🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔵گام نوزدهم: رجا (امیدواری)‏ «اَللّهُمَّ وَفِّرْ فیهِ حَظّی مِنْ بَرَکاتِهِ»، «بار خدایا بهره‌ام را از برکات این روز فزونی بخش». از گام‌های دیگر سالک الی‌الله، امیدواری به رحمت خداوند است که از فضل خویش بر نعمت‌های او بیفزاید. انسان با امید زنده است و آرزوها جهت‌دهنده اوست؛ آرزوی مثبت، تلاش و کوشش انسان را برای انجام کارهای خیر افزون می‌کند. راه خدا بی‌نهایت است و برکت‌ها و نعمت‌های خدا نیز بی‌نهایت. هیچ عیبی بر بنده نیست که نعمت‌های گسترده‌ی الهی را آرزو کند و در صدد به دست آوردن آن باشد. اما این را نیز نباید فراموش کرد که بهشت را به بها می‌دهند نه به بهانه؛ بخشش‌های خدا گزاف و بی‌حساب نیست و از عدالت خدا به دور است اگر همان‌گونه که به بندگان عابد، زاهد، شکیبا، مجاهد و متعهد خود اجر و پاداش می‌دهد، به کسانی که بدان درجه از عبادت و تلاش و کوشش تن نمی‌دهند نیز بدهد. این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که خداوند از فضل خود، کار نیک اندک را می‌پذیرد و از گناهان بزرگ (در صورت توبه) در می‌گذرد. «یامن یقبل الیسیر ویعفو عن الکثیر»؛ این فضل گسترده‌ی الهی است که انسان را هم چنان امیدوار نگه می‌دارد. از این روست که سالک الی‌الله باید همواره بین خوف و رجا زندگی کند. پیر هرات در کتاب صد میدان گوید: «میدان چهل و سوم رجا است. از میدان فرار، میدان رجا زاید. قوله تعالی: «یحذرالاخرة، ویرجوا رحمة ربه». رجاء امید است و یقین را دو پَر است: یکی «ترس» و دیگری «امید». مرغ ایمان را دو پَر «خوف» و «رجا»ست مرغ را بی‌پَر پرانیدن خطاست و در تفسیر سوره اعراف گوید: هرکس را امیدی است و امید عارف دیدار، عارف را بی دیدار، نه به مزد حاجت است، نه به بهشت کار. همگان بر زندگانی عاشقند و مرگ برایشان دشوار. عارف به مرگ محتاج است؛ به امید دیدار. گوش، از لذت سماع برخوردار. لب، حق مهر را وام‌گذار. دیده، آراسته‌ی روز دیدار. جان، از شراب وصال بس خمار! [ذکر این روز «يا هادِياً اِلَى الْحَقِّ الْمُبينِ» است.] دعاي روز نوزدهم 🔵اَللّهُمَّ وَفِّرْ فيهِ حَظّى مِنْ بَرَكاتِهِ، وَسَهِّلْ سَبيلى اِلى خَيْراتِهِ، وَلا تَحْرِمْنى قَبُولَ حَسَناتِهِ، يا هادِياً اِلَى الْحَقِّ الْمُبينِ. 🔮بارخدایا! از برکت‌های این ماه بهره‌ام را افزون گردان ، و راهم را به سوی نیکی‌هایش نما آسان، و مرا از دریافت نیکی‌هایش محروم مگردان، ای راهنمای خلق به سوی حقیقتِ نمایان. 🆔@majmaqomh

نگرش امام علی به قدرت معرفی کتاب 🔹 ماه رمضان فرصتی برای تامل در خویشتن خویش است و ایام نوزده تا بیست و یکم ماه رمضان نیز فرصتی برای اندیشه در سنجش باورها، نگرش و رفتار خود و جامعه با امیرالمومنین که میزان اعمال است. 🔹 از این رو لازم است که با اندیشه ها و نگرش امیرالمومنین بیشتر آشنا شویم. یکی از کتاب های خوب و با حجم اندک، کتاب «نگرش امام علی به قدرت»  نوشته استاد محمد جعفر سعیدیان فر است. این کتاب در سال ۱۳۹۹ توسط انتشارات سرایی منتشر شد. مطالعه این کتاب به دوستان گرامی پیشنهاد می شود. 🔹 سعیدیان فر در فصل نخست به تبیین مفهوم قدرت می پردازد و در فصل دوم، نگرش امام علی به قدرت را تبیین می کند. مباحثی مانند  نسبت قدرت و اصول اخلاقی، قدرت و آزادی های مدنی، قدرت و حقوق مردم، ضرورت کنترل و نظارت بر حکومت و شفافیت در امور حکومتی در این فصل مورد بحث قرار گرفته اند. 🔹 سعیدیان در فصل سوم به آسیب شناسی نهاد قدرت و به ویژه حکومت دینی و خطرات ناشی از آن از منظر نهج البلاغه می پردازد.، @majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔵🔴🔵گام بیستم: سکینه (آرامش‌خواهی)‏ «یا مُنْزِلَ السَّکینَة فی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ»، «ای آرامش‌بخش دل‌های مؤمنان». سکینه اصطلاحی عرفانی اخلاقی است و به معنی آرامش و وقاری است که پس از اطمینان در قلب سالک ایجاد می‌شود؛ احساس آرامشی که پس از انجام وظیفه و هنگام انجام آن، به انسان دست می‌دهد و این چیزی است که خدا در دل مؤمنان می‌اندازد. «هوالذی انزل السکینة فی قلوب المؤمنین»، «اوست که دلهای مؤمنان را آرامش می‌بخشد.» این آرامش با یاد و نام خدا در دل‌ها پدید می‌آید. «الا بذکرالله تطمئن القلوب»، «دل آرام گیرد به یاد خدا.» از امام صادق(ع) روایت شده است که درباره گنجی که در داستان خضر و موسی(ع) در قرآن آمده: «وکان تحته کنز لهما»، «در زیر آن دیوار گنجی برای آنان نهفته بود»، فرماید: «آن لوحی بود که بر آن نوشته شده بود: بسم الله الرحمن الرحیم. عجبت لمن ایقن بالموت کیف یفرح و عجبت لمن ایقن بالقدر کیف یحزن و عجبت لمن ایقن بالدنیا وتقّلبها باهلها کیف یرکن الیها»، «در شگفتم از کسی که مرگ را باور دارد، چگونه شادی می‌کند؛ تقدیر و اندازه‌گیری خدا را باور دارد، چگونه غمناک می‌شود؛ دنیا و دگرگونی آن را می‌داند، چگونه بدان دل می‌بندد». فیض کاشانی گوید: آن دل که تویی در وی، غم خانه چرا باشد چون گشت ستون مسند حنّانه چرا باشد غم خانه دلی باشد، کان بی‌خبر است از تو چون جای تو باشد دل، غم خانه چرا باشد بیگانه کسی باشد، کاو با تو نباشد یار آن کس که تواش یاری، بیگانه چرا باشد واژه «سکینه» در آیه‌ ۲۳۸ سوره بقره، آیه‌ ۲۶ سوره فتح و آیه‌ ۳۰ سوره توبه آمده است و با واژه وقار ارتباطی تنگاتنگ دارد. پیر هرات، در تفسیر عرفانی آیه ۳6 سوره فتح می‌نویسد: «سکینه، آرامشی است که خداوند به فضل خود در دل دوستانش می‌افکند و آرامش دل‌ها را در دو چیز می‌نهد: یکی در خدمت و دیگری در یقین. آرامش در خدمت به سه چیز است: ۱. عمل به احکام شرع، تا به اندک توانگر شود، ۲. اعتماد به اصل دین، تا از وسوسه‌ی شیطان در امان باشد و ۳. در کار دین خلق را فراموش کند، تا از ریا آزاد شود. آرامش در یقین نیز به سه چیز است: ۱. به هرچه روزی شود، راضی باشد، تا از سنگینی بار بیاساید، ۲. زیان را یکسان بیند، تا از بیم فارغ شود ۳. امور خود را به خدا واگذارد، تا از علاقه‌ها رهایی یابد. نشانه رسیدن به سکینه و آرامش این است که آدمی بخشنده و بخشاینده شود. بخشایشی که همه‌ی دنیا را به کافری بخشد و بر او منت ننهد؛ و بخششی که همه‌ی نعمت دنیا را به مؤمنی بخشد و اگر بپذیرد، ممنون او باشد». [ذکر این روز «يا مُنْزِلَ السَّكينَةِ فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ» است.]   دعاي روز بيستم 🔵اَللّهُمَّ افْتَحْ لى فيهِ اَبْوابَ الْجِنانِ، وَاَغْلِقْ عَنّى فيهِ اَبْوابَ النّيرانِ، وَوَفِّقْنى فيهِ لِتِلاوَة الْقُرْانِ، يا مُنْزِلَ السَّكينَةِ فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ. 🔮بارخدایا! در این ماه درهای بهشت را به رویم بگشا، و بر رویم ببند درهای دوزخ را، و بر تلاوت قرآن موفقم فرما، ای فرود آورنده آرامش در دلهای مؤمنان. 🆔@majmaqomh

