💠🍂 💠 نقش خوب، نقش بد 💠 یادش به خیر دوران مدرسه. روزهای دانش‌آموزی و پشت‌ نیمکت‌نشینی. آن روزها دانش‌آموزی حال و هوای خودش را داشت. مثل حالا نبود که از کلاس اول ابتدایی بچه‌ها را از غول کنکور بترسانند. به وقتش درس می‌خواندیم؛ به وقتش هم به سرگرمی‌هایمان می‌رسیدیم. یکی از این سرگرمی‌ها، روزنامه‌دیواری بود. تا مناسبتی پیش می‌آمد دور هم جمع می‌شدیم و کار شروع می‌شد. آنکه خط خوشی داشت خطاط می‌شد و آنکه نمره هنرش 20 بود نقاش و یک عده هم که سیاهی‌لشکر بودند. از این مجله و آن کتاب مطلب جمع می‌کردند و یکی هم که حس رهبریش بیشتر بود می‌شد سرگروه. تا وقتی هر کس سر جای خودش بود، همه چیز خوب پیش می‌رفت و حتی گاهی جایزه اول را هم می‌گرفتیم. اما وقت‌هایی هم بود که رگ بچگیمان گل می‌کرد و حس حسادت قلقلکمان می‌داد. یکهو می‌دیدی آنکه بهترین اثر هنریش یک آدم خطی روی میز نیمکتش بود، اصرار می‌کرد که نقاش روزنامه‌‌دیواری باشد. اینجا بود که یا کوتاه می‌آمدیم و در آخر اثری پدید می‌آمد که حتی خودمان هم رویمان نمی‌شد نگاهش کنیم و یا کوتاه نمی‌آمدیم و برای مدتی یکی از دوستانمان را از دست می‌دادیم. همان روز‌ها بود که به یک قانون مهم رسیدیم: اجرای "خوب نقش" خیلی مهم‌تر از اجرای "نقش خوب" است. از قِبَل همین قانون بود که یاد گرفتیم اهمیت یک سیاهی‌لشکر مطلب جمع‌کن خوب به همان مهمی ‌یک سرگروه خوب است. این روز‌ها که کشور ما درگیر انتخاب نمایندگان مجلس است و همه جا بحث از ویژگی‌های افراد اصلح است، شاید بیش از هر زمانی پرداختن به این قانون طلایی اهمیت داشته‌باشد. شاید هیچ کدام ما نتوانیم به شورای شهر راه پیدا کنیم، نماینده مجلس شویم و یا بر کرسی ریاست جمهوری بنشینیم، اما رأی‌های ما و مهم‌تر از آن رأی‌های آگاهانه‌ی ما می‌تواند نقش مهمی در سپردن کارها به افراد کاردان داشته باشد. این روز‌ها برای همه‌ی ما فرصت خوبی است که به خودمان یک قول مهم بدهیم: اینکه بیشتر از آنکه به دنبال تصدی نقش‌های خوب باشیم، در هر نقش و مقامی ‌که هستیم، تمام تلاشمان را برای ایفای خوب نقشمان به کار ببندیم تا رؤیای ایران آباد و مستقل برای همه‌ی ما محقق شود. ✍#زینب_موسی #انتخابات @mangenechi