🟢 آغاز جمعیت‌پذیری شهرهای جدید تیس، مکران و خلیج فارس در سال ۱۴۰۳ ⁉️ آیا زندگی در سواحل مکران بیشتر از پیش جاری خواهد شد؟! 🔸 به نقل از وزارت راه و شهرسازی، با توجه به جهت‌گیری‌های آمایش سرزمین در کشور برای سوق دادن جمعیت به سواحل جنوبی کشور و همچنین تاکید رهبر انقلاب برای بهره‌مندی از سواحل مکران، جانمایی و ایجاد شهرک‌های مسکونی و شهرهای جدید در برنامه قرار گرفت. 🔸بر پایه مطالعات انجام شده، هم‌اکنون شهر جدید تیس در منطقه چابهار، شهر جدید مکران حد فاصل جاسک و سیریک و شهر جدید خلیج‌فارس حدفاصل میناب و بندرعباس به عنوان شهرهای جدید جانمایی شده است. 🔸همچنین از دیگر برنامه‌های شرکت عمران شهرهای جدید در نوار ساحلی جنوب کشور احداث ۲۷ شهرک مسکونی است که هم اکنون احداث ۸ شهرک مسکونی در سیستان و بلوچستان و ۵ شهرک مسکونی در هرمزگان در برنامه قرار گرفته است. 🔸پیش‌بینی جمعیت‌پذیری در نوار ساحلی جنوب و در شهرها و شهرک‌های جدید معادل 1 میلیون نفر در فاز نخست و 6 میلیون نفر در انتهای برنامه هفتم توسعه کشور تخمین زده می‌شود. مشروح خبر در ایرنا ✍️ به نظر می‌رسد وقت آن فرا رسیده که نخبگان دغدغه‌مند در حوزه توسعه منطقه‌ای و آمایش سرزمین، از اندک فرصت‌ها و امکان‌های پیش رو برای توسعه خردمندانه سواحل مکران استفاده کنند. هرچقدر که انحراف در مسیر توسعه صنعتی در مناطق استراتژیک ما خطرناک است، توسعه جمعیتی به مراتب سیاستی حساس‌تر و سرنوشت‌سازتر برای ما و برای ایران است. سالیان سال است که ما دور از دریا بودیم؛ سواحل جنوب شرقی برای ایران حاشیه‌ای ترین منطقه بوده و ذهنیتی منفی را برای ایرانیان ایجاد کرده است. این فرصت یک شمشیر دو لبه است. نقش ما در تعیین این آینده پیش رو چیست؟ کاش در این باره بیشتر بگوییم و بنویسیم... راهی گشوده خواهد شد. 🌱 به کانال تحلیلی خبری «مکران» بپیوندید 👇 https://eitaa.com/Makran_Iran

🔴 از ملت عزیزمان انتظار دارم که در عرصه‌ی اقتصادی با حرکتِ جهادگونه کار کنند، مجاهدت کنند. حرکت طبیعی کافی نیست؛ باید در این میدان، حرکت جهشی و مجاهدانه داشته باشیم. 1390/01/01 🔴 برای پیشرفت کشور حرکتِ جهش‌گونه لازم است، خلق حماسه لازم است؛ آن وقت کشور پیش خواهد رفت. 1392/02/07 🔴 لازم است قوای کشور بی‌درنگ و با زمان‌بندی مشخص، اقدام به اجرای سیاست‌‌های اقتصاد مقاومتی کنند و با تهیه قوانین و مقررات لازم و تدوین نقشه راه برای عرصه‌های مختلف، زمینه و فرصت مناسب برای نقش‌آفرینی مردم و همه فعالان اقتصادی را در این جهاد مقدس فراهم آورند تا به فضل الهی حماسه‌ اقتصادی ملت بزرگ ایران نیز همچون حماسه سیاسی در برابر چشم جهانیان رخ نماید. از خداوند متعال توفیق همگان را در این امر مهم خواستارم. 