بّ و بغض معصوم است. کسي که مصداق آيه‌ي تطهير است، «إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً» (احزاب/۳۳) اينکه ايشان فرد اين آيه هستند،

آنطور نيست که آن حقيقتي که دست حضرت است بتوانند بي‌حجاب تلقي کنند. هر قدمي که معرفتي حاصل مي‌شود يعني حجابي از آدم برداشته شده است. اصلاً معرفت يعني رفع اين حجب تا انسان به معدن العظمة و آن سرچشمه‌ي توحيد و معرفت برسد. از حضرت زهرا(س) حجاب برداشته شده است. اين معناي متوسط اين عبارت است. اين عبارت معناي از اين لطيف‌تر هم دارد. «وَ أَرْخَيْتَ دُونَهَا حِجَابَ النُّبُوَّة» حجاب نبوت از ايشان برداشته شده است. حقيقت نبوت! ايشان دستشان به اين حقيقت نبوت مي‌رسد. به آن سر مي‌رسد. لذا ايشان مشکات انوار الهي هستند. قلب نبي اکرم هستند. آقاي شريعتي: به خاطر عظمتشان يا به خاطر امتحان‌هايي که ايشان دادند؟ حاج آقاي ميرباقري: نه عظمت وجودي است. ايشان نسبتش با نبوت و ولايت اينطور است. مصدر تجلي انوار ائمه است و متصل به حقيقت نبوت، حجاب نبوت از ايشان برداشته شده است. عرض کردم از اين لطيف‌تر هم اين عبارت قابل معنا است. «وَ أَرْخَيْتَ دُونَهَا حِجَابَ النُّبُوَّة» يعني چه؟ کسي که اين مقام را دارد، عهد با خدا هم بسته که با تحمل خودش، با صبر و رياضت خودش، موحدين را به حقيقت وادي توحيد، به حقيقت وادي نبوت و ولايت برساند. من گمانم اين است آن امتحان اين است. خداي متعال هم ايشان را صابر يافته است. بعد در اين عالم که حضرت آمدند به اين عهد عمل کردند. لذا اطلاعاتي که حضرت داشتند جزء اعظم اطلاعات عالم است که يک نمونه‌اش مصيبت حضرت سيد الشهدا(ع) است که عهدش را خداي متعال از حضرت زهرا گرفته و حضرت هم قاعدتاً سر اين مسأله پايداري کردند، و مي‌دانيد مصيبت ايشان بر سيد الشهداء خيلي مصيبت عظيمي است. پس بنابراين شايد ترجمه‌ي جمله‌ي اول اين باشد که ايشان، آن وجود مقدس عهدي را با خداي متعال قبل از اينکه در پوشش بشر، در عالم ما بيايند بستند، غير از عهد عبوديت، و به تعبيري در ادامه‌ي عهد عبوديت و بندگي خودشان اين است که بندگي را بسط بدهند و مردم را به حقيقت نبوت و ولايت برسانند. موانع و حجاب‌هايي که بر سر اين راه است، بردارند و اين کار را هم با بلاي خودشان در عالم کردند. اين نکته را يک موقعي در باب سيد الشهداء(ع) اشاره کرديم که ما مي‌توانيم با مرکب بلاي اولياي خدا به سمت خداي متعال حرکت کنيم. اگر کسي بخواهد وارد اين وادي شود و از فيض شفاعت ايشان برخوردار شود بايد چند قدم را با ايشان بردارد. قدم اول اين است که «وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَكِ أَوْلِيَاء» (تهذيب/ج۶/ص۹) اين فراز دوم زيارت است. ما گمانمان اين است که جزء اولياي شما هستيم. جزء دوستان شما هستيم. رابطه‌ي محبت و ولايت با شما داريم. ما شما را تصديق مي‌کنيم. بالاخره ايشان در اين عالم مأموريتي داشتند، صف بندي داشتند. عده‌اي را دوست داشتند، با عده‌اي دشمن بودند. با عده‌اي درگير شدند. عده‌اي نسبت به عده‌اي تبرّي داشتند. يک جريان‌هايي در عالم بوده، حضرت موضع‌گيري کردند. تبري داشتند، حبّ و بغض داشتند. رضاء و سخط داشتند. اينکه در روايت هست «إن الله ليغضب لغضب فاطمة و يرضى برضاها» (بشارة المصطفي/ص۲۰۸) خداي متعال با غضب حضرت زهرا غضب مي‌کند، با رضاي حضرت راضي مي‌شود. پس حضرت يک رضا و سخطي در عالم دارند و رضا و سخطشان مدار رضا و سخط الهي است. تصديق معنايش اين است که ما بتوانيم هرکجا ايشان ايستادند ما هم همان‌جا بايستيم. شک نکنيم! تا صف بندي کردند ما در صف ايشان باشيم. اگر از کسي راضي بودند، ما راضي باشيم. اگر غضب داشتند، غضب داشته باشيم. تبرّي داشتند، تبرّي داشته باشيم. يعني در اين اوصاف پشت سر حضرت حرکت کنيم. اين همان است که در زيارت حضرت داریم، در انتهاي زيارت يک تعبيري است که زائر وقتي به مقام زيارت مي‌رسد، در انتهايش خدا و انبياء و ملائکه را شاهد مي‌گيرد. «أُشْهِدُ اللَّهَ وَ رُسُلَهُ وَ مَلَائِكَتَه‏» (تهذيب/ج۶/ص۱۰) بعد هفت نکته نسبت به حضرت زهرا آنجا بيان مي‌شود، «أَنِّي رَاضٍ عَمَّنْ رَضِيتِ عَنْه‏» من از هرکس شما راضي هستيد، راضي هستم. «سَاخِطٌ عَلَى مَنْ سَخِطْتِ عَلَيْهِ» نسبت به هرکسي شما سخط داريد، من هم سخط دارم. پس انسان بايد در رضا و سخطش مدارش حضرت زهرا باشد. جدا نشود، يا از هرکس، نسبت به هرکس شما راضي هستي حق همين است. اين معناي تصديق ما است. يکي از مقامات تصديق اين است که انسان واقعاً اگر ايشان صف بندي کرده است «رَاضٍ عَمَّنْ رَضِيتِ عَنْهُ سَاخِطٌ عَلَى مَنْ سَخِطْتِ عَلَيْهِ مُتَبَرِّئٌ مِمَّنْ تَبَرَّأْتِ مِنْه‏» شما از کساني تبرّي جستيد، من هم تبرّي مي‌جويم. «مُوَالٍ لِمَنْ وَالَيْت‏» نسبت به هرکس شما موالات داريد، من هم موالات دارم. «مُعَادٍ لِمَنْ عَادَيْت‏» با هرکس شما معادات و دشمني داشتيد، من هم دشمني دارم. «مُبْغِضٌ لِمَنْ أَبْغَضْتِ» نسبت به هرکس شما بغض داشتيد، من هم بغض دارم. «مُحِبٌّ لِمَنْ أَحْبَبْت‏» يعني حضرت را تراز و شاقول حق قرار بدهد. هرکجا حبّ و بغض ايشان رفته است بدانيد اين ح

