به نام خدای آفریننده طبیعت زیبا
مشکل از بین رفتن تدریجی باغها («باغات» اشتباه است، چون یک کلمه فارسی با «ات» جمع بسته نمی‌شود) در شهر یزد و تبدیل آنها به املاک مسکونی و تجاری، موضوعی بسیار مهم و قصه‌ای پرغصه است که ریشه در علل متعددی دارد و اینجانب به تعدادی از این علت‌ها اشاره می‌کنم:
۱- عدم اجرای جدی «قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها» مصوب ۱۳۵۹/۳/۳ مجلس شورای اسلامی و اصلاحیه‌های بعدی آن (بخصوص تبصره ۱ ماده ۶ آن). این قانون بسیار محکم و قوی است، اما پیگیری‌های ما در دوره ششم شورای اسلامی شهر از مسئولین شهرداری منجر به این نتیجه شده است که به دلیل عدم همراهی دادگستری در اجرای قانون فوق، شهرداری مدتهاست مداخله جدی در این ماجرای اسفبار نمی‌کند!
۲- اشکالات بنیادی در سیاست‌ها و فرآیندهای اقتصاد بیمار کشور که منجر به بسیار سودآور بودن تفکیک باغها و ساخت ابنیه مسکونی و تجاری به جای آنها و زیان‌ده بودن باغداری شده است. در حالی که در تمامی دنیا برای افرادی که بیش از نیاز خود ملک مسکونی و تجاری دارند مالیات‌های هنگفت تعیین می‌شود و جلوی سوداگری در این حوزه گرفته می‌شود که در آن صورت جذابیت تبدیل باغ به ملک مسکونی و تجاری کاهش چشمگیری می‌یابد.
۳- مشکل تأمین آب برای باغ‌های سطح شهر یزد که خود ریشه در چهار علت دیگر دارد: اول، خشکسالی‌های پی‌درپی طی دهه‌های اخیر و کمبود شدید آب در دشت یزد-اردکان؛ دوم، تبدیل شهر یزد به یک شهر کارگری مهاجرت‌پذیر برای تأمین منافع اقلیت کارخانه‌دار، بی‌توجه به عدم تناسب این حجم جمعیت و به تبع آن مصرف بالای آب با مشخصات اقلیمی این شهر؛ سوم، مدیریت بسیار بد آب در یزد کنونی بر خلاف روال رایج در بین یزدی‌های قدیم (که یک نمونه بارز آن نحوه مدیریت افتضاح فاضلاب و پساب شهر و تبخیر اکثر آن در تالاب شمال غربی شهر به جای تزریق به لایه‌های سفره زیرزمینی است!)؛ چهارم، پسرفت اصول معبرسازی در شهرداری یزد طی بیست سال گذشته که منجر به حذف اجرای جوی آب در طرفین خیابان‌ها و بلوارهای جدید شده است (این جوی‌ها هم مسیر رساندن آب از چاه‌های کشاورزی به باغ‌های دور و نزدیک سطح شهر بودند، و هم در هنگام وقوع باران‌های سیل‌آسا بسیار به دفع روان آبهای سطحی کمک می‌کردند).
۴- عدم ایجاد هیچ انگیزه مادی برای صاحبان باغها در جهت حفظ باغ‌هایشان: اینجانب معتقدم یکی از بهترین روش‌ها برای ایجاد این انگیزه، استفاده از مکانیزم «حقوق توسعه قابل‌انتقال» یا TDR است که به نظر می‌رسد نیازمند قانون‌گذاری در سطح کلان کشوری توسط مجلس شورای اسلامی است.
به نظر می‌رسد می‌شود برای بعضی از موارد فوق در شورای اسلامی شهر چاره‌هایی اندیشید؛ البته اگر اکثریت اعضای شورای اسلامی شهر یکدل و جدی و پابکار باشند.
✍ ۶ خرداد ۱۴۰۳
#یزد
#باغ
#آب
#شورای_اسلامی_شهر
@Majid_Tajamolian
به نام خدایی که ناظر اعمال و مکنونات قلبی بندگان است
خیلی از اوقات با افرادی مواجه می‌شویم که با طعنه می‌پرسند: «مگر اعضای شورای اسلامی شهر جز شرکت در ۲-۳ جلسه هفتگی، چکار می‌کنند؟!»
حجم مشغله اعضای شوراهای شهر مراکز استان‌ها اگر بنا باشد به درستی به وظایفشان عمل کنند خیلی خیلی بیشتر از هفته‌ای ۲-۳ جلسه است که بعضی از مردم و مسئولین وزارت کشور فکر می‌کنند!