❇️حکومت قداستی ندارد، حکومتی که عادلانه رفتار کند مقبول خداست/ کشوری که مناسباتش دارای فساد باشد توسعه پیدا نمی‌کند 🗣دکتر محمدرضا یوسفی در نشستهای امام علی و پاسداری از حقوق مردم: 🔹حکومت ناشی از قرارداد مردم و حاکم است، بدون حکومت نظم اجتماعی شکل نمی گیرد و حق مردم از بین می‌رود، وظیفه حکومت ایجاد فضایی است که کافر و مومن استفاده کنند و امنیت ایجاد کند، با دشمنان مقابله کند و جلوی تعرض به حق ضعفا را بگیرد و عدالت را اجرا کند. 🔹امام علی در مکالمات با معاویه به الهی بودن حکومت خود اشاره نمی‌کند و صرفاً به بیعت مردم با خود به عنوان منشأ اعتبار حکومت اشاره دارد. 🔹یکی از دلایل امام علی(ع) برای خودداری از پذیرش حکومت این بود که در روز قیامت از یک به یک اقدامات حاکم پرسیده می‌شود که به عدالت رفتار کرد یا نه و اگر به عدالت رفتار نکرده باشد، عذاب شدیدی بر او وارد می‌شود. 🔹امام علی به مردم می‌گوید اگر من به تعهداتم عمل نکردم، می‌توانید نافرمانی مدنی کنید. 🔹امامت و نبوت نیازمند شایستگی ذاتی برای راهنمایی مردم است اما حکومت بدون رضایت مردم ممکن نیست. 🔹قرآن جامعه مثال زدنی را دارای امنیت، رفاه و اطمینان از آینده و با ثبات می‌داند. تا وقتی مردم امنیت، معیشت و اطمینان از فردا ندارند، نمی‌توانند به دنبال نیازهای متعالی مثل هنر، ادبیات، معنویت و بالاتر از همه دین بروند. 🔹 اگر روابط مردم و حکومت در جامعه غلط شد، جامعه دچار فقر و ناامنی می‌شود. در نامه امام علی ع به مالک به جای آنکه مالیات بر اساس کسری بودجه دولت گرفته شود، گفته شده باید طوری مالیات بگیری که مردم برای گسترش فعالیت اقتصادی و تولیدی خود شوق پیدا کنند. امام علی در نامه به محمد ابن ابی بکر می نویسد جامعه مومن برای در رفاه بودن لایق‌تر از دیگر جوامع است. 🔹الزامات حکومت برای ایجاد رفاه شفافیت و فساد زدایی است. طبق نامه ۵۰ نهج البلاغه مردم باید به مسائل مختلف حکومت آگاه باشند و هیچ چیز جز اطلاعات نظامی و‌ امنیتی را نباید از مردم مخفی کرد. 🔹مهم‌ترین مانع توسعه کشورها در ادبیات جدید، فساد است، کشوری که مناسباتش دارای فساد باشد توسعه پیدا نمی‌کند و کشورهای پیشرفته کمترین فساد را دارند. 🔹یکی از دلایل شورش مردم علیه حکومت عثمان، حضور افراد فاسد در حکومت بود. امام علی گفت باید جامعه غربال و نظام ارزشی آن اصلاح شود. در زمان عثمان نماز جمعه و جماعات و ظواهر دینی به راه بود، اما امام علی میگوید وضع جامعه جاهلیت است یعنی  خدا و ارزشهای دینی در جامعه وجود ندارد. چون اگر خدا باشد، آسیب‌های اجتماعی به این شکل وجود نخواهد داشت. مسئله دوم ضروری، شایسته سالاری و نظارت بر آن است. که در خطبه ۱۶ بر آن تاکید میشود. @majmaqomh @yousefimohamadreza

نگرشی کوتاه به مباحث اخلاق اجتماعی از منظر قرآن (قسمت دوم) محمدجعفر سعیدیان فر عدل و تعادل یکی از بخش‌های مهم اخلاق اجتماعی رفتار بر اساس عدالت و تعادل است در مناسبات اخلاق اجتماعی رفتار انسان بر اساس عدالت و تعادل چه نسبت به خودش و چه دیگران و دوری از افراط و تفریط یکی از اصول محوری است. مبارزه با ظلم از محورهاى دعوت پيامبران و پيامبر اسلام (ص) به‌عنوان یک دعوتِ‌ اجتماعى است. در قرآن اين كلمه دايره بسيار گسترده‌اى دارد و ۳۱۵ بار به هيئت‌هاى مختلف بكار رفته است. از شرك گرفته تا همراهى با ستمگران كه در نظر و يا در عمل مشرك هستند. ظلم به نفس، يعنى كارى در حق خود انجام دهد كه به زيان و ستم خود باشد از دیگر مصادیق ظلم است؛ بنابراين خانواده محورى ظلم گوناگون است و كلمه متضاد آن عدالت و انصاف است كه پيامبران در آماده كردن جامعه براى تحقق عدالت گام بر مى‌دارند: «لَقَدْ أَرْسَلْنٰا رُسُلَنٰا بِالْبَيِّنٰاتِ‌ وَ أَنْزَلْنٰا مَعَهُمُ‌ الْكِتٰابَ‌ وَ الْمِيزٰانَ‌ لِيَقُومَ‌ النّٰاسُ‌ بِالْقِسْطِ» (حديد (۵۷) آيه: ۲۵) در این آیه ارسال رسل و انزال کتب برای برپایی مردم بوده است «لِيَقُومَ‌ النّٰاسُ‌ بِالْقِسْطِ» یعنی به‌وسیله قسط است که مردم بر پاخواهند بود. تحقق قسط و جهت دادن فعالیت‌ها و استعدادهای فرد و جامعه به سمت آن نکته اساسی برای شناخت دردهای انسان و راه درمان آن‌ها است. اصل عدالت يك اصل عقلايى و فرادينى است كه در تمام اديان الهى به آن تأكيد شده و بر كل حيات آدمى جریان دارد. اين اصل در شكل گسترده، با ابعاد مفهومى و مصداقى در حوزه معنايى مفرد و مركب، مستقيم و غيرمستقيم، سلبى و ايجابى در قرآن كريم مطرح شده و براى آن هيچ شرط و زمان و مكانى خاصی قائل نشده است. در اينجا پرسش مطرح است كه چرا اديان و پيامبران بر اصل عدالت تأكيد كرده و تحقق آن را بارها خواستار شده‌اند. در پاسخ بايد گفت اين نكته به دليل اهميت و خطرزايى آن است. دين براى عدالت چنان ارزشی قائل است كه به آن جنبه قداست و معنويت می‌دهد و براى تحقق آن پاداش اخروى تعيين می‌كند. در قرآن نه تنها بر تحقق عدالت در جامعه تاكيد شده، بلكه آن را از اهداف بلند پيامبران دانسته است. از سوى ديگر عدالت قرآنى هم ناظر به بُعد سلبى و هم بُعد ايجابى است، (نبايد ستم و ظلم ورزيد و هر چيزى بايد در جاى خود قرار گيرد). عدالت امرى انسانى است و منظور از انسانى بودن، آن است كه ارزش ذاتى دارد و شمول‌پذير است و در قالب و قلمرو خاصى قرار نمى‌گيرد و به دين و مذهب خاصى هم محدود نمی‌شود. بى عدالتى بد است. براى هركس باشد، هرچند مجرم باشد، مجرم در محدوده جرمش مجرم است، اما دليل بر اين نمى‌شود كه به او ظلم شود، يا بيشتر از جرم او مجازات شود، يا چون مجرم است بشود، به او هر كارى كرد، تهمت زد، شكنجه كرد، يا وقتى كه او اسير شده، بدرفتارى كرد. ارزش ذاتى داشتن، اين است كه نفس كار، در ذات خودش زيبا يا زشت است و تابع جعل و قرارداد مذهب و عقيده خاصى نيست. به عبارت ديگر زيبايى عدالت در حق خدا و يا بندگانش، به اين معنا است كه اگر او هم نمى‌گفت زيبا بود، آن را در مى‌يافتيم، در باره ظلم هم، زشت بودن آن را در مى‌يابيم. حال اگر خداوند مى‌گفت يا نمى‌گفت ما آن را درك مى‌كرديم. چنانكه در برخى از اصول ديگر چون استبداد و اجبار كردن ديگران نيز آن‌ها زشت هستند و رعايت حق انتخاب ديگران، به ذات خود خوب است. در ادامه به تعدادی از آیات اشاره می‌کنیم که ماموریت مهم دعوت توحیدی پیامبر را عدالت مطرح می‌کند. عدالتی که یکی از بنیان‌های اساسی اخلاق اجتماعی است. آیات: ۱) قُلْ‌ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْط ...(اعراف، آیه 29)؛ « بگو وپروردگارم به دادگرى وعدالت فرمان داده است.» ۲) وَ أُمِرْتُ‌ لِأَعْدِلَ‌ بَيْنَكُمُ‌ ...(شورى، آيات ۱۳-۱۵)؛ «و دستور يافته‏ام تا ميانِ شما دادگرى كنم.» ۳) وَ إِنْ‌ حَكَمْتَ‌ فَاحْكُمْ‌ بَيْنَهُمْ‌ بِالْقِسْطِ إِنَّ‌ اللّٰهَ‌ يُحِبُّ‌ الْمُقْسِطِينَ‌) (مائده، آیه ۴۲)؛ «و اگر داورى مى‏كنى، پس به عدالت در ميانشان حكم كن كه خداوند دادگران را دوست مى‏دارد. 🆔@majmaqomh

🔸آموزه‌های کوتاه اخلاقی از امام علی(ع) محمدجعفر سعیدیان‌فر ۱) عقل با ارزش‌ترین دارایی: قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: لاَ غِنَى كَالْعَقْلِ وَ لاَ فَقْرَ كَالْجَهْلِ وَ لاَ مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لاَ ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ. (نهج البلاغه حکمت 54)؛ هيچ ثروتى مانند عقل وخرد و هيچ نیازمندی و تنگدستی چون بی‌خردی نيست. هيچ میراثی مانند ادب و هيچ پشتيبانى مانند مشورت نيست. ۲) جهل سبب افراط و تفریط: قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: لاَ تَرَى الْجَاهِلَ إِلاَّ مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً. (نهج البلاغه حکمت 70)؛ جاهل و نادان را نمی‌بینی مگر این‌که درحال تندروی است [افراط] و یا درحال کندروی و کم‌کاری [تفریط] ۳) زیبایی توامانی عقل، علم،حلم و قدرت: قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: لا شىء أحسن من عقل مع علم و علم مع حلم و حلم مع قدرة. (غرر الحکم (ترجمه رسولی محلاتی)، جلد ۲، صفحه۱۶۰)؛ چيزى بهتر نيست از عقلى كه با علم همراه باشد، و علمى كه با حلم و بردبارى توأم باشد، و حلمى كه با قدرت باشد [يعنى با وجود قدرت بر انتقام، نه از روى ضعف و ناتوانى] ۴) مشورت قبل از تصمیم و اندیشیدن قبل از عمل: قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: شاور قبل ان تعزم، و فكّر قبل ان تقدم.