🌸 #میلاد_حضرت_زهرا (س) ♨️گناه زنده به گور 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #عالی @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

🌸 #میلاد_حضرت_زهرا(س) ♨️آفتاب مهر 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #عالی @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

🎥 " مقام مادر " 👤 حجت الاسلام #عالی 🌹ویژه ولادت #حضرت_زهرا سلام الله علیها 🌷 بر نور خدا عصمت کبری صلوات 🍃 بر دخت نبی ام ابیها صلوات 🌷 بر آن که بود شفیعه روز جزا 🍃 همتای علی حضرت زهرا صلوات @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

🌸 #میلاد_حضرت_زهرا(س) ♨️روایتی زیبا ازشآن مادر 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #حسینی_قمی @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

♨️با این دعا عاقبت بخیر میشی! 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #عالی @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

#جرعه‌ای_از_معرفت ♨️غصه خوردن‌های بی منشأ... 🔸 گاهی اوقات ما یک غُصه‌هایی داريم که منشأ آن معلوم نیست و فرد نمی‌داند که چه اتفاقی افتاده که دلش گرفته است! در اين مواقع بايد گفت ان‌شاءالله که خير است. 🔸گاهی دل گرفتنی‌هایی هست که هيچ منشأیی ندارد و فرد به سبب آن‌ها غُصه می‌خورد. در حديث داريم که اين غصه خوردن‌های بدون منشأ، سبب "آمرزش گناهان" می‌شود. 🖋استاد فاطمی‌نیا رحمة الله ┏━━━━━━━━🌺🍃━┓ @manbarmajma ┗━━🌺🍃━━━━━━━┛