1392/11/29 🔴 در دفاع مقدّس برای حضور مردمی یک مدل‌سازی جدیدی انجام گرفت. نحوه‌ی حضور مردمی یک نحوه‌ی شگفت‌آوری است و بر اساس این حضور، بُروز استعدادها است. همه‌ی آحاد ملّت ایران، آنهایی که مایل بودند در این عرصه شرکت کنند، هر که بود، هر چه بود، توانست در یک شبکه‌ی زنده، کارآمد، داوطلبانه و پُرشور جای خودش را پیدا کند. در این حرکت دسته‌جمعی چه استعدادهایی ناگهان پیدا می‌شود. فرض کنید فلان جوان از روستایی در فلان نقطه‌ی کشور -مثلاً روستایی در کرمان- بیاید داخل شهر و بپیوندد به اینها، بعد بشود مثلاً حاج قاسم سلیمانی. این مدل ابتکاری از حضور مردم همیشه میتواند مطرح باشد. امروز هم ما میتوانیم. اگر همّت بکنیم و با نگاه درست به مردم و مسائل نگاه کنیم، میتوانیم از این مدل استفاده کنیم. البتّه وضع جنگ یک وضع دیگری است، وضع اقتصاد یک وضع دیگری است. صاحبان فکر، صاحبان اندیشه میتوانند به این [مدل] به صورت یک ابزار اقتدار ملّی نگاه کنند و آن را دنبال بکنند. 1399/06/31 🔴 اگر ما در کشورمان چهار پنج نقطه‌ضعفِ مهم داشته باشیم، در رأس همه‌ی اینها مسئله‌ی اقتصاد کشور است...شاید بشود گفت مهم‌ترین مشکل اقتصاد ما نیز تصدّی‌گری دولتی است...وقتی که مردم از مدیریّت اقتصادی و فعّالیّت اقتصادی کنار میمانند، کارهای بزرگ، شرکتهای مهم، تولیدهای ثروت‌ساز برای کشور در اختیار دولت قرار میگیرد و در اختیار فعّالان اقتصادی از مردم قرار نمیگیرد...ما کِی میتوانیم رشد سریع و مستمر اقتصادی را به دست بیاوریم؟ آن وقتی که با کمک و هدایت مردم بتوانیم تولید را افزایش بدهیم. مسئولان محترم دولتی و همچنین نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی بایستی مردم را به ایفای نقش مولّد در اقتصاد ترغیب کنند و آنها را هدایت کنند؛ برای بخش خصوصی اعتماد ایجاد کنند که سرمایه‌گذاری کند، کارآفرینی کند؛ بخش خصوصی میتواند...یکی از اشکالات مهمّی که ما داریم، این است که روی راه‌های مشارکت مردم فکر نکرده‌ایم. من همین جا به مسئولین محترم، به صاحب‌نظران اقتصادی، به کسانی که علاقه‌مند به سرنوشت کشورند توصیه میکنم بنشینند راه‌های مشارکت عموم مردم در مسائل اقتصادی را پیدا کنند. هر جا مردم وارد شده‌اند ما پیشرفت کرده‌ایم. در دفاع مقدّس مردم وارد شدند، ما پیروز شدیم؛ در مسائل سیاسی کشور مردم هر جا وارد شدند ما پیروز شدیم؛ در مسائل اقتصادی هم همین جور است؛ [اگر] مردم وارد بشوند، آحاد مردم وارد بشوند، ما پیروز خواهیم شد، موفّق خواهیم شد؛ منتها مردم چه جور وارد بشوند؟ باید نقشه‌ی ورود مردم در حوزه‌ی اقتصادی را به مردم نشان داد. 1402/01/01 ✍️ چرا به مفاهیم جنگ اقتصادی و جهاد اقتصادی باورمند نمی‌شویم؟! ✍️ چرا تولید را مقدس‌ترین جهاد و تولیدکننده را مبارزترین انسان نمی‌دانیم؟! ✍️ در این صورت مأموریت و وظیفه اصلی ما چیست؟ مأموریت نهادهای اجتماعی منطقه‌ای چیست؟ مشارکت آنها در حل مسائل روزمره محلی خودشان یا مشارکت آنها در یک جهاد مقدس؟ کدام یک منجر به پیشرفت منطقه‌ و تحول ایران خواهد شد؟ ✍️ چگونه یک جریان اجتماعی برای جلب حداکثری مشارکت مردم در تولید و خلق حماسه اقتصادی ایجاد کنیم؟! ✍️ چگونه نهادهای اجتماعی منطقه‌ای را با ماموریت تشکیل و تقویت تولید مبتنی بر مزیت‌های اقتصادی منطقه‌ای بسیج کنیم؟! ✍️ چگونه در حوزه اقتصادی، از رویکرد اشتغال و معیشت خارج شویم؟ چگونه با رویکرد تولید و تجارت، کارهای بزرگ و تحول آفرین برای مناطق رقم بزنیم به گونه‌ای که تقویت منطقه، منجر به تقویت ایران شود و برای ایران در سطح بین‌المللی مزیت ایجاد کند؟ چگونه عامه مردم و در وهله اول دغدغه‌مندان به سرنوشت کشور را به این جنگ و حماسه دعوت کنیم؟ نقش فرهنگ و رسانه چیست؟ پیشرفت جامع منطقه‌ای، حل مسائل روزمره و بی‌پایان مردم است به صورت هم‌زمان و هم‌سطح در همه حوزه‌ها یا پشتیبانی از قیام جمعی معنادار مردم در عرصه اقتصادی و در تلاقی با سیاست و فرهنگ و اجتماع؟ کدام به جنگ و جهاد شبیه‌تر است؟! 🌱 کانال تحلیلی خبری «مکران» 👇 https://eitaa.com/Makran_Iran

ابلاغ سیاست‌های کلی نُه‌گانه‌ی توسعه‌ی دریامحور از سوی رهبر معظم انقلاب ۱۶ آبان ۱۴۰۲ قوه مجریه موظف است با کمک مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه و با بسیج دستگاه‌های مسئول، برنامه جامع تحقق این سیاست‌ها را، شامل تقدیم لوایح، تصویب مقررات و اقدامات اجرائی لازم در مهلت شش ماهه ارائه کند. متن سیاست‌های کلی توسعه دریا محور به این شرح است: دریاها و خصوصاً دریاهای آزاد و اقیانوس‌ها از مواهب الهی و ذخایر و منابع سرشاری برای زمینه‌سازی رشد علم و فناوری، افزایش کار و ثروت، تأمین نیازهای حیاتی و تولید اقتدار و بستر مناسبی برای تمدن‌سازی می‌باشند. ایران با موقعیت ممتاز جغرافیایی و قرارداشتن بین دو دریا و برخورداری از هزاران کیلومتر سواحل و نیز جزایر و ظرفیت‌های فراوان بر زمین مانده، لازم است با حضور مؤثر در ساحل، فراساحل، دریا و اقیانوس و بهره‌گیری از آن به عنوان یک پیشران و محور توسعه کشور، برای احراز جایگاه شایسته منطقه‌ای و جهانی در بهره‌گیری از دریا اقدام کند. از این رو سیاست‌های کلی توسعه دریا محور به شرح زیر تعیین می‌گردد: ۱- سیاست‌گذاری یکپارچه امور دریایی و تقسیم کار ملی و مدیریت چابک و کارآمد دریا به منظور بهره‌گیری حداکثری از ظرفیت‌های دریا، برای احراز جایگاه شایسته جهانی و رتبه اول در منطقه. ۲- توسعه فعالیت‌های اقتصادی دریامحور و ایجاد قطب‌های توسعه دریایی پیشران در سواحل، جزایر و پس‌کرانه‌ها به گونه‌ای که نرخ رشد اقتصادی در حوزه فعالیت‌های دریامحور (اقتصاد دریامحور) طی ده سال همواره حداقل دو برابر نرخ رشد اقتصادی کشور باشد. ۳- تسهیل و توسعه سرمایه‌گذاری و مشارکت داخلی و خارجی با ایجاد زیرساخت‌های لازم نرم افزاری و سخت افزاری (حقوقی، اقتصادی، زیربنایی و امنیتی) ۴- تدوین طرح جامع توسعه دریامحور با پهنه‌بندی دریا، کرانه و پس‌کرانه و تعیین سهم و جغرافیای جمعیت، تجارت، صنعت، کشاورزی و گردشگری، خصوصاً در سواحل و جزایر جنوب و بالاخص سواحل مکران با تاکید بر هویت ایرانی-اسلامی طی حداکثر یک سال پس از ابلاغ سیاست. ۵- بهره‌برداری حداکثری و بهینه از ظرفیت‌ها، منابع و ذخایر زیست بوم دریایی با ممانعت از تخریب محیط زیست دریایی بخصوص توسط کشورهای دیگر. ۶- تأمین و ارتقاء سرمایه انسانی و مدیریت متعهد و کارآمد و ایجاد پشتوانه علمی، آموزشی و پژوهشی برای توسعه‌ی دریامحور و زیست بوم نوآوری و فناوری دریایی. ۷- توسعه‌ی همکاری‌های اقتصادی، تجاری و سرمایه‌گذاری در طرح‌های بزرگ مقیاس و دانش بنیان زیرساختی، تولیدی و خدماتی با کشورهای همسایه و سایر کشورها به منظور بهره‌گیری از ظرفیت‌های دریایی و حضور مؤثر در معابر بین‌المللی و دستیابی به موقعیت قطب‌های منطقه‌ای. ۸- افزایش سهم کشور در حمل و نقل دریایی و ترانزیت با ایجاد و تقویت شبکه حمل و نقل ترکیبی. ۹- حمایت از سرمایه‌گذاران بومی و محلی در طرح‌های توسعه‌ای و حمایت از فعالان اقتصادی و بنگاه‌های کوچک و متوسط جوامع محلی در حوزه‌های مختلف از جمله صیادی، کشاورزی، صنعتی و گردشگری. 🌱 کانال تحلیلی خبری «مکران» 👇 https://eitaa.com/Makran_Iran

