حضرت زهرا(س)-بعد از شهادت
-اشعار کردی
دایه م ، له خم تو برگ خزانم، چه بکم
له سره قوره تو، م فاتحه خوانم چه بکم
له سره صبح یتیمیل ،وه دنبال تونن
م له داخد ،وخداگیره کنانم چه بکم
له سرم چیه قرار ونیه کس مونس م
بعد تو بی کس و بی تاب و توانم چه بکم
سره شو ، هاتیه وباز وه داخت گیرم
دایه دلتنگِ کمی نازه بیانم چه بکم
چادرت وه سره زینب کردیه غوغایی
وه سره قوره تو ، م فاتحه خوانم چه بکم
دایه خاکه سرقورت تو ، له سرپاشیمه
له خم ودرد ه تو دایه، بی امانم چه بکم
دره گه کفتیه ،دیوار سیاه و خوینت
هرکوره هس،امان غرق فغانم چه بکم
#آرمین-غلامی(مجنون کرمانشاهی)
حضرت زهرا(س)-بعد از شهادت
اشعارکردی
سوزمه آگر داخ تو نزانم چه بکم
شرری کفت ، له غمخانه ی گیانم چه بکم
بعد تو بیکس و بی یاور و تنها بیمه
چیه وه دست خدا،تاب و توانم چه بکم
روژ وه روژه تو و ، شو وه شوه تونالم
چیه طاقت وه کفم ،اشک روانم چه بکم
درده دل گرده توبوشم که چه هاتیه سرم
عقدۀ دل بیه، ای راز نهانم چه بکم
او نشانی که تو وه سینه کتای، له امت
بردی ای دوست نیایه، تو نشانم چه بکم
زندگی مشکل و، له سینه نفس تنگ بیه
عاجز ه طرزه بیان ،بیه زوانم چه بکم
آو، وه دیده ی خونبار بو ارم شو و روژ
که بیه کشته گل تازه جوانم چه بکم
چیده آخر وه برم یار ستمدیدۀ م
سره شو تا وه سحر اشک فشانم چه بکم
منه"مجنون " وه عزای تو درم آه و فغان
منیه، له خم تو نطق بیانم چه بکم
-آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی)
حضرت زهرا(س)-بعد از شهادت بی بی
کس نزانه خوره درد نهانم دایه
که چه بگذشتیه له عمر خزانم دایه
لو زمانی که تو دایه چیدنه ، وه بره م
اشک وآه وناله بیه سه نشانم دایه
نه زمین دیره خوره ، له دل غمدیده ی م
آسمان دره خور، له دل وگیانم دایه
تا خدا ناله درم ، لی خم ودرده امشو
نفسم تنگ بیه، چیه بیانم دایه
منه زینب چه بکم ، له خم بی دالگیم
اشک وناله له خم تو،بی یسه نانم دایه
کس ودرده منه زینب ،خوردارنیه
داخ تو گردیه گیانم ، قدکمانم دایه
یاد دیرم که وه ای شهرودیاره بیدن
شادی هر دو جهان بیه، وه آنم دایه
سرخی چاوه غروبه، که دره خوین باره
آسمانیش بیسه دل نگرانم وایه
بینه ای ماله مزار منه افسرده بیه
دست تقدیر بیه فاتحه خوانم دایه
دست تقدیر بیه پنجه ی یه گرگ صفت
که چنین فاصله خستیه له گیانم دایه
#آرمین غلامی-(مجنون کرمانشاهی)
حضرت زهرا(س)-تدفین
اشعارکردی
قوره گه، یه روح و ریحان منه
یه تمام هستی و گیان منه
ای گل یاسه که له تو،بی نهان
راز دار ه درد پنهان منه
ای زمین ای مه که بی یسه خموش
وه شوه خم ماه تابان منه
یه کیه، یه مصحف ایثار و عشق
سورۀ کوثر وه قرآن منه
قوره گه ، له شونه تو، یه آسمان
شاهد شام غریبان منه
وه کناره تو ، م هرشو گیره کم
قوره زهرا بیت الاحزان منه
ای زمین زهرا، له آغوش تونه
با خور وه قلب سوزان منه
میزبانی کردیه، وه فاطمه
وه فراخه، غصه مهمان منه
گرده زهرا تو مدارا که دمی
له دو دنیا ،نیر چاوان منه
ای زمین ایره اگه پر لاله بی
حاصله وه چاوه گریان منه
ای زمین وی درده ، خاک ای مزار
گرده (مجنون) مرثیه خوان منه
#آرمین غلامی
(مجنون کرمانشاهی)
حضرت زهرا(س)-بعد از شهادت
-اشعارناب کردی
دایه، ای هستیِ حیدر ، م له داخد چه بکم
زار و سرگشته و مُضطر ، م له داخد چه بکم
هر نفس ، هر دلِ شو آرزوی مرگ درم
سرِ ای قوره ِ مُطَّهر ، م له داخد چه بکم
دایه عمرِ تو خزان بیه وچه زوی بیه طی
آه ای سوره ی كوثر ، م له داخد چه بکم
