#خـــاطرات_شهدا
عباس از کبر و غرور خیلی می ترسید ، از ایام جوانی در مراسم تعزیه امام حسین علیه السلام در محل شرکت می کرد .
یکبار که فرمانده پایگاه هوایی همدان بود برای دین ما به قزوین آمد و در برنامه تعزیه خوانی ما شرکت کرد ، او در نقش یک مرد اسب سوار بود که باید دور میدان با اسب بگردد .
عباس لباس پوشید و با اسب به صحنه آمد ولی ناگهان از اسب پایین آمد و شروع به راه رفتن کرد !
فورأ خود را به او رساندم و گفتم ، چرا پیاده شدی !؟
با عصبانیت گفت ، من سوار اسب نمی شوم ، چون بعد از سوار شدن برای یک لحظه احساس کردم غرور من را فرا گرفته !!
او تا آخر این نقش را پیاده اجرا کرد.....
#شهیدعباس_بابایی
📕 امام سجاد و شهدا ، ص42
🌹 اللهم عجل لولیک الفرج...🌹
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
#کلام_شهید🌷
#شهیدعباس_بابایی🌷
همیشه بخاطرت این کلمات بسیار شیرین و پر ارزش را بسپار"کسی که به پدر و مادرش احترام بگذارد ، یعنی طوری با آنها رفتار کند که رضایت آنها را جلب نماید ، همیشه پیش خداوند عزیز بوده و در زندگی خوشبخت خواهد بود."
#شهیدآنه🕊
#شهیدعباس_بابایی🌷
او به قدری نسبت به ماه رمضان مقیّد و حساس بود كه مسافرتها و مأموریتهایش را به گونه ای تنظیم می كرد تا كوچكترین لطمه ای به روزه اش وارد نشود.
او همیشه نمازش را در اول وقت می خواند و ما را نیز به نماز اول وقت تشویق می كرد.
فراموش نمی كنم، آخرین بار كه به خانه ما آمد، سخنانش دلنشین تر از روزهای قبل بود.
از گفته های او در آن روز یكی این بود كه: وقتی اذان صبح می شود، پس از اینكه وضو گرفتی، به طرف قبله بایست و بگو ای خدا! این دستت را بروی سر من بگذار و تا صبح فردا برندار.
به شوخی دلیل این كار را از او پرسیدم.
او در پاسخ چنین گفت: اگر دست خدا روی سرمان باشد، شیطان هرگز نمی تواند ما را فریب دهد.
از آن روز تا به حال این گفته عباس بی اختیار در گوش من تكرار می شود.
🎤راوی: اقدس بابایی
🌷🌷🌷🕊🌷🌷🌷
#شهیدآنه🕊
#شهیدعیدقربان🌷
#شهیدعباس_بابایی🌷
با وجودی که قرار بود خود را به سرزمین وحی و مراسم صحرای عرفات کنار همسرش برساند اما صبح عید قربان از خواب بودن دوستش، استفاده کرد و به جای او به ماموریت رفت..
همسرش می گوید:
منتظر آمدنش بودم و او را کنار چادرهای عرفات دیدم... اما انگار زمان دیدنم با زمان شهادتش یکی بود او بعد از شهادت به وعده اش عمل کرد....
🌷🌷🌷🕊🌷🌷🌷
#شهیدآنه🕊
#شهیدعباس_بابایی🌷
همسر شهید عباس بابایی درباره سادهزیستی و دوری از شهرت شهید عباس بابایی میگویدلباس پوشیدنش اصلاً به خلبانها نمیرفت.
به شوخی میگفتم: تو اصلاً با من نیا. به من نمیآیی!
میگفت: تو جلوتر برو من هم مثل نوکرها دنبالت میآیم!
شرمنده میشدم. فکر میکردم اگر عباس میتواند نسبت به دنیا این قدر بیتفاوت باشد من هم میتوانم. میگفتم: تو اگر کر و کور و کچل هم باشی باشی، باز مرد موردعلاقه من هستی!
📚: آسمان بابایی