بسم الله الرحمن الرحیم 🌀در مؤاخذه، صراحت لهجه به خرج نده! 🖌آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی: روایت از علی (علیه السلام) است که فرمود: « عُقُوبَةُ العُقَلاءِ التَّلویح[4]» عقوبت کردن عقلاء با تلویح (اشاره) است. 👈اگر دیدید بچّه کار بد کرده است و میخواهید مؤاخذه اش بکنید، با تلویح او را مؤاخذه کنید. #تلویح در مقابل #تصریح قرار میگیرد و تلویح به معنای اشاره است. ما هم در مکالمات، محاورات عرفیّه و حتی نوشته هامان این هست که میگوییم: تلویحاً مطلب را به او فهماند؛ یعنی با اشاره. ❌صراحت لهجه به خرج نده! چرا؟ چون پرده دری میشود. اثر آن از بین میرود. اگر بچّه را میخواهی تربیت کنی؛ کار بد کرده، کار زشت کرده، با #اشاره از او بازخواست کن! به بچه بگو: "یک نفر" این کار بد را کرد ... ! روایت دوم از علی (علیه السلام): «أَلتَّعریض لِلعاقِلِ أَشَدُّ عِتابِه[5]» کنایه برای عاقل شدیدترین عتابها است. تعریض، کنایه است. مثلاً انسان بگوید یک کسی بود یک همچین کاری کرد و چنین و چنان شد. ❌نگو تو کردی! تو این کار را کردی، تو آن کار را کردی! اگر صریحاً بگویی معلوم میشود👈 #خودت باید تربیت شوی. روش تربیت این نیست. باید با #ظرافت عمل کنی. نگاه کنید اسلام، چقدر #ظریف برخورد میکند! روش تربیت در اسلام، همسو با فطرت انسانی است. میخواهم بگویم: اصلاً، زیربنای تربیت و اصلاح، حیاست. میخواهید اصلاح  کنید؟ تربیت کنید؟ حیاء زیربناست. آنجایی که میخواهی روش رفتاری و گفتاری به دیگری بدهی، خیلی باید مراقب باشی که #پرده_دری نکنی؛ تا اثر داشته باشد. باید حیاء در فرزند، ملکه شود! 👌لذا در آنجایی هم که قصد تربیت دارید، باید مراقب باشی که حیاء صدمه نخورد؛ بلکه این استعداد را مثل بقیه استعدادها و قوهّ هایی که خداوند در انسان نهفته است، روز به روز باید در فرزند شکوفا کنی! باید رو به فزونی برود، شدّت و قوّت بگیرد و به صورت ملکه در بیاید. آن وقت، رفتارها، کردارها و گفتارهایش همه اصلاح میشود. من فکر میکنم که تا حدودی توانسته باشم مطلب را رسانده باشم که مسئله، رابطة مستقیم بین #تربیت و #پرده‌داری و #حیا ست و الا اگر ((حیاء نباشد دیگر تربیت هیچ معنایی ندارد)) تربیت نسل مهدوی💚 💌 http://eitaa.com/joinchat/2949054464Cf6a6ec1f40