🌸 #میلاد_حضرت_زهرا(س) ♨️فخر زنان عالم 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #انصاریان @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

🌸 #میلاد_حضرت_زهرا(س) ♨️فضائل حضرت زهرا(س) 👌#سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #رفیعی @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

♨️فرزندتان را پادگانی تربیت نکنید! 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤 حجت الاسلام #قرائتی @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

مقام مادر در قرآن مجید و روایات، در احسان و نیکی کردن به مادر تأکید بیشتری شده و بعضی از آیات، احساسات و عاطفه انسان را نسبت به مادر [58] به شدت تحریک می کند و به او تذکر می دهد که لزوم شکرگزاری از مادر، این است که او نُه ماه سنگینی تو را تحمّل کرده است. انسان باید همیشه به یاد داشته باشد که مادر چه سختی هایی را در دوران بارداری تحمّل می کند و در راه حفظ و سلامت او چه فداکاری هایی نموده است. حضرت مسیح علیه السلام اگر چه بدون پدر تولّد یافت، در مقام برشمردن افتخارات خود، نیکوکاری نسبت به مادر را ذکر می کند، و این خود، دلیل روشنی بر اهمّیت مقام مادر است. خداوند در قرآن از زبان عیسی علیه السلام می فرماید: وَ بَرّاً بِوالِدَتی وَ لَمْ یجْعَلْنی جَبَّاراً شَقِیاً.(60) خداوند مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و جبّار و شقی قرار نداده است. گر چه در جهانِ امروز درباره مقام مادر سخن بسیار گفته می شود و حتی در کشور ما روز با شکوهی را به نام روز مادر نامگذاری کرده انده؛(61) امّا متأسفانه وضع تمدن ماشینی چنان است که رابطه پدران و مادران را از فرزندان خیلی زود قطع می کند. در معارف اسلامی، اهمّیت فوق العاده ای به مقام مادر داده شده است. حتی در کتاب وسائل بابی به این امر اختصاص داده شده به نام: «باب استحباب الزیاده فی برّ الاُم علی برّ الأب.(62) از امام صادق علیه السلام روایت شده است: [59] جاء رجل الی النبی صلی الله علیه و آله فقال: «یا رسول الله! من أبرّ؟»، قال: «اُمّک»، قال: «ثمَّ من؟»، قال: «اُمُّک»، قال: «ثمّ من؟»، قال: «اُمُّک»، قال: «ثمّ من؟»، قال: أباک.(63) مردی خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: «ای رسول خدا! به چه کسی نیکویی کنم؟». فرمود: «به مادرت»، عرض کرد: «بعد از او به چه کسی؟» فرمود: «به مادرت»، بار سوم عرض کرد: «بعد ازاو به چه کسی؟» فرمود: «به مادرت»، در چهارمین بار که این سؤال را تکرار کرد فرمود: به پدرت. در حدیث دیگری آمده است که جوانی برای شرکت در جهاد، (آنجا که جهاد واجب عینی نبود) نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد. حضرت به او فرمود: «الک والدة؟»، قال: «نعم»، قال: فالزمها فانّ الجنّه تحت قدمها.(64) [فرمود:]آیا مادری داری؟ عرض کرد: «آری» فرمود: درخدمت مادرت باش که بهشت زیر پای مادران است. خداوند در قرآن به زحمات فوق العاده مادر اشاره می کند و می فرماید: وَ وَصَّینَا الاِْنْسانَ بِوالِدَیهِ حَمَلَتْهُ اُمُّهُ وَهْناً عَلی وَهْنٍ.(65) ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش کردیم مادرش او را با زحمت روی زحمت حمل کرد. [60] مادران در دوران بارداری، دچار سستی و ضعف می شوند؛ زیرا از عصاره بدن آنان جنین پرورش می یابد. به همین دلیل، مادران در دوران بارداری، گرفتار کمبود انواع ویتامینها می شوند. خداوند در جای دیگر می فرماید: وَالْوالِداتُ یرْضِعْنَ اَوْلادَهُنَّ حَوْلَینِ کامِلَینِ.(66) مادران، فرزندان خود را دو سالِ تمام، شیر می دهند. حقّ شیر دادن در دوسال شیرخوارگی، مخصوص مادر است و او از کودک خود نگهداری می کند. تغذیه جسم و جان نوزاد در این مدت، با شیر و عواطف مادر، پیوند ناگسستنی دارد و حقّ نگهداری و سرپرستی را بر عهده او گذارده است. 60 - سوره مریم (19)، آیه 32.61 - بیستم جمادی الثانی، روز ولادت فاطمه زهرا علیهاالسلام .62 - وسائل الشیعة، کتاب النکاح، أبواب أحکام الأولاد، باب 94، ح 1.63 - همان.64 - جامع السعادات، ج 2، ص 261.65 - سوره لقمان (31)، آیه 14.66 - سوره بقره (2)، آیه 233. @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

