مونسم در حبس هارون آه شبگیر است و بس نیستم تنهای تنها کند و زنجیر است و بس عالمی دارم که دیگر در جهان کس را مباد شادمانم چون مرا این گونه تقدیر است و بس از فشار ظلم در زندان چنان کاهیده ام کز وجود من به عالم نقش تصویر است و بس روزه دارم سیلی دشمن بود افطار من در شب تارم ز سینه صوت تکبیر است و بس گرچه زندان های دیگر بود خلوتگاه راز لیک این زندان مرا درد زمین گیر است و بس جرم حق گویی اگر زندان بود ای مدعی راحتم کن چون مرا این جرم تقصیر است و بس کاش بودی محبس تاریک زنجیر گران تازیانه کوب تر از زخم شمشیر است و بس گر که مرگ خویش خواهم از خدا نبود عجب بر من مظلوم آری مرگ اکسیر است و بس تا ابد ثابت تو هم مدیون شیر مادری زان ولای ما تو را تأثیر آن شیر است و بس. #قاسم_استادی_ثابت #امام_موسی_ابن_جعفر_ع