ادامه: مغازۀ کوچکی داشت پر از کتابهای ناب که آن هم در نوع خود مثل گنجینه‌ای از کتابهای قدیمی بود. فقط نیمساعت قبل اذان مغرب تا یکساعت بعد از اذان مغرب در مغازه‌اش حاضر میشد و نماز مغربش را هم اوّل‌وقت در همان مغازه میخواند. کتابها بدون هیچ نظم خاصی در قفسه‌ها جا گرفته بودند و این البته برای من جذّاب‌تر هم بود؛ که مثل یک بازیِ کودکانه ناگهان از لابلای قفسه‌ها، کتاب نابی را پیدا کنم! با همین هیأت، همین وَجنات، همین سادگی، همین مهربانی و همین آرامش و لبخند همیشگی، مراجعه‌کننده را برای خرید کتاب‌ها راهنمایی میکرد و حتی گاهی اگر از او سؤال علمی میپرسیدی هم با سعۀصدر و متانت و تواضعی زیبا پاسخ میداد. از مقامات سلوکی‌اش هیچ نشانه‌ای نیست (و خب اگر غیر از این بود تعجب میکردیم) اما خیلی بعید میدانم مردی به این نازنینی و در این سطح از حکمت و تواضع و اخلاص، مقاماتی از سلوک عرفانی را طی نکرده باشد. آخرین بار اواخر سال ۱۳۹۹ بود که حضور نورانی‌اش را استشمام کردم. ۲-۳ کتاب چاپ‌قدیم ناب چشمم را گرفته بود و کمی تردید داشتم که همان روز یا بعداً بخرم‌شان. توصیه‌ی خیرخواهانه‌ای کرد که «اینها هنوز قیمت قدیم‌اند؛ احتمالاً سال جدید مجبور میشم قیمتش رو به‌روز کنم؛ اگر میخواهیش قبل از سال جدید حتماً بخرش.» اهالی #فلسفه_اسلامی از نسلِ من و حتی قبل از من، به کتاب‌هایی که ایشان تحقیق و تصحیح و منتشر کردند مدیون‌اند. «حَشَرهُ الله مَعَ أولیائه» #منازل_السائرین #عرفان_اسلامی #حکمت_اسلامی https://www.instagram.com/p/CTsV5arNqJu/?utm_medium=share_sheet