شب هفدهم شب ولادت حضرت خاتم الأنبياء صلوات الله عليه و شب بسيار مباركي است و سيّد نقل كرده كه در مثل چنين شب نيز قبل از هجرت به يكسال معراج آن حضرت بوده. روز هفدهم بنابر مشهور بين علماء اماميّه روز ولادت باسعادت حضرت خاتم الأنبياء محمد بن عبدالله (صلي الله عليه وآله)است و معروف آنست كه ولادت با سعادتش در مكّه معظّمه در خانه خود آن حضرت واقع شده در روز جمعه در وقت طلوع فجر در عام الفيل در ايّام سلطنت انوشيروان عادل و نيز در اين روز شريف سنه هشتاد و سه ولادت حضرت امام جعفر صادق(عليه السلام) واقع شده و باعث مزيد فضل و شرافت اين روز گرديده و بالجمله اين روز روز بسيار شريفي است و از براي آن چند عمل است: اوّل : غسل دوّم : روزه و از براي آن فضيلت بسيار است و روايت شده كه هركه اين روز را روزه بدارد ثواب روزه يك سال خدا براي او بنويسد و اين روز يكي از آن چهار روز است كه در تمام سال به فضيلت روزه ممتاز است . سوم : زيارت حضرت رسول ( صلي الله عليه وآله ) از نزديك و دور چهارم : زيارت اميرالمؤمنين ( عليه السلام ) به همان زيارتي كه حضرت صادق ( عليه السلام ) كرده و تعليم محمّد بن مسلم فرموده و بيايد انشاءالله در باب زيارات پنجم : در وقتي  كه روز بلند شود دو ركعت نماز كند در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و ده مرتبه توحيد بخواند و بعد از سلام در مصلاّي خود بنشيند و اين دعا بخواند : اَللّهُمَّ اَنْتَ حَيٌّ لاتَمُوتُ الخ خدايا تو زنده اي هستي كه هرگز نميري و اين دعاي مبسوطي است و چون سَنَدَش را منتهي به معصوم نديدم مراعات اختصار را اَهَمّ ديدم هركه طالب است به زاد المعاد رجوع نمايد ششم آنكه مسلمانان اين روز را تعظيم بدارند و تصدّق و خيرات بنمايند و مؤمنين را مسرور كنند و به زيارت مشاهد مشرّفه روند و سيّد در اقبال شرحي از لزوم تعظيم اين روز ذكر نموده و فرموده كه من يافتم طايفه نصاري و جمعي از مسلمين را كه تعظيم بزرگي از روز ولادت عيسي (عليه السلام) مي نمايند و تعجّب كردم كه چگونه مسلمانان قانع شدند كه روز مولود پيغمبرشان كه اعظم از همه پيغمبران است به اين مرتبه از تعظيم باشد كه اَدْوَنْ از تعظيم نصاري است مولد عيسي(عليه السلام)را. #تولد_حضرت_پیامبر #تولد_حضرت_امام_صادق زیاد‌بگویید🤲#اللّٰهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیِّڪ‌الفَرَج 😊 نماز شب بخونید⏰فیض اعظم.

عیدتون مبارک 🎊🥰😍♥️ راه را بااین ستاره ها می توان پیداکرد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

#امام_صادق_علیه_السلام ♦️ مولایم جعفر بن محمد «عليهماالسلام» را ديدم كه تمام مشرق و مغرب را پُر كرده بود ... در روایتی آمده است: هنگامى كه منصور دوانیقی، امام صادق عليه‌السلام را احضار كرد و آن حضرت از مدينه به بغداد آمد، در كنار دجله نزول اجلال فرمود. 🔹پيرمردى از شيعيانش با او ملاقات كرد و عرض كرد: آقای من! خودتان را به من بشناسانید. امام عليه السلام فرمود: آيا مى خواهى مرا بشناسى؟ عرض كرد: بلى. امام عليه السلام به اصحاب خود كه در خدمتش بودند فرمود: او را در دجله بيندازيد. آنها هم اطاعت كردند و او را در ميان دجله انداختند. 🔸آن پیرمرد كه چنين ديد، شروع كرد به فرياد كردن و تعجّب كردن از آنچه در مقابل خواسته‌اش ملاقات كرد، در ميان آب دست و پا زد، بالا و پائين رفت تا آنكه خود را با شناورى از دجله خارج كرد، او اظهار تعجّب مى كرد كه اين چه كارى بود و چرا امام عليه‌السلام چنين دستورى داد. 🔹امام عليه‌السلام دستور داد دوباره او را در دجله بيندازند، و اطرافيان او را گرفته و در دجله انداختند، آتش خشم او برافروخته گرديد و كلماتى كه تعجّب او را نشان مى داد پشت سر هم مى‌گفت تا اينكه اين بار هم با زحمت خود را خارج كرد و آن حضرت را مورد سرزنش قرار داد و چنين كارى را از ايشان بعيد شمرد. 🔸امام عليه السلام دستور داد براى بار سوّم او را در ميان دجله بيندازند، و لحظه‌اى بعد خود را در ميان آب ديد كه توان شناكردن ديگر برايش نمانده بود، امواج آب هم او را در وسط رودخانه بُرده بود، در چنين وضعى حالت انقطاع به او دست داد. امام عليه السلام چون ناتوانى او را از شناكردن و خارج شدن مشاهده فرمود، دست كريمانه خود را دراز كرد و او را كه در وسط دجله بود خارج كرد، همينكه از آب بيرون آمد خود را بر قدم هاى حضرت انداخت و اظهار كرد كه امام را به خوبى شناخته است. 🔹اطرافيان از او سئوال كردند: چگونه شناختى؟ عرض كرد: هنگامى كه از شناكردن عاجز شدم و يقين به هلاكت و نابودى خود كردم از همه جا و همه چيز دل بريدم و خدا را صدا زدم، چيزى نمانده بود كه در ته آب فرو روم و خفه شوم كه پرده‌ها از مقابل چشمانم كنار رفت، مولایم جعفر بن محمد عليهماالسلام را ديدم كه تمام مشرق و مغرب را پُر كرده بود و غير از او چيزى را نمى‌ديدم، او مرا نجات داد. 📚القطره ج١ ص۵۵۶ ✍اين، همان معنای احاطه وجودىِ امام عليه‌السلام است كه در دعاى رجبيّه مى‌خوانيم: « بِهِم مَلأتَ سَماءَك وَ أرضَك » «آسمان و زمين را به وجود ايشان (أئمه اطهار علیهم‌السلام) پُر كردى،» اين ذوات مقدّسه همه جا هستند، در همه زمان‌ها و مكان‌ها و با همه موجودات بوده و هستند، و هيچ زمان و مكانى خالى از وجود ايشان نبوده و نيست، چرا كه آنها مظهر اسماء پروردگارند.(آیت الله مستنبط)

برائت #درموردابوبکروعمر

#توبه واقعی و بندگی حضرت حق / آیت الله جوادی آملی/ حاج حسین انصاریان بمناسبت میلاد با سعادت نبی اکرم (ص) و امام صادق(ع) هیچگاه برای توبه و بازگشت، دیر نیست و هیچوقت، راه بسته نیست.... التماس دعا،