#عبدالله‌بن‌الحسن.. پامال شد با چکمه وقتی آرزویش پای برهنه، با ادب، می رفت سویش😭 او باقیات الصالحات #مجتبی بود یا باقیات خیمه ی سبز عمویش او قاصد دلتنگی اهل حرم بود از #دست‌زینب پر زده تا بام کویش با «ادخلوها بسلامٍ آمنین»ش شمر و سنان را دور می کرد از گلویش #یاعبدالله💔 در کوچه گودال، گم شد #گوشواره یک مجتبی دارد می آید جستجویش 😭😭 از صورت معصوم او یاقوت می ریخت آنکه #زبرجد می چکیده از وضویش تشییع جسمش روی دوش نعل ها بود وقتی #عسل لبریز می شد از سبویش ذکر "غیاث المستغیثین" زخم می خورد وقتی عصا می خورد بر جسم #عمویش😭 بر سینه سنگینی کند شرح شهودش "و #الشمر" بود و خنجر و راز مگویش #واویلا 😭