🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت64 3⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت64 ( 3 ) 🔹 اهل دنیا ؛ اهل غفلت 4⃣ چهارمین ویژگی که در نهج‌ البلاغه برای اهل دنیا آمده است، همانی است که در حکمت ۶۴ خواندیم؛ یعنی اینکه همه در خواب غفلتند که حضرت فرمود: « أَهْلُ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيَامٌ » " اهل دنیا مانند سواران یک قافله اند، که در حالیکه در خواب هستند، شبانه در تاریکی آنها را می برند. " 5⃣ ویژگی بعدی، یعنی ویژگی پنجم این است که اهل دنیا، مرگ جسم را بزرگ می شمارند، ولی مرگ روح و معنویات خودشان را ناچیز می شمارند؛ 🔻 این حقیقت را مولا علی (علیه‌السلام) در خطبه ۲۳۰ اینگونه بیان کردند که : « ( الزُّهّادِ ) يَرَونَ أهلَ الدُّنيا يُعَظِّمونَ مَوتَ أجسادِهِم وَ هُم أشَدُّ إعظاما لِمَوتِ قُلوبِ أحيائهِم » " اهل زهد و پرهیز می بینند که اهل دنیا، مرگ جسم ها و جسدها را بزرگ می شمارند، در حالیکه زاهدان، مرگ قلب های زنده را بزرگتر می شمارند. " 6⃣ ویژگی ششمی که مولا علی (علیه‌السلام) بیان کرده است، دربارهٔ اهل دنیا این است که آنها را تشبیه به سگ های عوعو کننده می کنند؛ 🔻 در نامه ۳۱ حضرت خطاب به امام حسن (سلام الله علیه) می‌فرماید: « فَإِنَّمَا أَهْلُهَا کِلاَبٌ عَاوِیَةٌ » ؛ "همانا اهل دنیا سگ های عوعو کننده اند." 7⃣ و در ادامه، صفت هفتم را هم بیان می دارند: « وَسِبَاعٌ ضَارِیَةٌ » ؛ " و درندگانی هستند که ضرر می رسانند. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

برای یاری امیر المومنین چه کردیم؟ 👤 #کلیپ زیبای « یاری امیرالمومنین » با سخنرانی حجت‌الاسلام #میرزامحمدی 🌺 ویژهٔ #عید_غدیر ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ✍️مجید ✴️هیئت مجازی✴️ عضوشوید👇 @majidkh1399

🌹 ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز دویست و هفتم ┄═❁❀❈🌿🌸🌿❈❀❁═┄ 📜 #خطبه97 : (پس از جنگ نهروان در نکوهش لشکریان خود در سال ٣٨ هجری که برای نبرد نهایی با معاویه سستی می ورزیدند ایراد فرمود. ) 1⃣ علل نكوهش و شكست كوفيان ♦️اگر خداوند ستمگر را چند روزی مهلت دهد، از بازپرسی و عذاب او غفلت نمی کند و او بر سر راه در کمين گاه ستمگران است و گلوی آنها را در دست گرفته تا از فرو رفتن آب دريغ دارد. آگاه باشيد، به خدايی که جانم در دست اوست شاميان بر شما پيروز خواهند شد نه از آن رو که از شما به حق سزاوارترند، بلکه در راه باطلی که زمامدارشان می رود شتابان فرمان بردارند. و شما در گرفتنِ حقِّ من سُستی می ورزيد و هر آينه ملّتهای جهان صبح می کنند در حالیکه از ستم زمامدارانشان در ترس و وحشتند، من صبح می کنم در حالیکه از ستمگری پيروان خود وحشت دارم. شما را برای جهاد با دشمن برانگيختم امّا کوچ نکرديد، حق را به گوش شما خواندم ولی نشنيديد و در آشکار و نهان شما را دعوت کردم اجابت نکرديد، پند و اندرزتان دادم، قبول نکرديد. آيا حاضرانِ غائب می باشيد؟ و يا بردگانی در شکل مالکان؟ فرمان خدا را بر شما می خوانم از آن فرار می کنيد و با اندرزهای رسا و گويا شما را پند می دهم از آن پراکنده می شويد، شما را به مبارزه با سرکشان ترغيب می کنم، هنوز سخنانم به آخر نرسيده ، چون مردم سبا متفرّق شده به جلسات خود باز می گرديد و در لباس پند و اندرز، يکديگر را فريب می دهيد تا أثر تذکّرات مرا از بين ببريد. صبحگاهان کجی های شما را راست می کنم، شامگاهان به حالت اوّل برمی گرديد، چونان کمان سختی که نه کسی قدرت راست کردن آن را دارد و نه خودش قابليّت راست شدن را دارا است. ای مردمی که بدن های شما حاضر و عقل های شما پنهان و افکار و آراء شما گوناگون است و زمامداران شما دچار مشکلات شمايند، رهبر شما از خدا اطاعت می کند شما با او مخالفت می کنيد، امّا رهبر شاميان خدای را معصيت می کند از او فرمانبردارند. به خدا سوگند دوست دارم معاويه شما را با نَفَرات خود مانند مبادله درهم و دينار با من سودا کند، ده نفر از شما را بگيرد و يک نفر از آنها را به من بدهد. 2⃣ روانشناسی اجتماعی مردم كوفه ♦️ای اهل کوفه! گرفتار شما شده ام که سه چيز داريد و دو چيز نداريد: کرهايی با گوش های شنوا، گُنگ هايی با زبان گويا، کورانی با چشم های بينا. نه در روز جنگ از آزادگانيد و نه به هنگام بلا و سختی برادران يکرنگ می باشيد. تهی دست بمانيد ای مردم! شما چونان شتران دور مانده از ساربان می باشيد که اگر از سويی جمع آوری شوند از ديگر سو پراکنده می گردند. به خدا سوگند، می بينم که اگر جنگ سخت شود و آتش آن شعله گيرد و گرمی آن سوزان، پسر ابوطالب را رها می کنيد و مانند جدا شدن زن حامله پس از زايمان از فرزندش، هر يک به سويی می گريزيد. و من در پی آن نشانه ها روانم که پروردگارم مرا رهنمون شده و آن راه را می روم که رسول خدا(صلی الله علیه و آله)گُشوده و همانا من به راه روشن حق گام به گام ره می سپارم. 3⃣ ضرورت اطاعت از اهل بیت پیامبر ♦️مردم! به اهل بيت پيامبرتان بنگريد، از آن سو که گام برمی دارند برويد، قدم جای قدمشان بگذاريد، آنها شما را هرگز از راه هدايت بيرون نمی برند و به پستی و هلاکت باز نمی گردانند. اگر سکوت کردند سکوت کنيد و اگر قيام کردند قيام کنيد، از آنها پيشی نگيريد که گمراه می شويد و از آنان عقب نمانيد که نابود می گرديد. 4⃣ وصف اصحاب پيامبر ♦️ من اصحاب محمد(صلی الله علیه و آله)را ديدم، اما هيچ کدام از شما را همانند آنان نمی نگرم. آنها صبح می کردند، در حالیکه موهای ژوليده و چهره های غبارآلوده داشتند، شب را تا صبح در حال سجده و قيام به عبادت می گذراندند و پيشانی و گونه های صورت را در پيشگاه خدا بر خاک می ساييدند، با ياد معاد چنان ناآرام بودند، گويا بر روی آتش ايستاده اند. بر پيشانی آنها از سجده های طولانی، پينه بسته بود چون پينه زانوهای بُزها، اگر نام خدا برده می شد چنان می گريستند که گريبان های آنان تَر می شد و چون درخت در روزِ تُند باد می لرزيدند، از کيفری که از آن بيم داشتند يا برای پاداشی که به آن اميدوار بودند. ┄═❁❀❈🌿🌸🌿❈❀❁═┄

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز دویست و هفتم خطبه ۹۷

خدایا تا پاکمون نکردی خاکمون نکن😭😭😭 ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ✍️مجید ✴️هیئت مجازی✴️ عضوشوید👇 @majidkh1399

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت65 1️⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت65 🔹 نتیجه از دست دادن دوستان 💠 فقْدُ الْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ ✅ حکمت ۶۵ نهج البلاغه درباره غربتی است که به واسطه از دست دادن دوستان ، بر انسان عارض می شود. 🔰 مولا علی (علیه السلام) در نهج البلاغه شریف ، چهار دلیل برای غربت بیان می کنند ؛ 1️⃣ اول فقر ؛ 🔻 که در حکمت ۵۶ فرمودند : « الْفَقْرُ فِي الْوَطَنِ غُرْبَةٌ » " انسان در وطنش باشد، اما فقیر باشد ؛ غریب است." 2️⃣ دوم : تنگدستی ؛ فرق تنگدستی با فقر این است که فقر نداری مطلقی است که انگار ستون فقرات انسان را دارد می شکند ، اما تنگدستی، داشتن اما کمتر از آن مقداری است که نیاز انسان و حاجت انسان را روا بکند. 🔻 حضرت در مورد تنگدستی هم در حکمت ۳ فرمودند : « الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ »؛ "انسان تنگدست در شهر خودش هم غریب است." 3️⃣ سومین عامل غربت را نداشتن دوست معرفی کردند ؛ 🔻 مولا در نامه ۳۱ می نویسند : « الغَريبُ مَن لَم يَكُن لَهُ حَبيبٌ » ؛ "غریب واقعی کسی است که دوستی ندارد." 4️⃣ و آخری هم آن چیزی است که در حکمت ۶۵ می خوانیم که فرمود : « فَقْدُ الْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ » "از دست دادن دوستان ، غربت می آورد." و درباره این غربت هم مولا علی (علیه السلام) در خطبه ۲۲۱ ، کسی را که دارد از دنیا می رود و دوستان خودش را ترک می کند ، مبتلا می دانند و می فرمایند که وقتی شخص مشرِف به موت می شود ، حالا دیگر فراق دنیا و ترک دوستان یک غصّه بزرگی را عارض می کند. 🔻 یا در نامه ۳۱ ، حضرت می فرمایند که وقتی نگاه می کنی به کسانی که قبل از تو بودند و از این دنیا رفتند ، این سؤال را از خودت بپرس که اینها از کجا به کجا رفتند ؛ بعد می فرماید : « قَدِ انْتَقَلُوا عَنِ الْأَحِبَّةِ وَ حَلُّوا دِيَارَ الْغُرْبَةِ »؛ " اینها از بین دوستان منتقل شدند و در دیار غربت جایگزین شدند. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع