کتاب «استامبولی» باز هم سفرنامه ای از منصور ضابطیان، این بار سفرِ ترکیه و در اصل استانبول مثل همه کتاب های ایشون خوبه خوندنش، هر چند لذت قبلی ها رو نداشت. یا استامبول خیلی نزدیکه و دیگه به قول امروز ها خز شده، یا ایشون بعد از چند بار مسافرت این کتاب رو نوشته و اون حسِ نوی کشف و شهود توش نیست یا اینکه من پشت سر هم دو تا کتابش رو خوندم و برام جذابیتش رو از دست داده به هر حال نخونده از دنیا نرین، صلوات :)

کتاب «خوبی خدا» مجموعه داستان کوتاه از نویسنده های مطرح و نیمه مطرح خارجی از نشر ماهی فرهنگ غربی البته توی کتاب خودشو نشون میده، ولی برخی از داستان هاش خوب نوشته شده انصافاً

#مطالعه_مجدد رمان کهنه‌ای هست به نظرم هر چند از پر فروش های ادبیات بوده... خواندنش حوصله می خواد یک رمان سیاسی هم هست

#مطالعه_مجدد این رمان، داستان یک جنگ واقعی با ادم های واقعیست؛ کتابی پر از تصویر و شخصیت های واقعی، پر از صدای انفجار و پر از خون... دوستش دارم...

کتاب «یوگا در ایران» دو نویسنده ایرانی یک تحقیق خوب درباره یوگا انجام دادن و خواستگاه و شروع اون رو و تغییراتی که در ایران داشته رو بررسی کردن کتاب سنگینه تا حدی البته به خاطر اصطلاحات زیادی که توش هست ولی خب، اطلاعات خوبی هم داره.. در این کتاب می خونیم که یوگا یک ورزش نیست و این برداشتی که توی ایران ازش دارن اشتباهه؛ یوگا یک عرفان هندی هست با همه مناسکِ عبادی خودش و البته آسیب های زیادی هم در طولانی مدت به بدن میزنه متاسفانه در ایران از طرف تربیت بدنی به عنوان ورزش شناخته میشه از دهه هفتاد

کتاب «شرق گرایی» سه موضوعِ کی‌پاپ، انیمه و تیک‌تاک در این کتاب مورد بررسی نویسنده قرار گرفته و به نظرم نکات خوبی هم داره. البته که به همه جوانب این موضوعات نرسیده ولی در حدی که ورود داشته خوب بوده

کتاب «نوشتن مانند بزرگان» کتابی برای نویسندگی و برای نویسنده ها... طبیعتا مخاطب این کتاب همین گروه ها هستن و به درد بقیه نمیخوره. در این کتاب با شیوه نوشتنِ بزرگانِ نویسنده آشنا می شیم و قراره با تقلید از سبک و سیاق نوشتاری اونها، قلم خودمون رو تقویت کنیم

فصلنامه «ترجمان» شماره 21 ترجمان یه فصلنامه‌ی علوم انسانی هست که هر بار به موضوعی می پردازه و تعداد زیادی مقاله و یادداشت و گفتگو از اندیشمندان و متخصصین غربی رو منتشر می کنه در این شماره، موضوع محوریِ فصلنامه به فرقه ها و فرقه گرایی پرداخته و با اسم «دنبالم بیا» چاپ شده بود. البته مال امسال هم نبود. فصلنامه جدیدش درباره حیوانات خانگی هست که مورد علاقه من نیست و طبیعتا اولویتِ مطالعاتی هم نداره برام برای فصلنامه بعدی رفتم سراغ شماره 12 در مورد کتابهای خودیاری و روانشناسی های زرد هست

کتاب «پاییز آمد» گلستان جعفریان خاطرات فخرالسادات موسوی رو از زندگی با همسر شهیدش نوشته و سوره مهر چاپ کرده به نظرم سوژه بسیار خوبی انتخاب شده و برای همین هم مورد تقدیر رهبری قرار گرفته ولی کتاب از نظر نوشتاری باید بهتر نوشته میشد... به نظرم خیلی بهتر میشد نوشت با اینکه خواندنی هست

کتاب «کافه پیانو» فرهاد جعفری رمانی نوشته که انگار برخی از موضوعات و اتفاقات در اون واقعی هست و برای خودش پیش اومده... نقدهایی بر اون وارده و اصولاً برخی اون رو رمان درست و درمونی نمیبینند از نظر من نثر مخاطب پسندی داشت

کتاب «خاطرات خانم اشتون» خاطرات خود نوشته‌ی نماینده اتحادیه اروپا که بخشی از اون به مذاکرات هسته ای ایران و کشورهای اروپایی و آمریکا برمیگرده نکاتی داره که برای سیاست خوانده ها میتونه مهم باشه. مخصوصاً وقتی کنار خاطرات وندی شرمن در کتاب بدون هراس میاد یا با دیگر خاطرات موجود مثل آقای سفیرِ محمدجواد ظریف تطبیق داده میشه فقط میشه گفت یه چیز رو میشه خوب فهمید عجله‌ی تیم ایرانی برای توافق، خوش بینی به غربی ها و چیزهای دیگه باعث شد توافق هسته ای فقط یه خسارت محض باشه برای ایران پی‌نوشت: خواستین بخونین، بخش ایران کفایت میکنه، بقیه‌ش در مورد مسائل دیگرِ جهانه و شاید مورد علاقه ما نباشه

کتاب «حقیقت یوگا» کتابی با تالیف آقای مظاهری‌سیف که انصافاً فوق العاده نوشته... در این کتاب از بزرگانِ شروع کننده‌ی سبک های مختلف یوگا در هند اطلاعات خوبی به مخاطب رسیده و به خوبی در مورد عرفانِ شرقی بودنِ یوگا پرده برداشته حقیقتِ یوگا با بررسی افراد و اشخاصِ موثر زیادی در گسترش یوگا در جهان و ایران همراه است و مخاطب به خوبی می فهمد پشت پرده‌ی این شبهه‌ورزشِ پر آسیب و کم فایده چه هست کتاب خیلی بهتر از «یوگا در ایران» است که روی اون بازنشر دادم...