( ‌شرح غرر الحکم(خوانساری) جلد ۴، صفحه ۱۷۹)؛ پیش از هر تصمیم گرفتن مشورت کن وقبل از هر اقدام وعمل فكر كن وبیاندیش ۵) مشورت، با خردمندان، امنیت از خطا و پشمانی: قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: شاور ذوى العقول تأمن الزّلل و النّدم ( ‌شرح غررالحکم(خوانساری) جلد۴، صفحه ۱۷۹)؛ در کارها باخردمندان مشورت كن تا ايمن گردى از لغزش و پشيمانى. ۶) ارزش عقل وخرد: قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: قيمة كلّ امرء عقله. (غررالحکم (ترجمه رسولی محلاتی)، جلد ۲، صفحه 153)؛ ارزش و بهاى هر كسى (به) عقل و خرد او است. ۷) آزمایش عقل با شش ویژگی رفتاری اخلاقی: قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: ستّة تختبر بها عقول النّاس:الحلم عند الغضب، و الصّبر عند الرّهب، و القصد عند الرّغب، و تقوى اللّه فى كلّ حال، و حسن المداراة، و قلّة المماراة. (شرح غررالحکم، ج4، ص87)؛ شش چيز است كه آزمايش شود بدان‌ها عقل‌هاى مردمان: 1- بردبارى در هنگام خشم، 2- شكيبايى در هنگام ترس 3- ميانه‌روى در هنگام ميل و خواهش [دوری از افراط وتفریط که برهم زننده روابط همراه باتعادل اجتماعی است] 4- تقواى الهى در هر حال 5- خوب مدارا كردن 6- كمى جدال و ستيزه.[گفتگوی اقناعی وارتباط خردمندانه بدون جدال وستیز ازنشانه های عقل است] ۸) برتری علم و عقل بر ثروت و نژاد: قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: يتفاضل النّاس بالعلوم و العقول، لا بالأموال و الأصول. (غررالحکم (ترجمه رسولی محلاتی)، جلد۲، صفحه۱۶۱)؛ برترى مى‌يابند مردم به خاطر علم‌ها و عقل‌هایشان، نه براى مال‌ها و ريشه‌ها (و نژادها) یشان. ۹) مدارا با مردم : قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: سلامة الدّين و الدّنيا فى مداراة النّاس.( ‌شرح غررالحکم(خوانساری) جلد۴، صفحه۱۴۰)؛ سلامتى دين و دنيا در مدارا كردن با مردم است، [مدارا و به‌رسمیت شناختن حق انتخاب دیگران در زیست دینی و دنیایی سبب ایجاد تعادل و رواداری در جامعه و پرهیز ازخشونت‌ورزی بر اساس عقیده می‌شود و نتیجه مدارا، دوری از اضطراب امنیت و سلامت دین و دنیاست] ۱۰) عیب‌جویی از دیگران : قَالَ عَلِیٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: شرّ النّاس من كان متتبّعا لعيوب النّاس عميّا لمعايبه..( ‌شرح غررالحکم (خوانساری) جلد ۴، صفحه۱۷۶)؛ بدترين مردم كسي است كه دنبال کننده عیب دیگران باشد [آن را برجسته و افشا کند] و نابينا از عيب‌هاى خود.باشد [آن را بپوشاند] 🆔@majmaqomh

تصمیم درست و عاقلانه محمدرضا یوسفی 🔹 روز شهادت امیرالمومنین، روزی است که شیعیان به یاد بزرگمرد تاریخ، به سوگ می نشینند. از سوی دیگر، روز سیزده بدر نیز یک آیین باستانی و قابل احترام برای ما ایرانیان است. به دلیل اینکه مراسم مذهبی بر اساس تقویم هجری قمری و مراسم ملی ما بر اساس هجری شمسی است، همواره در طول تاریخ، گاه مراسم مذهبی و آیین های ملی تلاقی می کردند. 🔹 صرف نظر از گروه هایی که گاه به نفع مراسم مذهبی مانند محرم و ماه رمضان، مراسم ملی را نادیده می گرفتند و برخی نیز بخاطر آئین ملی، به مراسم مذهبی بی حرمتی می کردند، اما عموم مردم سعی داشتند تا ضمن پاسداشت آئین ملی، حرمت شعائر دینی را حفظ کنند‌. این امر نه از بابت قانون و اجبار حکومت، بلکه بر اساس یک احترام قلبی و درونی میان مردم بوده است. 🔹 بیشتر از یک قرن است که تلاش گسترده ای برای دوگانه سازی اسلام و ملیت ایرانی صورت می گیرد تا این دو را در تقابل با یکدیگر قرار دهند و هر کدام نیز طرفدارانی داشته و دارد. تندروی های طرفین موجب پدید آمدن مسائل تلخی در کشور شده است که ابعاد اجتماعی و سیاسی گسترده ای داشته و بر سرنوشت ما تاثیرگذار بوده است. 🔹 رجوع به ایران پیش از اسلام و بی توجهی به عجین شدن فرهنگ ایرانی با اسلام در طول ۱۴ قرن اخیر و پرورش شخصیت های بزرگ فرهنگی مانند فردوسی، مولوی، حافظ، سعدی و ... تا دانشمندان بزرگی مانند بوعلی، ابن مسکویه، ابوریحان و... یا سیاستمداران بزرگی مانند خواجه نظام الملک و خواجه نصیر و .. یا عالمان دینی بزرگی مانند شیخ صدوق، شیخ طوسی، غزالی و... حکایت از عدم درک ایران و یک تخاصم دارد. تخاصمی که متاسفانه ایران از آن زیانها دیده است. 🔹 فردا نیز روز تلاقی بزرگداشت امیرالمومنین به مناسبت بیست و یکم ماه رمضان، روز شهادت آن بزرگمرد و سیزده بدر این آئین باستانی است. گرچه به طور طبیعی، شاهد برخی افراط ها و گاه نادیده گرفتن حرمتها خواهیم بود، اما عموم مردم به خوبی می دانند که چگونه میان این دو تلائم ایجاد کنند. 🔹 برخی رسانه ها از دخالت دولت و ایجاد محدودیت برای برگزاری آئین ملی خبر داده بودند، خبری تاسف بار که به ویژه در زمان کنونی، به زیان دین تمام می شود. ولی وزارت کشور اعلام کرد که دولت دخالتی ندارد و اطلاعیه ای در این باب صادر نکرده است(خبرآنلاین، دوازده فروردین ۱۴۰۳)، این تصمیمی عاقلانه و درست است. وظیفه دولت حفظ امنیت، نظم و تضمین حقوق شهروندان است. امور مردم به مردم واگذار شود و اجازه داده نشود تا تندروان که شناخت عمیقی از دین ندارند، زندگی تلخ امروز مردم را بر آنان تلختر کنند. @majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔴گام بیست و یکم: وَرَع (پرهیزگاری)‏ «وَلا تَجْعَلْ لِلشَّیْطانِ فیهِ عَلَیَّ سَبیلاً»، «بار خدایا در این روز راهی را برای شیطان بر من قرار مده». کار شیطان، اغواگری و وسوسه‌ی درونی است؛ اما بدون خواست انسان نمی‌تواند به صورت تکوینی او را به انجام کارهای ناپسند مجبور کند. در روز رستاخیز نیز که برخی به شیطان اعتراض می‌کنند و او را مسئول کارهای ناشایست خود می‌دانند، او در دفاع از خود می‌گوید: «ماکان لی علیکم من سلطان الّا ان دعوتکم فاستجبتم لی فلا تلومونی ولوموا انفسکم»، «من در دنیا بر شما سلطه‌ای نداشتم، تنها من شما را فرا خواندم این شما بودید که دعوتم را پذیرفتید، پس مرا سرزنش نکنید، بلکه خود را سرزنش کنید.» هنگامی‌که در دعاها از خدا رهایی از شیطان را می‌خواهیم، در حقیقت به خدا پناه می‌بریم و برای مقابله با وسوسه‌های او، که با سوارگان و پیادگانش بر ما هجوم آورده و ما را تحت فشار قرار می‌دهد، از خدا یاری می‌خواهیم. راه مقابله با شیطان تقوا (خویشتن بانی) و وَرَع (پرهیزگاری) است. خواجه عبدالله گوید: «ورع بازپرهیزیدن است از کارهای ناپسندیده، افزونی‌های ناشایسته و خاطره‌های شوریده. ورع از ناپسندیده به سه چیز توان: ۱. دریغ داشتن خود از نکوهش، ۲. نگاه‌داشتن دین خود از کاهش ۳. باز داشتن دل از آلایش. ورع از افزونی به سه چیز توان: ۱. درازی حساب و میزان،۲. شماتت خصمان ۳. غبن از وارثان. ورع از خاطره‌های شوریده به سه چیز توان: ۱. به تدبر قرآن، ۲. به زیارت گورستان ۳. به تفکر در حکمت حکیمان». [ذکر این روز «اعوذبالله من الشيطان الرجيم» است.]   دعاي روز بيست و يكم 🔵اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى فيهِ اِلى مَرْضاتِكَ دَليلاً، وَلا تَجْعَلْ لِلشَّيْطانِ فيهِ عَلَىَّ سَبيلاً، وَاجْعَلِ الْجَنَّةَ لى مَنْزِلاً وَمَقيلاً، يا قاضِىَ حَواَّئِجِ الطّالِبينَ. 🔮بارخدایا! در این ماه برایم به سوی خشنودیت راهنمایی نه ، و شیطان را بر من سلطه مده، و بهشت را منزل و استراحتگاهم قرار ده، ای برآورنده حاجت‌های مشتاقان. 