بسم‌الله «شجاع دلان» میان دختر و پسرم دراز کشیده‌ام، دست‌های گرم و صورت خوشبوی دختر سه ساله‌ام را برای بارهزارم می‌بویم و می‌بوسم. به دخترک دیگرم شب بخیر می‌گویم و مراقب دل دختر نوجوانم هستم که ترس و دلهره‌‌ای به آن راه نیابد. پتو را رویشان می‌کشم، شب بخیر می‌گویم و نگرانی‌ام نماز صبح است و مدرسه‌شان. اما سراغ گوشی که می‌روم، دنیا دیگر امن و امان نیست، صدها کیلومتر آن طرفتر مادرهایی هستند که امروز آخرین بوسه ها را روی صورت طفلهایشان زدند. هشت شب است بیش از همه‌ عمرشان، در هراسند. هرچند ترس‌های آنها از جنس ترسهای ما نیست، امیدشان هم. امیدشان به پیروزی مقاومت است به اینکه یک روز دیگر هم پیش عزیزانشان بوده‌اند به اینکه امروز چند کشته اسراییلی داشته‌اند و اینکه ممکن است فردا بتوانند مردشان را یکبار دیکر ببینند. ترسشان... نه بعید می‌دانم این شجاع دلان، هراسی به دل راه بدهند. سالهاست، به جرگه«الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا»۱ پیوسته‌اند و می‌دانند حالا میان این پاره آجرها، میان این خانه‌های خراب شده، در تحریم و تعطیلی چهارده بیمارستانشان، آخرین پله‌های استقامت تا پیروزی را طی می‌کنند. این مادرها اگر ترسو بودند، این همه سال میان جنگ و نا امنی، علی‌اصغرهایشان را تقدیم نمی‌کردند، رقیه‌هایشان را رجز نمی آموختند، عادت به دیدن اکبرهای اربا اربا نمی‌کردند. نه‌. اینان دست‌های ترس را بسته و به هراس، خندیده‌اند. اینان سالهاست مقاومت را با گوشت و پوست و استخوان درک کرده‌اند. اینان معنای جنگ برای اعتقاد را از من ِدرخانه نشسته، منِ در جمهوری اسلامی زیسته، منِ زیر سایه امنیت نشسته و غرزده، خیلی بهتر دانسته‌اند. اینان مجاهدت با جان و مال و عزیزانشان را، عزیزتر بودن دینشان از دنیا و عزیزان و خانه‌هایشان را خیلی بهتر از ما مشق کرده‌اند. برای مادر فلسطینی، دختر و پسر تفاوت ندارد، هرچه باشد، شیر میدان مبارزه تزبیت می‌کنند تا چشم در چشم اسراییلی‌های کثیف بدوزند، دندان‌هایشان را برهم بفشارند و «اِنّّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصاد»۲ بخوانند. آنها امیدشان به صبح روشن پیروزی است که حکیم فرزانه امروز فرمود، به آن خواهند رسید. آنها به آیات قرآن، تنها ایمان ندارند؛ بلکه آیات قرآن را زیست می‌کنند. آن‌ها به روشنی باور دارند اگر باز هم مقاومت کنند، درهای «اَوهَنَ البُیوت»۳ اسراییل را که به دروغ آرم گنبد آهنین خورده، به زودی با تلاوت«اِنّا فَتَحنا لـَکَ فَتحاًمُبینا» ۴خواهند گشود و در مسجدالاقصی، خواهند خواند:«سُبحانَ الَّذی اَسریٰ بِعَبدِهِ لَیلاً مِنَ المَسجِدِالحَرامِ اِلَی الْمَسجِدِالاَقصٰی الَّذی بارَکْنا حَولَهُ لُِنرِیَهُ مِن آیاتِنا»۵. ✍محنــــــــــــــــــــــــــــــا(زدبانو) #غیر_قابل_ترمیم #فلسطین #طوفان_الاقصی ۱.احقاف، 13/فصلت 30 ۲،فجر۱۴. ۳.عنکبوت۴۱ 4.سوره فتح،1 ۵.سوره اسرا،1