دودمه شب پنجم/حضرت عبدالله ابن الحسن #مداح.حاج آرمین غلامی کودکم جوشیده اما در رگم‌خون حسن ای عموی خوب من عاقبت آغوش تو گشته برای من کفن ای عموی خوب من خاک عالم بر سرم از روی زین افتاده ای ای عمو جانم حسین مرده عبداله مگر روی زمین افتاده ای ای عموجانم حسین نوه ی حیدر و زهرا رجزش تکبیر است نور چشمان حسن گرچه ده ساله ولی شیر همیشه شیر است نور چشمان حسن من اباالفضلیم و تیغ به من می آید شَرزه ی معرکه ام صبر کن در ته گودال حسن می آید شَرزه ی معرکه ام لشكرى در پيش رويم هست و تنها مى روم سوى بابا مى روم بى گمان دارم به استقبال زهرا مى روم سوى بابا مى روم من اگر دُرِّ یتیمم تو عقیق یمنی ای عمو عشق منی بیشتر از همه اینجا تو شبیه حسنی ای عمو عشق منی من که عبدالله نامم در عمل عبدالحسین مجتبی را نور عین می دوم از خیمه ها لبیک شاه عالمین مجتبی را نور عین طفل ده ساله شود یک تنه سردار سپاه غم مخور ثارالله می کند کار علمدار جمل عبدالله غم مخور ثارالله طوفان شده از نبرد اولاد حسن جانم به حسن آری همه مستند ز فریاد حسن جانم به حسن عبداللهم و زاده ی شیر جملم من یتیم حسنم من با دست خودم هیبت دشمن شکنم من یتیم حسنم من در زمین کربلا من حامی ثاراللهم راهی قتلگهم نور چشم مرتضی و مجتبی عبداللهم راهی قتلگهم عبداللهم و تشنه ی دیدار تو هستم عمو یار تو هستم با دست بریده عزادار تو هستم عمو یار تو هستم پاسخ «هل من معین» ات آمدم کاری کنم جان فدایت ای عمو بی زره مانند قاسم آبروداری کنم جان فدایت ای عمو #حضرت_عبد_الله_ابن_الحسن /نوحه/روضه صبح چهار شنبه۲۰تیرماه۱۴۰۳ #حسینیه شاملو👇👇