آن اقدام نماید. متأسفانه به نظر می‌رسد به عملکرد فرهنگستان زبان فارسی طی چند دهه اخیر انتقاداتی وارد است و توقع می‌رود که متولیان امر به طور جدی‌تری نسبت به ارتقای کمّی و کیفی عملکرد این نهاد مهم ملی اقدام نمایند. نوشتار مندرج در نشانی زیر سعی کرده است موضوع واژه‌گزینی و معادل‌سازی واژه‌های بیگانه در زبان فارسی را به طور نسبتاً عالمانه‌ای مورد بررسی و کنکاش قرار دهد؛ گرچه گاهی کنایه‌های سیاسی آن گزنده شده‌اند! توصیه می‌کنم در حد ده دقیقه وقت بگذارید و آن را مطالعه کنید: asriran.com/003Pzs ✍️ ۲۶ شهریور ۱۴۰۳ #زبان_فارسی #واژه‌گزینی #فرهنگستان_زبان_فارسی @Majid_Tajamolian