تو جلسه‌ای بودم، برای انتخاب افراد هیات‌های اجرایی انتخابات. یه کار کاملا سنگین مردانه. فرماندار مصر بود که حتما یکی از خانم‌ها باید باشن. ولی جوانب کار رو در نظر نمی‌گرفت. خانم باید تو یه جمع حدود بیست نفره‌ی مردانه، تا نصف شب و وقت و بی‌وقت حضور داشته باشه ، اونم ساعت ۱و ۲نصف شب ،باید یا تنهایی برگرده خونه یا با یکی از اون آقایون دیگه....
به نظرم گاهی انقلابی‌ها از ترس برچسب خوردن، کاری رو که اون طیف شعارشو می‌دن ، به بدترین شکل اجرا می‌کنند.
🔻و تأسف بارتر این که تکبیرهایی هم که گفته شد،نشان از عدم شناخت جایگاه زن،بین خود زنان اونم از نوع فرهیخته داشت.(گرچه معلوم نیست کی گفت تکبیر😊 ولی بقیه همراهی کردن).مشکل زنان ظرف شستن و خونه‌داری یا نداشتن پست مدیریتی نیست. مشکل نشاختن جایگاه و منزلت زن در خانواده و اجتماعِ.وقتی شأن زن درست شناخته نشه و زن به خودآگاهی و شناخت جایگاهش نرسه،زن یا می‌شه کلفت یا عروسک یا منبع درآمد.
✅ تکبیر رو باید اون‌جایی می‌گفتند که آقا فرمودن، کار بیرون با خانه‌داری،همسرداری و فرزندآوری تقابل پیدا نکنه...این قدر خانم متخصص زیاد بشه که بشه زمان کار بیرون رو به راحتی با جایگزینی زن دیگری کمتر کرد تا فرصت ،حق و وظیفه‌ی مهم مادری و فرزند آوری از دست نره.
نگاه جامعه‌ی ما به زن خیلی متاثر از فرهنگ غرب و باقی مانده‌های فرهنگ سنتیِ. اگر در سنت ایرانی ما ،مردان قدیم کار خونه رو وظیفه‌ی زن می‌دونستند، مردای به اصطلاح امروزی، خانه‌داری رو هنر زنانه محسوب نمی‌کنند و زنشون رو یا به عنوان عروسک نمایش می‌دن یا زن رو به عنوان قلک نوین نگاه می‌کنند و همه‌ی تعاریف رو نثار زن پول درآر می‌کنند و البته عده‌ای شون زن رو به عنوان کلفت خونه هم قلمداد می‌کنند.
این وسط کدبانوهای خانه‌دار به حساب نمیان، کارشون ارزش گذاری نمی‌شه و دختر بچه‌ها و دختران نوجوانان برای فرار از عدم ارزش اجتماعی خانه‌داری یا به سمت جلوه‌گری می‌رن یا به سمت درآمدزایی. همون ها که آقا فرمودن دو نقطه‌ی ضعف بزرگ غربِ.
این وسط نگاه مترقی و متعالی اسلام مخفی و مغفول باقی مانده ،در حالی که این نگاه چون فطریِ زن‌هاست به راحتی از طرف اکثریت بانوان پذیرفته می‌شه.
#مستوره