📝 برای دریا ⁉️ چند روزی‌ست از یک دعوت تاریخی گذشته؛ نخبگان جامعه هوشیارند؟! 🔰مقدمه و پاراگراف اول سیاست‌های کلی توسعه دریامحور که 16 آبان 1402 توسط رهبر انقلاب ابلاغ شد، حتی بدون اشاره به 9 بند سیاست‌ها می‌بایست برای ما کافی می‌بود: دریا، بستر تمدن‌سازی شود! دریا، محور توسعه کشور شود! 🔰اهمیت، ضرورت و فوریت ابلاغ این سیاست تحولی به مراتب بیشتر است از سایر سیاست‌های کلی که در یک بخش خاص (حتی با اهمیت موضوعاتی مانند جمعیت، اقتصاد و ...) ابلاغ شده است. این یک سیاست تحولی‌ست؛ این یک دعوت تاریخی‌ست: دریا، بستر تمدن‌سازی شود! دریا، محور توسعه کشور شود! تحولی‌ست و تاریخی‌ست، زیرا در طول تاریخ ایران تا کنون چنین نبوده؛ ما تا کنون زندگی ساحلی نداشته‌ایم؛ دریایی نبودیم؛ در خشکی زندگی کردیم و زمینی‌ بودیم... در چند پست قبل دلایل این امر شمرده شد 👇 https://eitaa.com/Makran_Iran/42 🔰برای دریا، جمع شویم، فکر کنیم، بگوییم، بنویسیم، ایده‌پردازی کنیم، طراحی کنیم، تدوین کنیم، سیاست‌پژوهی کنیم، مطالبه کنیم، شبکه‌سازی کنیم، ظرفیت‌سنجی کنیم، پروژه‌سازی کنیم، پیاده‌سازی کنیم ... چنین دعوتی صرفا برای سیاست‌گذاران نیست برای تک‌تک ماست تک‌تک ما مسئولیم در هر کجای ایران و در هر استانی که باشیم، نسبت به دریا مسئولیم بر عکس سیاست زمینی، که وابسته به جغرافیا و منطقه‌ای‌ست که در آن زندگی می‌کنیم، سیاست دریایی، سیاستی ملی‌ست (درباره چگونگی کارکرد این سیاست در تحول حکمرانی پیشرفت منطقه‌ای باید بیشتر نوشت) برای دریا ... برای آینده ایران ... برای آینده خودمان ... 🌱 کانال تحلیلی خبری «مکران» 👇 https://eitaa.com/Makran_Iran

🔰 پیشرفت منطقه‌ای؛ برای ایران یا علیه ایران؟! 🔸فعالان حوزه پیشرفت منطقه‌ای معتقدند که اگر ما نهادهای مردمی منطقه‌ای در کل ایران داشته باشیم که بتوانند مسائل منطقه خود را تحلیل کرده، برنامه‌ریزی کنند، با دولت از طرفی و با عامه مردم از طرف دیگر تعامل داشته باشند، این راهبرد مشارکتی منجر به آبادی نقاط مختلف ایران و در نهایت قوی‌شدن کل ایران خواهد شد. 🔻در عین موفقیت برخی از گروه‌ها در برخی نقاط کشور در تحقق اهداف راهبرد مشارکت مردم در حل مسائل منطقه‌ای اما باید پرسید که: ➖ این راهبرد عملا چقدر می‌تواند در کل کشور محقق شود؟ ➖ چقدر منابع برای این حد از توزیع و پراکندگی فعالیت‌ها داریم؟ ➖ آیا نیروی انسانی توانمند در این گستره وجود دارد؟ ➖ با فرض وجود منابع و نیروی انسانی، چقدر زمان برای تحقق این امر لازم است؟ ➖ ایران چقدر فرصت برای قوی‌شدن دارد؟ ➖ چقدر این راهبرد منجر به قوی شدن اقتصاد سیاسی ایران خواهد شد تا در جهان حرفی برای گفتن داشته باشد؟ ➖ مردم مناطق مشارکت می‌کنند تا هویت پیدا کرده و سرنوشت ملی خود را رقم بزنند یا مشارکت می‌کنند تا منابع بیشتری برای حل مشکلات محلی خود جذب کنند؟ ➖ این راهبرد چقدر منجر به ایجاد تحول در مردم منطقه می‌شود؟ ➖ چقدر مردم معنای زندگی خود و نقش خود را در کشور و در این جهان کشف خواهند نمود؟ ➖ این راهبرد منجر به بازتولید قدرت ایران می‌شود یا بازتوزیع منابع ایران؟ ➖ اگر مردم متولی بازتولید قدرت ایران نیستند و نباید در آن مشارکت کنند، پس اینکه «توده مردم همه‌کاره پیشرفت هستند» چه معنایی دارد؟ ➖ آیا می‌دانیم پیشرفت و بازتولید قدرت توسط مردم به معنای هزینه دادن توسط مردم است؟ ➖ (خالی از لطف نیست که مجددا بپرسیم) مردم مناطق مشارکت می‌کنند تا هویت پیدا کرده و سرنوشت ملی خود را رقم بزنند یا مشارکت می‌کنند تا منابع بیشتری برای حل مشکلات محلی خود جذب کنند؟ ⁉️ مردم را عازم مشارکت برای تولید می‌کنیم یا مشارکت برای مصرف؟ تأمل و گفت و گو حول همین چند پرسش می‌تواند راهگشا باشد. ✍️ پی‌نوشت: سخت است همزمان مشغول پیشرفت منطقه‌ای باشی و همزمان در پی نقد و تحول گفتمان حاکم بر آن انشالله فرصت شود بیشتر بگوییم و بشنویم ... 🌱 کانال تحلیلی خبری «مکران و آینده ما» 👇 https://eitaa.com/Makran_Iran

🔴 جیش‌الظلم: هدف عملیات ما ناکام‌گذاشتنِ «طرح توسعۀ مکران» بود! ▫️گروهک تروریستی جیش‌الظلم روز گذشته با انتشار بیانیه‌ای عملیات پنجشنبه خود را تشریح کرد. ▫️هدف این حملۀ تروریستی «ناکام‌گذاشتن پروژه و طرح توسعۀ سواحل مکران» عنوان شده است. ▫️در ۲ سال گذشته امید به سرمایه‌گذاری و توسعۀ بلوچستان شدت یافته بود. مردم محلی ناامنی ایجادشده توسط گروه‌های تروریستی را یکی از عوامل پیشرفت‌نکردنِ استان سیستان‌وبلوچستان می‌دانند. منبع: فارس

عملیات تروریستی اخیر در چابهار حمله به آینده ایران است. دشمن فهمیده کدام نقطه راهبردی را باید ناامن کند اما سهل انگاری عزیزان در طراحی الگوی مشخصی برای پیشرفت و توسعه اقتصادی و اجتماعی مکران انباشته های زیادی از چالش ها را شکل دادند مکران نقش مهمی در آینده اقتصاد ایران خواهد داشت و تهران باید تکلیف خود را برای آماده سازی این منطقه برای آینده اقتصادی و ترانزیتی منطقه و جهان روشن کند حمله تروریستی به چابهار پیام متفاوتی نسبت به سایر عملیات ها داشته است بر هم زدن شریان اقتصادی آینده ایران مهم ترین سیگنال تحرکات جدید تروریست های وابسته به موساد است ابوقاسم

📌 چابهارِ ایران ✍️ #یادداشت به قلم امیر امیری‌فر ۱- یک حمله «تروریستی» روی داده است. تشکیک در تروریستی بودن این حمله تشکیک در صداقت و اصالت بیان گوینده در دغدغه‌مندی برای بلوچستان را بدیهی می‌نمایاند. ۲- تصویر ساخته شده از ناامنی ۱۲ ساعته در چابهار، تصویر گران‌قیمت تری از همسایه شمال شرقی‌اش، راسک بوده است. تخریب‌گر هم قیمت آسیب را می‌دانسته که ذوق‌‌زده «متوقف شدن طرح توسعه مکران» را فاکتور کرده است. ۳- اصل تخریب در اذهان مردم ایران اتفاق افتاده است. چابهار دیگر آن سرزمین امن نیست! این تصویر باید شکسته شود. این وظیفه عاملین «توسعه» است. ۴- اصطکاک در پاسخ احتمالی ایران به رژیم صهیونیستی و واکنش پاکستان