#فرحة_الزهراء_علیهاالسلام #ربیع_الاول1445 #عدالت_صحابه #لعن_دشمنان #9ربیع_الاول 🔴 #لعن_و_نفرین_برخی_صحابه_توسط_برخی_صحابه_دیگر_در_کتب_اهلسنت 👈🏼👈🏼 با تتبّع تاریخی درمی‌یابیم که خود #صحابه نیز برخی صحابه دیگر را لعن می‌کردند. 1⃣ #محمد_بن_ابى_بکر رضوان الله تعالی علیه در ضمن نامه‌اش به معاویه معلون، او و پدرش را ملعون و نفرین شده مى‌داند و خطاب به او مى‌گوید: «أنت اللعین بن اللعین، لم تزل أنت وأبوك تبغیان لرسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله الغوائل، وتجهدان فى اطفاء نور الله»(١)؛ 📝 تو ملعون و نفرین شده و پسر نفرین شده‌اى همواره تو و پدرت علیه رسول‌خدا طغیان نموده و در جهت خاموشى نور خدا تلاش مى‌کردید. 2⃣ درباره نعيمان يا نعمان(۲) آمده است كه وى، شراب مى‌نوشيد چنان‌كه چندين مرتبه بر او در مجلسى كه رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله حضور داشتند حد جارى كردند: «فقال بعض الصحابه: لعنه الله ما أكثر ما يؤتى به ...»(٣)؛ 📝 برخى از اصحاب او را به خاطر اين زياده‌روى لعن مى‌كردند... 3⃣ پس از جريان #حكميت نیز، #ابوموسى_اشعرى به #عمروعاص گفت: «لعنك الله فان مثلك كمثل الكلب. إن تحمل عليه يلهث او تتركه يلهث. قال عمرو: لعنك الله فان مثلك كمثل الحمار يحمل أسفاراً»(۴)؛ 📝 خداوند تو را لعنت كند، تو مانند سگى مى‌مانى كه اگر تحت فشار قرار گيرد زبان از كام درآورد و اگر رهايش كنى زبان از كام درآورد. عمرو گفت: خدا تو را لعنت كند تو مانند الاغى هستى كه كتاب‌ها را حمل مى‌كنى. 4⃣ و نیز #عمر_بن_خطاب، #خالد_بن_وليد را به جهت کشتن #مالک_بن_نويره مورد لعنت قرار داد(۵). 5⃣ و #عبدالله_بن_عمر هم فرزندش را سه بار لعن و نفرين کرده است(۶). 📚 منابع: ۱. مروج الذهب ومعادن الجوهر، المسعودي، ج‏٣، ص١١، الحاق زياد بأبي سفيان، كتاب جمل من انساب الأشراف، أحمد البلاذرى، ج‏۲، ص۳۹۵، أمر مصر في خلافة علي؛ وقعة صفين‏، نصر بن مزاحم‏، ص ١١٩، قدوم اهل البصرة على علي ع ومكاتبة محمد بن أبي‌بكر مع معاوية؛ شرح نهج البلاغة، ابن أبي الحديد، ج‏٣، ص١٨٩، كتاب محمد بن أبي‌بكر إلى معاوية وجوابه عليه. ۲. إحياء علوم الدين،ابوحامد محمد الغزالي، ج٣، ص ١٢۴، اين روايت در صحيح البخاري، ج۶، ص ٢۴٨٩، ۵ - باب ما يكره من لعن شارب الخمر وأنه ليس بخارج من الملة، ح ۶٣٩٨ آمده است. ۳. العقد الفريد، أحمد بن محمد ابن‌عبدربه الأندلسي‏، ج‏۵، ص٩۶، أمر الحكمين؛ تاريخ الطبري، ج‏۵، ص٧١، اجتماع الحكمين بدومه الجندل؛ الكامل، ج‏٣، ص٣٣٣، ذكر اجتماع الحكمين. ۴. تاريخ الأمم والملوك (تاریخ طبری)، ج‏٣، ص٣٨١، مصيخ بنى البرشاء؛ به نقل از شیعه شناسی وپاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، ج٢، ص۵٩۵. ۵. جامع بيان العلم وفضله، أبي‌عمر يوسف القرطبي، ج٢، ص٢٧٧، ح١٢۴٧ 🔆