🆔@majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔵🔴🔵گام بیست و دوم: رضا (چهره گشودگی)‏ «وَوَفِّقْنی فیهِ لِمُوجِباتِ مَرْضاتِکَ»، «بار خدایا در این روز مرا بدانچه زمینه‌ی خشنودیت را فراهم می‌آورد، موفق فرما». سالک به آن‌چه خدا برای وی خواسته، خرسند است و با این کار زمینه‌ی خشنودی خدا را فراهم می‌آورد. یکی از زمینه‌های خشنودی خداوند، دوست داشتن ذات حق است به گونه‌ای که عشق به مولا، دیگر عشق‌ها را از دل او بیرون کند. در روایتی از امام صادق(ع) نقل است که فرمود: «ایمان کسی خالص نمی‌شود تا این که خدا را از خود، پدر و مادر، فرزند، اهل و عیال و مال، و از همه‌ی مردم بیشتر دوست بدارد». دوست داشتن مستمندان، بیچارگان و نیازمندان نیز باعث خشنودی خداوند است؛ چرا که این‌ها عیال خداوندند. حضرت موسی(ع) از خدایش خواست تا یکی از نشانه‌های خشنودی خود از بندگانش را باز گوید. به او وحی رسید که «ای موسی، هرگاه دیدی بیچارگان و مسکینان را دوست داری و از ستمگران بیزاری، بدان که این خشنودی و دشمنی تو نشانه‌ی خشنودی من است». چهره‌گشادگی و خرسندی به آن‌چه خدا برای انسان مقدر کرده، از چیزهایی است که مورد رضای خداوند است. در روایت است: «من لم یرض بقضایی. ... فلیطلب ربّا سوایی»، «هر کس به قضای من رضایت ندهد، پروردگاری جز من را جستجو کند». فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب که حیف باشد از او غیر او تمنایی پیر هرات در کتاب صد میدان گوید: «میدان بیست و سوم رضاست. قوله تعالی: «رضی الله عنهم ورضوا عنه»، «خدا از آنان خشنود است و آنان از او خشنود». رضا خشنودی است و بسندکاری. و آن سه چیز است: به دین وی چنان که فرستاده راضی باشی، به روزی خود و دیگران چنان که مقرر کرده راضی باشی و به مولای خود به جای هرچه از اوست راضی باشی». جانی است مرا به عشق تو خورده رقم خواهی‌اش به شادی کش و خواهیش به غم و هم او در تفسیر عرفانی آیه شریفه فلما اسلما و تلّه للجبین (صافات/103) در بیان قربانی اسماعیل توسط ابراهیم (علیهما السلام) گوید: من چه دانستم، که این دود، آتش داغ است! من پنداشتم که هر جا آتشی است چراغ است! من چه دانستم که در دوستی کشته را جایگاه است، و قاضی خصم را پناه است! من چه دانستم که حیرت را به وصال تو طریق است، و ترا آن بیش جوید، که در تو غریق است. الهی! چگونه یادت کنم، که خود همه یادم! من خرمن نشان خود را، همه بر باد دادم! [ذکر این روز «اللهمّ وفّقنی لموجبات مرضاتک» است.]   دعاي روز بيست و دوم 🔵اَللّهُمَّ افْتَحْ لى فيهِ اَبْوابَ فَضْلِكَ، وَاَنْزِلْ عَلَىَّ فيهِ بَرَكاتِكَ، وَوَفِّقْنى فيهِ لِمُوجِباتِ مَرْضاتِكَ، وَاَسْكِنّى فيهِ بُحْبُوحاتِ جَنّاتِكَ، يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ. 🔮بار خدایا! در این ماه درهای فضل و کرمت را به رویم بگشا ، و برکاتت را بر من نازل فرما، و مرا بدانچه موجب خرسندی توست موفق نما، و در سایه سار بهشت جایگاهم را مقرر فرما ، ای اجابت‌کننده درخواست‌های بیچارگان. 🆔@majmaqomh

♦️گسترش فضای یاس از مشکلات امروز فرهیختگان ما است آیت الله ایازی: مسأله صبر در مجموعه مفاهیم اخلاقی قرآن که جزء مفاهیم اخلاق اجتماعی است، جایگاه بسیار کلیدی و متعالی دارد. به نظر ما مسأله صبر یعقوب کار بسیار بزرگی در آن تاریخ در حوزه خانواده بود و امکان الگوگیری کردن از این مسأله برای امروز وجود دارد. قرآن کریم می‌خواهد مسأله صبر، خویشتن‌داری و تحمل را در قالب یک داستان عینیِ حساس خانوادگی در بیت پیامبری بزرگ بیان کند و شاید امروز که در ادبیات اجتماعی مسأله تاب‌آوری را مطرح می‌کنند، قرآن در حوزه نه فقط فردی، بلکه در حوزه اجتماعی می‌خواهد بگوید که چگونه جامعه در برابر مشکلات و سختی‌ها تاب‌آوری کند؛ مأیوس نشود، از کشور فرار نکند و در کشور بماند و با سختی‌‌ها دست و پنجه نرم کند تا این کشور ساخته شود. یکی از مشکلات امروز فرهیختگان ما این است که از مشکلات، ستم‌ها و ناکارآمدی می‌گویند و فضای یأس را می‌گسترانند؛ در حالی که باید در ضمن بیان هشدار به مردم بگویند، مأیوس نشوید. به گزارش جماران، آیت‌الله محمدعلی ایازی در نشستی با موضوع «صبر جمیل» که توسط انجمن مباحثات قرآنی برگزار شد، با اشاره به اینکه در مباحث روانشناسی و جامعه‌شناسی مسأله ایستادگی در برابر مشکلات و سختی‌ها را به عنوان یک مسأله مهم در زندگی فردی و اجتماعی تلقی می‌کنند، گفت: اگر صبر یکی از فضایل انسانی تلقی می‌شود، «صبر جمیل» قله این فضیلت اخلاقی است. ⬅️ادامه مطلب در لینک زیر 🍀http://majmaqom.ir/%D9%86%D8%B4%D8%B3%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C/%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%B4-%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C-%DB%8C%D8%A7%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B4%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D9%81%D8%B1%D9%87%DB%8C%D8%AE%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%A7-%D8%A7%D8%B3%D8%AA 🆔@majmaqomh

نهج البلاغه و امروز ما محمدرضا یوسفی 🔹 اين روزها مصادف با ايام شهادت اميرالمومنين است. يكي از سوالاتي كه معمولا در اين ايام مطرح مي شود اين است كه چه نسبتي ميان علي و دنياي امروز ماست. اين پرسش از جهات مختلف حائز اهميت بوده و از زواياي گوناگون مي توان به آن نگاه كرد. 🔹اگر رويكرد ما صرف بيان تاريخ باشد، آن دوران مدتهاست كه به پايان رسيده است. انسانهاي درگير آن روز، چه خوب و چه بد، قرنهاست كه در زير خاك آرميده اند. از اين رو صرف دانستن مسائل خاص آن زمان و نام بردن از اسامي آنان نسبتي با امروز ما ندارد. 🔹 آنچه كه براي ما اهميت دارد اين است كه آيا در نهج البلاغه و يا دوره حكومت علي، پيامي براي پيروان وي وجود دارد كه انجام آن، دنياي بهتري براي آنان بسازد؟‌ براي پاسخ به چنين پرسشي بايد از وقايع تاريخي عبور كرد و به روح و محتوای سخن حضرت و پيام وي چشم دوخت. مي توان نمونه هايي از پيامهاي اميرالمومنين را در اين يادداشت مختصر مورد توجه قرار داد.  🔹مرور بر نهج البلاغه، نگاه دینی متفاوتی به جامعه عرضه می کند. دینی عقلانی، اخلاقی و عادلانه در حوزه های اجتماعی ملموس است. این رویکرد مورد نیاز حکومت و مردم ماست. 🔹به عنوان نمونه در حوزه اقتصاد، در سال 1402، جمعیت زیرخط فقر، 30 درصد برآورد شده است. چند سال است که این رقم تثبیت شده است. و این به معنای عمیق تر و با ثبات تر شدن دام فقر برای گروههایی از جامعه ایران است. این در حالی است که یکی از محورهای جدی حکومتی و اجتماعی نهج البلاغه، دغدغه محرومیت زدایی از طبقات ضعیف جامعه است. چگونه کشوری می تواند دم از نهج البلاغه بزند و به گفته رئیس کمیته امداد، یازده میلیون فقیر در کشور داشته باشد. 🔹محور دوم، فاصله طبقاتی شدیدی است که در جامعه ایران وجود دارد. عده ای شب را بدون نان شب سپری می کنند و عده ای ثروتهای آن چنانی دارند. این امری است که حضرت در خطبه سوم مبارزه با آن را تکلیف حکومت خویش بیان کرده است. 🔹محور سوم، توجه به رفاه عمومی جامعه است. حضرت بر نظام مالیاتی عادلانه با نرخهایی که تولیدگنندگان انگیزه فعالیت بیشتر بیابند تاکید کرده است. وی نگاه به مالیات از زاویه تامین مالی هزینه های دولت را نادرست دانسته و اعتقاد دارد که نظام مالیاتی باید به گونه ای طراحی شده که انگیزه فعالیت اقتصادی بیشتر شده و در نتیجه رشد اقتصادی و رفاه  افزایش یابد. همچنین حضرت معتقد به نظارت و نه دخالت در بازار است. 🔹 توزیع درست اموال عمومی و مبارزه با فساد مالی هم از اصول بسیار مهم است که حضرت تحت هیچ شرایطی نسبت به آن کوتاه نیامد. ما نمیتوانیم عذر بیاوریم که به دلیل مشکلات مختلف نتوانستیم در این مسیر حرکت کنیم زیرا مشکلات امیرالمؤمنین در زمان خودش، کمتر از مشکلات ما نبوده است. 🔹برای عملی کردن دستورات نهج البلاغه سه مرحله را باید طی کرد. در مرحله نخست، دریافت پیامهای نهج البلاغه است. پیامهایی همچون کاهش فاصله طبقاتی، مشروعیت آزادیهای سیاسی، حرمت حقوق انسانها، دوری از تبعیض و امثال آن. در مرحله دوم،  وضعیت کنونی خود را ارزیابی کرده و با نگاه حضرت امیر مقایسه کنیم. 🔹 در مرحله سوم، به بررسي علمی چگونگی تحقق آرمان های نهج البلاغه پرداخته شود و گاه می توان از برخی توصیه های سیاستی حضرت نیز که در دنیای امروز امکان تحقق دارد، بهره جست. به عنوان مثال، امیرالمؤمنین بسیار تاکید بر پرداخت یارانه به گروههای فقیر دارد. دو دیدگاه در دنیایامروز در این ارتباط وجود دارد. یک دیدگاه بر پرداختهای جنسی و دیدگاه دیگر بر پرداختهای نقدی تاکید دارد. هر دیدگاه، استدلالهایی دارد. به عنوان مثال قائلین به پرداخت نقدی، معتقدندکه پرداخت نقدی  این امکان را به افراد می دهد تا پول را در مسیری که بیشترین مطلوبیت را دارد، هزینه کنند. اما قائلین به پرداخت جنسی معتقدند که پرداخت پول نقد، چه بسا به دلیل اعتیاد به مواد مخدر، قمار و..  