به اظهار تمایل جدی طالبان در استفاده از بندر چابهار در ادامه فرآیند ناامن سازی پاکستان برای چینی‌ها در چند ماه اخیر، گمانه های این حمله تاکنون بوده‌اند. ۵-این گمانه‌ها علی الخصوص گمانه دوم هزینه‌های توسعه در یک منطقه استراتژیک با بازیگران متعدد است. زمینی که از قرن هجدهم در اراده قدرت‌های بزرگ «زمین سوخته» تلقی می‌شده و محل تقاطع منافع آن‌ها بوده است، کمینه‌های هزینه ای که پرداخت می‌کند رویارویی با عاملیت های خرد ضد توسعه همچون این گروهک است. ۶- گروهک پس از القای ناامنی چابهار خواسته قد بکشد، عجولانه و هیجان زده کلمات را پشت سر هم چیده تا برای خود طرفی ببندد. مثلا به قدرت‌های منطقه‌ای وعده‌ی فردای پس از جمهوری اسلامی را داده!! و با ادبیات طنزگونه‌ی بارگزاری جمعیت، برای مردم نجیب بلوچستان اظهار قیمومیت کرده است! ۷- در این هم‌آوردی میان عاملین توسعه و دشمنان آن، دولت تماشاچی‌ست! مساله اصلی مکران نه حمله تروریستی بلکه بی دولتی است. چابهار و راسک هزینه‌های «نمایش توسعه» را به جای توسعه‌ی واقعی می‌پردازند و عایدی مشخصی هم دست آن‌ها را نگرفته است. آنچه گروهک به طرزی ناشیانه تحت عنوان طرح توسعه مکران و آمایش!! مطرح نموده، برون داد واقعی و ملموس ندارد. تنها یک نمونه بلاتکلیفی ۶ ماه اخیر دبیرخانه توسعه مکران نشانی از این بی دولتی است. ۸- کار برای عاملین و کارگزاران توسعه سخت‌تر شده است. رنج تحمل بی‌دولتی اکنون مضاعف گشته و تحمیل تصویر ضد توسعه از بلوچستان بدان افزوده شده است. فروشندگان دوره‌گرد کالای ناامنی نیز گهگاه در پی معامله به تهران پیشنهادهایی عجیب می‌دهند. اما این‌ها هیچ‌یک دلیلی بر ناامیدی نیست. ۹- امید وظیفه است. خلق امید و انتشار امید. باید در بازسازی تصویر چابهار، چابهارِ ایران کوشید. این وظیفه همه‌ی دغدغه‌مندان بلوچستان است. راسک و پیشین این نقطه ی استراتژیک و بسیار غنی را باید امن نمود و در مسیر توسعه قرارداد. بی‌توجهی به راسک و پس کرانه‌های مکران (چه بسا بی‌توجهی عمومی و رسانه ای) خود عاملی برای ناامنی آنجاست. باید بیش از پیش از راسک و از مرز گفت و نوشت! باید تصمیم گرفت و فرصت‌ها را از دست نداد. دولت باید تصمیم گرفتن را تمرین کند. هنوز بی‌عملی و سردرگمی درباره جنوب شرق ایران سکه رایج است. و در انتها باید «گفت‌وگو» کرد. نه از آن جنس گفت‌‌وگو ها که به ناامنی تشخص می‌دهد! گفت‌وگو هایی که به مردم از توسعه اطمینان خاطر دهد و نشان از عاملیت دولت داشته باشد. اینها وظیفه است و وظیفه امید است و این بخشی از فرآیند توسعه و پیشرفت است. ما محکومیم به امید و توسعه! ✴️  مَکُ‌ایران را دنبال کنید، بخوانید و در صورتی که پسندیدید به دوستان خود پیشنهاد دهید. 🆔 @MakoIran_ir