مقام و منزلت حضرت زهرا(س) پرسش : حضرت زهرا(علیها السلام)نزد پیامبر(صلى الله علیه وآله) از چه جایگاه و منزلتى بر خوردار بودند؟پاسخ اجمالی:پاسخ تفصیلی: حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام) دختر پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) کوثر فیض بخشى است که خداوند متعال به وجود او، شماتت دشمنان پیامبر را که آن حضرت را بى نسل و فرزند توصیف مى کردند، پاسخ داده و سوره کوثر را نازل فرموده است: «انّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ...». سرور زنان عالم، نزد پیامبر(صلى الله علیه وآله) جایگاه والایى داشت، تا آن جا که در باره او فرمود: «فاطمة بَضعةٌ مِنّى، فَمن اَغضبها فقد اَغْضَبنى»(1)؛ (فاطمه پاره تن من است، هر که او را به خشم آورد، مرا به خشم آورده است). به خشم آوردن پیامبر(صلى الله علیه وآله)، آزار او را در پى دارد و هر که او را بیازارد، عذابى دردناک دارد. خداوند فرموده است: «آنان که پیامبر خدا را آزار مى دهند، عذابى دردناک براى آنان است.»(2) در روایتى دیگر است که آن حضرت، خشم و رضاى او را موجب خشم و رضاى خداوند دانسته و فرموده است: «اى فاطمه! خداوند به خاطر خشم تو خشم مى گیرد و با رضاى تو راضى مى شود.»(3) این، مقام والایى براى حضرت زهرا(علیها السلام) است که خشم و رضاى او معیار خشم و رضاى خداوند به حساب آمده و این بر عصمت او دلالت مى کند. خداوند چون عادل است و حکیم، جز بر کافر و گنهکار غضب نمى کند و جز از مؤمن و مطیع، راضى نمى شود. حضرت فاطمه در سایه این کرامت، در زبان پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) سرور زنان جهان گشت و آن حضرت فرمود: اى فاطمه! آیا نمى خواهى سرور زنان جهان و سرور زنان مؤمن و سرور زنان این امت باشى؟»(4) با آن که حضرت زهرا(علیها السلام) معصوم است و گناه نمى کند، لیکن پیامبر نیست، چون میان عصمت و نبوت تلازمى نیست. حضرت مریم نیز به تصریح قرآن کریم معصوم بود «إِنَّ اللهَ اصْطَفاکِ وَطَهَّرَکِ وَاصْطَفاکِ عَلى نِساءِ الْعالَمِینَ»(5)، اما پیامبر نبود. خبر دادن از پاکى مریم پس از برگزیدگى او، بر پاکى او از گناهان و مخالفت او با آیین شرک که در زمان او حاکم بود دلالت مى کند. اما این که پیامبر نبود، روشن است و نیازى به بیان نیست، پس دختر خاتم انبیا نیز سرور زنان جهان است و همچون مریم پاک، معصوم است و پیامبر نیست.(6) پی نوشت: (1). فتح البارى (شرح صحیح بخارى)، ج 7، ص 84؛ صحیح بخارى، ج 6، ص 491، (باب علامات النبوه) و ج 8 ، ص 110، (باب المغازى) .@manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا

🌸 #میلاد_حضرت_زهرا(س) ♨️دلیل نزول سوره‌ی کوثر 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎙رهبر معظم انقلاب @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا