📚 ره توشه (ویژه مناطق مشترک) 💠 رمضان ١٤٤٣ 🆔 @balagh_ir

📚 ره توشه (عمومی) 💠 رمضان ١٤٤٣ 🆔 @balagh_ir

🌸🍃🌸 بیا موعود هنگام قیام است جهان مجروح یک جو التیام است زمان لبریز شوق و انتظار است زمین بر رجعتت امّیدوار است #السلام_علیڪ_یا_بقیة_الله #میلاد_امام_زمان(عج) #مبارک_باد. #شاخصه_عشق_و_محبت_به_اهل_بیت_ایمان_ #به_غیب #مقطع_متوسطه_دوم 🍃🌸🍃الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج🍃🌸🍃 #مدیریت_مدارس_امین

سلام فرمانده🌷💓 با آمدن تو بهار پیدا می شود🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 سرود کودکان، عجب کار تمیز و زیبایی برای امام زمان (عج) ازدهه نودی ها... 313 نفره.... عیدتان مبارک 🌹

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ ‌ دارم می چینـم ✨ سفـره هفت سین امّا فکر تو ام که تو صحرا خیمه زدی آقااا ...💔 #السلام‌علیڪ‌یابقیه‌الله #اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفࢪَج هاشم نژاد: مبلغ امین ناحیه ۸ رباط کریم ، استان تهران 🍀🌺🌱🍀🌺🌱🍀🌺

◽️دعـــــــــای فـــــــــــرج ◽️ ✨بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم✨ ✨اِلهی عَظُمَ الْبَلآءُ ⚘ وَبَرِحَ الْخَفآءُ وَانْکَشَفَ الْغِطآءُ وَانْقَطَعَ الرَّجآءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّمآءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کلمح الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا ⚘یا صاحِبَ الزَّمانِ⚘ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ.⚘ 🌤اللّٰھـُــم‌؏جِّل‌لِوَلیڪَ‌الفَرَجـْــ🌤 🌹🌹🌹🌹🌹🌹

سال ۱۴۰۱، «سال تولید، دانش بنیان و اشتغال زایی»گرامیباد🌷🇮🇷🌷 مدیریت مدارس امین @mamin110

🔴 پخش زنده سخنرانی نوروزی رهبر معظم انقلاب، امروز دوشنبه اول فروردین ساعت ۱۶:۳۰ 🔹 رهبر معظم انقلاب اسلامی امروز دوشنبه اول فروردین ۱۴۰۱ به مناسبت فرارسیدن سال نو بصورت زنده و مستقیم با ملت شریف ایران سخن خواهند گفت و از شبکه‌های صدا و سیما، به صورت زنده پخش خواهد شد. #مرکز_تربیت_معلم_مبلغ @mobalegh_moalem

🌿🍀🌿 🔸️ارزش معرفت دینی: 💥قال علی علیه السلام: مَعرِفَةُ العِلمِ دِينٌ يُدانُ بِهِ ، 🔸️ بِهِ يَكسِبُ الإنسانُ الطّاعَةَ في حَياتِهِ، 🔸️و جَميلَ الاُحدُوثَةِ بَعدَ وَفاتِهِ. 💎 💥امام علی علیه السلام فرمود: 🔸️شناخت (تحصيل) دانش دينى است كه بايد بدان پاى بند بود 🔸️ و به وسيله دانش است كه انسان در زندگيش طاعت به دست مى آورد 🔸️و بعد از مرگش نام نيكو به يادگار مى گذارد.۱ ------------------ ۱-نهج البلاغة : الحكمة ١٤٧. 🌾🌺🌾🌺

🌿🍀🌿 🔸️منتظران دوران غیبت 💥امام سجاد (علیه‌ السلام): 🔸️ان اهل زمان غیبته، القائلون بامامته، المنتظرون لظهوره افضل اهل کل زمان، 🔸️ لان الله تعالی ذکره اعطاهم من العقول والافهام والمعرفة ما صارت به الغیبة عندهم بمنزلة المشاهدة... 🔸️اولئک المخلصون حقا. 💎💎 💥امام سجاد علیه السلام فرموده اند: 🔸️به درستی که مردمان زمان غیبت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) که امامتش را باور دارند 🔸️و منتظر ظهور اویند، از مردمان همه زمان‌ها برترند، 🔸️ زیرا خدا چنان عقل‌ها و فهم‌ها و شناخت آنان را قوت بخشیده است که غیبت نزد آنان همچون دیدن باشد . . . 🔸️ آنان واقعا دارای اخلاص اند.۱ --------------------- ۱- از کتاب کمال‌الدین شیخ صدوق، جلد ۱ 🌾🌺🌾🌺