سرپرست خانوار، لزوما به معنای هزینه کردن در راه صحیح نیست. بنابراین پرداخت جنسی بهتر است. اما توصیه سیاستی امیرالمؤمنین، یارانه ترکیبی از جنسی و نقدی است. این ترکیب میتواند با توجه به نیازها و حساسیت های خاص در جامعه دنبال شود. 🔹 یکی از محورهای مورد توجه نهج البلاغه، برابری همگان در برابر قانون و برابری در برخورداری از حقوق شهروندی است که این نیز با وضع کنونی جامعه ما تفاوت زیادی دارد. 🔹 سخن امیرالمؤمنین به مالک که «با مردم مدارا کن چرا که آنها یا برادر دینی تو هستند یا همانند تو انسانند و دارای حقوق برابر» بسیار گویاست. @majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔴🔵گام بیست و سوم: توبه (پیراستن از آلودگی)‏ «اَللّهُمَّ اغْسِلْنی فیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَطَهِّرْنی فیهِ مِنَ الْعُیُوبِ»، «بار خدایا مرا از گناهان شسته و از عیب‌ها پیراسته کن». شب قدر، شب توبه و بازگشت به درگاه خداوند متعال و شب شستشوی اندام از آلودگی به گناهان است؛ این شب، شب پیراستن روح و جان از عیوب معنوی مانند کبر، ریا، حسد و عُجْب با آب توبه است که همه‌ی گناهان را پاک می‌کند؛ در همین زمینه فرمودند: «التائب من الذنب کمن لاذنب له»، «توبه کننده از گناه گویی هیچ گناهی مرتکب نشده است». فیض بی‌کران خداوندی در طول ماه مبارک رمضان، که ماه ضیافت الهی است، بر همگان جاری است و گسترده‌ترین‌اش در شب‌های مبارک قدر است. سالک همواره انتظار چنین لحظاتی را می‌کشد تا نفخه‌ی رحمانی بوزد و دل مرده‌اش با نسیم بهاری و نغمه‌ی ملکوتی زنده شود. پیر هرات در میدان توبه پیرامون آیه‌ شریفه‌: «توبوا الی الله توبة نصوحأ»، «به درگاه خدا با توبه‌ای بی بازگشت توبه کنید»، گوید: «توبه نشانِ راه است و سالار بارگاه و کلید گنج و شفیع وصال و میانجی پذیرش و شرط قبولی عمل و سرِّ همه‌ شادی‌ها. ارکان توبه سه چیز است. پشیمانی در دل، پوزش‌خواهی به زبان و بریدن از بدی و بَدان. و اقسام توبه سه است: توبه‌ی مطیع، توبه‌ی عاصی و توبه‌ی عارف. توبه‌ی مطیع از بسیار دیدن طاعت است، توبه‌ی عاصی از اندک دیدن معصیت و توبه‌ی عارف از نسیان است و منت. بسیار دیدن طاعت را سه نشان است: یکی خود را به کردار خود ناجی دیدن، دیگر مقّصران را به چشم خواری نگریستن و سه دیگر عیب کردار خود باز ناجستن. و اندک دیدن معصیت را سه نشان است: یکی خود را مستحق آمرزش دیدن، دیگر بر اصرار آرام گرفتن و سه دیگر با بَدان الفت داشتن. نسیان و منت را سه نشان است: چشم احتقار از خود بر گرفتن، حال خود را قیمت نهادن و از شادی آشنایی فرو ایستادن». [ذکر این روز «استغفر الله ربّی واتوب اليه» است.] دعاي روز بيست و سوم 🔵اَللّهُمَّ اغْسِلْنى فيهِ مِنَ الذُّنُوبِ، وَطَهِّرْنى فيهِ مِنَ الْعُيُوبِ، وَامْتَحِنْ قَلْبى فيهِ بِتَقْوَى الْقُلُوبِ، يا مُقيلَ عَثَراتِ الْمُذْنِبينَ. 🔮بارخدایا! در این ماه از گناهان بپالایم، و از هر عیب بپیرایم، دلم را بدانچه نشانه پرهیزگاری دلهاست امتحان گردان ، ای آمرزنده لغزشهای گنهگاران. 🆔@majmaqomh

🔳علی و اخلاص عمل      ✍محمدتقی فاضل‌میبدی ◾️هر انسانی ممكن است هنگام عبادت در برابر خداوند اخلاص خود را حفظ کند، ولی در برخورد با مخالف یا مخاصم و معاند، كینه‌های شخصی را كنارگذاشتن كار هر‌كسی نیست. چرا مولانا از خلوص نماز حضرت علی‌(ع) سخن نگفت؟ برای آن هم داستانی است كه تیر را از پای حضرت كشیدند و ایشان متوجه نشدند. برای اینكه برخوردهای مخاصمت‌آمیز كه میان آدمیان صورت می‌گیرد، باید تا چه میزان پای حق در میان است؟ اگر كسی تاریخ جنگ‌ها را بررسی كند، خواهد دید كه این جنگ‌ها، كشتن‌ها و غارت‌ها غالبا برای غیر‌ خدا بوده است. به تعبیر مولانا، غیر خدا در كار حق شركت داشته است. توهمات، لجبازی‌ها، كینه‌های شخصی، پرخاش‌های شیطانی و احیانا خط‌بازی‌های سیاسی درخت خلوص را از ریشه خشكانده است. به تعبیر مولوی: بر خیالی صلحشان و جنگشان/  وز خیالی فخرشان و ننگشان. ◾️مولانا در اینجا از امام‌(ع) یك انسان جنگجوی و شمشیركار خون‌ریز نمی‌سازد، بلكه بزرگ‌ترین سرمایه و صفت انسانی را طرح می‌کند و آن تیغ حلم است كه این تیغ بردباری را از صد لشكر پرزورتر می‌داند. خلوص امام علی در دوران حكومت در برخورد با مخالفانش بیشتر آشكار است. از بحث‌های مهمی كه در این روزگار وجود دارد، حقوق مخالفان است. ◾️اگر كسی با حاكمیت سر مخالفت داشت، با او چه باید كرد؟ آیا باید مخالفان را از حقوقشان محروم و از كار بی‌كار كرد؟ خلوص امام علی‌(ع) در حكومت‌داری تا آنجا گسترش می‌یابد كه حقوق مخالفان خود را كه عمدتا از خوارج بودند، به رسمیت می‌شناسد. آنگاه که خوارج راهشان را از على(ع) جدا کردند، امام(ع) تا وقتى که آنان قیام مسلحانه نکرده بودند، با آنها حداکثر مدارا را مى کرد، حتى حقوقشان را از بیت‌المال قطع و آزادیشان را محدود نکرد. در برابر دیگران به او جسارت و اهانت مى‌کردند، ولى ایشان حلم مى‌ورزید. ◾️هنگامی كه حضرت از جریان طلحه و زبیر پیش ابن‌عباس پرده برداشت، ابن‌عباس گفت: «چرا به آنها اجازه خروج دادی و آنان را به بند نکشیدی و به زندان نفرستادی؟» امام علیه‌السلام در پاسخ فرمود: ای فرزند عباس! آیا به من دستور می‌دهی قبل از نیکی و احسان، به ظلم و گناه اقدام کنم و بر اساس گمان و اتهام قبل از ارتکاب جرم مؤاخذه کنم(شیخ مفید، الجمل، ص166- 167). ظاهر سخن امام علیه‌السلام این است که قبل از ارتکاب جرم، هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن جایز نیست و تنها پس از ارتکاب جرم است که می‌توان مجرم را دستگیر کرد. اینها نمونه‌هایی از اخلاص امام علی‌(ع) در امر حکومت‌داری است. @majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔴گام بیست و چهارم: استعاذه (به خدا پناهندگی)‏ «وَاَعُوذُبِکَ مِمّا یُؤْذیکَ»، «از آن‌چه تو را می‌آزارد به تو پناه می‌برم». پس از توبه و انابه به درگاه خدا و شستشوی دل و جان و روان از پلیدی‌ها و آلودگی‌ها، گام بعدی پناه بردن به خدا برای سپاس‌گزاری از سلامت نفس و پیش‌گیری از آلودگیِ دوباره به معصیت و نافرمانی خداست. باید از شرّ نفس اماره و شیطان گمراه‌کنننده به حول و قوه‌ی الهی پناه برد؛ «لاحول ولا قوة الا بالله». علمای عرفان و اخلاق دو مقام و میدان را برای پناه بردن به خدا مطرح کرده‌اند: یکی میدان «رغبت» است در آیه‌ی شریفه «و انّا الی ربنا راغبون» و دیگری میدان «اعتصام»، «چنگ زدن به ریسمان محکم الهی» در آیه‌ شریفه «واعتصموا بحبل الله جمیعأ و لا تفرّقوا». در کتاب صد میدان خواجه عبدالله گوید : «میدان هشتاد و یکم «اعتصام» است؛ از میدان استسلام، میدان اعتصام زاید. اعتصام دست بر زدن است. اعتصام بر سه رشته است: اول دست در توحید زدن که «فقد استمسک بالعروة الوثقی» است. دوم به قرآن چنگ زدن که «حبل الله» است: «واعتصموا بحبل الله جمیعأ» و سوم دست به حق در زدن که «و من یعتصم بالله» است». «الهی! تو مؤمنان را پناهی، قاصدان را بر سر راهی». «و در منزل و مقام رغبت زیر آیه‌ی شریفه «و زکریا اذ نادی ربّه ربّ لاتذرنی فردأ وانت خیرالوارثین. فاستجبناله ووهبناله یحیی واصلحنا له زوجه انهم کانوا یسارعون فی الخیرات ویدعوننا رغباً ورهباً وکانوالنا خاشعین»، نویسد: «یادکن زکریا را که خدا را فرا خواند و گفت خدایا! مرا تنها و بی فرزند مگذار و تو بهترین وارثانی. پس ندای او را اجابت کردیم و یحیی را به او دادیم و همسر او را زاینده کردیم. چون آن‌ها در کارهای نیک شتابان بودند و ما را از روی بیم و امید می‌خواندند و برای ما فروتن بودند.» به مذاق عارفان معنی آیه این است: خداوندا، پرده عصمت از من باز مگیر و مرا بر یادکرد خود می‌دار و از خود به دیگران مشغول مدار. خداوند بندگان را بنواخت تا بشناختند. توفیق داد تا پرستیدند. تلقین کرد تا بخواستند. دل آن‌ها را معدن نور کرد تا دوست داشتند. خدایی که بی رشوت دوست دارد، بی‌منت عطا دهد و بی وسیلت گرامی گرداند. هر که نیاز بدو برد، توانگرش سازد. هر که ناز بدو کند، عزیزش دارد. اگر سال‌ها بنده گناه کند و گوید: توبه! گوید: پذیرفتم». [ذکر این روز «اعوذبالله من الشيطان الرجيم» است.]   دعاي روز بيست و چهارم 🔵اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ فيهِ ما يُرْضيكَ، وَاَعُوذُ بِكَ مِمّا يُؤْذيكَ، وَاَسْئَلُكَ التَّوْفيقَ فيهِ لاِنْ اُطيعَكَ وَلا اَعْصِيَكَ، يا جَوادَ السّاَّئِلينَ. 🔮بارخدایا! در این ماه آنچه را مورد خشنودی توست از تو می‌خواهم ، و از آنچه تو را می‌آزارد پناه به تو می‌‌برم، و توفیق اطاعت و ترک معصیتت را از تو می‌خواهم، ای بخشنده درخواست‌کنندگان. 🆔@majmaqomh