دایه وی ماله دویتت خم بیه و پیربیه
دامده دستِ پیمبر ، م له داخد چه بکم
بین آگر دره سوزه دروسینت دایه
هایدنه مابین در ، ، م له داخد چه بکم
صورتد بی یسه نیلی ، له چه افسرده دلی
وه خمِ سیلی و معجر ، م له داخد چه بکم
هر شو ه روضۀ تكراری كابوسِ حسن
اوشه دایم نیه آخر ، م له داخد چه بکم
زینبت وه سرِ سجاده زوان گردیه
دریده ن نوحۀ مادر ، م له داخد چه بکم
وه خدا له خمِ تو صبرِ توام، ای دایه
چادرم کفتیه وه سر ، م له داخد چه بکم
حسنین تو سرِ سفره تحمّل نیره ن
هایده کوره گل پرپر ، م له داخد چه بکم
هیچ كس وه خورِ مرگِ تو افسوس نخوارد
بعدِ تو بیه مُقدر ، م له داخد چه بکم
بینِ مسجد وه علی گشت تماشا کردن
قاتلت چی یسه منبر ، م له داخد چه بکم
سخته ای واقعه ، له کویچه که کفتیده زمین
بیه تقدیر مكرر ، م له داخد چه بکم
له مغیره دسه تو،بشکسته بیه دایه
بی تو ای لالۀ پرپر ، م له داخد چه بکم
#آرمین غلامی -(مجنون کرمانشاهی)
بسم الله الرحمن الرحیم
اشعارکردی-فاطمیه
وقت مرگم هاتیه... حیدر حلالم توبکه
م فدات ای گیانِ پیغمبر حلالم توبکه
دی وه ای گیانم ، له بهره تونتیدن هیچ کار
پهلوانم! فاتحِ خیبر حلالم توبکه
پلکِ م سنگین بیه دیداره تومشگل بیه
شرمسارم مالکِ کوثر حلالم توبکه
وه منِه زهرا هزاران بار، وه گیانت سلام
وه فدایِ غربتت سرور حلالم توبکه
گربمینم ، م علی جز دردسر ، نیرم ارات
فصل چیین هاتیه، دلبر حلالم توبکه
هیشتمه وه دوشِ زینب باره خم ،چیمه علی
خانه دارت زینب مضطر، حلالم توبکه
چیمه تا که ، م بغل بگیرم وه جنّتِ محسنت
حضرتِ مستأصلِ مضطر حلالم توبکه
تا نَفَس دیرم حمایت کم ، م له تویاعلی
ناوه توبردم ، له بین در،حلالم توبکه
حاج آرمین غلامی
(مجنون کرمانشاهی)
بسم الله الرحمن الرحیم
اشعارکردی-فاطمیه
بی ، له دردم چاوه بیمارت طبیب
بیمسه مضطر بخون اَمَّن یُجیب
له سخــن کفتمه، م،اما ولی
چاو خود واکه،علی ام ، م علی
بین بستر کفتیه تو،بی کلام
پلک له هم دایدنه جای ســـلام
شمع ای کاشانه آوم تونکه
فاطمه خانـه خراوـم تو نکه
ای کتاوه عشق م، بسته، له چی
جورمَـردم وه علی خسته ، له چی
چیدنه نزدِ رســــول کردگار
تو سرافرازی ولی م شرمسار
فاطمه مجـــروح زخم کاری ام
غمزده ، م لی امانت داریام
فاطمه، ای عشق و ای یارم نچو
گرمی ، ای ملک بازارم نچو
مالگم خالی وه خوشحالی بیه
فاطــمه، پشت علی خالی بیه
ا♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️ا
دایه گیان هردوچاویلد باز که
وه زوان دل سخــــن آغاز که
دایه گیان، ای همنشین هرشبم
م دویته نازارگه، تو زینبم
دایه گیان عمرم عسل کردیده تو
بوش ارا زانـــو بغل کردیده تو
دایه گیان، گرده مریضی ساختم
دل خمین و شرمگین داختم
م توام ،یاری بکم اما نیو
ریسمان له هردست وا نیو
-آرمین غلامی
(مجتون کرمانشاهی)
بسم الله الرحمن الرحیم..:
بدنت سوخت تنت راوسط در دیدم
جای ضرب لگدومشت به پیکر دیدم
چکنم نیست کسی تاکه کنم درده دلی
رفتی وبی تو غم و غصه مکرر دیدم
شده بیتاب دگرازغم گلهابلبل
یاس گلخانه تورا خسته و پرپر دیدم
ماجرای توواین کوچه ی مرا آزرده
تنگی کوچه وشلاق به همسر دیدم
دیدگانم وسط کوچه تورا می نگریست
کی رود زخاطرم،آنچه که آخر دیدم
دیده ام دیده هرآنچه که نبایدمی دید
وسط کوچه خودم رابین لشکر دیدم
دیده ام فاطمه را دروسط کوچه زدند
من خودم رفتن اومیان لشکر دیدم
وای من سختی کوچه، همین بس باشد
قتل صبر همسر و محسن پرپر دیدم
فاطمه بودغمم را همه بر عهده گرفت