🌿🍀🌿 فرق شیعه ومُحِب: 💥قـال ابُو مُحَـمَّدٍ الْعَـسْكَرىّ عليه السلام : 🔸️قَـدِمَ جَمـاعَةٌ فَاسْتَـأْذَنُوا عَلىَ الرِّضا عليه السلام وَ قـالُوا: 🔸️نَـحْنُ مِنْ شـيعَةِ عَـلىٍّ عليه السلام ، فَمَـنَعَهُمْ أيّـاما ثمّ لَمّا دَخَلُوا قـالَ لَهُـمْ: 🔸️وَيْحَكُمْ اِنَّما شيعَةُ عَلىٍّ أميرِالْمُؤْمِنينَ عليه السلام اَلْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ سَلْمانُ وَ أبُوذرٍّ وَ الْمِقْدادُ وَ عَمّارٌ وَ مُحَمَّدُ بْنُ اَبى بَكْرٍ اَلَّذينَ لَمْ يُخالِفُوا شَيْئا مِنْ أوامِرِهِ. 💥امام عسكرى عليه السلام فرمود: 🔸️گروهى خدمت امام رضا عليه السلام رسيدند و اجازه ورود خواستند و گفتند: ما از شيعيان على عليه السلام هستيم. 🔸️ امام چند روز اجازه ورود نداد . سپس (بعد از چند روز اجازه گرفته و) داخل شدند. 🔸️ امام عليه السلام به آنان فرمود: واى بر شما! شيعه اميرمؤمنان على عليه السلام امام حسن و امام حسين عليه السلام و سلمان و ابوذر و مقداد و عمار و محمد بن ابى بكر هستند كه با هيچ يك از فرمانهاى على عليه السلام مخالفت نكردند.۱ --------------- ۱-از کتاب سفينة البحار 4: 551 🌾🌺🌾

📱#نرم_افزار 🔅#راهیان_نور 📥 #پیشنهاد_دانلود #نرم_افزار #تبسم در این برنامه ، مطالبی تحت عنواین زیر قابل مطالعه و مشاهده می باشد : 🔶️خاطرات #طنز_جبهه 🔷️خاطرات #اسارت 🔶️یادگاری های جنگ ! 🔷️اصطلاحات رایج دوران جنگ 🔶️خاطرات زیبا 🔷️تابلو نوشته های دفاع مقدس 🔶️اشعار و شعار های شهدایی 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

🌿🌸🌿 💥عَنِ الرِّضا عَنْ اَبيه عليهماالسلام 🔸️ «ِاِنّ رَجُلاً سَأَلَ اَبا عَبدِاللّه ِ عليه السلام مـا بـالُ القُـرآنِ لا يَزْدادُ عِنْـدَ النَشْـرِ وَالـدِراسةِ اِلاّ غَضـاضَةً؟ 🔸️ فَقـالَ; لاَنَّ اللّه َ تبارَكَ وَ تَعـالى ُّّّلَم يَجْعَـلْهُ لِزَمـانٍ دوُنَ زمانٍ، وَ لا لِناسٍ دُونَ نـاسٍ، 🔸️ فَـهُوَ فى كُلِّ زَمـانٍ جَديدٌ، 🔸️ وَ عِنْدَ كُلِّ قَـوْمٍ غَضٌّ اِلى يَـومِ القيـامَةَ». 💥امام هشتم عليه السلام از امام كاظم عليه السلام نقل مى كند كه فرمودند: 🔸️ مردى از امـام صادق عليه السلام پـرسيد چگونه است كه قـرآن هـر چه خـوانده و منتشـر مى شـود جز بر تازگى و طـراوتش افـزوده نمى شـود؟ 💥 امام صـادق عليه السلام فرمود: 🔸️زيرا خـداوند آنرا براى زمان و مردم خـاصى قرار نـداده اسـت، 🔸️ بنـابراين در هر عصـرى نو، 🔸️ پيـش هر ملتى تا روز قيـامت تازه و شـاداب اسـت.۱ -------------- ۱- جامع الاخبار و الآثار، كتاب القرآن، ج 1، ص 169. 🌾🌺🌾