♦️در جامعه‌ای که عدالت اجتماعی قوام نداشته باشد، دین هیچ معنایی نمی‌دهد استاد فاضل میبدی: یکی از ارکان مهم حفظ هر حکومت، دقت روی بیت‌المال است/ جایی که سفره خالی است، ایمان نخواهد آمد./ داشتن خانه برای یک انسان، از داشتن مسجد برای یک مسلمان مهمتر است./ اگر در جامعه جیبی خالی شد، بدانید جیب‌های دیگری پر شده است؛ تا یک مافیا پشت داستان نباشد، جیب یک فقیر خالی نمی‌شود و سفره‌ای خالی نمی‌ماند./ اگر در جامعه‌ای زندگی کردید که یک روزنامه‌نگار از یک مسئول مسلح ترسید، آن جامعه استبدادی است. حجت‌الاسلام و المسلمین محمدتقی فاضل میبدی در مراسم احیاء شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان بنیاد خیریه زینب کبری(ع)، گفت: مسئولین ببینند در روستاها چه خبر است. بیت‌المال به کام مردم آنجا هست یا نیست؟ جاده، مدرسه، بیمارستان و درمانگاه هست؟ اگر هست و پولی اضافه مانده، یک گوشه‌ای که مسجد ندارد، مسجد بسازید؛ کسی منکر نیست. اما حسین پناهی در شعری می‌گوید «جایی که سفره خالی است، ایمان نخواهد آمد». چند درصد مردم این کشور متمدن در حاشیه‌های شهر زندگی می‌کنند؟ داشتن خانه برای یک انسان، از داشتن مسجد برای یک مسلمان مهمتر است. چون قرآن می‌گوید این خانه‌ها جای آرامش شما هستند. عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه در جامعه‌ای که عدالت اجتماعی قوام نداشته باشد دین هیچ معنایی نمی‌دهد، گفت: یک جای عهدنامه مالک اشتر پیدا کنید که بگوید مواظب باش خانم‌های آنجا سبطی، قبطی و مسیحی و لذا بدحجاب و بی حجاب هستند و تو با آنها مبارزه کن. یا اصلا نمی‌گوید اول که آنجا می‌روی یک مسجد یا مصلی بساز. یک جا پیدا کنید که کارهایی که ما امروز به نام دین عمل می‌کنیم، بر سر همدیگر می‌زنیم و فوج فوج جوانان را از دین بری می‌کنیم، در نامه علی(ع) باشد؛ می‌گوید سعی کن مسائل مالی اطرافیان تو را به بی‌راهه نبرد. بعد دستور می‌دهد که ریشه فسادهای مالی که اطرافیان تو مرتکب می‌شوند را قطع کن. ادامه مطلب در لینک زیر 🍀http://majmaqom.ir/%DA%AF%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1/%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AA-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%85-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%D8%AF%D8%8C-%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D9%87%DB%8C%DA%86-%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%86%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D8%AF 🆔@majmaqomh

♦️حکومتی که فقط به فکر گرفتن مالیات و سرکوب باشد در سراشیب سقوط است آیت الله ایازی: برای هر جامعه‌ای شناخت تغییرات بسیار مهم است. بدون تأمل و بازاندیشی در تجربه­ های پیشین و گفتارهایی که در عوامل تغییرات در جامعه دینی بیان شده، توسعه و تغییر ناممکن است. در این بحث به این پرسش­ها پاسخ داده که: ۱) تغییرهای اجتماعی چیست و ۲)در بستر چه زمینه­ هائی تغییرات مثبت و منفی شکل گرفته است و ۳) فرایند تحول چه مسائل بنیادینی خواهد بود. جامعه در بستری از اتفاقات و علل اجتماعی و سیاسی در معرض تغییر قرار می­گیرد. هیچ اتفاق اجتماعی تصادفی نیست. تحقق اخلاق اجتماعی بدون درنظر گرفتن واقعیت­ های اجتماعی و چالش­ها و آسیب­ها، سرابی بیش نیست، فرایند رشد اخلاق اجتماعی وابسته به شرایط اجتماعی است. به‌طورکلی در جامعه‌ای که نیازهای اساسی انسان‌ها در آن تأمین نمی‌شود، افراد بر پایۀ موازین اخلاقی هم زندگی نمی‌کنند. بدین­ جهت است که هر نظام سیاسی مشروع به جای مشغول کردن خود به امور فرعی شریعت در مرتبه نخست باید به برنامه­ هائی برای رسیدن به عدالت تلاش کند. به گزارش اندیشه ما- چهار صدیکمین جلسه از سلسله جلسات نظریه پردازی موسسه فرهنگی- پژوهشی فهیم با حضور اساتید حوزه ودانشگاه وجمعی کثیری از طلاب وفضلایی حوزه در تاریخ۱/۱۶/ ۱۴۰۳ در سالن اجتماعات موسسه فهیم با سخنرانی آیت الله سید محمد علی ایازی با عنوان« فرایند تحول و تغییرات اجتماعی از دیدگاه امام علی (ع) با محوریت نهج البلاغه» بر گزار شد که چکیده ومتن کامل سخنرانی استاد ایازی را در لینک زیر می خوانید: 🍀http://majmaqom.ir/%D9%86%D8%B4%D8%B3%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C/%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%D8%AA%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%81%D9%82%D8%B7-%D8%A8%D9%87-%D9%81%DA%A9%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%86-%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%88-%D8%B3%D8%B1%DA%A9%D9%88%D8%A8-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D8%A8-%D8%B3%D9%82%D9%88%D8%B7-%D8%A7%D8%B3%D8%AA 🆔@majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔴🔵گام بیست و پنجم: محبت (مهرورزی)‏ «اَللّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ مُحِبَّاً لاِوْلِیاَّئِکَ»، «بار خدایا در این روز مرا دوست‌دار دوستانت قرار ده». محبت، دوستی و مهر ورزی است و این از عالی‌ترین و والاترین مقامات است، دوستی خدا و دوستی با دوستان خدا. در پایان کتاب صد میدان آمده است: و این صد میدان همه در میدان محبّت مستغرق است قوله تعالی: «یحبّهم و یحبونه» ــ «خدا آنان را دوست می‌دارد و آنان دوستدار خداوندند». «و دوستی را سه مقام است: اول راستی، دوم مستی و سوم نیستی». هنگامی که محبت به نهایت کمال رسد، عاشق در معشوق فانی می‌شود. در کتاب علل‌المقامات نیز آمده است: «محبت بنده، درخشش وی در برابر عزت پروردگار است و این در مذهب عوام عمده ایمان و در مکتب خواص علت «فنا» است.» . پیر هرات در تفسیر سوره لقمان گوید: «دلیل یافتِ دوستی؛ دو گیتی به دریا انداختن است و نشان حقیقت دوستی، به غیر نپرداختن!» «اول دوستی داغ است و آخر آن چراغ. اول دوستی اضطرار است و میانه آن انتظار و آخر آن دیدار!» در جای دیگر گوید: «همه دوستی میان دو تن باشد. سه دیگر در نگنجد. در این دوستی همه تویی، من در نگنجم». و به راستی در وادی دوستی جای اغیار نیست، عاشق جز به معشوق نیندیشد و جز وصل و دیدار او نخواهد و در این راه دیگر خود را نمی‌بیند. پیر هرات در مناجات نامه‌ای گوید: «الهی! ار زبان محبت خاموش است، حالش همه زبان است! و رجان بر سر دوستی کرد. چون دوست به جای جان است! غرق شده، آب نبیند، که گرفتار آن است! به روز چراغ نیفروزند، که روز چراغ جهان است!» [ذکر این روز «اللهم اجعلنی محبّاً لاوليائک ومعادياً لاعدائک» است.] دعاي روز بيست و پنجم 🔵اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فيهِ مُحِبَّاً لاِوْلِياَّئِكَ، وَمُعادِياً لاِعْداَّئِكَ، مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خاتَِمِ اَنْبِياَّئِكَ، يا عاصِمَ قُلُوبِ النَّبِيّينَ. 🔮بارخدایا! در این روز مرا دوستدار دوستانت و دشمن دشمنانت، و پیرو روش پایان‌بخش پیامبرانت گردان، ای نگهدارنده دلهای پیامبران. 