فعالیت‌هایی که اعضای فعال شوراها باید انجام دهند اعم از موارد ذیل است:
۱- شرکت در جلسات رسمی صحن شورا
۲- شرکت در جلسات غیررسمی شورا با شهردار و مدیران شهرداری
۳- شرکت در جلسات کمیسیون‌های شورا
۴- شرکت در جلسات کمیته‌ها و کارگروه‌های مرتبط در شورا
۵- شرکت در جلسات کمیسیون‌ها، کمیته‌ها و کارگروه‌های شهرداری به نمایندگی از طرف شورا
۶- مطالعه مستندات مربوط به دستور جلسات شورا، کمیسیون‌ها، کمیته‌ها و کارگروه‌ها قبل از برگزاری و کسب آمادگی برای حضور مؤثر در جلسات
۷- تهیه متن نطق‌های پیش از دستور و تذکرات به مدیران بر مبنای درخواست‌های مردمی
۸- شرکت در جلسات استانداری و سایر نهادهای حاکمیتی به نمایندگی از طرف شورای اسلامی شهر
۹- مطالعه مکاتبات متعدد واصله و رسیدگی به موارد لازم (اعم از شخصی و کمیسیون‌ها)
۱۰- بازدیدهای برنامه‌ریزی شده و سرزده از بخش‌های مختلف مجموعه شهرداری (مناطق، سازمان‌ها، ادارات و ...)
۱۱- بازدیدهای برنامه‌ریزی شده و سرزده از پروژه‌های مهم شهری
۱۲- بازدیدهای برنامه‌ریزی شده و سرزده از محلات مختلف شهر و نشستن پای صحبت مردم
۱۳- ملاقات‌های منظم هفتگی با ارباب رجوع در محل شورا
۱۴- پاسخ به حجم زیاد پیامک‌ها، پیام‌ها و درخواست‌های مردمی در فضای مجازی
۱۵- شرکت در برنامه‌های مختلف صداوسیما و پاسخگویی به مطالبات مردمی
۱۶- شرکت در نشست‌های رسانه‌ای با حضور فعالان رسانه و انجام انواع مصاحبه‌ها
۱۷- مأموریت‌های مختلف خارج از شهر و استان برای شرکت در جلسات نهادهای حاکمیتی ملی
۱۸- مأموریت‌های مختلف خارج از شهر و استان برای بازدید از دستاوردهای سایر شهرها و تعامل با همتایان در سایر شهرها
۱۹- برگزاری جلسات با اندیشکده‌ها، نخبگان و برگزیدگان اقشار مختلف و بررسی نظرات و پیشنهادهای آنها برای مدیریت بهتر شهر
۲۰- صرف وقت برای مطالعه و تعمق و تفکر پیرامون مشکلات مختلف شهر و شهروندان، و راهکارهای رفع آنها
۲۱- تدوین طرح‌های مختلف اعضاء و کمیسیون‌ها، و انجام هماهنگی قبلی با اعضای شورا و توجیه آنها جهت تصویب در صحن شورا
۲۲- شرکت در جلسات هیأت مدیره (و بعضاً کارشناسی) سازمانهای شهرداری
۲۳- پیگیری امور ارجاعی از رئیس شورا
۲۴- و ...
تجربه نشان داده است اعضای شورا اگر بخواهند وظایف و فعالیت‌های فوق را به درستی انجام دهند، باید بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ ساعت در ماه وقت بگذارند!
لذا قاعدتاً امکان آنکه به شغل دیگری در کنار مسئولیت عضویت در شورای اسلامی شهر بپردازند وجود نخواهد داشت.
از طرف دیگر عضویت در شورای اسلامی شهر برای آنانکه وجدان کاری خوبی داشته باشند، کاری بسیار پرمسئولیت و سرشار از فشارهای مختلف روحی است، به نحوی که انسان خود را واقعاً لحظه به لحظه در لبه پرتگاه آتش احساس می‌کند!!
خداوند توفیق خدمت صادقانه و خالصانه به همه مسئولین (بخصوص اعضای فعال و مظلوم شوراهای اسلامی سراسر کشور) عنایت فرماید. آمین! 🤲
✍️ ۶ دی ماه ۱۴۰۳
#شورای_اسلامی_شهر
#بی‌انصافی
#مظلومیت
@Majid_Tajamolian