نمایه سخنرانی نوروزی رهبر انقلاب خطاب به مردم ایران..pdf

قابل توجه داوطلبان گرامی 📲چهارمین دوره آمادگی آزمون استخدامی آموزش و پرورش توسط مرکز تربیت معلم مبلغ حوزه‌های علمیه در حال برگزاری است. جزئیات در 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3540123666Cc2e1e06760 پست سنجاق شده

تربیت دینی جلسه چهارم - 1388/05/21   اهمیت تربیت دینی در جامعه مهدوی چیست؟ وقتی ما به رسالت انبیاء و هدف خلقت انسان نگاه کنیم می توانیم هدف جامعه مهدویت و حکومت حضرت را چیزی جز رشد انسان در جهت عبودیت تحلیل نکنیم. منتهی ما براساس نگاهی که به تربیت باید داشته باشیم، باید ببینیم اگر در جامعه مهدوی در مورد تربیت صحبت می کنیم، تربیت یک مصونیت عام و شامل است. همه در این امر مشارکت می کنند چون همه روی هم تاثیر می گذارند. ما وقتی برنامه ریزی نکنیم که روی هم تاثیر مثبت بگذاریم، لاجرم کم و بیش تاثیر منفی خواهیم گذاشت. یعنی ما در تربیت یکدیگر موثر هستیم. ما نباید از این مسئله غفلت بکنیم. ما باید حواسمان به اطراف باشد. اینکه خیلی از آدمها خودخواه میشوند اثر بد تربیتی، بی توجهی به محیط است. می خواهیم بین این دوتا رابطه برقرار کنیم. وقتی ما حواسمان نیست که روی دیگران از هر جهتی چه تاثیری میگذاریم چون می خواهیم در رفتارمان آزاد باشیم میخواهیم به کسی اعتنا نداشته باشیم. خوب اگر من به اطرافیانم اعتنا نداشته باشم، اطرافیانم کمبود محبت احساس می کنند، در این فرایند دچار مشکلات روحی می شوند و بهم می ریزند. و اثر تربیتی بد روی دیگران می گذارند. تربیت امری است که هم در رابطه با انسان است هم در ارتباط با خود فرد و خود انسان و هم در ارتباط با جامعه است. اگر روی آن به نحو مثبت برنامه ریزی نکنیم و رها بشود، به نحو منفی تاثیر خواهد گذاشت. روایت از حضرت علی (ع) داریم: خودت را وادار به کارهای خوب بکن و اِلا خودبخود به سمت بدی ها پیش خواهد رفت. با اینکه فطرت ما الهی است و خوب زاده شده ایم و خوبی ها در درون ما موجود هستند اما اگر این خوبی ها در درون ما کشف نشوند، تجلی نکنند، ته دل ما مدفون می شوند و یک آثار بدی در انسان می گذارند. اینکه خدا می فرماید: به یکدیگر در کارهای خوب و تقوی کمک کنید و هرکس این کمک را نکند، نهی میشود. گاهی ما روی هم شدیداً اثر منفی می گذاریم و بعضی مواقع با بی اعتنایی بصورت رقیق تاثیر منفی بگذاریم. تربیت در جامعه ی مهدوی مساوی است با رسالت انبیاء و هدف حکومت حضرت مهدی ولی یادمان باشد بنا نیست حضرت فقط ما را تربیت کند. تربیت بصورت یک فرهنگ، یک امر فراگیری در جامعه میشود و دیدگاه عموم ساکنان جامعه مهدوی نسبت به تربیت اصلاح میشود. همه وظیفه ی خودشان را در این جامعه می دانند. تجربه ی بشری و شکست ها و همه تلخ کامی ها به اینجا رسانده، عقل آدمها و ایمان و صفای باطنشان وضع را به اینجا رسانده که همه نسبت به تربیت احساس مسئولیت می کنند. شما نمیتوانید هرجوری می خواهید بگردید و حرف بزنید و بگویید: دیگران به من چه؟ این فرهنگ و نگاه فراگیر میشود. در جامعه مهدوی همه ی کارها را به حضرت واگذار نکنیم. نگوییم حضرت و یارانشان می آیند و دنیا را خوب میکنند و ما کاری نداریم. الان که حضرت نیستند ما باید تلاش بکنیم. حضرت بیایند ما خود بخود اصلاح میشویم و اگر اصلاح نشوییم حتماً تقصیر یاران حضرت میگذاریم. نه آن زمان ما به خودمان می آییم، به خود آمدنی که اگر هم اتفاق بیفتد مقدمه ساز ظهور میشود. آیا منتظر موعود بودن اثر تربیتی دارد؟ مسلماً آثار تربیتی دارد. ما اول باید کاری بکنیم که این انتظار تشدید بشود. و این انتظار جا بیفتد. کلمه ی انتظار در جامعه ی ما رواج دارد و با آن آشنا هستیم و قلباً این انتظار در وجود ما هم هست ولی قبل از اینکه به آثار انتظار برسیم، بگذارید این انتظار را یک انتظار عمیق و حقیقی بکنید. چه کار کنیم این انتظار نسبت به جامعه ی مهدوی یک انتظار عمیق بشود و واقعاً منتظر باشیم؟ لازمه اش این است که ما عمیقاً و دقیقاً بدانیم چه اتفاقی میخواهد بیفتد و عمیقاً به او علاقمند بشویم. و عمیقاً از این وضع خودمان ناراحت بشویم. این ها از عناصر کلیدی انتظار هستند. ما اگر از وضع خودمان راضی باشیم و یک تغییر فرمی مختصر را تقاضا بکنیم دیگر منتظر چه باشیم؟ تعارف می کنیم. مثل اینکه میهمان می خواهد بیاید و میهمانی است که خودش را دعوت کرده است و می گوییم: بله بفرمایید. پیامبران وامامان خبر داده اند که میهمانی برای شما خواهد آمد. ما هم میگوییم: بله ما منتظر هستیم. تشریف بیاورند. نه التهابی و نه سوزی. ما باید اقدام کنیم و مقدمه ی آن این است که ما منتظر باشیم. اگر منتظر هستی باید اقدامت مثل اقدام یک منتظر باشد. و آدمها را محاکمه میکنیم. آدمها منتظر نیستند. نمیدانند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ خیلی ها از جامعه ی حضرت می ترسند و اعتقادا آنرا بیان نمی کنند و میگویند: زشت است اگر این را بیان کنیم. ولی واهمه دارند. همه ی آنهایی که با نشست و برخاست با آدمهای مذهبی واهمه دارند فکر می کنند. حکومت حضرت هم در همین مایه ها است. آدمها دوست دارند آزادی داشته باشند و فکر میکنند اگر این حکومت مقتدر دینی تشکیل بشود، بعد اینها دیگر نمیتوانند نفس بکشند. امکان گناه کردن ندارند