🆔@majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔴🔵گام بیست و ششم: طمأنینه (آرامش خواهی)‏ «اَللّهُمَّ اجْعَلْ سَعْیی فیهِ مَشْکُورا»، « بار خدایا تلاشم را در این روز پاداش عنایت فرما». حرکت و تلاش انسان باید برای دستیابی به هدف و رسیدن به نتیجه‌ای باشد؛ کشاورز به امید درو می‌کارد، باغبان به امید میوه درخت می‌نشاند، تاجر به امید سود تجارت می‌کند، غواص به امید یافتن دُرِّ گران‌بها به ژرفای دریا می‌رود و سالک به امید نتیجه به نماز و روزه و عبادت می‌پردازد. آن که نمازهایش را با حضور قلب می‌خواند، به بیچارگان و بینوایان رسیدگی می‌کند، اموالش را در راه خدا می‌بخشد، در روزهای گرم تابستان روزه می‌گیرد و در شب‌های طولانی زمستان به عبادت و راز و نیاز با معبود می‌پردازد، بی‌تردید انتظار پاداش و مزدی از خداوند متعال دارد. بدون شک این تلاش و عبادت او نیز از دید خداوند رئوف و رحیم پوشیده نیست و تلاش‌های وی را بی‌نتیجه نمی‌گذارد. همچنان‌که فرمود: «وکان سعیکم مشکورا»، «تلاش شما مورد سپاس خواهد بود و خدا به چندین و چند برابر پاداش خواهد داد». انسان سالک به خدا اطمینان دارد و خدا نیز این اطمینان را به بندگان خود داده است که به وعده‌هایش با آنان وفا کند؛ چنان که فرمود: «اوفوا به عهدی اوف بعهدکم»، «شما به پیمانتان با من وفا کنید، من نیز به پیمانم با شما وفا خواهم کرد». صاحب نفس مطمئنه هیچ‌گاه در نتیجه‌بخش بودن عبادت و تلاش خود تردید نخواهد کرد. پیر هرات در تفسیر عرفانی آیه شریفه‌ «الذین آمنوا وتطمئن قلوبهم بذکرالله الا بذکرالله تطمئن القلوب» گوید: «به زبان اشارت این آیه از دو کس خبر می‌دهد: یکی مرید و دیگری مراد. یکی کسی که اوقات خویش به ذکر زبان مستغرق دارد، گهی نماز کند، گهی تسبیح گوید، گهی قرآن خواند، و آن دیگری که مانند غریق در دریای بی‌کران ذکر حق را با جان می‌نوازد. این یک در راه دین است رونده، و در بند ذکر خویش درمانده و آن یک بر بساط قرب از مردم و اسباب دنیوی ربوده شده و به جذبه‌ی الهی ویژه گشته. آن را گویند ذکر نگه‌دار! و این را گویند: ذکر را گوش دار! گروهی در آرزوی بهشتند و گروهی بهشت در انتظار آن‌هاست. که مصطفی فرمود: بهشت به چهار گروه اشتیاق دارد: روزه‌داران رمضان، خوانندگان قرآن، نگاه‌دارندگان زبان و سیر کنندگان گرسنگان». البته عارفان وارسته‌ای که پیروان راستین مولا امیر مؤمنان علی(ع) هستند، خدا را به طمع بهشت یا ترس از دوزخ عبادت نمی‌کنند، بلکه چون او را شایسته عبادت یافته‌اند می‌پرستند؛ زبان حال اینان این مناجات پیر هرات است که گوید: «الهی! هر کس را امیدی است و امید عارف دیدار. عارف را بی دیدار، نه به مزد حاجت است نه به بهشت کار. همگان در زندگانی عاشقند و مرگ برایشان دشوار؛ عارف به مرگ محتاج است به امید دیدار». [ذکر این روز «شکراً لله» است.] دعاي روز بيست و ششم 🔵اَللّهُمَّ اجْعَلْ سَعْيى فيهِ مَشْكُورا، وَذَنْبى فيهِ مَغْفُورا، وَعَمَلى فيهِ مَقْبُولاً، وَعَيْبى فيهِ مَسْتُورا،ً يا اَسْمَعَ السّامِعينَ. 🔮بارخدایا! در این روز کوششم را پاسداشته گناهم را آمرزیده، عملم را پذیرفته، و عیبم را پوشیده گردان، ای شنواترین شنوایان. 🆔@majmaqomh

♦️دین راستین را از میوه‌اش باید شناخت، نه از سخنان بزرگان و مدعیانش! 🍥 دین درست را باید از میوه‌اش شناخت، نه از استدلال‌های کلامی. دین صحیح باید به مردم خدمات دهد، راه را نشان دهد. وقتی که دین میوه‌ای داد، مثلا انسان‌های بی‌سواد باسواد شدند، افراد بی‌نظم، با نظم شدند، فقر کم شد،بی‌اخلاقی کم شد، بداخلاقی حذف شد و... آن وقت می‌گوییم دین این جامعه درست است. چرا که آدم درست تربیت می‌کند. حرف امام موسی صدر این است که می‌گوید احتیاجی به استدلال نداریم، باید دین را در خدمت جامعه بگذاریم و بقیه را‌‌ رها کنیم. و مهم‌ترین وجه دین خدمت اجتماعی است که انجام می‌دهد و نه وجه کلامی آن. دین به معنای درستش پیروان خود را منزوی نمی‌کند و آنان را به‌‌ رها کردن فعالیت اجتماعی و خدمات عمومی فرا نمی‌خواند. زیرا تقرب به خدا در منطق دین از راه خدمت به خلق است. هدف ما ارتقای سطح زندگی شیعیان، تحقق آرزو‌هایشان، تحقق طرح‌های شکوفایی و غلبه بر عقب ماندگی است. 📝 دکتر داوود فیرحی 🆔@majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔴گام بیست و هفتم: درک شب قدر(شب ارزش‏یابی)‏ «اَللّهُمَّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ»، «بار خدایا در این روز فضیلت شب قدر را روزیم فرما». قَدْر به معنی ارزش و اندازه است. شب قدر به شبی گفته می‌شود که سرنوشت انسان در آن رقم می‌خورد و تحولی بزرگ در رفتار وی پدید می‌آید؛ از کردار ناشایست و ناصواب گذشته‌ی خود پشیمان شده و توبه می‌کند و تصمیم می‌گیرد در آینده‌ای روشن و بدون گناه زندگی کند. این شب بهتر از هزار ماه است و فرشتگان در آن، با اجازه‌ی پروردگارشان، بر انسان فرود می‌آیند. این شب، شبِ رحمت، برکت و سلامتی است تا این که فجرِ درخشان بدرخشد و صبح روشن زندگی آغاز شود. شب قدر شب نزول قرآن بر پیامبر اکرم(ص) است. خداوند در سوره قدر می‌فرماید:«انا انزلناه فی لیلة القدر،‌ وماادریک مالیلة القدر،‌ لیلة القدر خیر من الف شهر، تنزل الملائکة والروح فیها باذن ربهم من کل امر، سلام هی حتی مطلع الفجر». در این‌که شب قدر در سال چه شبی است اختلاف است. اما بیشتر آن را در ماه مبارک رمضان و یکی از شب‌های پانزدهم، نوزدهم، بیست و یکم، بیست و سوم،‌ بیست و هفتم و شب آخر ماه مبارک می‌دانند. بیش از این‌که بدانیم شب قدر کدام‌یک از این شب‌هاست، باید به این بیندیشیم که شب قدر را چگونه درک کنیم و چگونه به این فیض عظیم نایل شویم. ممکن است سالیان درازی بر برخی بگذرد و آنان شب قدری در زندگی‌شان نداشته باشند و تنبّه و تحوّلی در ایشان به وجود نیاید. ممکن است برخی افراد هم در طول زندگی، بارها و بارها به درک شب قدر نایل شده و با فرشتگان هم‌آغوش شوند. شب قدر در شب‌های سال ناپیداست، این آدمی است که باید شب قدرش را مشخص کند و به درک این فیض عظیم نایل شود. البته این زمینه در ماه مبارک رمضان به ویژه در دهه آخر آن فراهم‌تر است و سفره ضیافت الهی گسترده‌تر. خوشا به حال کسانی که از این سفره متنعّم می‌شوند. هر شب، شبِ قدر است اگر قدر بدانی؛ «و طوبی لاصحاب النعیم نعیمهم». هرگز مباد که فرصت‌ها را از کف دهیم و از این چند روز عمر به ویژه روزها و شب‌های پربرکت ماه مبارک رمضان استفاده نکنیم. منقول است که امام زین‌العابدین(ع) در شب بیست‌ و هفتم رمضان، از آغاز شب تا پایان، پیوسته این دعا را می‌خواند: اَلّلهُمَّ ارْزُقْنیِ التَجافیِ عَنْ دارِالْغُرُورِ وَ الْاِنابَةِ اِلی دارِالخُلُودِ وَالْاِسْتِعْدادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ. بارخدایا! دل برکندن از سرای کژمدار و بازگشت به سوی سرای ماندگار و آمادگی برای مردن پیش از فرارسیدن زمان رفتن را روزیم فرما. اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد باقی همه بی‌حاصلی و بی خبری بود پیر هرات در میدان غیرت از کتاب صد میدان گوید: «غیرت رشک بردن به چیزی است که چیزی جایگزین آن نیست و آن «عمر» است و «دل» و «وقت». عمر، دکان است و خِرَد، پیرایه و دین، سرمایه و مؤمن، بازرگان. آن‌چه از عمر گذشت، تاوانی است نادرمان. و آن نَفَس که در آنیم، یا تحفه است یا داغ؛ و آن‌چه از عمر مانده است یا زهر است یا تریاق. دل، خزینه‌ی مردان است و شیطان، دشمن؛ و مراقبت، قفل، و مؤمن، محتاج؛ هر چه از نَفَس می‌کاهد، در دل می‌افزاید، و هر چه بر دنیا می‌افزاید، از قیمت می‌کاهد. وقت مرد، ساعت غیبت مرد است از خود. وقت بر خداوندِ وقت، گران‌تر است از دو جهان». [ذکر این روز «اللهمّ ارزقنی فيه فضل ليلة القدر» است.] دعاي روز بيست وهفتم 🔵اللّهُمَّ ارْزُقْنى فيهِ فَضْلَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ، وَصَيِّرْ اُمُورى فيهِ مِنَ الْعُسْرِ اِلَى الْيُسْرِ، وَاقْبَلْ مَعاذيرى وَحُطَّ عَنّىِ الذَّنْبَ وَالْوِزْرَ، يا رَؤُفاً بِعِبادِهِ الصّالِحينَ. 🔮بارخدایا! در این روز فضیلت شب قدر را بهره‌ام گردان ، و کارهای سخت و دشوارم را نما آسان، عذرم را بپذیر و گناهانم را بریز، ای با بندگان شایسته خویش مهربان. 🆔@majmaqomh

