آقای علامه طباطبایی (ره)
سراسر لطافت بود ،
لطافت این مرد
به جایی رسیده بود
که به عمرش دعوا نکرده بود .
زمانی که ما در قم بودیم
این بچه های قم از هشت سالگی
دوچرخه ٢٨ سوار می شدند ،
از بغل رکاب می زدند ،
یک بچه ای آمد ،
زد علامه را لت و پار کرد ،
افتاد رو زمین ، حالا ما باشیم
چه می گوییم ،
خیلی آدم خوبی باشیم
یک چیزی می گوییم دیگر .
این آقا بلند شد ، خیلی راحت،
اول رفت سراغ بچه ،
گفت: طوریت نشد؟!
گفت: نه،
گفت: الحمدلله، خداحافظ.
لطافت لازم است،
تا لطافت حاصل نشده
منتظر چیزی نباشی ها! ...
#استاد_فاطمینیا