پیشنهاد جناب آقای مسعود داداشی مدیرعامل شرکت توسعه منطقه‌ای رویش نوین نصیر ایرانیان پیرو مسائل امنیتی اخیر مکران 👇 چگونه می‌توان اقتصاد و مشارکت مردم را به امنیت گره زد؟ چگونه می‌توان سرمایه‌های قابل توجه بسیاری از افراد محلی منطقه به خصوص عزیزان اهل تسنن را از کسب و کارهایی مثل قاچاق سوخت به سمت ایجاد زیرساخت اقتصادی هدایت کرد؟ اگر به صورت قومی یا منطقه ای سرمایه ها به سمت ایجاد زیرساخت های اقتصادی هدایت شوند، خود اهالی منطقه در ایجاد امنیت بیشتر مشارکت نخواهند کرد تا سرمایه‌شان حفظ شود؟ در حالت فعلی، هر چه ناامنی بیشتر شود و تمرکز نیروهای انتظامی معطوف به این قضیه باشد، اتفاقا قاچاق سوخت راحت تر انجام شده و کسب و کار فعلی مردم با ناامنی بیشتر رشد می‌کند. حتی پیشنهادی در نگاه اول عجیب اما قابل تأمل این است که سوخت‌بری با ایجاد تعاونی‌ها و شرکت‌های محلی فروش و صادرات به صورت قانونی و رسمی انجام شود و مردم محلی در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند. هزاران نیسان در جاده‌های مکران و پس‌کرانه آن با خطرات و تلفات روزانه در حرکت است، در حالی که مردم این توان مالی را دارند که نیسان‌ها را به تانکر سوخت تبدیل کنند و در عین حال خودشان راهکار فروش و صادرات آن را نیز می‌دانند که گرفتار تحریم نشود. البته به شرطی که مشابه سایر کسب و کارها گرفتار تحریم و موانع داخلی نشوند! در این صورت امنیت برای خود مردم اولویت پیدا می‌کند. اجرای چنین راهکارهایی به عاملان توسعه‌ای نیاز دارد که به صورت میدانی و بلندمدت در منطقه حضور پیدا کرده و مسیر توسعه مشارکتی و درون‌زا را در پیش گیرند. فعالیت‌‌هایی اقتصادی‌-اجتماعی توسط جبهه‌ای از افراد یا گروه‌های حرفه‌ای و باتجربه در حوزه توسعه منطقه‌ای در کنار پشتوانه سیاسی و تأمین مالی کافی از سرمایه‌گذاری بخش شبه‌دولتی و خصوصی می‌تواند منجر به توسعه و ظهورِ بلوچستانِ ایران شود. 🌱 کانال تحلیلی خبری «مکران و آینده ما» 👇 @Makran_Iran

⭕️ اصفهان | آب | دریا 🔰 تهدیدِ محدودیتِ توسعه اصفهان چگونه می‌تواند فرصتی برای نقش‌آفرینی آن در توسعه ایران باشد؟ 🔻 یکی از چالش‌های مسائل پیچیده در حکمرانی از جمله بحران آب در اصفهان، گرفتاری تصمیم‌گیران در انبوهی از مسائل و خرد کلان است. این چالش باعث می‌شود که مدیران، نخبگان و ذی‌نفعان در انبوهی از کارهای خوبِ کوچک و بزرگ سردرگم شده و توان اولویت‌بندی را از دست بدهند. از این رو در گام اول باید ابتدا از کلان‌مسئله به تعداد بسیار محدودی از ریشه‌ها یا گلوگاه‌های بروز سایر مسائل و پیامدهای آن رسید و سپس با زمان‌بندی کوتاه‌مدت و بلندمدت روی همین موارد محدود تمرکز نموده و تمامی منابع (اعم از توان انسانی، وقت، منابع مالی و ...) را حول همین یک، دو یا سه گلوگاه بسیج نمود. 🔻به عنوان مثال تمرکز مدیریت استان بر تأمین منابع جدید آبی در دو سال اخیر منجر به اجرای پرشتاب پروژه‌های برزمین مانده استان گردیده است. در این برهه از زمان لازم است چنین تمرکزی روی گلوگاه‌های مدیریت مصرف در زاینده‌رود ایجاد شود تا نهایتا بتوانیم به جاری‌سازی دائمی زاینده‌رود امیدوار باشیم. توقف برداشت‌های غیرمجاز و مدیریت برداشت‌های سطحی و حریمی در بالادست شهر اصفهان از جمله استراتژی‌های اساسی در کوتاه‌مدت است. 