. بعضی ها فکر میکنند تنگناهایی ایجاد می شود. این آخرین سخنرانی حضرت زهرا در باره حضرت علی (ع) به مردم مدینه است. می فرماید: از امیر المومنین نترسید. به دین داری خودش نگاه نکنید. او شما را آرام به سرچشمه می رساند. بگونه ای شما را هدایت میکند که شما اصلاً نمیکنید کسی شما را هل نخواهد داد یا فشاری بر شما وارد نخواهد آمد. و آنچنان شما را سیراب میکند مثل کسی که مشک آب را می خورد و آن را هم به سر و رویش بریزد. این جوری شما را سیراب می کند. ما هنوز به نقطه ی آغازین انتظار که باید در وجود ما شکل بگیرد نرسیده ایم. البته کلیاتی گفته شده است. امنیت و برکت زیاد است. معنویت و عقلانیت زیاد است. اگر ما تربیت را در جامعه ی مهدوی بحث نکنیم، مردم فکر میکنند این ها بصورت معجزه آسا این طوری می شود. آدمها صبح بلند می شوند و می گویند: من چقدر علاقه به نماز دارم. یا آدمها با دشمنانشان دوست میشوند و همه منتظر کسی هستند که براسب سفیدی سوار باشد و بیاید و معجزه آسا همه چیز را حل کند. این اتفاق روز قیامت می افتد وقتی که ما به بهشت می رویم. اینجا دنیا است و یک روندی دارد. خوب بودن روندی دارد و ثبات این خوب بودن روندی دارد. تکامل انسانها در جامعه روندی دارد که آن روند همین ساز و کار تربیت است. این ها می خواهند سر این ساز و کار صحبت کنند که بتوانیم همین الان هم به آن سمت حرکت بکنیم، تلاش و تکاپو بکنیم، اینکه می گوییم استقلال آدمها را حفظ کنیم و مزه ی آزادی و انتخاب را بچشند، رعایت این استقلال با آن بی تفاوتی غرب فرق میکند. این فضای آزاد با فضای آزاد غرب که تحمیل علاقه است نه آزادی فرق می کند. جدیداً در بعضی ایالات آمریکا اجازه نمیدهند در نزدیکی مسجد و یا کلیسا دانسینگ افتتاح بشود چون به تجربه فهمیده اند که این رقابت باید رقابت عاقلانه ای باشد. برای اینکه عادلانه باشد نیمتوانند کنار همدیگر باشند. شما نمی توانید تصاویر بد به جوان نشان بدهید و تصویر مسجد را هم نشان بدهید و بگویید: هر کدام را می خواهید انتخاب کن. شما بنیان شهوانی او را به بردگی کشیده اید بعد می گویید: آزاد هستی انتخاب بکن. این فضا در جامعه ی مهدوی نیست. مردم واقعاً آزاد هستند که بین خدا و خودشان انتخاب بکنند. واقعاً آزاد هستند که کدام مراتب بهشت را انتخاب بکنند. هیچ کس چیزی را به آنها تحمیل نخواهد کرد. نه کفر و نفاق میتوانند چیزی را به کسی تحمیل بکنند نه امام زمان تحمیل می کند. این دو تا در کنار هم قرار بدهیم. 124000 پیامبر آمده و 14 قرن گذشته، خوب ها چیزی را تحمیل نکردند ولی از آن طرف بدی ها رابه شیوه های مختلف تحمیل کرده اند. حکومت حضرت ساز و کار تربیتی اش چیست؟ باید مزه اش را چشید تا به انتظار عمیق تر رسید. آنجا نه کسی آدمها را فریب می دهد نه کسی بدی را به آدمها تحمیل میکند و حضرت هم بنا ندارند خوبی را تحمیل کنند. آدمها با عشق و لذت خوب میشوند. درمورد اینکه در جامعه ی مهدویت نه خوبی را تحمیل می کنند و نه بدی را، بیشتر توضیح بدهید. یکی از علتهایی که انبیاء با طاغوتیان درگیر می شدند بخاطر این است که آنها کارشان به بند کشیدن انسان است ولی پیامبران به آزادی و استقلال فرد می اندیشند. نسبت به اینکه این هوشیاری در این زمان نسبت به آزادی بیشتر شده، بندها نامرئی شده اند. اینکار با شیوه های مدرنی صورت می گیرد. مثلاً قانون های اضافه و تشویق ها و تنبیه های فراوان و فوری و سنگین یا تحقیرها و توهین ها به بهانه ی اظهار نظرهای مختلف یا جاذبه های دروغین و تزیین های فریبنده، همه ی این ها بند است. شما این بندها را بردارید و انسان ها آزاد می شوند، اگر خواستند بسمت خدا بروند و اگر خواستند نروند و معمولاً هم می روند. منتهی کم و زیاد را خودشان انتخاب می کنند. یک مثال اقتصادی عرض بکنم. در فضایی که به شدت بحران اقتصادی است و دزدی های فراوان باشد خوب طبیعی است خیلی ها دست به دزدی بزنند و خساست میکنند زیرا ناامنی است. حضرت نا امنی را از بین می برند. بعد امکان زور گویی را از عده ای می گیرند، بعد فضایی هست که طرف میتواند در مورد خساست فکر بکند و وقتی فرصت فکر داشتن داشته باشد میگوید: چرا من خساست بکنم؟ این فضا برای همه ایجاد میشود. البته در آنجا هم وسوسه های نفس باقی می ماند و میزان رغبت هر کسی و میزان همت هرکسی ممکن است با دیگری تفاوت داشته باشد. مسابقه ی اصلی انسان بودن در دنیا این نبوده که تو به بهشت می روی یا به جهنم؟ و یا مسیر خودت را انتخاب کنی. کدامتان، کدام مرتبه از بهشت را می خواهید تمرین کنید و بروید. در این وسط بعضی ها علاقمند می شوند که به دوزخ بروند. این دیگر میل خودشان است ولی وجه غالب این نیست. وقتی ما در چنین فضایی قرار بگیریم فضای منطقی که فقط با تحقق ولایت پدید می آید، آن وقت فضای تربیتی خوب ایجاد میشود. سه امام اول ما به موضوع ولایت پرداختند. به موضوع تربیتی که ما از امام سجاد (ع) داریم، ن