لیک حالاپی اوغرق نواگردیدم
آنقد زد وسط کوچه که زهرا افتاد
تنِ بیهوش درآن کوچه ی مضطر دیدم
کاش می مردم ازاین غم که نبینم زهر
چادر سوخته وپاره ی همسردیدم
بین دربود که ناموس خدا خورد زمین
خنده و هلهله در دیار کافر دیدم
سخت تر از همه چشمم به مغیره افتاد
زینبم را همه در حالت مضطر دیدم
سخن از برده حیدر به طناب است ولی
درپی یاری خود به کوچه همسر دیدم
#آرمین_غلامی
#مجنون_ڪرمانشاهی
@majnon1396
بسم الله الرحمن الرحیم
دیده ام آتش دیوارودری راکه مپرس
دیده ام سوختن بال وپری راکه مپرس
چه بگویم وسط کوچه گلم رفت زدست
با خود آورده ز کوچه خبري را كه مپرس
وارد کوچه كه شد،فاطمه ازغصه خمید
ديد م از فاطمه ام چشم تري را كه مپرس
دست زهرای مرا دروسط کوچه شکست
ديده پرپر زدن بال و پري را كه مپرس
چه نياز است به لشکر،زره ام فاطمه است
دادم از دست دگر،گل پسري را كه مپرس
قنفذاز راه رسید وبدنت گشت کبود
بود بر پيكر خونين اثري را كه مپرس
بشکند دست مغیره،که دلم رابشکست
دادم ازدست به کوچه، قمري را كه مپرس
ازچه اينقدر پر از دلهره ای،فاطمه جان
پيش رو بوده تورایک سفري را كه مپرس
-گرمی خانه ی من،کوچ مکن ازبره من
کو نشان داده به عالم هنري را كه مپرس
زچه(مجنون)نشوم خوب ازاین حالت خود
دیده ام سوختن بال وپري را كه مپرس
#آرمین_غلامی
#مجنون_ڪرمانشاهی
@majnon1396
بسم الله الرحمن الرحیم
-اشعارناب حضرت زهرا (س)-روضه
دگرازماندنم ای شیرخدا خسته شدم
دگراززندگی وسیل بلاخسته شدم
یا رب از گوشه این خانه دگرخواهم رفت
چونکه از این همه بیداد و جفا خسته شدم
منه، زهرا ز خدایم طلب مرگ کنم
اجلا بر سر من زود بیا خسته شدم
پهلووسینه ی من ازدر و دیوارشکست
من از این در به دری ها به خدا خسته شدم
من براین هق هق وبراشک شب عادت کردم
ولی از دوری محسن بخدا خسته شدم
دل من خون شده از مردم این شهر،خدا
چونکه افتاده ام از شور و نوا خسته شدم
سهم زهرای توشد، سیلی و شلاق و کتک
دگراز سفره و این آب و غذا خسته شدم
ناسزا گفت مرا دروسط کوچه کسی
دگرازقنفذ بی شرم و حیا خسته شدم
ساعد دست مرا دروسط کوچه شکست
من زدیدار مغیره،به خدا خسته شدم
بسکه دنبال علی رفتم خوردم به زمین
بسکه خوردم کتک ازمغیره ها خسته شدم
#آرمین_غلامی
#مجنون_ڪرمانشاهی
بسم الله الرحمن الرحیم
-اشعارناب حضرت زهرا (س)-روضه
بین درمغنعه ی روی سرت میسوزد
بین آتش همه ی بال وپرت میسوزد
شده ای حامی حیدر وسط این همه مرد
بین در،چادروروی ومعجرت میسوزد
فاطمه در قفسی سوخت میان آتش
پیش چشمان علی، بال و پرت میسوزد
نیمه شب ،گریه مکن...بانوی کاشانه ی من
دست و بازوی تو با چشم ترت میسوزد
میدهد دست به دستان ِ رقیبت،آنگاه
دل ِ وابسته و تنها و خرت میسوزد
آه ای خانهی ناروشن ِ من! زهرارفت
آه ِ زهرا شده آوار و درت میسوزد
#آرمین_غلامی
#مجنون_ڪرمانشاهی
بسم الله الرحمن الرحیم..:
اشعاربانوی علی(زهرا-س)-روضه
تفصیرمکن برای من دیر شدن را؟
دیدم به رخت واقعه ی پیر شدن را ؟؟
ازکوچه وازاهل مدینه ، همه سیرم
تفصیرمکن آیه ی دلگیر شدن را
من با تو دراین کوچه دگرتجربه کردم
دربنداسارت شوی و پیر شدن را
یارت به برت باشدوکاری نتوان کرد
ناموس کشی بینی واین شیر شدن را
درکوچه شدم باز پریشان نگاهت
ای عشق نگر غایت تکثیر شدن را !!
درکوچه چنین بخت بدم خواست ببینم
افتادن تو ، غصه ی زنجیر شدن را
زهرانشود پاک ز ذهنم غم ودردت
اینگونه من آموختم اکسیر شدن را
#_آرمین غلامی_(مجنون کرمانشاهی)