🔻از طرفی مدیریت توسعه اقتصادی و جمعیتی اصفهان جهت جلوگیری از بارگذاری‌های مجدد و حتی کاهش بارگذاری‌های موجود نیز از جمله گلوگاه‌های مدیریت مصرف و جزو استراتژی اساسی اصفهان در میان‌مدت می‌باشد. توجه به دریا و ظرفیت سواحل جنوبی کشور و سرمایه‌گذاری در سواحل مکران با بهره‌گیری از مزیت‌های استان اصفهان (اعم از سرریز سرمایه مالی، انسانی، فنی و ...) علاوه بر نقش‌آفرینی اصفهان در توسعه کشور، می‌تواند نیازهای اصفهان را از جهت اقتصادی و زیست‌محیطی برآورده نماید بدون اینکه چالشی برای خود در بلندمدت ایجاد نماید. 🔻در غیر این صورت حتی در صورت احیای دائمی زاینده‌رود در کوتاه‌مدت، متاسفانه دیر یا زود مجددا باید منتظر بارگذاری فراتر از توان زیستی اصفهان و خشکاندن مجدد زاینده‌رود باشیم. #پیشرفتِ_منطقه‌ایِ_ایران 🌱 کانال تحلیلی خبری «مکران و آینده ما» 👇 @Makran_Iran

🌿 سه پیشنهاد برای فعالان مردمی پیشرفت استان سیستان و بلوچستان عطف به موانعی که پیش تر درباره رشد استان گفته ام ایده هایی را مطرح می کنم که گرچه با حمایت و همت استاندار یا نماینده محترم ولی فقیه سرعت بیشتری خواهند گرفت ولی کاملا با یک قرارگاه مردمی فعال -و نه اسامی بی اثر موجود- نیز قابل اجراست. گفتمان «پیشرفت» تنها ایده وحدت بخش به استانی است که برخی نان شان در امنیتی سازی، تهدیدنمایی و دوگانه سازی های کاذب در آن است لذا باید برای تحقق این گفتمان تلاش ویژه کرد: 1. فقط درباره پیشرفت استانت حرف بزن! جمعی نیاز داریم که به هیچ وجه به مسائل منفی استان و تهدیدها و نزاع ها ورود نکنند و فقط از پیشرفت سخن بگویند. این جمع باید خودش بر مسائل پیشرفت مسلط شود و آنرا به نخبگان ملی نیز منتقل نماید تا روایت استان در خارج بتدریج عوض بشود و تهدیدنمایی جای خودش را به فرصت سازی بدهد. این جمع باید جلوی گفتمان های مخرب و منفی سابق بایستند و برای تغییر گفتمان شجاعانه وارد بشوند. اینکه همه سکوت کرده اند و از جریان تندروی طرفین می ترسند یک نوع عافیت طلبی است و تجربه نشان داده جریان انقلابی مسلمان اگر وارد عرصه ای شده آن را به دست گرفته است. 2. پیشرفت رسانه لازم دارد! پیشرفت در استان نیازمند مجله و سایت و صفحه است. نیازمند گفتگوهای کارشناسی است. نیازمند ضریب دهی به اولویت هاست. شاید اگر خیریه اشتغالزایی جهت که فهم خوبی از مسائل استان دارد در کنار میدان به گفتمان سازی مسائل هم توجه کرده بود امروز کنشگران این عرصه بیشتر بودند. گرچه در سیمای استان برنامه های مطالبه گرانه ای مثل دادخواست وجود دارد ولی در جنبه تبیینی نیز به نهادهای رسانه ای خاص مسأله پیشرفت نیاز داریم. 3. استانهای معین را فعال کن! بر این باورم که چهار منطقه با محوریت شهرهای زابل، ایرانشهر، سراوان و چابهار باید به چهار شهر مشهد، تهران، اصفهان و شیراز متصل بشوند تا بتوانند خلاهای متعدد نیروی انسانی را از طریق اعزام پیاپی کارشناسان و کارآفرینان و متخصصان مختلف جبران نمایند. استان باید به کلاس درس و کارگاه تجربه و اجرا تبدیل بشود. خصوصا در جنوب استان که طرح فراملی مکران بناست اجرا شود این امر ضروری تر است چرا که با سرمایه اجتماعی موجود عملا خیلی از عناصر بومی از تخصص لازم برای نقش آفرینی در این پروژه ها برخوردار نیستند. بنظرم امثال معین الدین سعیدی که با تنگ نظری از مجلس بازماند را نیز باید در این قرارگاه و فعالسازی نقش #اهل_سنت درگیر کرد. 📍 @komeilialireza