پرداخته اند. امام سجاد (ع) آدم سازی می کردند. دانه دانه آدم می آوردند و تربیت می کردند. حضرت علی (ع) این کار را نکرد چون حکومت در دستش بود و احتیاج به این کار نداشت. امام زمان هم که بیایند، اول حکومت تشکیل می دهند. اول با طاغوت مبارزه می کنند. و فضای تربیتی مثل خانه ی امام سجاد (ع) بوجود بیاید. امام سجاد غلامشان را صدا زدند و او نیامد. دیدند که در اتاق نشسته. گفتند چرا جواب نمی دهی؟ گفت: چون از شما حساب نمی برم. احساس امنیت می کرد. می توانست معصیت کند ولی اکثر غلامان امام سجاد (ع) معصیت نمی کردند. آقا از او تشکر کرد که چنین خبر خوبی به او داده است که از او حساب نمی برد. و از خدا سپاسگزاری کرد و غلام را در راه خدا آزاد کرد. جامعه ی مهدوی می خواهد این فضا را برای اکثریت انسانها ایجاد بکند. طبیعتاً به این فضا خواهد رسید. چون انسانها فطرت و عقل دارند. حضرت عقل ها را شکوفا می کند. بستر سقوط و کفر را هم از بین می برد. شمشیر حضرت برای آنجاست. شمشیر حضرت برای نمازخوان کردن ما نیست. کسانی که الان نماز نمیخوانند به احتمال زیاد شمشیری آنها را وادار به بی نمازی میکند. شمشیر تمسخر دیگران. شمشیری که با تزیین اسارت های دروغین برای او ایجاد می کنند. بعضی ها فیلم سیاه و سفید را رنگی تعریف می کنند و فرد محاصره میشود و مجبور است به این شرایط تن بدهد. بخصوص در مورد جوانها. روایت از امام صادق (ع ) داریم: بین جوانها و کسانی که غُلو می کنند فاصله بیندازید. بزرگنمایی میکنند. زیاده گویی میکنند. این جوان هم یک احساس نیاز بی حد طلبی دارد. بعضی ها این قدر چیزی را محکم می گویند که جوان باورش میشود و فکر خودش را هم در توجیه او بکار می گیرد. فکر کنم حضرت دو گروه را حسابشان را می رسد. یکی با کسانیکه با زور اسلحه و قدرت و ثروت به جان مردم افتاده اند و یکی کسانی که با زور هنر و فریب ابزار رسانه به جان مردم افتاده اند. حضرت این اسارت را از بین خواهد برد. همه در یک فضای آزاد و معقول قرا می گیرند و رشد پدید می آید. ما باید جامعه ی حضرت را دقیقاً لمس کنیم. نه این که تصور کنیم معجزه ای رخ می دهد و ما نا خودآگاه آدم خوبی می شویم. نه اینکه حضرت خوبی را به ما تحمیل می کند. بلکه رمز تربیتی حضرت و روند خوب شدن جامعه این است که حضرت از طرفی جلوی فریب دیگران را می گیرد، از طرفی خودشان هم زور نمی گویند. و کسی را فریب نمی دهند. انتظار چنین صحنه ای انسان را شاد می کند. اثرات تربیتی انتظار را توضیح دهید. آثار انتظار که می خواهیم درباره ی آن صحبت بکنیم، مثل انتظارهای معمولی ما نیست. انسان منتظر، انتظارش می تواند از یک حداقلی شروع بشود تا یک حداکثر. از حد متوسط بخواهد کم کم بالا برود، این آثار خودش را نشان می دهد. ما برای تشدید انتظار باید تلاش بکنیم. هرکس در دعای ندبه نشست و اشک ریخت منتظر نیست. امامان ما در انتظار امام موعود ببینید چطور اشک می ریزند و انسان تعجب می کند. برای اینکه آنها خودشان امام بودند. آنها در موقعیت دیگری هستند ولی وقتی طول دوران غیبت را تصور می کردند آنچنان اشک می ریختند که ناقلان می گویند: ما تعجب کردیم. در مورد این فضا باید خیلی تفکر کنیم و به تخیل بپردازیم. در شعرها از خوبی حضرت صحبت می شود ولی از اینکه حضرت چه می کند و روند چه شکلی دارد صحبت نمی کنند. مثل اینکه ما از شهدا بخواهیم صحبت بکنیم، میگوییم شهدا خوب هستند ولی نمی گوییم شهدا چطوری خوب شدند؟ مثلاً مردم فکر می کنند شهید همت و شهید بروجردی و شهید چمران از اول که بدنیا آمدند همین جوری بوده اند. اگر روند را نشان بدهند، بچه ی من هم می گوید: من در این قسمت زندگی شبیه او هستم و به آن مقطع هم خواهم رسید. در دعای ندبه شاعرانه با حضرت صحبت نمی کنیم. تمام اقدامات حضرت را یکی یکی ذکر میکند. و برای اقداماتش گریه میکند. منتظر برای این بستر گریه می کند. در قسمتی می گوید: کجاست آن لحظه های نورانی که زیر سایه تو که اگر من درس میخوانم کار می کنم بخاطر خلاقیت و شکوفایی است. بعضی ها درباره ی احساسات نسبت به حضرت صحبت می کنند. می گویم: این احساسات نسبت به حضرت با احساسات ما فرق می کند. این حداقل احساسات است. در فراق آقا اشک نباید ریخت، خون باید گریه کرد. این یعنی احساسات و ما هنوز به آنجا نرسیده ایم. البته اگر معرفت پیدا کنیم احساستمان هم تشدید پیدا خواهد کرد. اما آثار تربیتی انتظار، یکی از آثار عجیب انتظار که کسی هم به آن توجه نمی کند این است که ما خودمان را در دوران غیبت در جهان در اقلیت می دانیم. منتظرانی که با شناسنامه موعود را می شناسند، در اقلیت هستند. پس من که در جامعه در اقلیت هستم بهتر رفتار می کنم. بعضی از ایرانی ها می گویند: ما در خارج خیلی مرتب رفتار میکنیم تا نگویند: شما ایرانی ها این جوری هستید و تحقیرمان نکنند. بعضی اقلیت های مذهبی در کشور ما خیلی خوب رفتار می کنند از همین مذهب در کشوری دی

