🔰بمناسبت #عاشورای_حسینی 🔸️در روایت آمده است حضرت #اباعبدالله_الحسین «سلام‌الله‌علیه» در روز عاشورا و موقعی که همۀ اصحاب و یاران به شهادت رسیده بوده‌اند، یعنی در آن موقعیت حساس، که لازم است مهم‌ترین و حساس‌ترین مطالب بیان شود، آخرین وصیت خود به فرزند برومندشان که در حقیقت آخرین وصیت ایشان به شیعیان و بلکه بشریت است را چنین بیان می فرمایند: 🔸️«یابُنَیَّ إِیَّاکَ وَظُلْمَ مَنْ لَایَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّااللَّهَ» [الکافی،ج ۲ ، ص ۳۳۱] 🔸️ای فرزندم، بپرهیز از ظلم به کسی که در برابر تو ، هیچ یاری کننده‌ای به جز خداوند ندارد. 🔸️انسان باید از ظلم به دیگران، پرهیز کند. خصوصا به کسانی که یاوری جز خدا ندارند (مانند بسیاری از افراد که اگر حقشان خورده شود؛ کاری از دستشان بر نمی آید، مثل همسر ، شاگرد، بچه یتیم، انسان فقیر و … ) 🔸️و خدا نکند این افراد نفرین کنند و یا این ظلم را در دل بریزند. ............................................... ❇داستانک: حضرت آیت الله فاطمی نیا(رحمة الله علیه)نقل می کنند: 🔸️در حمام های خزانه قدیم که تا کف حمام، پله می خورد و ارتفاع پلّه ها زیاد بود و از طرفی مسیر تاریک بود. روزی حضرت آیت الله شاه آبادی مشغول پایین رفتن به سمت حمام بودند و سرهنگی طاغوتی نیز می خواست برود بالا. چون آیت الله شاه آبادی پیر مرد بودند و با احتیاط پایین می آمدند راه بند آمده بود و سرهنگ باید منتظر می ماند ایشان پایین بیایند و او برود بالا. 🔸️سرهنگ پس از کمی معطلی عصبانی شد و با بی ادبی، ناسزایی به ایشان داد و نیز گفت:مردک، مگر نمی بینی ما منتظریم؟ مردم ناراحت شدند و به سرهنگ گفتند: ایشان آیت الله شاه آبادی است، چرا اینگونه ایشان را خطاب کردی؟ 🔸️او گفت:هرکه می خواهد باشد و بعد با بی اعتنایی بالا رفت. حضرت آیت الله شاه آبادی نیز هیچ نفرمودند و سر را به زیر انداختند و پایین آمدند. وقتی پای آن سرهنگ به بالا رسید خبر آوردند که آن سرهنگ مُرد! حضرت آیت الله شاه آبادی شروع کردند به گریه کردن.از ایشان پرسیدند چرا گریه می کنید؟ 🔸️فرمودند:” ای کاش جوابش را می دادم، اگر یک کلمه جوابش را می دادم نمی مُرد! “ 📚منبع؛کتاب[نکته ها از گفته ها ؛ دفتر اول؛ صفحه ۶۶] 💠 #منبرک 🆔 @manbarak