#امام_حسن_عسکری_ع_شهادت مداح.حاج آرمین غلامی #شب شهادت_۱۴۰۳ باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد وقتی که با تو این‌چنین نامهربان باشد ای کاش که من نیز امشب زائرت بودم جایی که فرزندت در آنجا روضه‌خوان باشد دريايي از درد و غريبي موج خواهد زد پای حسن هرگاه جایی درمیان باشد وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست سقف مزارت هم زمانی آسمان باشد وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست وضعت میان خانه چون زندانیان باشد وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست خونِ دلت از کنج لب‌هایت روان باشد آری حسن بودی ولی هرگز ندیدی که گلبرگ روی مادرت چون ارغوان باشد گوشه‌ی حجره کسی چشم به راه افتاده حسن دوم زهرا پسرش را می‌خواست حضرت عسکری از درد به خود می‌پیچد زهر از سینه‌ی آقا جگرش را می‌خواست آسمانی‌ست امامی که زمین‌گیر شده آسمان جلوه‌ای از بال و پرش را می‌خواست شعله‌ی زهر که بدجور زمین گیرش کرد به خدا که نفس مختصرش را می‌خواست لحظه‌ی آخر خود، روضه‌ی عاشورا خواند منبر خاک، غم چشم ترش را می‌خواست ته گودال کسی روی زمین افتاده خنجر شمر گمانم که سرش را می‌خواست دختری دید که بالای سرش نامردی آمده بود و نگین پدرش را می‌خواست جان به تن داشت که پیراهن او را بردند شب غربت به گمانم سحرش را می‌خواست