گر و انسان آنرا می بیند. هر جا گروهی اقلیت باشد بهتر رفتار میکند. اگر ما منتظر حکومت و جامعه ی فراگیری هستیم و در اقلیت هستیم، آیا آن رفتار خوب در ما دیده می شود؟ چقدر باید قشنگ عمل بکنیم. این عمده ترین اثر تربیتی انتظار است که این وضعیت را موجب میشود. آثار دیگر، امید بخشی، احساس هویت و افتخار است. شما به بچه ات بگو: جهان آینده دنیا را امام من و تو اداره می کند. ما صاحبان جهان خواهیم شد. ما همان مستضعفان هستیم و ما را ضعیف کردند چون حرف حق می زنیم. این هویت عالی چقدر می تواند اثر بگذارد. این ها آثار انتظار هستند که میشود خیلی روی آنها کار کرد. احساس افتخار در کنار امید در کنار احساس اقلیت در انسان تحول ایجاد می کند.    

لذت زندگی قسمت اول 👇🏻👇🏻👇🏻 مشکلی پیش می‌آید و مجبور می‌شوی برای رفع آن، از روستا به شهر بروی! اعتراض می‌کنی و می‌گویی: «خدایا چرا در این دل شب، مرا آواره این جادّه خلوت و یخ زده کردی! به جای اینکه گرهی از زندگیم باز کنی، گرهی به گره‌هایم می‌افزایی.» نصف شب که خسته و کوفته به روستا برمی‌گردی، مسافری را می‌بینی که در انتظار ماشین کنار جادّه مچاله شده است. با کنجکاوی سراغش می‌روی! از شدّتِ سرما بدنش یخ زده است. او را بلند می‌کنی و مقابل چراغ ماشین قرار می‌دهی. بسیار متعجّب می‌شوی... در طول مسیر اشک شوق می‌ریزی و خدا را شکر می‌کنی و می‌گویی: «خدایا از اینکه مرا به این سفر فرستادی، سپاسگزارم! از اینکه در ابتدای سفر به تو اعتراض کردم، عذر می‌خواهم! اگر پسرم اینجا می‌ماند، تا صبح زیر برف دفن می‌شد و از سرما می‌مُرد!»...