🔸امکان و چگونگی نظام‌سازی اخلاق بر اساس قرآن آیت الله سید محمدعلی ایازی: آموزه‌های اخلاقی قرآن به صورت منظم در کنار یکدیگر جمع می‌شوند و پیوند عرضی و طولی دارند. ✔️بخش اعظمی از مباحث اخلاقی قرآن شامل رابطه انسان با دیگران است ✔️یکی از مباحث مهم اخلاق‌پژوهی، شیوه نگرش موضوعات اخلاق قرآنی است. فصل برجسته‌ای از معارف قرآن کریم مربوط به معارف اخلاقی است هرچند حجم این معارف در برخی از سوره‌ها فراوانی بیشتری دارد اما به صورت پراکنده در همه سوره‌ها، این معارف وجود دارد. ✔️امکان تفسیر اصول بر اساس ساختار حاکم بر عناصر اصلی و ارتباط منطقی بین مفاهیم و در نهایت امکان آموزش بهتر نظام فکری و عملی، از دیگر توقعات است. ✔️سنجش در مقام تعارض، از دیگر فواید است. گاهی برخی از مفاهیم اخلاقی با همدیگر تعارض پیدا می‌کنند و اگر اخلاق نظام‌مند شد در این صورت به خوبی مشخص می‌شود از هر کدام از این مفاهیم اخلاقی باید در چه موارد و در چه جایی استفاده کنیم. ⬅️اندیشه ما- نشست «امکان و چگونگی نظام‌سازی اخلاق بر اساس قرآن» امروز شنبه ۱۸ فروردین‌ماه، از سوی مدرسه اخلاق‌پژوهی روشمند برگزار شد.آیت الله سید محمد علبی ایازی ستادیار علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی، در این نشست به سخنرانی پرداخت که در ادامه می‌خوانید؛ 🍀http://majmaqom.ir/%D9%86%D8%B4%D8%B3%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C/%D8%A7%D9%85%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D9%88-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%E2%80%8C%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B3-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86 🆔@majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔵🔴🔵🔴گام بیست و هشتم: حضور(پرده براندازی و باریابی)‏ «وَ اَكْرِمْنيِ فِيهِ بِاِحْضارِ الْمَسائِلِ» ، «بار خدایا، در این روز مرا با حضور در مسائل گرامی بدار». از جمله گام‌های خودسازی و در مراتب عالی آن احساس حضور است. احساس حضور در پیشگاه خدای متعال و احساس دست یابی به مسائل مورد نیاز برای انجام وظیفه در جهت عبودیت خداوند، که هدف اصلی آفرینش انسان است. عالم محضر خداست و عالِم آگاه به مسائل دین و آشنا به تکالیف است که راه و رسم بندگی را می‌شناسد، و با انجام فرایض و تقرب به نوافل شرط عبودیت را به جا می‌آورد. نه چیزی از امور بندگان بر خداوند پوشیده است. و نه انسان سالک بین خود و خداوند پرده و پوششی می‌کشد و خود را از فیض رب‌العالمین محروم می‌کند. در این کهنه سرای گیتی هر کس و هر چیز به گونه‌ای در تلاش است که خود را به محضر پروردگار هستی برساند و در سایه سار فیض مطلق وی به آرامش برسد، زاهد با نماز، عابد با نیاز، عالِِم با تاخت و تاز، عارف با نسیمی دلنواز و نسیم صبحگاهی و گل‌های بهاری با صد کرشمه و ناز. پیر هرات در باب هشتاد و دوم منازل السائرین گوید: «خداوند متعال فرمود: انّ فی ذلک لذکری لمن کان له قلب اوالق السمع و هوشهید ـ همانا در این [قرآن] پندی است برای کسی که دلی دارد، و گوش فرا می‌نهد و گواه است». مشاهده؛ برافتادن حجاب است به یکباره؛‌ و آن برتر است از مکاشفه؛‌ زیرا مکاشفه از جمله نعمت‌هاست و چیزی از خطوط ترسیمی در آن باقی است اما مشاهده، دیدار عین و ذات است و آن راسه درجه است: مشاهده «معرفت» که فراتر از علم است، مشاهده «معاینه» که ریسمان‌ها را می‌گسلد و زبان اشاره را لال می‌سازد، و مشاهده «جمع» که سالک را به خود می‌کشد و بر دریای وجود می‌راند. وهم او در مناجاتی گوید: الهی! تو آنی که نور تجلی، بر دل‌های دوستان تابان کردی، چشمه‌های مهر، در سرهایشان روان کردی و آن دل‌ها را آیینه خود، و محل صفا کردی تو در آن پیدا! و به پیدایی خود در آن، دو گیتی ناپیدا کردی ای نور دیده آشنایان، و سوز سینه دوستان،‌ و سرور نزدیکان، همه تو بودی و تویی، نه دوری، تا جویند. نه غایبی، تا پرسند. نه تو را جز به تو یابند! [ذکر این روز «ياحیّ و ياقيوم» است.] دعاي روز بيست و هشتم 🔵الّلهُمَّ وَفِّرْحَظّيِ فِيهِ مِنَ النَّوافِلِ، وَاَكْرِمْنيِ فِيهِ بِاِحْضارِ الْمَسائِلِ، وَقَرَّبْ فِيهِ وَسِيلَتيِ اِلَيْكَ مِنْ بَيْنِ الْوَسائِلِ، يامَنْ لایَشْغَلُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحِّينَ. 🔮بارخدایا! در این روز بهره‌ام را از مستحبات بیفزا، و با فراهم آمدن درخواست‌ها بر من کرم فرما، و از میان دیگر وسایل وسیله‌ام را به سوی خود نزدیک نما، ای آن‏که سرگرمش نمی‌سازد اصرار اصرارکنندگان. 🆔@majmaqomh

🌙🌙سی گام خودسازی بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان -محمودصلواتی 🌿🍃🌿🍃 @mahmoudsalavati 🔴🔵گام بیست و نهم: فناء فی الله‏ (وارستگی و رهایی)‏ «اَلّلهُمَّ غَشِّنيِ فِيهِ بِالرَّحْمَة» ، «بار خدایا در این روز مرا با رحمت خود فرو پوشان». فرو رفتن در رحمت الهی و غرق دریای بی‌کران لطف و عنایت او شدن که جز با فضل و عنایت او به دست نمی‌آید. رحمت دو گونه است، رحمت عام ، که همه موجودات را در بر می‌گیرد «و رحمتی وسعت کلّّ شییء» و رحمت خاص، که ویژه مؤمنان و عارفان است که خداوند بر آنان صلوات و رحمت و درود فرستاده «اولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمة». رحمت خدا همانند باران است که بر همه یکسان می‌بارد. اما برخی مردم همچون زمین شوره زار هستند که باران در آن‌ها تأثیری جز رویدن خار و خس ندارد و برخی مردم چون سرزمین حاصلخیزی هستند که هر گیاهی در آن کشت شود سر بر می‌کشد و جوانه می‌زند و طراوت و سرسبزی به ارمغان می‌آورد. غیب را ابری و آبی دیگر است آسمان و آفتابی دیگر است ناید آن الاّ که بر خاصان پدید باقیان فی لبس من خلق جدید هست باران از پی پروردگی نیست باران از پی پژمردگی سالکان الی الله خود را از بند و زنجیرها و وابستگی‌های دنیایی می‌رهانند و چون قطره‌ای متصل شده بر دریا به دریای بی‌کران رحمت خداوندی می‌پیوندند و از قید ما و منی می‌رهند. سالک آنگاه که از خواب غفلت بیدار می‌شود و قدم در راه سلوک معنوی می‌گذارد، در هر گام چند صفت از صفات بشری را فرو می‌نهد تا آن که از وی هیچ نماند و به مقام فنا دست یابد و از اینجاست که سیر فی الله که بقاء باالله است آغاز می‌گردد. پیر هرات در میدان شصت و چهارم از کتاب صد میدان گوید: از میدان جمع میدان انقطاع زاید. قوله تعالی«انّی مهاجر الی ربی». انقطاع، از غیر حق بریدن و به حق پیوستن است. منقطعان با حق سه مردند: یکی به «عذر»، دیگری به «جهد» سیم به «کلّ» منقطع به عذر را سه نشان است: نفسِ مرده؛ دل زنده؛ زبان گشاده. منقطع به جهد را سه نشان است: تن در سعی ؛ زبان در ذکر؛ عمر در جهد. منقطع به کل را سه نشان است: با خلق به رعایت ؛ با خود بیگانه؛ از تعلق آسوده. و با زبان مناجات گوید: الهی! تا آموختنی را آموختم آموخته را جمله بسوختم اندوخته را برانداختم و انداخته را بیندوختم نیست را بفروختم تا هست را بیفروختم. [ذکر این روز «کل شيئ هالک الا وجهه» است.] دعاي روز بيست ونهم 🔵الّلهُمَّ غَشِّنيِ فِيهِ بِالرَّحْمَةِ، وَارْزُقْنيِ فِيهِ التِّوْفِيقَ وَالْعِصْمَةَ، وَ طَهِّرْ قَلْبيِ مِنْ غَياهِبِ التُّهَمَةِ، يا رَحِيماً بِعِبادِهِ الْمُؤْمِنِينَ. 🔮بارخدایا! در این روز مرا به رحمت خود پوشان، و توفیق طاعت و خودداری از گناه را بهره‌ام گردان، و دلم را پاک ساز از تهمت زدن به این و آن، ای مهرورز به بندگان با ایمان. 🆔@majmaqomh