🚫 آفات ده گانه مال و جاء دنيا
در مال و جاه دنيا آفاتى است كه اگر انسان از آن جان سالم به در برد و صفاتى در آن افزايد، سعادت ابدى و دولت سرمدى برايش حاصل است. آفتهاى آن ده تاست:
اول: طغيان است كه در نتيجه سركشى، از حق غافل و دور مى شود.
خداوند مى فرمايد:
انسان هر آينه سركشى مىكند وقتى خود را بى نياز ببيند.
دوم: بغى است كه ظلم و فساد بر بندگان خداست، همان طورى كه در قرآن مجيد مى فرمايد:
اگر خداوند روزى اش را بر بندگانش فراوان سازد، هر آينه در زمين ستم مى كند.
سوم: اعراض از خداست كه از آخرت روى گردانده و به هوا سرگرم مى شود و كفران نعمت مى نمايد.
چهارم: كبر و نخوت است، همان گونه كه فرعون را گرفت و گفت: آيا سلطنت مصر براى من نيست و اين جويها از زير (كاخ) من روان نمى باشد؟
پنجم: تفاخر است كه بر ديگران فخر جويد و بر برادران برترى را خواهد.
ششم: تكاثر است كه با زياد كردن مال و جاه به آن سرگرم شده و از ياد خداى عزوجل غافل مى ماند.
هفتم: سرگرمى به امور مادى است كه
در نتيجه، عمر عزيز را ضايع مى گرداند و اين سرمايه گرانقدر را در جمع آورى و نگهدارى مال و صرف كردنش در تحصيل خواسته هاى مادى و لذتهاى نفسانى و بهره هاى حيوانى مى گذراند.
هشتم: بخل است كه از نفقه واجب خوددارى نمايد؛ از زكات و صدقه و كمك برادران و صله رحم و اجابت سائل و گراميداشت همسايه و ميهمان و توسعه نفقه بر عيال و نظاير آن.
نهم: تبذير است و آن زياده روى كردن در خرج نمودن بر خلاف رضا و فرمان خداست و ضايع كردن مال است در طلب جاه و منصب و سخاوت كردن است براى شهرت و ثناى خلق و انفاق نمودن بر سفيهان و ستمگران و فاسقان و زياده روى نمودن در تلف كردن مال در خوراكى پوشاكى و ساختمان و ظرفها و فرشها و خلاصه زينتهاى كه جز باز ماندن از حق نتيجه اى ندارد: به درستى كه تبذير كنندگان برادران شياطين هستند
دهم: غرور استكه دل به دنيا نهادن و آخرت، حساب و صراط و ثواب و عقاب را فراموش كردن است از هيبت و عظمت و قهر حق بى خبر ماندن و به كرم و رحمتش مغرور گشتن است بى آن كه طاعتش زياد و يا از معصيت رويگردان يا تايب باشد.
اينها آفاتى است كه از مال و جاه دنيا مىشود و سبب فتنه و امتحان صاحبش مى گردد؛ همان طورى كه حق تعالى مى فرمايد:
اموال و اولادتان را فتنه است سبب امتحان و آزمايش شماست. سوره تغابن15
📚 صلاة الخاشعين، شهيد آيه الله سيد عبدالحسين دستغیب
#makareme_akhlaq